Przechodzimy do debaty nad poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy o sporcie, zgłoszonym przez grupę posłów klubu Razem dla Polski - Demokracja i Postęp. Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców, pana posła Filipa Serafina.
Ustawa
z dnia
o zmianie ustawy o sporcie
Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu:
"Art. 38a. Uprawianie sportu na boiskach, kortach, bieżniach i w skateparkach stanowi powszechne korzystanie ze środowiska w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, jeżeli odbywa się w ramach szkolenia sportowego albo aktywności sportowej o charakterze szkolnym lub rekreacyjnym.".
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Uzasadnienie
Sprawozdawca: Filip Serafin
Pani Marszałek,
Wysoka Izbo,
projekt ustawy przewiduje wprowadzenie przepisu, który pozwoli wyłączyć stosowanie norm hałasu, określonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, powstającego w związku z powszechnym korzystaniem ze środowiska. Projektowane rozwiązania pozwolą na wdrożenie rozwiązania systemowego, które doprowadzi do faktycznego rozwiązania problemu ograniczeń w możliwości korzystania z infrastruktury sportowej, w tym ograniczenia postępowań sądowych w sprawach roszczeń o ograniczenie nadmiernego oddziaływania akustycznego obiektów sportowych.
Projekt zakłada wprowadzenie wyraźnego rozróżnienia i doprecyzowania, że dopuszczalne poziomy hałasu określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku nie mają zastosowania do hałasu wynikającego z powszechnego korzystania ze środowiska w ramach aktywności sportowej, w tym szkolenia sportowego, aktywności o charakterze szkolnym lub rekreacyjnym, na takich obiektach jak: boiska, korty, bieżnie czy skateparki. Intencją projektodawcy jest usunięcie wątpliwości interpretacyjnych i zapewnienie spójności stosowania przepisów w praktyce, w szczególności w odniesieniu do obiektów sportowych zlokalizowanych na terenach zurbanizowanych. Obiekty te, mimo pełnienia funkcji celu publicznego, były dotychczas traktowane jak inne źródła hałasu, co prowadziło do decyzji ograniczających ich użytkowanie.
Projektowana zmiana nie znosi obowiązku racjonalnego planowania lokalizacji obiektów sportowych i nie wyłącza możliwości reagowania w sytuacjach rażących uciążliwości. Ma natomiast na celu dostosowanie przepisów do realiów społecznych oraz do konstytucyjnego obowiązku wspierania aktywności fizycznej i promocji zdrowego trybu życia.
Projektowany art. 38a ma na celu jednoznaczne doprecyzowanie, że hałas generowany w wyniku korzystania z ogólnodostępnych obiektów infrastruktury sportowej – takich jak: boiska, korty tenisowe, bieżnie, skateparki – w ramach szkolenia sportowego, aktywności sportowej o charakterze szkolnym lub rekreacyjnym, nie podlega wartościom określonym dla pozostałych obiektów i działalności będących źródłem hałasu, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 113 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
Projektowany przepis stanowi doprecyzowanie obowiązującego stanu prawnego i ma charakter porządkujący. Aktywność sportowa jest realizowana w ramach powszechnego korzystania ze środowiska, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, z uwagi na swój charakter i znaczenie społeczne, co uzasadnia odmienne podejście regulacyjne w zakresie oceny generowanego hałasu. Celem projektowanego przepisu jest wyraźne odróżnienie działalności sportowej i rekreacyjnej, która stanowi formę realizacji celu publicznego i dobra wspólnego, od działalności usługowej, przemysłowej czy transportowej, dla których dopuszczalne poziomy hałasu mają inny charakter, z uwagi na odrębne uregulowania prawne.
Podkreślić należy, że projektowana zmiana nie znosi całkowicie regulacji hałasu w odniesieniu do obiektów sportowych. Nie uchyla również możliwości podejmowania indywidualnych działań przez zarządców obiektów w celu minimalizacji uciążliwości dla otoczenia w szczególności przez stosowanie ekranów akustycznych, ograniczenia czasowe lub strefy buforowe. Zaprojektowane rozwiązanie będzie stanowić odpowiednią podstawę prawną do różnicowania działalności sportowej od innych źródeł hałasu, co umożliwi zachowanie równowagi między interesem publicznym, ochroną środowiska oraz interesem lokalnych społeczności.
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej. Nie wpłynie negatywnie na sytuację rodzin z dziećmi.
Dziękuję.
og: 48h