Niniejszy do wprowadzenia pod obrady Sejmu potrzebuje 10 podpisów. 3 są już posłów od N! więc zostaje ich 7 do złożenia.
Ustawa z dnia
o wsparciu gospodarstw domowych w ponoszeniu kosztów związanych ze zmianą standardu nadawania naziemnej radiofonii i telewizji cyfrowej
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb przyznawania oraz realizacji wsparcia gospodarstw domowych w ponoszeniu kosztów związanych ze zmianą standardu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej na DVB-T3/VVC jak również naziemnej radiofonii cyfrowej na DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2) w postaci świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego, które jest realizowane przy użyciu dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia.
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) dekoderze telewizyjnym – należy przez to rozumieć odbiornik cyfrowy, o którym mowa w art. 2 pkt 23a ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 576), zawierający wyświetlacz obrazu albo niezawierający takiego wyświetlacza, umożliwiający odbiór co najmniej sygnału naziemnej telewizji cyfrowej, zgodny z wymaganiami, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 132 ust. 3 tej ustawy;
2) odbiorniku radiowym – należy przez to rozumieć odbiornik cyfrowy, o którym mowa w art. 2 pkt 23a ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 576), umożliwiający odbiór co najmniej sygnału naziemnej radiofonii cyfrowej, zgodny z wymaganiami, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 132 ust. 3 tej ustawy;
3) dokumencie potwierdzającym przyznanie świadczenia – należy przez to rozumieć dokument elektroniczny potwierdzający uprawnienie do uzyskania świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowg9 lub wydruk sporządzony z tego dokumentu elektronicznego;
4) gospodarstwie domowym – należy przez to rozumieć zespół osób mieszkających i utrzymujących się wspólnie albo jedną osobę utrzymującą się samodzielnie, gdy miejsce zamieszkania tych osób znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia – należy przez to rozumieć dokonanie zapłaty ceny lub jej części za dekoder telewizyjny, do wysokości świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego, przy wykorzystaniu dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia;
6) świadczeniu na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego – należy przez to rozumieć dofinansowanie do zakupu jednego dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego w gospodarstwie domowym.
Art. 3. Świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego przysługuje na ponoszenie kosztów związanych ze zmianą standardu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej na
DVB-T3/HEVC i naziemnej radiofonii cyfrowej DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2) wyłącznie jednej pełnoletniej osobie, zameldowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pobyt stały lub czasowy powyżej 30 dni, jeżeli sytuacja materialna gospodarstwa domowego tej osoby uniemożliwia samodzielne poniesienie kosztów nabycia dekodera telewizyjnego, zwanej dalej „osobą uprawnioną” w celu zapewnienia odbioru przez te gospodarstwo naziemnej radiofonii i telewizji cyfrowej bez uszczerbku dla podstawowych potrzeb życiowych gospodarstwa domowego tej osoby.
Art. 4. 1. Świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego przysługuje w wysokości 250 zł.
2. Zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego za kwotę niższą niż wysokość świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego nie uprawnia do otrzymania zwrotu lub innego wykorzystania pozostałej kwoty świadczenia przez osobę uprawnioną.
3. W przypadku nabycia dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego za kwotę wyższą niż wysokość świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego obowiązek zapłaty pozostałej części ceny obciąża osobę uprawnioną.
4. Wartość świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego przyznanego osobie uprawnionej jest wolna od egzekucji oraz nie podlega wliczeniu do dochodu tej osoby uprawniającego do wszelkich świadczeń i dodatków przysługujących na podstawie przepisów odrębnych.
Art. 5. 1. Prawo do przyjmowania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia przysługuje przedsiębiorcy mającemu siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny lub podatnik VAT zwolniony w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.)), wpisanemu na listę, o której mowa w art. 9 ust. 1.
2. Płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia nie dokonuje się podczas nieumówionej wizyty przedsiębiorcy w miejscu zamieszkania lub zwykłego pobytu osoby uprawnionej.
3. Za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia można dokonać płatności jednorazowo, z uwzględnieniem art. 18 ust. 3.
4. Płatność za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia nie może być realizowana w ratach.
5. Dokument potwierdzający przyznanie świadczenia nie podlega wymianie na gotówkę, inne prawne środki płatnicze oraz inne środki wymiany.
6. Płatność za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia nie może być dokonana, jeżeli w związku z nabyciem odbiornika cyfrowego osobie uprawnionej oferowana jest inna odpłatna usługa, świadczona przy pomocy tego odbiornika.
Art. 6. Prawo do dokonywania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia wygasa z końcem dnia 31 grudnia 2033 r., z uwzględnieniem przypadku, o którym mowa w art. 18 ust. 3.
Rozdział 2
Tryb rejestracji przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych
Art. 7. 1. W celu umożliwienia przyjmowania płatności dokonywanych za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych lub odbiorników radiowych dokonuje rejestracji za pomocą usługi udostępnionej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21.
2. Dokonując rejestracji, przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorniów radiowych podaje:
1) firmę (nazwę) lub imię i nazwisko;
2) adres:
a) siedziby – w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną albo stałego miejsca prowadzenia działalności, albo miejsca zamieszkania, w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności – w odniesieniu do osoby fizycznej,
b) poczty elektronicznej przyporządkowany do wykonywanej działalności,
c) strony internetowej, o ile ją prowadzi;
3) numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku;
4) numery rachunków rozliczeniowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 i 2447), lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której podmiot jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną przez członka działalnością gospodarczą;
5) numer telefonu przyporządkowany do wykonywanej działalności;
6) imię i nazwisko oraz numer PESEL osoby dokonującej rejestracji upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy.
3. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit a i c, pkt 3, 4 i 6, podaje się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
4. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, minister właściwy do spraw informatyzacji weryfikuje z danymi zawartymi w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
5. Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych niezwłocznie po zmianie danych, o których mowa w ust. 2, aktualizuje te dane, na profilu informacyjnym w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21. Do aktualizacji danych ust. 3 stosuje się.
Art. 8. Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych po dokonaniu rejestracji i uzyskaniu wpisu na listę, o której mowa w art. 9 ust.1, zamieszcza informację o możliwości dokonywania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia, w szczególności w miejscu jego sprzedaży.
Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi i udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej listę przedsiębiorców prowadzących sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych, po zarejestrowaniu ich w sposób, o którym mowa w art. 7 ust. 1.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera dane, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2.
Art. 10. 1. Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych przyjmujący płatność za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia może, w każdym czasie, złożyć w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, oświadczenie o rezygnacji z prawa do przyjmowania płatności dokonywanych za pomocą tego dokumentu.
2. Złożenie oświadczenia powoduje skreślenie przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1, oraz dokonanie odpowiedniej zmiany w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, skutkującej zablokowaniem możliwości przyjmowania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia.
3. W przypadku złożenia oświadczenia ponowna rejestracja, w sposób o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie jest możliwa.
Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw cyfryzwcji lub informatyzacji może dokonywać czynności sprawdzających, mających na celu weryfikację zgodności ze stanem faktycznym danych, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz w art. 25 ust. 2.
2. Do czynności, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, 1491 i 2052).
Art. 12. W przypadku ustalenia w toku czynności sprawdzających, że dane, o których mowa w art. 7 ust. 2, nie są zgodne ze stanem faktycznym, minister właściwy do spraw informatyzacji wzywa przedsiębiorcę prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych do aktualizacji danych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem skreślenia z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1.
Art. 13. 1. W przypadku gdy przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych wpisany na listę, o której mowa w art. 9 ust. 1, odmawia poddania się czynnościom sprawdzającym lub uniemożliwia ich przeprowadzenie, minister właściwy do spraw informatyzacji skreśla przedsiębiorcę prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych z tej listy, w drodze decyzji administracyjnej, która podlega natychmiastowemu wykonaniu, równocześnie dokonując odpowiedniej zmiany w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, skutkującej zablokowaniem możliwości przyjmowania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia.
2. Minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji niezwłocznie przekazuje temu przedsiębiorcy na jego adres poczty elektronicznej, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 lit. b, informację o skreśleniu z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1.
3. W przypadku skreślenia przedsiębiorcy z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1, ponowna rejestracja, w sposób o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie jest możliwa.
Rozdział 3
Uzyskanie i realizacja dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia
Art. 14. 1. Osoba uprawniona składa wniosek o przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego przy użyciu formularza elektronicznego udostępnionego przez ministra właściwego do spraw informatyzacji na stronie internetowej, której adres jest wskazany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw informatyzacji.
2. Wniosek o przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego może zostać złożony za pośrednictwem operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320), zwanego dalej „operatorem wyznaczonym”.
3. W przypadku składania wniosku w sposób, o którym mowa w ust. 2:
1) osoba uprawniona okazuje pracownikowi operatora wyznaczonego dokument potwierdzający tożsamość zawierający co najmniej imię, nazwisko, numer PESEL i zdjęcie;
2) pracownik operatora wyznaczonego na podstawie okazanego dokumentu oraz informacji przekazanych przez osobę uprawnioną wprowadza do formularza elektronicznego udostępnionego przez ministra właściwego do spraw informatyzacji dane, o których mowa w art. 15 ust. 1;
3) wniosek wypełniony w sposób, o którym mowa w pkt 2, pracownik operatora wyznaczonego przedkłada osobie uprawnionej w postaci papierowej do własnoręcznego podpisu;
4) po podpisaniu wniosku, o którym mowa w pkt 3, pracownik operatora wyznaczonego przesyła dane zawarte we wniosku do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 21;
5) podpisany wniosek jest przechowywany przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, dla celów dowodowych, przez 5 lat.
4. Osoba uprawniona, dokonując własnoręcznego podpisu wniosku w postaci papierowej, potwierdza prawidłowość przekazanych danych.
Art. 15. 1. Wniosek o przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego zawiera:
1) dane identyfikujące osobę uprawnioną:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) numer PESEL,
d) adres zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściwy dla gospodarstwa domowego,
e) numer telefonu komórkowego,
f) adres poczty elektronicznej – fakultatywnie w przypadku osoby uprawnionej, składającej wniosek w sposób, o którym mowa w art. 14 ust. 2;
2) oświadczenie osoby uprawnionej o niepobraniu dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia przez inną osobę z tego samego gospodarstwa domowego;
3) oświadczenie osoby uprawnionej o tym, że sytuacja materialna gospodarstwa domowego tej osoby uniemożliwia samodzielne poniesienie kosztów nabycia dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego w celu zapewnienia odbioru przez te gospodarstwo naziemnej telewizji cyfrowej w standardzie DVB-T3/VVC jak również naziemnej radiofonii cyfrowej w standardach DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2) bez uszczerbku dla podstawowych potrzeb życiowych gospodarstwa domowego tej osoby;
2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Art. 16. 1. Ustalenie prawa do świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego następuje na podstawie pozytywnie zweryfikowanego wniosku złożonego w sposób, o którym mowa w art. 14 ust. 1 lub 2, w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21.
2. Rozstrzygnięcie w sprawie ustalenia prawa do świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.
Art. 17. Dokument potwierdzający przyznanie świadczenia jest przekazywany na wskazany przez osobę uprawnioną adres poczty elektronicznej, a w przypadku, o którym mowa w art. 14 ust. 2, pracownik operatora wyznaczonego przekazuje osobie uprawnionej wydruk dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia.
Art. 18. 1. Dokonanie płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia następuje z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 21.
2. Potwierdzenie płatności, o której mowa w ust. 1, następuje po wprowadzeniu w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, kodu przekazanego na podany przez osobę uprawnioną numer telefonu komórkowego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 lit. e.
3. W przypadku skutecznego skorzystania przez osobę uprawnioną z prawa do odstąpienia od umowy przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych, z chwilą tego odstąpienia, wprowadza do systemu, o którym mowa w art. 21, informację o anulowaniu płatności, co uprawnia do ponownego skorzystania ze świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego przez osobę uprawnioną.
Art. 19. 1. Osoba, która uzyskała nienależnie świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego , jest obowiązania do zwrotu tego świadczenia.
2. Za nienależnie uzyskane świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego uważa się jego uzyskanie:
1) mimo uprzedniego uzyskania świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego dla tego samego gospodarstwa domowego;
2) na podstawie złożenia fałszywego oświadczenia, okazania fałszywego dokumentu potwierdzającego tożsamość albo w przypadku posłużenia się cudzym dokumentem potwierdzającym tożsamość.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji ustala wysokość kwoty nienależnie uzyskanego świadczenia w drodze decyzji administracyjnej.
4. Do postępowania w sprawie nienależnie uzyskanego świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
5. Nienależnie uzyskane świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Należności z tytułu nienależnie uzyskanego świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja wydawana przez ministra właściwego do spraw informatyzacji o ustaleniu nienależnie uzyskanego świadczenia i jego zwrocie stała się ostateczna.
7. Decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie uzyskanego świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego nie jest wydawana, jeżeli od terminu jego uzyskania upłynęło więcej niż 5 lat.
Rozdział 4
Przetwarzanie danych osobowych
Art. 20. 1. W celu realizacji świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego, w szczególności ustalenia prawa do tego świadczenia, wydania dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia oraz zapewnienia możliwości dokonania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznania świadczenia, są przetwarzane następujące dane osobowe osoby uprawnionej oraz jej pełnomocnika, w przypadku złożenia wniosku przez pełnomocnika:
1) imię i nazwisko;
2) data urodzenia;
3) numer PESEL;
4) adres zamieszkania właściwy dla gospodarstwa domowego;
5) numer telefonu komórkowego;
6) adres poczty elektronicznej.
2. Współadministratorami danych osobowych przetwarzanych na potrzeby obsługi świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego są minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji i operator wyznaczony.
3. Szczegółowy zakres obowiązków i zasady odpowiedzialności w zakresie przetwarzanych danych osobowych określi porozumienie zawarte między ministrem właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji a operatorem wyznaczonym.
4. Dane osobowe są zabezpieczane w sposób zapobiegający nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi do tych danych lub przekazaniu tych danych polegający co najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych lub podmiot przetwarzający;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w poufności.
Rozdział 5
System teleinformatyczny
Art. 21. 1. Obsługa dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia odbywa się w systemie teleinformatycznym, którego funkcjonowanie zapewnia minister właściwy do spraw informatyzacji.
2. System teleinformatyczny zapewnia bezpieczeństwo przetwarzanych danych osobowych oraz środki określone w art. 32 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz
uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1; Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2; Dz. Urz. UE L 74 z 04.03.2021, str. 35).
3. Dane zgromadzone w systemie teleinformatycznym są usuwane po upływie 5 lat od zakończenia roku, w którym dane te zostały wprowadzone do tego systemu.
Art. 22. Uwierzytelnianie osoby uprawnionej, składającej wniosek, w sposób, o którym mowa w art. 14 ust. 1, oraz osoby działającej w imieniu przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych, o którym mowa w art. 5 ust. 1, w systemie teleinformatycznym następuje w sposób, o którym mowa w art. 20a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2070).
Rozdział 6
Finansowanie i realizacja płatności za dokument potwierdzający przyznanie świadczenia
Art. 23. 1. Wydatki wynikające z realizacji płatności za dokument potwierdzający przyznanie świadczenia oraz koszty realizacji określonych w ustawie zadań przez operatora wyznaczonego i jednostki podległe ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji lub przez niego nadzorowane są ponoszone z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji.
2. Minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji może realizować zadania, o których mowa w art. 7 ust. 4, art. 11–13, art. 19 ust. 3, art. 21 ust. 1 oraz art. 27 ust. 3, w całości lub w części przy pomocy jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji lub przez niego nadzorowanych.
Art. 24. 1. Operator wyznaczony, za realizację zadań, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 17 oraz art. 25 ust. 4 i 5, otrzymuje dotację celową z budżetu państwa w okresie ich realizacji na pokrycie kosztów całkowitych tych zadań. Ze środków dotacji nie może być dofinansowana działalność gospodarcza operatora wyznaczonego.
2. Podstawę obliczenia należnej operatorowi wyznaczonemu dotacji, o której mowa w ust. 1, stanowi ustalony przez ministra właściwego do spraw informatyzacji koszt realizacji zadań, rozumiany jako całkowity rzeczywisty koszt realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, oraz liczba poszczególnych zrealizowanych zadań.
3. Okresem rozliczeniowym dotacji, o której mowa w ust. 1, jest miesiąc kalendarzowy.
4. Minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji określi łączną kwotę dotacji, o której mowa w ust. 1, na podstawie danych dotyczących kosztu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, oraz liczby tych zrealizowanych zadań, przedstawionych przez operatora wyznaczonego.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji przekazuje operatorowi wyznaczonemu:
1) informacje dotyczące liczby zrealizowanych dokumentów potwierdzających przyznanie świadczenia oraz danych przedsiębiorców prowadzących sprzedaż dekoderów telewizyjnych wpisanych na listę, o której mowa w art. 9 ust.1,
2) środki finansowe przeznaczone na realizację płatności za dokumenty potwierdzające przyznanie świadczenia na wyodrębniony rachunek bankowy wskazany przez operatora wyznaczonego
– w terminie 7 dni roboczych od 15. dnia każdego miesiąca.
6. Odsetki od środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, są zaliczane na poczet środków finansowych przeznaczonych na realizację płatności za dokumenty potwierdzające przyznanie świadczenia w kolejnych okresach rozliczeniowych.
Art. 25. 1. Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych może wystąpić do 15. dnia miesiąca do ministra właściwego do spraw informatyzacji o realizację płatności z dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia za miesiąc poprzedni.
2. Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych, występując o realizację płatności za dokument potwierdzający przyznanie świadczenia, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji:
1) dane dotyczące:
a) daty i miejsca sprzedaży dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych,
b) nazwy producenta i modelu dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych,
c) całkowitej ceny zakupu dekodera lub odbiornika,
d) kwoty płatności za dekoder telewizyjny lub odbiornik radiowych dokonanej z użyciem dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia,
e) posiadania przez odbiornik wyświetlacza obrazi albo jego braku
2) oświadczenie o spełnianiu przez sprzedane dekodery telewizyjne wymogów wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 132 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.
3. Zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego przez osobę uprawnioną za kwotę niższą niż wysokość świadczenia, o której mowa w art. 4 ust. 1, nie uprawnia przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnychlub odbiorników radiowych do występowania o realizację płatności za dokument potwierdzający przyznanie świadczenia w wysokości, o której mowa w art. 4 ust. 1.
4. Operator wyznaczony realizuje płatność za dokument potwierdzający przyznanie świadczenia na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych w terminie 4 dni roboczych od dnia przekazania informacji oraz środków, o których mowa w art. 24 ust. 5.
5. Operator wyznaczony wykonuje uzgodnione z ministrem właściwym do spraw cyfryzacji lub informatyzacji zadania związane z promocją zadań wynikających z ustawy.
Art. 26. Niewykorzystane środki otrzymane od ministra właściwego do spraw informatyzacji oraz odsetki od środków przekazanych na realizację płatności za dokument potwierdzający przyznanie świadczenia i niezaliczone na poczet płatności operator wyznaczony zwraca na rachunek dochodów budżetu państwa ministra właściwego do spraw cyfryzacji lub informatyzacji, wskazany przez tego ministra.
Art. 27. [Zwrot kwoty nienależnie pobranej płatności]
1. W przypadku ujawnienia, w wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających, że kwota płatności dokonanej za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia stanowi kwotę nienależnie pobraną, kwota otrzymana w wyniku dokonania tej płatności podlega zwrotowi.
2. Za kwotę nienależnie pobranej płatności uważa się kwotę płatności dokonanej za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia:
1) pobraną przez przedsiębiorcę prowadzącego sprzedaż odbiorników cyfrowych, który podał przy rejestracji w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, dane niezgodne ze stanem faktycznym lub ich nie zaktualizował w terminie, mimo wezwania, o którym mowa w art. 12;
2) pobraną przez przedsiębiorcę prowadzącego sprzedaż odbiorników cyfrowych w związku ze sprzedażą odbiornika cyfrowego, który nie jest fabrycznie nowy;
3) wydatkowaną na cel inny niż zakup odbiornika cyfrowego;
4) pobraną z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 5 ust. 6;
5) pobraną przez przedsiębiorcę prowadzącego sprzedaż odbiorników cyfrowych w wysokości niezgodnej z określoną w art. 4 ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji ustala wysokość kwoty nienależnie pobranej oraz odsetek ustawowych za opóźnienie, w drodze decyzji.
4. Kwota nienależnie pobranej płatności stanowi dochód budżetu państwa.
5. Kwota nienależnie pobranej płatności podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Rozdział 7
Przepis karny
Art. 28. 1 Kto przyjmuje płatność za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia z przeznaczeniem na cel inny niż sprzedaż dekodera telewizyjnego osobie uprawnionej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega ten, kto przyjmuje płatność za pomocą dokumentu potwierdzajacego przyznanie świadczenia na zakup odbiornika cyfrowego z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 5 ust. 6.
Rozdział 8
Zmiany w przepisach, przepisy dostosowujące i przepis końcowy
Art. 29. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.)) po art. 52zd dodaje się art. 52ze w brzmieniu:
„Art. 52ze. Wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczenia wynikającego z realizacji prawa do zakupu dekodera telewizyjnego przyznanego na podstawie ustawy z dnia … o wsparciu gospodarstw domowych w ponoszeniu kosztów związanych ze zmianą standardu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej lub naziemnej radiofonii cyfrowej włącznie z jej wdrożeniem w paśmie FM (Dz. U. poz. …).”.
Art. 30. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 576) w art. 209 w ust. 1 po pkt 19a dodaje się pkt 19b w brzmieniu:
„19b) będąc przedsiębiorcą prowadzącym sprzedaż dekoderów telewizyjnych lub odbiorników radiowych, dokonuje sprzedaży dekodera telewizyjnego niespełniającego wymagań wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 132 ust. 3,”.
Art. 31. Minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji, przed wdrożeniem rozwiązań technicznych, ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat, w którym określa:
1) termin uruchomienia funkcjonalności umożliwiającej rejestrację w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, przez przedsiębiorcę prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych;
2) termin uruchomienia funkcjonalności umożliwiającej wnioskowanie o przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21.
Art. 32. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa, będących skutkiem finansowym wejścia w życie ustawy w 2033 r. wynosi nie więcej niź 1,241 miliardów zł.
2. Minister właściwy do spraw cyfryzacji lub informatyzacji nadzoruje i monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego kwartału, a w przypadku IV kwartału – według stanu na dzień 20 listopada.
3. W przypadku gdy wysokość wydatków, o których mowa w ust. 1, po trzech kwartałach wyniesie łącznie więcej niż 75% limitu, wysokość wydatków w czwartym kwartale obniża się o kwotę przekroczenia, określając zakres ograniczeń dla poszczególnych zadań realizowanych na podstawie ustawy.
Art. 33. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Katarzyna Kajkowska (Naprzód!)
Uzasadnienie:
Projekt ustawy o wsparciu gospodarstw domowych w ponoszeniu kosztów związanych ze zmianą standardu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej oraz naziemnej radiofonii cyfrowej (w tym jej wdrożenia w paśmie FM) określa zasady i tryb przyznawania oraz realizacji wsparcia gospodarstw domowych w ponoszeniu kosztów związanych ze zmianą standardu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej na DVB-T3/VVC i naziemnej radiofonii cyfrowej DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2) w postaci świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego, które jest realizowane przy użyciu dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia.
Wkrótce w Polsce, podobnie jak w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej, nastąpi zmiana sposobu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej, przez zamianę dotychczasowego systemu DVB-T2/HEVC na bardziej efektywny DVB-T3 VVC oraz naziemnej radiofonii cyfrowej DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2) włącznie z wyłączeniem naziemnej radiofonii analogowej w paśmie FM. Zmiana ta w przypadku naziemnej telewizji cyfrowej jest konsekwencją przyjęcia przez Parlament Europejski i Radę decyzji (UE) 2017/899 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie wykorzystywania zakresu częstotliwości 470–790 MHz w Unii (Dz. Urz. UE L Nr 138 z 25.05.2021, str. 131), zwana dalej „decyzją o zmianie przeznaczenia”, na mocy której państwa członkowskie UE zostały zobowiązane do udostępnienia pasma 700 MHz (zakres 694–790 MHz) na potrzeby usług szerokopasmowych co miało miejsce do 2022 roku W celu zmieszczenia obecnie nadawanych programów w węższym zakresie częstotliwości (470–694 MHz zamiast 470–790 MHz) oraz umożliwienia podniesienia standardu usług na wyższy niż obecnie poziom przez wprowadzenie np. powszechnej transmisji telewizyjnej w jakości HD wszystkich programów telewizyjnych lub wprowadzenia telewizji ultrawysokiej rozdzielczości UHD 4k, jest konieczna zmiana standardu na DVB-T3/VVC
W Polsce omawiana zmiana ma nastąpić w czterech etapach zarówno w przypadku radia i telewizji najpóźniej do 2033 roku choć preferowane jest nie robienie tego na ostatnią chwile. W przypadku radia zmiana standardu połączona z wyłączeniem sygnału analogowego spowodowana jest wypełnieniem przestrzeni częstotliwości przez co ich pula do przeznaczenia nadawcom jest ograniczona.
Dla części gospodarstw domowych zmiana standardu będzie się wiązać z koniecznością wymiany odbiornika na nowszy, przystosowany do zmiany standardu model, lub doposażenia obecnie użytkowanego odbiornika w dekoder naziemnej telewizji cyfrowej. Obecnie nie istnieje program społeczny mający na celu wsparcie gospodarstw domowych w nieprzerwanym odbiorze bezpłatnej naziemnej telewizji cyfrowej oraz naziemnej radiofonii cyfrowej po zmianie standardu. Należy także podkreślić, że wskazane powyżej zmiany w gospodarce częstotliwości przyniosą korzyści dla budżetu państwa związane z przeprowadzeniem przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej procedury selekcyjnej pasma zajmowanego przez nadawców telewizyjnych na rzecz przedsiębiorców telekomunikacyjnych świadczących usługi szerokopasmowe. Korzyści te zostały oszacowane na 1 242–1 624 mln zł. Oszacowanie dokładnej wartości nie jest możliwe (z uwagi na brak informacji dotyczącej czasu przeprowadzenia procedury oraz wyboru formy aukcji lub przetargu) natomiast już przeprowadzone procedury w państwach członkowskich UE wskazują na znaczące wpływy do budżetów. Powyższe potwierdzają doświadczenia innych państw członkowskich, które już dokonały dystrybucji tych zasobów częstotliwości. Przykładowo – Słowacja 100 mln EUR, Niemcy – 6 550 mln EUR.
Celem wprowadzenia programu jest złagodzenie skutków społecznych zmiany standardu nadawania przez zapewnienie gospodarstwom domowym możliwości nieprzerwanego odbierania telewizji naziemnej (30% gospodarstw domowych odbiera telewizję wyłącznie w sposób naziemny) oraz naziemnej radiofonii cyfrowej. Świadczenie będzie przysługiwało jednej pełnoletniej osobie w ramach gospodarstwa domowego, zameldowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pobyt stały lub czasowy powyżej 30 dni, jeżeli sytuacja materialna gospodarstwa domowego tej osoby uniemożliwia samodzielne poniesienie kosztów nabycia dekodera telewizyjnego. Projektowana ustawa definiuje, że przez gospodarstwo domowe należy rozumieć zespół osób mieszkających i utrzymujących się wspólnie albo jedną osobę utrzymującą się samodzielnie, gdy miejsce zamieszkania tych osób znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego uprawnia do otrzymania dofinansowania do zakupu jednego dekodera telewizyjnego w gospodarstwie domowym, umożliwiającego co najmniej odbiór naziemnej telewizji cyfrowej w standardzie DVB-T3/VVC bądż naziemnej radiofonii cyfrowej w standardach DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2) .
Projektowana ustawa, definiując dekoder telewizyjny lub odbiornik radiowy, zastrzega, że dekoder objęty dofinansowaniem musi spełniać wymagania techniczne i eksploatacyjne wynikające z rozporządzenia wydanego na podstawie art. 132 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 576). Ze względu na neutralność technologiczną świadczenie będzie uprawniać do zakupu dekodera obsługującego równolegle również inne niż naziemna platformy telewizyjne (DVB-S, DVB-C i inne). Maksymalna wysokość dofinansowania wyniesie 250 zł. Może być ono wykorzystane jednorazowo. Nie jest możliwe wykorzystanie części kwoty świadczenia, a następnie zrealizowanie pozostałej części w ramach osobnej transakcji np. nabycie dwóch dekoderów z dofinansowaniem po 50 zł. W przypadku nabycia dekodera za kwotę niższą niż 100 zł niewykorzystane środki w ramach świadczenia nie będą wypłacane osobie uprawnionej. Jednocześnie jest możliwe nabycie dekodera za kwotę przekraczającą wysokość świadczenia, w takim wypadku część ceny w zakresie przewyższającym dofinansowanie uiszcza osoba uprawniona. Wartość świadczenia jest wolna od egzekucji oraz nie podlega wliczeniu do dochodu osoby uprawnionej upoważniającego do wszelkich innych świadczeń i dodatków. Za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia można dokonać płatności jednorazowo; płatność za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego nie może być realizowana w ratach. Dokument potwierdzający przyznanie świadczenia nie podlega wymianie na gotówkę, inne prawne środki płatnicze oraz inne środki wymiany. Świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego będzie można realizować do końca 2033 r.
Prawo do przyjmowania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia będzie przysługiwać przedsiębiorcy mającemu siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny lub podatnik VAT zwolniony, wpisanemu na listę, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, prowadzoną przez ministra właściwego do spraw informatyzacji. Warunkiem rejestracji będzie podanie wskazanych w ustawie danych, które powinny być na bieżąco aktualizowane, pod groźbą wykreślenia z rejestru. Podanie danych niezbędnych do rejestracji objęte będzie rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. W przypadku wnioskowania przez pełnomocnika przedsiębiorcy będzie wymagane podanie jego danych. Jest to konieczne z uwagi na potrzebę weryfikowania procesu rejestracji przedsiębiorców oraz ze względu na ryzyko wystąpienia nadużyć związanych z rejestracją przedsiębiorców. Dane przedstawione przez przedsiębiorcę będą dodatkowo weryfikowane przez ministra właściwego do spraw informatyzacji pod kątem ich prawidłowości i prawdziwości z wykorzystaniem wykazu podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) ) (tzw. Biała Lista Podatników VAT). Wykaz ten obejmuje podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT, w tym podmioty, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona oraz podmioty, w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT. Należy zatem stwierdzić, że zgodnie z przyjętym założeniem rejestracja w programie dofinansowania jest możliwa dla tych przedsiębiorców, którzy są wpisani na Białą Listę Podatników VAT. Wprowadzone rozwiązanie umożliwia weryfikację zgłaszającego się podmiotu, co ma znaczenie dla zapewnienia wydatkowania środków publicznych zgodnie z ustawą oraz uniknięcia ewentualnych nadużyć związanych z udziałem nierzetelnych podmiotów w programie dofinansowania. Przedsiębiorca wpisany na listę podmiotów realizujących płatność za świadczenie na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego, może, w każdym czasie, złożyć w systemie teleinformatycznym oświadczenie o rezygnacji z prawa do przyjmowania płatności dokonywanych za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia. W takim wypadku następuje skreślenie przedsiębiorcy z list oraz zablokowanie możliwości przyjmowania płatności za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiorniks radiowego. Jednocześnie przedsiębiorca, który zrezygnował z udziału w programie dofinansowania, nie będzie mógł ponownie do niego przystąpić. W przypadku ustalenia w toku czynności sprawdzających, że dane podane przez przedsiębiorcę nie są zgodne ze stanem faktycznym, minister właściwy do spraw informatyzacji wzywa tego przedsiębiorcę do aktualizacji danych w terminie 7 dni pod rygorem skreślenia z listy. Jeżeli przedsiębiorca nie podda się czynnościom sprawdzającym lub będzie uniemożliwiał ich przeprowadzenie, zostanie skreślony z listy, w drodze decyzji administracyjnej, która podlega natychmiastowemu wykonaniu. W przypadku skreślenia przedsiębiorcy z listy ponowna rejestracja, w sposób o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie jest możliwa.
Świadczenie będzie realizowane w sklepach stacjonarnych, internetowych oraz przez internetowe platformy sprzedażowe. W celu wyeliminowania nieuczciwych praktyk sprzedażowych ustawa zakazuje dokonywania płatności podczas nieumówionej wizyty przedsiębiorcy w miejscu zamieszkania lub zwykłego pobytu osoby uprawnionej. Przez nieumówioną wizytę rozumieć należy wizytę sprzedawcy w miejscu zamieszkania lub zwykłego pobytu danej osoby, która nie była zorganizowana na wyraźne żądanie tej osoby. Przedsiębiorcy biorący udział w programie będą informować o tym fakcie w punktach sprzedaży, a w przypadku sprzedaży internetowej na swojej stronie internetowej. Lista podmiotów zarejestrowanych w programie będzie udostępniana przez ministra właściwego do spraw informatyzacji. Informacje te będą publikowane w czasie rzeczywistym. W momencie wykreślenia przedsiębiorcy z listy, w czasie rzeczywistym zostanie zablokowana możliwość realizacji świadczenia u przedsiębiorcy. Dane dotyczące rozliczenia sprzedanych dekoderów w zamian za świadczenie na zakup dekodera będą przekazywane przez przedsiębiorców wyłącznie w oparciu o skonstruowany na potrzeby programu system on-line, który zostanie udostępniony podmiotom przystępującym do programu.
Dofinansowanie jest przyznawane dla gospodarstwa domowego, które może składać się zarówno z osób pełnoletnich, jak i niepełnoletnich, jednak osobą uprawnioną do wnioskowania jest jedynie osoba pełnoletnia. We wniosku osoba uprawniona podaje podstawowe dane, takie jak: imię i nazwisko, numer PESEL, datę urodzenia, adres gospodarstwa domowego, numer telefonu komórkowego, adres poczty elektronicznej. Jednocześnie osoba ta składa oświadczenie o niepobraniu świadczenia na zakup dekodera dla swojego gospodarstwa domowego oraz oświadczenie o braku możliwości samodzielnego nabycia dekodera lub odbiornika z uwagi na sytuację finansową jej gospodarstwa domowego. Wniosek o uzyskanie świadczenia osoba uprawniona składa z wykorzystaniem formularza elektronicznego. W przypadku wniosków składanych elektronicznie część danych podstawiana będzie automatycznie z profilu zaufanego, za pomocą którego osoba uprawniona składa wniosek, co eliminuje możliwość omyłek we wprowadzaniu danych. Jednocześnie, mając na uwadze, że część beneficjentów może mieć trudność z samodzielnym wnioskowaniem drogą elektroniczną o uzyskanie świadczenia, zdecydowano, że osoby uprawnione będą mogły składać wniosek również za pośrednictwem pracowników placówek pocztowych operatora wyznaczonego – Poczty Polskiej S.A. Osoby, które skorzystają z takiego sposobu złożenia wniosku, otrzymają dokument potwierdzający przyznanie świadczenia w postaci papierowej oraz opcjonalnie na adres e-mail, jeśli zdecydują się ten adres podać we wniosku. W celu złożenia wniosku osoba uprawniona będzie zobowiązana okazać pracownikowi operatora wyznaczonego dokument potwierdzający tożsamość, zawierający co najmniej imię, nazwisko, numer PESEL i zdjęcie. Następnie pracownik operatora wyznaczonego na podstawie okazanego dokumentu oraz informacji przekazanych przez osobę uprawnioną wprowadza niezbędne dane do formularza elektronicznego. Wypełniony w ten sposób wniosek pracownik operatora wyznaczonego przedkłada osobie uprawnionej w postaci papierowej do własnoręcznego podpisu. Osoba uprawniona przed złożeniem podpisu powinna zweryfikować poprawność zawartych we wniosku danych. Po podpisaniu wniosku pracownik operatora wyznaczonego przesyła dane zawarte we wniosku do systemu teleinformatycznego. Wnioski w postaci papierowej są przechowywane przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, dla celów dowodowych, przez okres 5 lat. Weryfikacja wniosku będzie dokonywana w oparciu o posiadane przez ministra właściwego do spraw informatyzacji narzędzia teleinformatyczne i w oparciu o sprawdzenie z rejestrami państwowymi poprawności podanych danych. Projekt nie przewiduje procedury w przypadku negatywnej weryfikacji wniosku, ponieważ nie będzie możliwe złożenie wniosku zawierającego nieprawidłowy lub wykorzystany wcześniej numer PESEL. System będzie sygnalizował nieprawidłowość już na etapie składania wniosku, w rezultacie nie będzie możliwości złożenia niekompletnego lub nieprawidłowo wypełnionego wniosku. Brak prawa do przyznania świadczenia będzie zachodził w przypadku, gdy dla tego samego gospodarstwa domowego wydany już został dokument potwierdzający przyznanie świadczenia. Przyznanie świadczenia na podstawie fałszywego oświadczenia będzie miało miejsce wówczas, gdy osoba wnioskująca miała wiedzę o tym, że świadczenie dla danego adresu zostało już przyznane, a mimo to świadomie złożyła wniosek o jego przyznanie.
Należy także zaznaczyć, że nie jest planowane powiązanie abonamentu radiowo-telewizyjnego z dofinansowaniem na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego. Takie rozwiązanie ograniczyłoby grupę beneficjentów świadczenia, wyłączając gospodarstwa domowe dotychczas nieposiadające odbiornika telewizyjnego, które są zainteresowane odbiorem bezpłatnej naziemnej telewizji cyfrowej lub naziemnej radiofonii cyfrowej w nowym standardzie.
Ustawa nie wyłącza prawa do odstąpienia od umowy przysługującego osobie uprawnionej na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego czy ustawy o prawach konsumenta. W praktyce, w przypadku skorzystania przez konsumenta z prawa do odstąpienia od umowy, konsument zwraca dekoder sprzedawcy, natomiast płatność dokonana za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia na zakup dekodera telewizyjnego lub odbiornika radiowego zostaje anulowana w systemie teleinformatycznym. Sytuacja ta nie wpływa na możliwość ponownego skorzystania ze świadczenia na zakup dekodera przez osobę uprawnioną, jeżeli wcześniej odstąpiła ona od zawartej umowy.
Podstawą ustalenia prawa do świadczenia jest wniosek składany przez osobę uprawnioną. Dokument potwierdzający przyznanie świadczenia jest przekazywany na wskazany przez osobę uprawnioną adres poczty elektronicznej. Dodatkowo dokument potwierdzający przyznanie świadczenia będzie przekazywany w postaci papierowej tym osobom uprawnionym, które same nie składają wniosku w systemie teleinformatycznym i korzystają w tym zakresie z pośrednictwa placówek pocztowych. Obsługa programu będzie się odbywać w systemie teleinformatycznym prowadzonym przez ministra właściwego do spraw informatyzacji. Projektowany system teleinformatyczny będzie w odpowiedzi na wniosek generował unikalny kod alfanumeryczny dla osoby uprawnionej. Jednocześnie system ten będzie przewidywał panel rejestracji dla przedsiębiorcy, gdzie rejestrowany będzie każdy przypadek skorzystania ze świadczenia na zakup dekodera lub odbiornika. Sprzedawca, przyjmując płatność dokumentem elektronicznym, będzie wpisywał do systemu unikalny kod alfanumeryczny, którego prawidłowość będzie potwierdzana w systemie. Jednocześnie dodatkowym zabezpieczeniem realizacji świadczenia będzie wymóg podania kodu otrzymanego w momencie rozpoczęcia płatności na numer telefonu, jaki osoba uprawniona podała we wniosku. Szczegółowe zasady wymiany informacji między przedsiębiorcą prowadzącym sprzedaż dekoderów i odbiorników, ministrem właściwym do spraw informatyzacji oraz operatorem wyznaczonym będą wynikać z założeń przyjętych w ramach projektowanego systemu teleinformatycznego, z użyciem którego informacje będą przekazywane. Dane gromadzone w systemie teleinformatycznym będą przechowywane przez okres 5 lat. Jest to okres wystarczający i proporcjonalny, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnej i rzetelnej obsługi programu. Jednocześnie zaproponowany czas przechowywania danych pozwala na weryfikację prawidłowości działań przedsiębiorców biorących udział w programie, ponadto uwzględnia okres rękojmi przysługujący konsumentowi. Okres ten jest zatem niezbędny z punktu widzenia dochodzenia roszczeń przez konsumenta oraz z uwagi na karalność czynów zabronionych, o których mowa w projektowanej ustawie. Warto również podkreślić, że ograniczony okres trwania programu – do końca 2033 r. nie powoduje konieczności dłuższego niż zaproponowano przechowywania danych.
Część zadań związanych z obsługą programu, zgodnie z projektowaną ustawą, może być realizowana przy pomocy jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw cyfryzacji lub informatyzacji. Przewiduje się, że zadania te będą realizowane przez Centralny Ośrodek Informatyki. Zadania z zakresu przyjmowania wniosków w placówkach pocztowych, realizacji płatności oraz polegające na informowaniu o możliwości skorzystania z nowego uprawnienia będą wykonywane przez operatora wyznaczonego – Pocztę Polską S.A. Kampania informacyjna będzie realizowana przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów przy współpracy z operatorem wyznaczonym. Nadzór nad realizacją kampanii i wydatkowaniem środków będzie sprawował minister właściwy do spraw informatyzacji. Zadanie to będzie pozostawało bez związku z zadaniami operatora wyznaczonego wynikającymi z ustawy – Prawo pocztowe. Sfinansowanie realizacji zadań wskazanych w ustawie przez operatora wyznaczonego zostało przewidziane w formie dotacji celowej przyznanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji. Maksymalna kwota dotacji będzie pokrywać wszystkie zadania, które wykonywać ma operator wyznaczony w ramach programu dofinansowania. Szczegółowe zasady przyznania i rozliczenia dotacji będą zawarte w umowie dotacji celowej.
Podczas projektowania przepisów ustawy wyważono wszystkie aspekty ochrony danych osobowych. Zgodnie z zasadą ograniczenia celu, dane świadczeniobiorców będą przetwarzane tylko i wyłącznie do celów przyznania świadczenia, a ich zakres zgodnie z zasadą proporcjonalności ograniczony jest do danych niezbędnych do realizacji świadczenia oraz został określony w art. 20 ustawy. Współadministratorami danych osobowych przetwarzanych w związku z programem będą minister właściwy do spraw informacji oraz operator wyznaczony. Dane te mogą być przetwarzane przez administratorów wyłącznie w celach związanych z programem objętym niniejszą ustawą. Szczegółowy zakres obowiązków i zasady odpowiedzialności w zakresie przetwarzanych danych osobowych określi porozumienie zawarte między ministrem właściwy do spraw informatyzacji a operatorem wyznaczonym.
Również okres przechowywania danych jest ograniczony do niezbędnego minimum uwzględniającego czas niezbędny do kontroli prawidłowości korzystania ze świadczenia.
Projektowana ustawa reguluje również kwestię trybu rozliczeń z tytułu udziału w programie dofinansowania. Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowycy może wystąpić do 15. dnia miesiąca do ministra właściwego do spraw informatyzacji o realizację płatności z dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia za miesiąc poprzedni. W takim wypadku przedsiębiorca przekazuje dane dotyczące: daty i miejsca sprzedaży dekoderów telewizyjnych oraz odbiorników radiowych, nazwy producenta i modelu dekoderów telewizyjnych oraz odbiorników radiowych, całkowitej ceny zakupu dekodera, kwoty płatności za dekoder telewizyjny dokonanej z użyciem dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia. Jednocześnie przedsiębiorca oświadcza, że sprzedane dekodery spełniają wymagania wynikające z przepisów wydanych na podstawie art. 132 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne. Wymagania techniczne i eksploatacyjne wynikające z rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 7 października 2019 r. w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla odbiorników cyfrowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 515) wskazują na takie parametry urządzeń, które gwarantują prawidłowy odbiór sygnału radiowego lub telewizyjnego. Płatności na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż dekoderów telewizyjnych są realizowane przez operatora wyznaczonego w terminie 4 dni roboczych od dnia przekazania przez ministra właściwego do spraw informatyzacji środków finansowych.
W przypadku ujawnienia, że kwota płatności dokonanej za pomocą dokumentu potwierdzającego przyznanie świadczenia stanowi kwotę nienależnie pobraną, przedsiębiorca obowiązany jest do zwrotu tej kwoty. Dotyczy to sytuacji, gdy kwota świadczenia została wydatkowana na inny cel niż zakup dekodera albo odbiornika lub gdy przedsiębiorca podał przy rejestracji w systemie teleinformatycznym dane niezgodne ze stanem faktycznym lub danych tych nie zaktualizował w terminie, mimo wezwania.
Z uwagi na możliwość występowania nadużyć związanych z realizacją programu dofinansowania jest zasadne wprowadzenie przepisów penalizujących działania polegające na przyjmowaniu płatności z przeznaczeniem na zakup innego niż dekoder telewizyjny lub odbiornik radiowy towaru. Przedsiębiorcy dokonujący sprzedaży dekodera telewizyjnego niespełniającego wymagań wynikających z rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla odbiorników cyfrowych, będą podlegać karze pieniężnej nakładanej przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.
Nie zachodzi ryzyko zakłócenia konkurencji w związku z wejściem w życie procedowanej ustawy. Beneficjentami przewidzianego w projektowanej ustawie świadczenia mają być indywidualni konsumenci (gospodarstwa domowe), a jego celem ma być umożliwienie im odbioru sygnału naziemnej telewizji cyfrowej w systemie DVBT3/VVC lub DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2). Ze świadczenia będą korzystać głównie te osoby, które dotychczas korzystały z bezpłatnej naziemnej telewizji cyfrowej. Jednocześnie świadczenie jest kierowane do tych gospodarstw domowych, które z uwagi na trudną sytuację materialną są zagrożone utratą dostępu do telewizji, gdyż nie byłyby w stanie ponieść samodzielnie kosztów dostosowania sprzętu odbiorczego. Z uwagi na socjalny charakter świadczenia, obejmuje ono dofinansowanie zakupu wyłącznie dekodera. Dofinansowanie zakupu odbiornika telewizyjnego nie byłoby mechanizmem efektywnym w zapewnieniu ciągłości odbioru telewizji dla tych konsumentów, których sytuacja materialna nie pozwala na wydanie większej kwoty (od ok. tysiąca złotych do kilku tysięcy złotych) na zakup radia lub telewizora. W takim przypadku dofinansowanie stanowiłoby jedynie niewielką część ceny nabywanego sprzętu, reszta kosztów obciążałaby konsumenta, co mogłoby skutkować rezygnacją z odbioru telewizji.
Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Pilne wejście w życie ustawy podyktowane jest konieczną wsparcia gospodarstw domowych w związku ze zmianą sposobu nadawania naziemnej telewizji cyfrowej. W Polsce omawiana zmiana ma nastąpić w czterech etapach dla każdego z typu mediów najpóźniej do końca 2033 roku. Mając na uwadze powyższe terminy, zachodzi konieczność podjęcia pilnej inicjatywy legislacyjnej.
W przypadku wprowadzanego dofinansowania nie dochodzi do uzyskania przez przedsiębiorców większych przychodów niż bez jego wprowadzenia. Należy bowiem zauważyć, że osoby, które dotychczas odbierały naziemną telewizję cyfrową, naziemną radiofonię cyfrową a także naziemną radiofonię analogową i będą zainteresowane dalszym jej odbiorem, dokonałyby zakupów sprzętu bez względu na wprowadzenie dofinansowania. Innymi słowy bez dofinansowania osoby te podjęłyby takie same lub podobne decyzje zakupowe. Różne będzie tylko i wyłącznie źródło sfinansowania zakupu dekoderów. Z uwagi na fakt, że do udziału w programie dofinansowania mogą zgłosić się przedsiębiorcy prowadzący sprzedaż dekoderów telewizyjnych i odbiorników radiowych, mający siedzibę nie tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale także innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, nie zachodzi ryzyko naruszenia wymiany handlowej między państwami członkowskimi. Projekt nie dyskryminuje tym samym żadnych podmiotów ze względu na pochodzenie produktów lub świadczonych usług.
Zmiana standardu nadawania dotyczy nadawania sygnału radiowego i telewizyjnego w sposób rozsiewczy naziemny, dlatego dofinansowanie dotyczy tych dekoderów i odbiorników, które zapewniają nieprzerwany odbiór sygnału w ten sposób. Zgodnie z projektowaną ustawą, w celu zachowania neutralności technologicznej, dofinansowaniem objęte mogą być również dekodery hybrydowe, które oprócz głowicy naziemnej posiadają dodatkowo inną głowicę np. DVB-S, DVB-C. Projektowana regulacja odpowiada na potrzebę w zakresie odbioru telewizji za pomocą różnych głowic, ponieważ nie uniemożliwia zakupu dekodera posiadającego inną niż tylko głowicę DVB-T3 czy DAB+2 HDC2 (MDCT2) i DAB+ FM HDC2 (MDCT2), a wymaga wyłącznie, aby urządzenie objęte dofinansowaniem spełniało minimalne wymogi techniczne określone w innym akcie prawnym niższego rzędu.
Możliwość nabycia w ramach świadczenia dekodera obsługującego wyłącznie płatne platformy nie przekładałaby się bezpośrednio na zwiększenie popytu na tego typu sprzęt, gdyż dla odbiorców istotniejsze od samego sprzętu są zasady świadczenia usług, czyli brak zobowiązania umownego i comiesięcznych opłat abonamentowych w przypadku radiofonii i telewizji naziemnej, które mogą stanowić istotny procent budżetu gospodarstw domowych.
Projektowane przepisy zostały przeanalizowane pod kątem wpływu na małe i średnie przedsiębiorstwa. Wpływ może wystąpić w przypadku tych przedsiębiorców, którzy zgłoszą się do udziału w programie. Umożliwienie nabycia dekodera lub odbiornika przy uwzględnieniu świadczenia może wpłynąć na zwiększenie sprzedaży dekoderów i odbiorników oferowanych przez tego przedsiębiorcę.
Projektowana ustawa będzie mieć wpływ na sytuację ekonomiczną i społeczną gospodarstw domowych. Przyznanie świadczenia jest narzędziem, które ma na celu wsparcie finansowe gospodarstw domowych związane z poniesieniem kosztów wynikających ze zmiany standardu nadawania cyfrowej telewizji naziemnej. Dzięki uzyskanemu wsparciu osoby uprawnione zachowają nieprzerwany dostęp do bezpłatnej naziemnej telewizji cyfrowej bez konieczności wymiany odbiornika radiowego czy TV i ponoszenia związanych z tym kosztów.
Projektowana ustawa nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597).
Stosownie do postanowień art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. z 2017 r. poz. 248) projekt ustawy został udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministra Cyfryzacji. Ponadto zgodnie z § 52 ust. 1 uchwały nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. z 2016 r. poz. 1006, z późn. zm.) projekt ustawy został udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Rządowego Centrum Legislacji, w serwisie Rządowy Proces Legislacyjny. Nie dokonano zgłoszeń w trybie ww. ustawy.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie wymaga przedstawienia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji albo uzgodnienia. Ustawa nie wpływa na sytuacje rodzin z dziećmi.
