Symulacja polityczna

NATO i Irak rozpoczynają dialog polityczny na wysokim szczeblu

Opierając się na swoim długoletnim partnerstwie, NATO i Irak rozpoczęły proces dialogu politycznego. Dzisiaj rano delegacja wysokich rangą urzędników irackich pod przewodnictwem doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego Qasima al-Araji odwiedziła siedzibę główną Sojuszu, aby porozmawiać z wysokimi rangą urzędnikami NATO.

- Na prośbę władz irackich, nasza misja doradztwa i budowania potencjału poza walką, NATO Mission Iraq, doradza irackim instytucjom bezpieczeństwa, pomagając im w umacnianiu bezpieczeństwa ich kraju, walce z terroryzmem i zapobieganiu powrotowi Daesh; współpracujemy ręka w rękę każdego dnia, aby umożliwić Irakowi zbudowanie bardziej zrównoważonych, przejrzystych, inkluzywnych i skutecznych sił zbrojnych i instytucji bezpieczeństwa, które mogą przywrócić długoterminową stabilność jego mieszkańcom, i podejmujemy te wysiłki z pełnym poszanowaniem suwerenności i integralności terytorialnej Iraku - powiedziała Melanie Joly, zastępczyni sekretarz generalnej NATO.

- Dzisiaj odbyliśmy ważne spotkania z Radą Północnoatlantycką, a także z zastępcą sekretarza generalnego NATO ds. operacji i specjalnym przedstawicielem sekretarza generalnego NATO ds. sąsiedztwa południowego - podkreślił doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Iraku, Qasim al-Araji. - Potwierdziliśmy prawdziwe, długoterminowe partnerstwo między Irakiem a NATO w celu pomocy w osiągnięciu bezpieczeństwa i stabilności dla Iraku, poprzez udzielanie porad i budowanie potencjału irackim siłom bezpieczeństwa. Misja NATO w Iraku jest misją doradczą niezwiązaną z walką, a Irak zgodził się z NATO kontynuować nasz pozytywny dialog; nasze partnerstwo nie jest skierowane przeciwko nikomu; raczej jest dla dobra bezpiecznego i stabilnego Iraku - dodał.

- Dzisiaj dalej budujemy na tej udanej praktycznej współpracy, rozpoczynając dialog polityczny; zarówno NATO, jak i Irak mają interes w stabilnym i bezpiecznym Bliskim Wschodzie, więc naturalne jest, że omawiamy, jak możemy wspólnie nad tym pracować - powiedział Javier Colomina, doradca ds. politycznych i polityki bezpieczeństwa oraz specjalny przedstawiciel sekretarza generalnego NATO ds. południowego sąsiedztwa.

Specjalny przedstawiciel NATO ds. południowego sąsiedztwa będzie punktem centralnym NATO w regionie. Będzie odpowiedzialny za koordynację i zwiększanie widoczności wysiłków NATO na południu i wzmocni zaangażowanie z partnerami.

Podczas wizyty iraccy urzędnicy spotkali się ze Stałymi Przedstawicielami NATO i członkami Międzynarodowego Personelu NATO. Wymienili poglądy na temat partnerstwa NATO-Irak, perspektyw długoterminowej współpracy, a także na tematy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym bezpieczeństwa regionalnego.

Wicepremier Barbara Nowacka na konsultacjach w Hiszpanii

Bezpieczeństwo energetyczne, dywersyfikacja oraz wzmocnienie odporności łańcuchów dostaw Unii Europejskiej oraz wspieranie przemysłu i autonomii strategicznej UE – to tematy poruszone podczas konsultacji międzyresortowych z udziałem wicepremier i minister gospodarki, rozwoju i technologii Barbary Nowackiej i ministrem przemysłu, handlu i turystyki Hiszpanii Fernando Lopezem.

- Bezpieczeństwo energetyczne to w obecnej sytuacji geopolitycznej priorytet przy podejmowaniu decyzji w sprawie energetyki. Najważniejsza jest stabilność dostaw i cen energii oraz kosztów dla odbiorców – powiedziała wicepremier i minister gospodarki, rozwoju i technologii Barbara Nowacka podczas spotkania z Fernando Lopezem. Polska i Hiszpania podzielają wspólne priorytety w zakresie transformacji energetycznej, tj. zwiększenia importu gazu LNG i rozbudowy towarzyszącej infrastruktury, a także wzrostu odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym.

Polska wicepremier wskazała, że kwestią strategiczną staje się ulokowanie w państwach szeroko pojętego Zachodu produkcji dóbr, warunkujących dostęp do nowoczesnych technologii, w tym półprzewodników. Podkreśliła także konieczność wzmocnienia zdolności gospodarek do produkcji leków i wyrobów medycznych w sytuacjach kryzysowych. Szefowa MGRiT poinformowała, że Polska bierze czynny udział również w projektach IPCEI (Important Projects of Common European Interest), które służą budowie unijnych łańcuchów wartości w sektorach niezbędnych do rozwoju nowoczesnej gospodarki. Nasz kraj angażuje się w projekty IPCEI w obszarach baterii, mikroelektroniki, wodoru, zdrowia, technologii chmurowej i fotowoltaiki.

Nowacka podkreśliła, że rozwój polsko-hiszpańskiej współpracy stwarza możliwości wzmocnienia naszych gospodarek, ich konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju. – Jesteśmy gotowi do współpracy we wszystkich kluczowych dla transformacji obszarach, takich jak cyfryzacja przemysłu, wpływ regulacji z zakresu zmian klimatycznych na konkurencyjność, badania przemysłowe i innowacje oraz inteligentne technologie – zadeklarowała.

Minister zaznaczyła, że dla Polski priorytetowa jest sprawiedliwa transformacja energetyczna. W trakcie spotkania rozmawiano o zwiększeniu importu gazu LNG. Hiszpania stała się ważnym ośrodkiem dystrybucji importowanego gazu LNG ze Stanów Zjednoczonych dla całej UE ze względu na swoje położenie geograficzne, jak i inwestycji w stacje regazyfikacyjne.

Polsko-kongijskie konsultacje polityczne

Sekretarz Stanu w MSZ Anne Applebaum wzięła udział w konsultacjach politycznych z Demokratyczną Republiką Konga, które odbyły się w Kinszasie. W skład delegacji, której przewodniczyła wiceminister Applebaum, weszli także przedstawiciele Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a także przedstawiciele środowisk biznesowych.

Podczas wizyty polska delegacja została przyjęta przez prezydenta Demokratycznej Republiki Konga Félixa Tshisekediego, premier Judith Suminwa Tulukę, minister spraw zagranicznych Thérèse Kayikwamba Wagner oraz ministra ds. miast Didiera Te Litho Tenge.

Rozmowy poświęcone były perspektywom zacieśniania współpracy dwustronnej, obejmującej dialog polityczny i zaangażowanie polskich przedsiębiorstw w różnych sektorach kongijskiej gospodarki. Wiceminister Anne Applebaum i minister spraw zagranicznych Demokratycznej Republiki Konga podpisały Memorandum o porozumieniu ws. konsultacji politycznych, które resorty dyplomacji obydwu krajów będą odtąd przeprowadzać regularnie. Uzgodniono również harmonogram dalszych kontaktów, wśród których zaplanowano: wizytę ministra spraw zagranicznych Demokratycznej Republiki Konga w Polsce oraz spotkanie głów państw obu krajów na marginesie sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.

Rozmówcy poruszyli także kwestię trudnej sytuacji panującej we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Wiceszefowa polskiej dyplomacji podtrzymała stałe poparcie Polski dla suwerenności i integralności terytorialnej Demokratycznej Republiki Konga, wskazując że polskie stanowisko opiera się na szacunku dla prawa międzynarodowego.

Minister Hanna Kwiecień z wizytą na Filipinach

Szefowa polskiego MSZ przebywa z wizytą w Manili, gdzie spotkała się z prezydentem Sebastianem Duterte, sekretarz ds. zagranicznych Christiną Frasco oraz sekretarzem obrony narodowej Gilberto Teodoro Jr. - Polska i Filipiny powinny wzmocnić współpracę w zakresie handlu, technologii oraz obronności, w tym także morskiej - zgodziły się szefowe dyplomacji obu krajów.

Agenda rozmów objęła szeroki wachlarz spraw, m.in. zagadnienia dotyczące współpracy gospodarczej, sprawy geopolityczne, nie wyłączając konfliktów regionalnych i globalnych, temat migracji czy współpracy w obszarze technologii informatycznych.

Podczas spotkania z sekretarz ds. zagranicznych Christiną Frasco, minister Kwiecień zwróciła uwagę na podobne wyzwania, przed którymi stoją Polska i Filipiny, ale i wspólne wartości, którymi się kierują. Szefowa filipińskiego resortu dyplomacji przypomniała historię relacji dwustronnych, w tym wzajemne otwarcie ambasad w Warszawie i Manili, nawiązała ponadto do serii konsultacji politycznych w ostatnim czasie.

Szefowa polskiego MSZ wyraziła także nadzieję, że jej wizyta w Manili będzie czynnikiem sprzyjającym pogłębieniu relacji dwustronnych. – Obecnie przyjacielskie relacje między naszymi krajami nie były wystarczająco intensywne w przeszłości – oceniła minister Kwiecień. Podkreśliła, że w wizycie uczestniczą także polscy wiceministrowie: obrony narodowej Tomasz Siemoniak oraz rolnictwa i rozwoju wsi Michał Litwiniuk, co podkreśla praktyczny wymiar relacji polsko-filipińskich. Jak zapowiedziała, w najbliższym czasie ma dojść do kolejnych wizyt na różnych szczeblach.

Minister Hanna Kwiecień zwróciła uwagę, że Filipiny pod względem rozwoju gospodarczego "to jeden z najbardziej dynamicznych i obiecujących partnerów w regionie Pacyfiku dla Polski i UE". Minister przyznała, że strona polska jest zadowolona ze wzrostu wymiany handlowej, jednak jak przekonywała, aby osiągnąć lepsze wyniki, które będą "odzwierciedlały potencjał naszych gospodarek", konieczne jest zbalansowanie handlu. W związku z tym omówiono sposoby na poprawę dostępu do filipińskiego rynku dla naszych produktów, w tym rolnych. - Zadeklarowaliśmy naszą gotowość do ścisłej współpracy z Filipinami w takich obszarach, jak cyberbezpieczeństwo i cyfryzacja usług publicznych – powiedziała Kwiecień, dodając, że protokół ustaleń w sprawie współpracy w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych zostanie podpisany do końca br.

- Utrzymanie dróg wodnych na Morzu Południowochińskim ma kluczowe znaczenie nie tylko dla europejskich łańcuchów dostaw, ale także dla wielu innych gospodarek zależnych od importu surowców energetycznych – powiedziała, powołując się na fakt, że swoboda żeglugi jest podstawową zasadą zapisaną w Konwencjach Narodów Zjednoczonych o prawie morza. Z uwagami Kwiecień dotyczącymi "wzajemnego powiązania" kwestii bezpieczeństwa Europy i Indo-Pacyfiku w obliczu konfliktów morskich zgodziła się szefowa filipińskiej dyplomacji. Frasco wyraziła zainteresowanie rządu Manili rozwojem współpracy morskiej z Warszawą, powołując się na tradycje morskie obu państw. Kwestia szerszej współpracy obronnej miała być tematem spotkania z sekretarzem obrony Gilberto Teodoro, które odbyło się po południu.

PODCAST OŚRODKA STUDIÓW WSCHODNICH

JAK POWSTAŁ NA BIAŁORUSI NOWY RZĄD WIELKIEJ KOALICJI ZE SWIATŁANĄ CICHANOUSKĄ NA CZELE


W marcu 2037 r. odbyły się na Białorusi wybory do 110-osobowej Rady Przedstawicieli, które przyniosły znaczne zmiany w układzie sił politycznych w kraju. Ich formalnym zwycięzcą, jest Partia Reform, skupiająca nurty liberalno-demokratyczne, centrolewicowe i lewicowe, a także reformistycznie nastawionych przedstawicieli dawnej władzy Łukaszenków. To ugrupowanie opowiada się za dalszymi reformami politycznymi i gospodarczymi, pogłębianiem demokratyzacji oraz rozwijaniem współpracy z Polską i Zachodem, przy jednoczesnym zachowaniu bliskich relacji z Rosją. Najwięcej mandatów zdobyła jednak, co wynika z obowiązującej na Białorusi ordynacji większościowej z zastosowaniem okręgów wielomandatowych, Partia Konserwatywna, pod przewodnictwem Aleksandra Stralcov-Karwackiego. Konserwatyści, choć różnią się w poglądach od Partii Reform, również stanowczo popierają władzę wielkiej księżnej Emilii i dążą do bliskiej współpracy z Zachodem, zwłaszcza z Polską, przy jednoczesnym akcentowaniu białoruskich tradycji i wartości konserwatywnych. Trzecie miejsce w wyborach zajęła Białoruska Partia Komunistyczna. Choć nie występuje ona otwarcie przeciwko władzy wielkiej księżnej, sprzeciwia się integracji z Zachodem i opowiada się za zacieśnianiem więzów z Rosją, wbrew obecnemu prozachodniemu kursowi cara Jerzego. Komuniści zdobyli poparcie przede wszystkim wśród starszych obywateli oraz osób związanych z dawnym reżimem Łukaszenki.

Oto szczegółowy podział mandatów:

1. Partia Reform: 40 mandatów (spadek o 10 mandatów)
Pomimo że Partia Reform nadal utrzymuje znaczącą pozycję, straciła część poparcia na rzecz bardziej wyrazistych sił politycznych. Część elektoratu mogła uznać, że Partia Reform nie jest w stanie skutecznie reprezentować ich interesów w nowej, złożonej rzeczywistości. Jednak partia ta wciąż przyciąga wyborców pragnących stabilności i umiarkowanego podejścia do reform.

2. Partia Konserwatywna: 50 mandatów (wzrost o 5 mandatów)
Partia Konserwatywna zyskała na sile, zdobywając większe poparcie wśród elektoratu, który pragnie bardziej zdecydowanej polityki prozachodniej i narodowej. Jej twarde stanowisko w sprawach światopoglądowych i nacisk na dekomunizację znalazły większe poparcie, szczególnie wśród młodszych i bardziej konserwatywnych wyborców.

3. Białoruska Partia Komunistyczna: 12 mandatów (wzrost o 2 mandaty)
Komuniści nieznacznie zwiększyli swoją reprezentację, co można przypisać wzrostowi nastrojów nostalgicznych i antyzachodnich, szczególnie w obliczu spekulacji o roli Michała II i jego potencjalnych wpływach na politykę białoruską. Partia zyskała poparcie od części społeczeństwa obawiającej się rosnących wpływów Polski i Zachodu na Białorusi.

4. Nowa Partia Narodowa: 5 mandatów (nowy gracz)
Nowo powstała partia, odwołująca się do idei białoruskiej suwerenności i przeciwstawiająca się wszelkim wpływom zagranicznym, zarówno ze strony Rosji, jak i Zachodu. Populistyczne hasła i krytyka zarówno Partii Reform, jak i Partii Konserwatywnej, przyciągnęły wyborców rozczarowanych dotychczasowym układem politycznym.

5. Inni i bezpartyjni: 3 mandaty (spadek o 7 mandatów)
Liczba mandatów zdobytych przez niezależnych kandydatów i mniejsze ugrupowania znacznie się zmniejszyła, co może wskazywać na polaryzację sceny politycznej wokół kluczowych tematów związanych z obecną sytuacją polityczną.

Wyniki wyborów pokazują, że scena polityczna na Białorusi uległa polaryzacji nie dającej jednak przewagi żadnej ze stron. Z jednej strony, rośnie poparcie dla bardziej konserwatywnych i narodowych sił, które postrzegają obecną sytuację jako zagrożenie dla białoruskiej tożsamości i suwerenności. Z drugiej strony, umiarkowani reformatorzy tracą na popularności, choć nadal utrzymują znaczącą pozycję, co świadczy o tym, że część społeczeństwa pragnie stabilności i kontynuacji reform w dotychczasowym duchu. Nieznaczny wzrost poparcia dla komunistów i pojawienie się Nowej Partii Narodowej wskazują na rosnące obawy społeczne związane z wpływami zagranicznymi oraz niepewność co do przyszłości kraju w obliczu napięć wewnętrznych.

Po wyborach, które wykazały znaczącą dominację dwóch głównych partii na białoruskiej scenie politycznej, powołano nowy rząd, który stanowi rezultat kompromisu między Partią Reform a Partią Konserwatywną. Na czele gabinetu stanęła bezpartyjna Swiatłana Cichanouska, dotychczasowa szefowa dyplomacji, która w swojej karierze zyskała reputację zręcznej dyplomatki, zdolnej do prowadzenia trudnych negocjacji. Nominacja Cichanouskiej na stanowisko premiera była w dużej mierze efektem aktywnego zaangażowania wielkiej księżnej Emilii, której wpływy w procesie formowania rządu pozostają znaczące, co wynika z jej konstytucyjnej pozycji na Białorusi.


Swiatłana Cichanouska

Nominacja Swiatłany Cichanouskiej na stanowisko premiera była wynikiem intensywnych negocjacji między Partią Reform a Partią Konserwatywną. Cichanouska, która wcześniej pełniła funkcję szefowej dyplomacji, zyskała reputację polityka o umiarkowanych poglądach, zdolnego do prowadzenia dialogu zarówno z Zachodem, jak i z Rosją. Jej wybór na premiera ma symbolizować jedność i gotowość do kompromisów w trudnym czasie dla Białorusi. Koalicja między Partią Reform a Partią Konserwatywną jest wynikiem skomplikowanych negocjacji. Celem obu ugrupowań jest zapewnienie stabilności kraju i kontynuacji reform, mimo znacznych różnic ideologicznych. Wybór Swiatłany Cichanouskiej na premierkę został zaakceptowany przez obie strony jako wyraz kompromisu, mającego na celu zrównoważenie interesów politycznych i strategicznych.


Iosif Lorenz

Nowy rząd, choć zdominowany przez przedstawicieli dwóch głównych partii, ma także silne osobowości spoza tradycyjnych struktur politycznych. Iosif Lorenz, dotychczasowy premier i lider Partii Reform, został mianowany wicepremierem oraz ministrem spraw wewnętrznych. Jego doświadczenie i wcześniejsze sukcesy w zarządzaniu krajem mają zapewnić kontynuację reform oraz stabilność w polityce wewnętrznej. W rządzie znalazła się także Anna Matsiyeuskaya, w przeszłości wykładowczyni prawa handlowego na Uniwersytecie Warszawskim, która objęła tekę ministra gospodarki. Jej głównym celem będzie kontynuacja liberalnych reform gospodarczych, które mają przyciągnąć inwestycje zagraniczne i zwiększyć konkurencyjność białoruskiej gospodarki, przy jednoczesnym uwzględnieniu interesów społecznych.


Anna Matsiyeuskaya

Nowy rząd, mimo deklarowanych prozachodnich inklinacji, zamierza utrzymać zrównoważone stosunki z Rosją, szczególnie w kluczowych obszarach takich jak obronność i energetyka jądrowa. Współpraca z Moskwą w tych dziedzinach jest postrzegana jako niezbędna dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa kraju. Koalicja opracowała ambitny program, który łączy wizje obu partii:

1. Kontynuacja reform gospodarczych: Rząd będzie dążył do dalszej liberalizacji gospodarki, przy jednoczesnym wzmacnianiu ochrony socjalnej, aby złagodzić skutki reform dla najuboższych warstw społeczeństwa. Reformy te mają na celu modernizację białoruskiego sektora przemysłowego i usługowego oraz zwiększenie integracji gospodarki z rynkami zachodnimi.

2. Zachowanie równowagi w polityce zagranicznej: Mimo prozachodnich inklinacji, nowy rząd zapowiedział utrzymanie stabilnych relacji z Rosją. Swiatłana Cichanouska, jako premier, podkreśla konieczność prowadzenia polityki równoważenia wpływów, co ma zapewnić Białorusi suwerenność i niezależność w zmieniającym się środowisku międzynarodowym.

3. Białorutenizacja administracji: Wicepremier Lorenz będzie nadzorował proces stopniowego zwiększania roli języka białoruskiego w administracji publicznej, choć jest to jednym z kluczowych postulatów Partii Konserwatywnej. Rząd zobowiązał się także do promowania białoruskiej kultury i historii, aby umocnić narodową tożsamość.

4. Demokratyzacja i praworządność: Nowy rząd kontynuuje politykę zwiększania przejrzystości działania instytucji publicznych, walki z korupcją oraz wzmacniania niezależności wymiaru sprawiedliwości.

Nowy rząd planuje kontynuację projektów wojskowych z Rosją, mających na celu modernizację białoruskich sił zbrojnych. Resort oborny przypadł Partii Reform, co jest wyraźnym sygnałem, że Białoruś nie zamierza zrywać swoich tradycyjnych sojuszy na Wschodzie. Anna Matsiyeuskaya, nowa minister gospodarki, będzie odpowiadać za rozwój współpracy z Rosją w zakresie energetyki jądrowej. Białoruś, dysponując już działającymi reaktorami jądrowymi, zamierza zwiększyć swoją niezależność energetyczną, jednak dalsze inwestycje w tej dziedzinie będą realizowane w ścisłej współpracy z Rosją. Pod rządami Cichanouskiej, Białoruś będzie kontynuować dialog z Unią Europejską i USA, dążąc do pogłębienia współpracy handlowej i politycznej. Jednak w przeciwieństwie do bardziej jednoznacznych prozachodnich rządów w regionie, Białoruś zamierza zachować balans między Wschodem a Zachodem.

Rola wielkiej księżnej Emilii w formowaniu nowego rządu jest nie do przecenienia. Jej wpływy, wynikające z pozycji konstytucyjnej oraz autorytetu w kraju, umożliwiły powołanie na stanowisko premiera osoby spoza bezpośredniego kierownictwa partyjnego. Cichanouska, jako premierka, będzie musiała balansować między różnymi frakcjami politycznymi, dbając o zachowanie stabilności kraju i jego suwerenności. Dążenie do modernizacji kraju, przy jednoczesnym zachowaniu bliskich relacji z Rosją, wymaga zręcznej dyplomacji i umiejętności prowadzenia polityki wielowektorowej. Kluczową rolę w tej misji odgrywać będą zarówno doświadczeni politycy, tacy jak Iosif Lorenz, jak i nowi członkowie rządu, jak Anna Matsiyeuskaya, których kompetencje mają przyczynić się do dalszego rozwoju Białorusi.

Powołanie nowego rządu wywołało mieszane reakcje zarówno w kraju, jak i za granicą. W Białorusi decyzje te są postrzegane jako kontynuacja polityki stabilności i pragmatyzmu, jednak nie brakuje krytyków, zwłaszcza ze strony skrajnych ugrupowań politycznych. W Rosji nominacja Cichanouskiej, mimo jej prozachodnich sympatii, została przyjęta z umiarkowanym optymizmem, zwłaszcza ze względu na zapowiedzi dalszej współpracy w kluczowych obszarach. Na Zachodzie natomiast, nowy rząd jest postrzegany jako partner godny zaufania, choć z pewnymi zastrzeżeniami co do jego zdolności do pełnej integracji z Unią Europejską w kontekście utrzymania bliskich relacji z Moskwą.

Nowy rząd Białorusi, pod przewodnictwem Swiatłany Cichanouskiej, staje przed wieloma wyzwaniami. Kluczowym zadaniem będzie utrzymanie równowagi między dążeniem do integracji z Zachodem a zachowaniem strategicznych relacji z Rosją. Wielka koalicja Partii Reform i Partii Konserwatywnej, wspierana przez wielką księżną Emilię, ma przed sobą trudne zadanie zapewnienia stabilności i dalszego rozwoju kraju w wymagającym międzynarodowym środowisku. Czas pokaże, czy Białoruś pod rządami Cichanouskiej zdoła skutecznie realizować swoją złożoną i ambitną politykę.

Królowa Monika w podróży po Europie Środkowej

Rumuńska królowa Małgorzata

Królowa Monika zakończyła właśnie swoją kilkudniową podróż zagraniczną po Europie Środkowej, która była wyrazem umacniania więzi dyplomatycznych i przyjacielskich między Polską a jej partnerami. Podróż, odbyta koleją, obejmowała wizyty na Słowacji, Węgrzech oraz w Rumunii, gdzie królowa spotkała się z najważniejszymi przedstawicielami tych krajów.

W wizytach towarzyszyli królowej jej mąż, król Jerzy, następca tronu Michał Robert oraz najstarszy syn króla seniora Michała II i królowej Marii, królewicz Karol. Podróż królowej Moniki rozpoczęła się na Słowacji, gdzie została serdecznie przyjęta przez prezydenta Ivana Korčoka w Bratysławie. Oficjalne rozmowy skupiły się na wzmacnianiu współpracy politycznej i gospodarczej między obu krajami, a także na wspólnych inicjatywach w zakresie ochrony środowiska i energetyki.

Po spotkaniu w Pałacu Prezydenckim, królowa Monika złożyła wieniec przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Bratysławie, oddając hołd poległym w walce o wolność Słowacji. Następnie odwiedziła Słowackie Muzeum Narodowe, gdzie zwróciła szczególną uwagę na wystawy poświęcone wspólnej historii Polski i Słowacji.

Kolejnym przystankiem w podróży królowej były Węgry, gdzie w Budapeszcie spotkała się z prezydentem Jerzym Habsburgiem. Spotkanie odbyło się w Pałacu Sándora, rezydencji prezydenta, gdzie obie głowy państw omówiły kwestie związane z regionalną współpracą w ramach Grupy Wyszehradzkiej oraz wspólnym przeciwdziałaniem kryzysom migracyjnym.

Prezydent Habsburg, pochodzący z rodu o długiej tradycji monarchistycznej, podkreślił znaczenie historycznych więzi między Polską a Węgrami, które zawsze wspierały się w trudnych momentach. Po oficjalnych rozmowach, królowa Monika odwiedziła Bazylikę Świętego Stefana, gdzie podziwiała bogactwo węgierskiego dziedzictwa kulturowego.

Podróż królowej Moniki zakończyła się w Rumunii, gdzie spotkała się z królową Małgorzatą w Bukareszcie. Spotkanie dwóch monarchiń odbyło się w Pałacu Cotroceni, a rozmowy skupiły się na umacnianiu relacji między monarchiami oraz na wspólnych projektach kulturalnych i charytatywnych, z uwzględnieniem roli kobiet w życiu publicznym i społecznym.

Królowa Małgorzata, będąca postacią o ogromnym autorytecie w Rumunii, wyraziła głębokie uznanie dla działań królowej Moniki na rzecz zacieśniania współpracy w regionie. Po zakończeniu rozmów, obie monarchinie odwiedziły Narodowe Muzeum Sztuki Rumunii, gdzie podziwiały kolekcję sztuki współczesnej.

Królowa Monika, podróżująca koleją przez malownicze krajobrazy Europy Środkowej, podkreśliła symboliczny charakter swojej podróży, nawiązując do tradycji dawnych monarchii, które zawsze były blisko swoich poddanych i sąsiadów.

Nowacka: Wzmacniamy współpracę z Litwą w cyberbezpieczeństwie

Wicepremier i minister gospodarki, rozwoju i technologii Barbara Nowacka odwiedziła Wilno, gdzie Polska i Litwa zacieśniły współpracę w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. Wkrótce ma zostać podpisana deklaracja o współpracy zespołów ekspertów z obu krajów, dotycząca wymiany informacji oraz walki z dezinformacją.

- Polska i Litwa muszą wspólnie przeciwdziałać cybernetycznym zagrożeniom, która dąży do destabilizacji NATO i UE poprzez ataki paraliżujące infrastrukturę i administrację - powiedziała wicepremier Barbara Nowacka. Dodała także, że wspólne działania w Brukseli i Waszyngtonie mogą przynieść większe wsparcie i środki na wzmocnienie obrony cybernetycznej.

Podczas wizyty, Barbara Nowacka rozmawiała z litewskim ministrem obrony Laurynasem Kasčiūnasem o problemach związanych z bezpieczeństwem cybernetycznym. Głównym tematem było dostosowanie szkoleń i misji do operacji typu "threat hunting" w ramach projektu PESCO CRRT.

Wicepremier spotkała się również z szefową kancelarii rządu Litwy, Giedre Balčytyte. Omówiły kluczowe kwestie współpracy w obszarze cyfryzacji i nowoczesnych technologii, w tym przeciwdziałanie dezinformacji, roli Litwy w DIS/MIS Resource Hub, wykorzystanie sztucznej inteligencji w administracji publicznej oraz zarządzanie cyfrowe.

Polska minister gospodarki, rozwoju i technologii spotkała się także z litewskim ministrem łączności Mariusem Skuodisem, z którym rozmawiała o rozwoju sieci szerokopasmowej i dostępie do internetu 5G na szlakach komunikacyjnych, takich jak Via Baltica i Rail Baltica. Omówiono również nowoczesne centra danych oraz promocję aplikacji mObywatelGOV. Polska zadeklarowała wsparcie dla Litwy w pracach nad portfelem elektronicznym. Poruszyła również temat współpracy polsko-tajwańskiej, jako że Litwa w ostatnich latach również zacieśnia współpracę z tym azjatyckim krajem.

- W obliczu dynamicznego rozwoju technologii cyfrowych i coraz bardziej skomplikowanych zagrożeń w cyberprzestrzeni, partnerstwo między Polską i Litwą ma kluczowe znaczenie dla zachowania stabilności i bezpieczeństwa w regionie - podkreśliła na konferencji prasowej podsumowującej wizytę wicepremier Nowacka.

PODCAST OŚRODKA STUDIÓW WSCHODNICH

Wielka Księżna Emilia i Michał II spodziewają się dziecka


Wielka Księżna Emilia i polski król senior Michał II - para, która wzięła ślub 6 kwietnia tego roku - oczekuje wspólnego dziecka. Informację tę potwierdziły źródła bliskie rodzinie królewskiej, wedle których władczyni jest w trzecim miesiącu ciąży.

Związek małżeński Emilii i Michała Ajny wywołał sporo kontrowersji i przyciągnął uwagę zarówno ze względu na różnicę wieku wynoszącą 36 lat, jak i dalekie pokrewieństwo nupturientów. Pomimo tego, ślub miał uroczysty i pełen godności charakter, a ceremonia została przeprowadzona zgodnie z obrządkiem prawosławnym.

Małżeństwo to miało również swoje polityczne konsekwencje. Początkowe zaniepokojenie niektórych członków białoruskiego rządu zostało załagodzone deklaracjami, że Michał II pozostanie w Wielkim Księstwie osobą prywatną bez oficjalnego tytułu. Niemniej jednak, patronat nad Jednotą Grodzieńską - w przeważającej mierze polskojęzycznym kościołem ewangelicko-unijnym - oraz współpraca z białoruskimi związkami sportowymi i oraz wspólne z rosyjską księżną Pauliną (siostrą królowej Marii) wspieranie Towarzystw Biblijnych były pozytywnie przyjęte przez większość zainteresowanych stron.

Obecność na ślubie licznych przedstawicieli rodziny królewskiej, w tym królowej Moniki oraz czołowych polityków, potwierdziła wsparcie dla nowożeńców. Wśród gości znaleźli się m.in. królewicz Bartłomiej z księżną Małgorzatą, królewna Zofia z księciem Franciszkiem Liściowskim oraz premier Dominika Olszewska.

Wiadomość o ciąży Emilii jest kolejnym ważnym wydarzeniem w życiu pary. Michał II, mający już liczne potomstwo z poprzednich małżeństw oraz zwiazków o chatrakterze nieformalnym, oraz Emilia, wdowa po wielkim księciu Mikołaju Łukaszence i matka trójki dzieci, nie kryją radości z nadchodzących zmian w ich życiu. Przyjście na świat ich dziecka z pewnością przyciągnie uwagę mediów oraz sympatyków rodziny królewskiej na całym świecie.

Narodziny dziecka Emilii i Michała II mogą mieć szeroko zakrojone konsekwencje międzynarodowe. Emilia, jako postać o dużym autorytecie i popularności, staje się centralnym punktem wielu spekulacji dotyczących przyszłości regionu. Kraje europejskie i globalne mocarstwa będą bacznie obserwować rozwój sytuacji, aby ocenić wpływ tego wydarzenia na równowagę sił w regionie. W kontekście trwających napięć między Wschodem a Zachodem, każde wydarzenie o potencjalnym znaczeniu politycznym jest skrupulatnie analizowane.

W Polsce wiadomość o ciąży Emilii została przyjęta z ostrożnym optymizmem. Dla wielu obywateli to radosna nowina, a sympatycy monarchii z entuzjazmem oczekują na narodziny nowego członka rodziny królewskiej. Emilia, jako osoba łącząca Białoruś i Polskę, jest postrzegana jako symbol jedności i współpracy między tymi krajami. W kręgach politycznych wywołała ona jednak również pewne obawy. Zwolennicy monarchii uważają, że dziecko może wzmocnić pozycję Michała II w nowym kraju oraz zacieśnić relacje polsko-białoruskie. Jednakże, niektórzy politycy obawiają się, że narodziny potomka mogą skomplikować istniejące już relacje z Białorusią, zwłaszcza w kontekście delikatnej sytuacji geopolitycznej w regionie.

Na Białorusi reakcje są bardziej entuzjastyczne. Wielu Białorusinów cieszy się z radosnej nowiny w rodzinie wielkiej księżnej Emilii, widząc w tym znak nadziei i stabilności. Emilia, która cieszy się dużym szacunkiem i sympatią wśród Białorusinów, jest postrzegana jako ikona nowoczesnej monarchii, łączącej tradycję z nowoczesnością. Społeczeństwo, zmęczone ostatnimi napięciami politycznymi, przyjęło wiadomość z entuzjazmem, traktując ją jako pozytywny akcent w trudnych czasach. Warto podkreślić, że następczynią tronu pozostaje księżniczka Ksenia, najstarsza córka Emilii. Z drugiej strony, w kręgach politycznych pojawiają się obawy dotyczące potencjalnych wpływów Michała II na życie polityczne kraju.

Rosja przygląda się sytuacji z niepokojem. Narodziny dziecka związanego z polskim królem seniorem mogą być postrzegane jako symboliczne wzmocnienie wpływów Polski na Białorusi. Car Jerzy, który początkowo nie był zadowolony z małżeństwa Emilii i Michała II, może teraz obawiać się dalszego zbliżenia między Białorusią a Zachodem. W rosyjskich mediach pojawiają się spekulacje na temat potencjalnych ruchów politycznych ze strony Moskwy, mających na celu przeciwdziałanie rosnącym wpływom polskim w regionie. Społeczeństwo rosyjskie, choć w dużej mierze lojalne wobec swojego przywództwa, z ciekawością śledzi rozwój wydarzeń, zastanawiając się nad przyszłymi konsekwencjami dla relacji międzynarodowych.

Kraje zachodnie również z zainteresowaniem śledzą rozwój sytuacji. W mediach europejskich i amerykańskich wiadomość o ciąży Emilii wywołała szeroki odzew. Komentatorzy polityczni i eksperci ds. międzynarodowych zastanawiają się, jakie skutki może mieć to wydarzenie dla geopolityki regionu. Wielka Księżna Emilia, znana z działań na rzecz dialogu i współpracy międzynarodowej, jest postrzegana jako postać mogąca przyczynić się do stabilizacji i budowy mostów między Wschodem a Zachodem. W społeczeństwach zachodnich przeważają pozytywne opinie, a narodziny dziecka są traktowane jako potencjalna szansa na poprawę relacji międzynarodowych.

Oczekiwane narodziny dziecka niewątpliwie będą śledzone przez media z całego świata, a przyszłe konsekwencje tego wydarzenia pozostają w sferze spekulacji. Jedno jest pewne – wielka księżna Emilia i Michał II wkrótce powitają na świecie nowe życie, co jest radosnym wydarzeniem w ich osobistym życiu i potencjalnie znaczącym momentem w historii współczesnej monarchii białoruskiej i polskiej.

Popowska i Kwiecień z wizytami w Danii, Szwecji i Finlandii

Marszałek Sejmu RP Oliwia Popowska udała się z wizytą do trzech skandynawskich krajów - Danii, Szwecji i Finlandii, gdzie spotkała się z przedstawicielami rządów oraz parlamentów, a także z Polonią. Oprócz tego wzięła udział w forach gospodarczych, promując inwestycje w Polsce. W wizytach towarzyszą jej minister spraw zagranicznych Hanna Kwiecień, a także przedstawiciele polskiego biznesu.

Z samego rana, na początku wizyty w Królestwie Danii marszałek Sejmu Oliwia Popowska została przyjęta na prywatnej audiencji u Jego Królewskiej Mości Fryderyka X w Pałacu Amalienborg w Kopenhadze. – Celem wizyty jest dalszy rozwój relacji polsko–duńskich, przede wszystkim w wymiarze ekonomicznym – mówiła marszałek Sejmu Oliwia Popowska wskazując na dużą delegację biznesową jej towarzyszącą. Wraz z premierem Danii Christianem Rabjergiem Madsenem Popowska wzięła udział w otwarciu Polsko-Duńskiego Forum Biznesu. - Mamy powody, by być optymistami, jeśli chodzi o rozwój naszej gospodarczej współpracy – oceniła Oliwia Popowska. Zaznaczyła, że przez ostatnie 10 lat wymiana handlowa między Polską a Danią podwoiła się i nadal rośnie. Mówiła, że polska strona cieszy się z tego, że ponad 800 duńskich firm inwestuje i działa w Polsce.

- Jesteśmy sąsiadami na Morzu Bałtyckim i rozwój naszego regionu powinien być naszą wspólną ambicją – podkreśliła minister spraw zagranicznych Hanna Kwiecień. Oceniła, że wspólną ambicją obu krajów powinno być przekształcenie regionu Morza Bałtyckiego w symbol gospodarczego sukcesu, innowacji i zgody społecznej. Zaakcentowała, że nie powinniśmy dopuszczać do tego, by nasze oparte na wiedzy, innowacyjne przedsiębiorstwa przenosiły się w inne miejsca. - Powinniśmy pracować nad zbliżaniem regionów – zaznaczyła szefowa polskiej dyplomacji. Podkreśliła, że Polska jest bramą na południe, "zatem powinniśmy skupić się na wzmacnianiu powiązań między krajami nordyckimi, bałtyckimi i wyszehradzkimi".

Następnie polska delegacja udała się do Sztokholmu. - Cała nasza wizyta w Królestwie Szwecji służy temu, żeby zacieśnić relacje między Polską a Szwecją, aby to strategiczne partnerstwo, co do którego oba państwa zgodziły się kilkanaście lat temu, było faktycznie realizowane z całą mocą – powiedziała w czwartek rano w Sztokholmie marszałek Sejmu Oliwia Popowska w trakcie spotkania z premier Szwecji Magdaleną Andersson. W trakcie wizyty Popowska odbyła prywatną rozmowę z następczynią tronu Szwecji, księżniczką Wiktorią, a także spotkała się również z przewodniczącym Riksdagu, Kennethem G. Forslundem.

Po południu Popowska i Kwiecień wzięły udział w inauguracji polsko-szwedzkiego seminarium poświęconego innowacyjności, pt. "Innowacyjność: klucz do wzrostu w przyszłości. Polskie i szwedzkie doświadczenia". Wzięli w nim udział przedstawiciele polskich start-upów, którzy towarzyszą marszałek Sejmu podczas wizyty w skandynawskich krajach. - Innowacyjność to klucz do wzrostu gospodarczego, baza do długofalowego ekonomicznego dobrobytu. Innowacyjność to połączenie wielkich umysłów, pomysłów oraz inicjatywy, tego, co znajdujemy zarówno w Szwecji, jak i w Polsce - mówiła Popowska. Podkreśliła, że polscy studenci i badacze są znani ze swych technologicznych i naukowych osiągnięć. Minister Kwiecień z kolei zaznaczyła, że innowacyjność wymaga także działań ze strony polityków. Jak mówiła, bardzo ważna jest dobra współpraca między instytucjami państwa, sektorem prywatnym oraz światem nauki. Polska – mówiła - jest zainspirowana szwedzkim modelem w tej dziedzinie.

Ostatnim państwem na trasie podróży marszałek Popowskiej i minister Kwiecień była Finlandia. - Polska i Finlandia związane są wieloma więziami i interesami. Należymy do wspólnoty Morza Bałtyckiego, o wspólnoty UE, należymy też do wspólnoty budowy bezpieczeństwa w przestrzeni czegoś, co nazywamy wolnymi państwami Zachodu - powiedziała w Helsinkach Oliwia Popowska. Wśród tematów jej rozmów z premierem Finlandii były m.in. bezpieczeństwo oraz współpraca ekonomiczna. Oprócz tego Popowska spotkała się z przewodniczącą fińskiego parlamentu, Tarją Filatov.

Z kolei minister Kwiecień wzięła udział w Forum Gospodarczym, w towarzystwie - Innowacje potrzebują wsparcia państwa, a Finlandia, która pod tym względem może dziś konkurować z największymi na świecie, jest tego najlepszym przykładem - mówiła w Helsinkach marszałek Popowska. Zapowiedziała dalsze wspieranie polskich start-upów. Mówiła, że innowacyjność to kluczowy obecnie czynnik decydujący o dynamice, stabilności i długofalowości wzrostu gospodarczego. - Jestem przekonana, że poziom innowacyjności gospodarki jest miarą skuteczności działania polityków i przywódców państwa, polityka jest bowiem odpowiedzialna za zbudowanie maksymalnie komfortowego otoczenia prawnego, logistycznego, finansowego i badawczego dla przedsiębiorstw - podkreśliła.

Wyciekła "lista celów". Ogromna mobilizacja policji w Wielkiej Brytanii


Brytyjska policja mobilizuje wielkie siły do walki z protestującymi. Do mediów wyciekły informacje o planowanych zamieszkach w prawie 40 miastach. Premier Keir Starmer zapowiada zdecydowaną reakcję na przemoc. Bezpieczeństwa ma pilnować 6 tys. funkcjonariuszy.

Środa ma być kolejnym dniem antyimigranckich protestów w Wielkiej Brytanii. Do wybuchu fali przemocy w kraju doszło po ataku nożownika w Southport na szkołę tańca, w którym zginęły trzy dziewczynki, a wiele innych dzieci i ich opiekunki zostało rannych.

We wtorek brytyjski premier Keir Starmer zapewnił, że na ulicach brytyjskich miast będzie wystarczająco wielu policjantów, by uporać się z antymuzułmańskimi i antyimigranckimi zamieszkami spodziewanymi w najbliższych dniach.

I rzeczywiście - Brytyjczycy mobilizują wielkie siły policyjne do walki z protestującymi. Do mediów wyciekły informacje o planowanych zamieszkach. Celem demonstrantów są przede wszystkim migranci w 38 różnych miejscach, ale i kancelarie prawne świadczące pomoc przybywającym na Wyspy. Na liście znalazły się m.in. miasta: Derby, Birmingham czy Canterbury.

Jak informuje BBC, w odwodzie jest aż 6 tys. funkcjonariuszy, którzy mają strzec porządku i bezpieczeństwa. Brytyjskie media cytują wiadomości, wysyłane przez organizatorów do uczestników protestów. Zalecają w nich m.in. do zakładania masek, bluz z kapturem czy pozostawienia telefonów w domach.

Służby zatrzymały jak dotąd ponad 400 osób, a 100 usłyszało zarzuty. Do aktów wandalizmu doszło w największych miastach, m.in. w Manchesterze, Liverpoolu czy Birmingham. 

Rząd we wtorek poinformował o zwiększeniu liczby miejsc w więzieniach. Ma to pokazać, że każdy z aresztowanych w związku z burdami który zostanie skazany przez sąd na pozbawienie wolności, trafi do zakładu zamkniętego.

Premier Keir Starmer poinformował, że wkrótce zapadną pierwsze wyroki. - Każdy, kto bierze udział w zamieszkach, odczuje z cała mocą siłę prawa - podkreślił. W środę trzy osoby mają usłyszeć wyroki przed sądem w Liverpoolu, po tym jak przyznały się do agresywnego zachowania.

Źródło: Sky News, BBC