Postautor: Anna Radziwiłł-Schmidt » 14 sty 2018, 19:02
Florek wraca na mównicę:
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,
W doktrynie i orzecznictwie szereg wątpliwości budzi kwestia udziału w głosowaniu nad wyborem przewodniczącego rady gminy radnego kandydującego na to stanowisko, zwłaszcza w sytuacji, gdy o wyborze na stanowisko przewodniczącego decyduje jeden głos. Zgodnie bowiem z art. 25a ustawy o samorządzie gminnym radny nie może brać udziału w głosowaniu w radzie ani w komisji, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego.
W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że pojęcie interesu prawnego należy ujmować w kategoriach obiektywnych. Istnieje on wtedy, kiedy można wskazać przepis prawa, z którego można wywieść dla danego podmiotu określone prawa lub obowiązki, albowiem źródłem interesu prawnego są co do zasady przepisy prawa materialnego (administracyjnego i cywilnego), ale może on wynikać także z norm procesowych lub ustrojowych (tak m.in.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. II OSK 1865/09).
Orzecznictwo w zakresie dopuszczalności głosowania przez kandydata na przewodniczącego jest istotnie rozbieżne. W powołanym już wcześniej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. II OSK 1865/09 wskazano, iż bez żadnych wątpliwości art. 19 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (stanowiący o procedurze wyboru przewodniczącego rady gminy) stanowi podstawę do uznania interesu radnego w zostaniu wybranym przewodniczącym rady za interes prawny, ponieważ przesądza o prawie wybieralności (biernym prawie wyborczym) tego radnego.
Jako potwierdzenie powyższej argumentacji zmierzającej to stwierdzenia, iż kandydat na przewodniczącego rady gminy nie może brać udziału w przedmiotowym głosowaniu jest brzmienie art. 25 ust. 8 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten stanowi, że rada gminy przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego. Oznacza to, że fakt pełnienia funkcji przewodniczącego rady gminy wpływa na wysokość diety takiego radnego, co również może być argumentem przemawiającym za istnieniem interesu prawnego w takiej sytuacji.
Nie zawsze jednak udział w głosowaniu radnego podlegającego wyłączeniu z uwagi na brzmienie art. 25a ustawy o samorządzie gminnym będzie stanowił istotne naruszenie prawa, bowiem należy mieć w takim przypadku wynik głosowania. Oznacza to, że jeżeli wynik głosowania jest taki, że udział w głosowaniu radnego, który powinien był wyłączyć się z głosowania nie miał wpływu na wybór przewodniczącego rady (innymi słowy: w przypadku, gdyby radny ten nie głosował, rozstrzygnięcie byłoby identyczny), należałoby to uznać to za nieistotne naruszenie prawa nieskutkujące koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały. W przypadku, gdy jednak jego głos miał przeważające znaczenie uchwała rady gminy byłaby sprzeczna z prawem i w konsekwencji nieważna, albowiem nastąpiłoby istotne naruszenie prawa (odmiennie: wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z dnia 9 kwietnia 2013 r. sygn. I OSK 115/13, I OSK 124/13, I OSK 125/13).
W orzecznictwie występuje również odmienny niż przedstawiony przed chwilą pogląd, zgodnie z którym głosowanie w sprawie wyboru przewodniczącego rady gminy nie dotyczy interesu prawnego kandydata na to stanowisko, albowiem przepis art. 25a ustawy o samorządzie gminnym stanowiący o wyłączeniu radnego od głosowania, dotyczy takich przypadków, w których przedmiotem jest stosunek prawny między jednostką organizacyjną gminy, a radnym, a ww. sytuacji (tj. głosowania nad wyborem przewodniczącego rady gminy) zachodzi stosunek wewnętrzny, a nie stosunek zewnętrzny radnego, będącego członkiem organu kolektywnego jakim jest rada (tak m.in.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. II OSK 2315/11).
Z uwagi na niejednolitość orzecznictwa w zakresie dopuszczalności głosowania przez radnego będącego kandydatem na przewodniczącego rady gminy nie sposób przewidzieć rozstrzygnięcia organu nadzoru lub sądu administracyjnego w przypadku, gdy dojdzie do takiej sytuacji w praktyce. Przyjęcie tezy o braku wyłączenia takiego radnego może skutkować sporem sądowoadministracyjnym. W skrajnych przypadkach może to stanowić podstawę kwestionowania rozstrzygnięć rady, jako że podejmowane były przez nią uchwały na sesjach zwołanych przez nieuprawniony podmiot.
Dziękuję.
Anna Radziwiłł-Schmidt - sekretarz generalna NATO (od 2032).
Premier RP (2015-20; 2028-32), szefowa PE (2027-28), szefowa AFET (2024-2027), wicepremier, MSZ (2021-22), liderka PD (2021-24; 2030-32).