Dziennik Ustaw

Konstytucyjny organ władzy wykonawczej. Obecny premier: Aleksander Sternicki
Awatar użytkownika
Michał Ajna
Posty: 5350
Rejestracja: 20 wrz 2015, 21:57

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Michał Ajna » 17 gru 2017, 19:02

Ustawa z 30 kwietnia 2025 roku o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych

Art. 1.
W ustawie z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. z 1982 r. Nr 32, poz. 217, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) preambuła ustawy otrzymuje brzmienie:
"Mając na względzie, że Rzeczpospolita Polska gwarantuje własność, całkowitą ochronę i prawo dziedziczenia indywidualnych gospodarstw rolnych oraz że gospodarstwa te stanowią trwały i równoprawny element społeczno-gospodarczego ustroju Rzeczpospolitej Polskiej, uznając równoprawny z innymi zawodami status społeczno-zawodowy rolników indywidualnych oraz potrzebę zapewnienia należytej reprezentacji ich zawodowych i społecznych interesów wobec organów państwowych oraz państwowych i społecznych jednostek organizacyjnych działających na rzecz wsi i rolnictwa, jak też udziału w decydowaniu o sprawach związanych z rozwojem indywidualnych gospodarstw rolnych i postępem społecznym na wsi; kierując się troską o wyżywienie Narodu oraz dobrem Rzeczpospolitej Polskiej stanowi co następuje:";
2) w art. 2 ust.1 otrzymuje brzmienie:
"1. Społeczno-zawodowe organizacje rolników działają zgodnie z konstytucyjnymi zasadami ustrojowymi Rzeczpospolitej Polskiej, przepisami niniejszej ustawy i innymi powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, na podstawie zarejestrowanego statutu, zgodnego z tymi zasadami i przepisami.";
3) w art. 5 ust.1 otrzymuje brzmienie:
"1. Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz państwowe jednostki organizacyjne, a także organizacje spółdzielcze i inne organizacje powołane do wykonywania zadań na rzecz rolnictwa indywidualnego zobowiązane są do współdziałania z organizacjami rolników w sprawach określonych w art. 4 ust. 1 i 3.”;
4) w art. 9:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. W wypadku gdy słuszne postulaty rolników nie są realizowane dla poparcia swoich żądań organizacja rolnicza może podjąć akcję protestacyjną.”;
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. O podjęciu akcji protestacyjnej jej organizator informuje właściwy organ gminy na terenie, której ma odbyć się protest z siedmiodniowym wyprzedzeniem.";
5) art. 13 otrzymuje brzmienie:
"Art. 13. W zakresie spraw określonych w art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1, organizacje rolników współdziałają z innymi organizacjami społecznymi i gospodarczymi rolników, rolniczymi spółdzielniami produkcyjnymi oraz innymi jednostkami i organizacjami działającymi na rzecz rolnictwa; w razie potrzeby organizacje rolników zawierają z tymi organizacjami odpowiednie porozumienia i umowy o współpracy bądź realizacji wspólnych zadań.";
6) w art. 22:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Koło gospodyń wiejskich w szczególności broni praw, reprezentuje interesy i działa na rzecz poprawy sytuacji społeczno-zawodowej, kulturowej i oświatowej kobiet wiejskich oraz ich rodzin.";
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Koło gospodyń wiejskich może:
1) działać jako wyodrębniona jednostka organizacyjna kółka rolniczego na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, o którym mowa w ust. 3 i mieć swoją reprezentację we wszystkich statutowych organach tego kółka rolniczego, lub
2) być zakładane samodzielnie i działać na podstawie regulaminu rejestrowanego w wojewódzkim związku rolników, kółek i organizacji rolniczych, lub
3) działać jako dobrowolna, niezależna i samorządna, społeczno-zawodowa organizacja rolników indywidualnych, na zasadach obowiązujących kółka rolnicze (z zachowaniem praw i obowiązków określonych dla kółek rolniczych).”;
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4.Koła gospodyń wiejskich mogą zrzeszać się na poziomie gminy, powiatu, województwa oraz kraju na zasadach określonych dla kółek rolniczych.”.

Art. 2.
W ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. o związkach zawodowych rolników indywidualnych (Dz. U. Nr 20, poz. 106, z późn. zm.1) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Związki zawodowe rolników indywidualnych działają zgodnie z konstytucyjnymi zasadami ustrojowymi Rzeczpospolitej Polskiej, przepisami niniejszej ustawy i innymi powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, na podstawie zarejestrowanego statutu zgodnego z tymi zasadami i przepisami.";
2) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
" 2. W przypadku związku o ogólnokrajowym zakresie działania, założycieli nie może być mniej niż 30 rolników mających miejsce zamieszkania w co najmniej 8 województwach.";
3) w art. 9:
a) ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:
"1. Sąd, w razie stwierdzenia, że dany organ związku zawodowego rolników indywidualnych prowadzi działalność sprzeczną z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej lub innymi ustawami, ustala trzymiesięczny termin dostosowania działalności tego organu do obowiązującego prawa.”;
b) ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:
"3. Jeżeli organ związku prowadzi działalność rażąco sprzeczną z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej lub innymi ustawami, a środki zastosowane na podstawie ust. 1 i 2, okażą się bezskuteczne, sąd może zażądać od właściwych władz związku przeprowadzenia, w określonym terminie, nowych wyborów do tego organu, pod rygorem zawieszenia działalności tego organu.".

Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa z 30 kwietnia 2025 roku o zmianie ustawy o pomocy społecznej

Art. 1.
W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Rodzinny dom pomocy stanowi formę usług opiekuńczych i bytowych świadczonych całodobowo przez osobę fizyczną lub organizację pozarządową, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, dla nie mniej niż trzech i nie więcej niż ośmiu zamieszkujących wspólnie osób wymagających z powodu wieku lub niepełnosprawności wsparcia w tej formie."
2) w art. 53 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Mieszkanie chronione może być prowadzone przez każdą jednostkę organizacyjną pomocy społecznej lub organizację pozarządową, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie".

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa z 30 kwietnia 2025 roku o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego i niektórych innych ustaw

Art. 1
1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 505^36 otrzymuje następujące brzmienie:
"Art. 505^36.
§ 1. W razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc w całości, a sąd przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej. W takim przypadku nie pobiera się opłaty uzupełniającej od pozwu.
§ 2. W razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu przez jednego z pozwanych nakaz zapłaty traci moc tylko w stosunku do tego z pozwanych, który skutecznie wniósł sprzeciw.
§ 3. W razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu jedynie co do części rozstrzygnięcia, nakaz zapłaty traci moc jedynie w stosunku do tej części, co do której sprzeciw został skutecznie wniesiony."
„2) w części czwartej w księdze drugiej w tytule VIIa po art. 11426 dodaje się art. 11427 w brzmieniu:
„Art. 11427. Postanowienie o wydaniu, sprostowaniu, zmianie lub uchyleniu europejskiego poświadczenia spadkowego albo o zawieszeniu jego skutków oraz postanowienie o zmianie albo uchyleniu tych postanowień sąd niezwłocznie wpisuje, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 95i § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie, do Rejestru Spadkowego.”
3) w części czwartej w księdze drugiej dodaje się tytuł XI w brzmieniu:
„TYTUŁ XI
Europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym
Art. 11443. § 1. W zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającym procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 59), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 655/2014”, do postępowań dotyczących europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu zabezpieczającym, chyba że przepisy niniejszego tytułu stanowią inaczej.
§ 2. Ilekroć w przepisach niniejszego tytułu jest mowa o rachunku bankowym lub banku, oznacza to rachunek bankowy lub bank w rozumieniu rozporządzenia nr 655/2014.
Art. 11444. § 1. W postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym właściwy jest sąd, który byłby właściwy do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji. Jeżeli nie można ustalić takiego sądu, właściwy jest sąd, w którego okręgu ma być wykonany europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym, a z braku tej podstawy lub w przypadku, w którym europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym miałby być wykonany w okręgach różnych sądów – sąd rejonowy dla m.st. Warszawy. Wniosek o wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym zgłoszony w toku postępowania lub po jego zakończeniu rozpoznaje sąd pierwszej instancji.
§ 2. W razie zawarcia ugody przed sądem albo zatwierdzenia ugody przez sąd właściwy jest sąd, który rozpoznawał sprawę w pierwszej instancji, a jeżeli sprawa nie była rozpoznawana przez sąd – sąd, który był właściwy do zatwierdzenia ugody w pierwszej instancji.
§ 3. W pozostałych wypadkach właściwy jest sąd rejonowy, w którego okręgu tytuł egzekucyjny został sporządzony.
Art. 11445. W wypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia nr 655/2014, sąd, który wydał europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym, z urzędu stwierdza upadek zabezpieczenia.
Art. 11446. § 1. Organem do spraw informacji w rozumieniu rozporządzenia nr 655/2014 jest Minister Sprawiedliwości.
§ 2. Minister Sprawiedliwości uzyskuje informacje o rachunkach bankowych niezbędne do wykonywania zadań organu do spraw informacji z centralnej informacji o rachunkach, o której mowa w art. 92bb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1988, 1997 i …).
§ 3. Za udzielenie informacji Minister Sprawiedliwości pobiera opłatę ryczałtową. Minister Sprawiedliwości uzależnia podjęcie czynności w celu pozyskania informacji od uprzedniego uiszczenia opłaty.
§ 4. Przepisy § 1–3 stosuje się również w sprawach, w których postępowanie o wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym toczy się w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
§ 5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób uiszczania i wysokość opłaty za udzielenie informacji, o której mowa w § 3, mając na względzie potrzebę zapewnienia efektywnego wykonywania wniosków o udzielenie informacji, wysokość kosztów związanych z pozyskaniem i przekazaniem informacji oraz ryczałtowy charakter opłaty.
Art. 11447. Europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym sąd doręcza z urzędu wierzycielowi. W razie odmowy wydania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w całości lub części sąd doręcza z urzędu wierzycielowi postanowienie w tym przedmiocie.
Art. 11448. Środkiem odwoławczym, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia nr 655/2014, jest zażalenie.
Art. 11449. Oświadczenie, o którym mowa w art. 25 ust. 1 rozporządzenia nr 655/2014, sporządza bank i przekazuje je komornikowi, który wystąpił do banku o wykonanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym.
Art. 114410. Właściwym organem w rozumieniu art. 4 pkt 14 rozporządzenia nr 655/2014, w zakresie czynności, o których mowa w art. 27 ust. 2 tego rozporządzenia, jest komornik, który wystąpił do banku o wykonanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym.
Art. 114411. § 1. Właściwym sądem, o którym mowa w art. 33, art. 34, art. 35 ust. 4 i art. 38 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 655/2014, jest sąd, który wydał europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym.
§ 2. Sąd orzeka na posiedzeniu niejawnym.
Art. 114412. Na postanowienie sądu wydane w wypadkach określonych w art. 33, art. 34, art. 35 i art. 38 ust. 1 rozporządzenia nr 655/2014 przysługuje zażalenie.
Art. 114413. W sprawach, o których mowa w art. 39 ust. 2 rozporządzenia nr 655/2014, przepisy art. 841 i art. 843 § 1 i 3 stosuje się odpowiednio.”;
2) w art. 115313 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu:
„§ 2. Przepisy niniejszej księgi stosuje się ponadto do europejskich nakazów zabezpieczenia na rachunku bankowym wydanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej na podstawie rozporządzenia nr 655/2014.”;
3) po art. 115315 dodaje się art. 115315a w brzmieniu:
„Art. 115315a. Europejskie nakazy zabezpieczenia na rachunku bankowym wydane w państwach członkowskich Unii Europejskiej na podstawie rozporządzenia nr 655/2014 są tytułami zabezpieczenia w Rzeczypospolitej Polskiej stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania wykonawczego.”;
4) po art. 115322 dodaje się art. 115322a w brzmieniu:
„Art. 115322a § 1. Przepisy art. 11443, art. 11449, art. 114412 i art. 114413 stosuje się odpowiednio do postępowania wykonawczego dotyczącego tytułu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 115315a.
§ 2. Właściwym organem w rozumieniu art. 4 pkt 14 rozporządzenia nr 655/2014 w zakresie czynności, o których mowa w art. 10 ust. 2, art. 23 ust. 3, 5 i 6, art. 25 ust. 3, art. 27 ust. 2, art. 28 ust. 3 oraz art. 36 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia nr 655/2014, jest komornik. W przypadku czynności, która była poprzedzona wystąpieniem do banku o wykonanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, właściwy jest komornik, który skierował do banku takie wystąpienie.
§ 3. Właściwym sądem, o którym mowa w art. 34, art. 35 ust. 4 i art. 38 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 655/2014, jest sąd rejonowy, w którego okręgu znajduje się siedziba banku wskazanego w europejskim nakazie zabezpieczenia na rachunku bankowym. Sąd orzeka na posiedzeniu niejawnym.”.”
4) art. 408 otrzymuje następujące brzmienie:
„Art. 408. Po upływie lat dziesięciu od dnia uprawomocnienia się wyroku nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.”.


Art. 2. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. − Prawo o notariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 164, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 92 § 8–10 otrzymują brzmienie:
„§ 8. Jeżeli akt notarialny dotyczy umowy deweloperskiej, o której mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 555 i 996), a deweloper jest właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, notariusz sporządzający akt notarialny składa wniosek o wpis w księdze wieczystej roszczenia nabywcy, o którym mowa w art. 23 ust. 2 tej ustawy, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe.
§ 9. Jeżeli akt notarialny dotyczy umowy deweloperskiej, o której mowa w art. 3 pkt 5 ustawy, o której mowa w § 8, a deweloper nie jest właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, notariusz sporządzający akt notarialny składa wniosek o wpis w księdze wieczystej roszczenia nabywcy, o którym mowa w art. 23 ust. 2 tej ustawy, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe, jeżeli deweloper przedłoży zgodę właściciela lub wieczystego użytkownika nieruchomości na wpis. W przypadku braku zgody notariusz poucza nabywcę o skutkach braku wpisu i o treści § 10.
§ 10. Jeżeli przed przeniesieniem własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości, na której jest prowadzone albo planowane przedsięwzięcie deweloperskie, o którym mowa w art. 3 pkt 6 ustawy, o której mowa w § 8, deweloper zawierał dotyczące tego przedsięwzięcia deweloperskiego umowy deweloperskie, o których mowa w art. 3 pkt 5 tej ustawy, a roszczenia nabywców nie zostały wpisane do księgi wieczystej wskutek braku zgody, o której mowa w § 9, notariusz sporządzający akt notarialny przenoszący własność lub użytkowanie wieczyste nieruchomości na dewelopera obejmuje wnioskiem, o którym mowa w § 4, także żądanie wpisu w księdze wieczystej roszczeń nabywców lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych wynikających z umów deweloperskich, chyba że wynikające z nich zobowiązania wygasły.”;
2) w art. 95f § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Przepisy art. 93 i art. 94 stosuje się odpowiednio.”;
3) w dziale II w rozdziale 3b po art. 95x dodaje się art. 95y w brzmieniu:
„Art. 95y. § 1. Notariusz niezwłocznie po sporządzeniu europejskiego poświadczenia spadkowego dokonuje jego wpisu do Rejestru Spadkowego przez wprowadzenie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego danych wynikających z tego poświadczenia, o których mowa w art. 95ha pkt 3–7. Notariusz opatruje wpis bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.
§ 2. Z chwilą dokonania wpisu w Rejestrze Spadkowym notariusz otrzymuje za pośrednictwem systemu teleinformatycznego zawiadomienie o zarejestrowaniu oraz możliwości uzyskania potwierdzenia zarejestrowania europejskiego poświadczenia spadkowego ze wskazaniem numeru wpisu. W taki sam sposób notariusz uzyskuje zawiadomienie o niezarejestrowaniu europejskiego poświadczenia spadkowego.
§ 3. Adnotację o zarejestrowaniu umieszcza się na europejskim poświadczeniu spadkowym, wskazując numer wpisu, a także dzień, miesiąc i rok oraz godzinę i minutę dokonanego wpisu.
§ 4. Przepisy § 1–3 stosuje się odpowiednio do sprostowania, zmiany lub uchylenia europejskiego poświadczenia spadkowego albo zawieszenia jego skutków.”.”

Art. 3. W ustawie z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy − Kodeks cywilny, ustawy − Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1311 i 1513 oraz z 2016 r. poz. 178, 394 i 615) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) pkt 53 otrzymuje brzmienie:
„53) po art. 50537 dodaje się art. 50538 i art. 50539 w brzmieniu:
„Art. 50538. Rozpoznanie zażalenia na postanowienie wydane w elektronicznym postępowaniu upominawczym następuje w składzie jednego sędziego. W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia przepisy art. 50530 § 2 i art. 50531 stosuje się odpowiednio.
Art. 50539. W razie wniesienia skargi o wznowienie postępowania sąd przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej. Do wznowienia postępowania właściwy jest sąd według właściwości ogólnej.”;”,
b) pkt 60 otrzymuje brzmienie:
„60) po art. 679 dodaje się art. 6791 i art. 6792 w brzmieniu:
„Art. 6791. Prawomocne postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, prawomocne postanowienie uchylające lub zmieniające postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku sąd niezwłocznie wpisuje, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 95i § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 164, z późn. zm.), do Rejestru Spadkowego.
Art. 6792. Sąd niezwłocznie zawiadamia Krajową Radę Notarialną o wydaniu prawomocnego postanowienia uchylającego zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia. Do zawiadomienia dołącza się odpis postanowienia.”;”;
2) w art. 7:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w art. 95f w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) datę i miejsce zgonu albo znalezienia zwłok spadkodawcy oraz jego miejsce zwykłego pobytu w chwili śmierci;”;”,
b) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) po art. 95h dodaje się art. 95ha w brzmieniu:
„Art. 95ha. Rejestr Spadkowy zawiera:
1) numer wpisu;
2) datę oraz godzinę i minutę dokonania wpisu;
3) datę oraz miejsce sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia albo datę wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, postanowienia uchylającego lub zmieniającego postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku albo postanowienia uchylającego zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia oraz sygnaturę akt sprawy, albo datę oraz miejsce wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jego sprostowania, zmiany, uchylenia lub zawieszenia jego skutków, albo datę wydania postanowienia o wydaniu, sprostowaniu, zmianie lub uchyleniu europejskiego poświadczenia spadkowego, albo o zawieszeniu jego skutków lub postanowienia o zmianie albo uchyleniu tych postanowień oraz sygnaturę akt sprawy;
4) imię i nazwisko notariusza oraz siedzibę jego kancelarii, a jeżeli akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe sporządziła osoba zastępująca notariusza – również imię i nazwisko tej osoby, a w przypadku postanowienia sądu – oznaczenie sądu;
5) imię i nazwisko spadkodawcy, imiona jego rodziców oraz numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), o ile jest znany;
6) imię i nazwisko spadkodawcy, imiona jego rodziców oraz datę i miejsce jego urodzenia – jeżeli numer PESEL spadkodawcy nie jest znany lub spadkodawca go nie posiadał;
7) datę i miejsce zgonu albo znalezienia zwłok spadkodawcy oraz jego miejsce zwykłego pobytu w chwili śmierci.”;
4) art. 95i otrzymuje brzmienie:
„Art. 95i. § 1. Krajowa Rada Notarialna tworzy system teleinformatyczny w celu prowadzenia Rejestru Spadkowego, zapewnia notariuszom i sądom dostęp do tego systemu w celu dokonywania wpisów oraz ochronę danych zgromadzonych w Rejestrze Spadkowym przed nieuprawnionym dostępem, przetwarzaniem oraz zmianą lub utratą. Podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu zapewnia notariuszowi oraz prezesowi sądu lub osobie przez niego wyznaczonej dostęp do Rejestru Spadkowego.
§ 2. Krajowa Rada Notarialna udostępnia w systemie teleinformatycznym informacje o zarejestrowanych aktach poświadczenia dziedziczenia, postanowieniach o stwierdzeniu nabycia spadku oraz europejskich poświadczeniach spadkowych obejmujące dane, o których mowa w art. 95ha.
§ 3. Za wpisy dokonywane w Rejestrze Spadkowym notariusz oraz sąd pobierają opłatę, którą przekazują Krajowej Radzie Notarialnej.
§ 4. W przypadku wpisów dokonywanych przez notariusza opłatę, o której mowa w § 3, notariusz pobiera od stron czynności notarialnej podlegającej wpisowi do Rejestru Spadkowego. Notariusz uzależnia dokonanie czynności od uprzedniego uiszczenia należnej opłaty.
§ 5. W przypadku wpisów dokonywanych przez sąd opłatę, o której mowa w § 3, uiszcza wnioskodawca wraz z wniesieniem pisma wszczynającego postępowanie o wydanie orzeczenia podlegającego wpisowi do Rejestru Spadkowego. Do pisma wraz z którym nie wniesiono opłaty stosuje się odpowiednio przepis art. 130 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.). Do opłaty stosuje się przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 623) dotyczące wydatków, z wyłączeniem art. 83 tej ustawy.
§ 6. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Notarialnej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób uiszczania i wysokość opłat za wpisy dokonywane w Rejestrze Spadkowym przez notariusza albo sąd, mając na względzie wysokość kosztów administracyjnych prowadzenia Rejestru Spadkowego oraz jego niedochodowy charakter i niezbędny rozwój.”;”;
3) w art. 8 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) w art. 53a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Opłatę stałą w wysokości 2% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego komornik pobiera od wierzyciela w przypadku otrzymania zlecenia poszukiwania majątku dłużnika w trybie art. 8012 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, komornik zwraca wniosek zawierający zlecenie.”;”;
4) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisy art. 151 § 2, art. 1621, art. 177 § 1 pkt 31, art. 235 § 2, art. 39822 § 5, art. 39823 § 2, art. 50519a, art. 6103, art. 62612 § 1, art. 7592 oraz art. 9022 § 3 ustawy zmienianej w art. 2, przepisy art. 63a, art. 67 § 1a i 2a−2c oraz art. 89a § 3 ustawy zmienianej w art. 3, przepis art. 39 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, przepisy art. 83 § 3 oraz art. 299 ustawy zmienianej w art. 15, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.”;
5) w art. 23 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) art. 2 pkt 49 lit. b, pkt 50, 51 i 102 oraz art. 8 pkt 5 w zakresie pkt 21, które wchodzą w życie z dniem 1 marca 2017 r.;”.



Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1138 i 1358) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach o roszczenia pieniężne i niepieniężne oraz o zabezpieczenie roszczeń, w tym europejskich nakazów zabezpieczenia na rachunku bankowym;”,
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Organy administracji publicznej, urzędy skarbowe, organy rentowe, o których mowa w art. 476 § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1822, 1823, 1860, 1948 i …), banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, podmioty prowadzące działalność maklerską, organy spółdzielni mieszkaniowych, zarządy wspólnot mieszkaniowych, inne podmioty zarządzające mieszkaniami i lokalami użytkowymi, jak również inne instytucje są obowiązane na pisemne żądanie komornika udzielić mu informacji niezbędnych do prawidłowego prowadzenia postępowania egzekucyjnego, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym oraz wykonania innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, w szczególności dotyczących stanu majątkowego dłużnika oraz umożliwiających identyfikację składników jego majątku. Przepis art. 762 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio.”;
2) w art. 8:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Komornik nie może odmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, do przeprowadzenia których jest właściwy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.”,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Komornik wybrany przez wierzyciela nie może odmówić wszczęcia egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia, wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, jeżeli byłyby prowadzone w obszarze właściwości sądu apelacyjnego obejmującego jego rewir.”,
c) w ust. 8 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Komornik wybrany przez wierzyciela odmawia jednak wszczęcia egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia, wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, jeżeli:”,
d) ust. 9 i 10 otrzymują brzmienie:
„9. W przypadku odmowy wszczęcia egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia, wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres ustawowych zadań komornika komornik wydaje postanowienie. Postanowienie to doręcza się tylko wierzycielowi.
10. Komornik wybrany przez wierzyciela zawiadamia niezwłocznie o wszczęciu egzekucji, wykonaniu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym komorników właściwych według przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego. Zawiadomienie może być dokonane za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim przypadku dowodem zawiadomienia jest potwierdzenie transmisji danych.”;
3) w art. 39 w ust. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) koszty doręczenia korespondencji, z wyjątkiem kosztów doręczenia stronom zawiadomienia o wszczęciu egzekucji bądź postępowania zabezpieczającego lub dokumentów doręczanych na podstawie art. 25 i art. 28 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 59);”;
4) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Za wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym komornikowi przysługuje opłata w wysokości 2% wartości roszczenia, które podlega zabezpieczeniu, nie mniejsza jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego i nie wyższa niż pięciokrotność tego wynagrodzenia. Opłatę tę uiszcza wierzyciel, składając wniosek o wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, a jeżeli opłata nie została uiszczona wraz z wnioskiem, komornik wzywa wierzyciela do jej uiszczenia w terminie 7 dni. Do czasu uiszczenia opłaty komornik nie wykonuje postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym.”;
5) art. 45a otrzymuje brzmienie:
„Art. 45a. Komornik podejmuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku wierzyciela, czynności niezbędne do skutecznego przeprowadzenia egzekucji lub zabezpieczenia roszczenia, w tym wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym.”;
6) w art. 46 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do wartości, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kosztów toczącego się postępowania egzekucyjnego, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym oraz kosztów zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego w tym postępowaniu.”.”

Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1988 i 1997) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 105 w ust. 1:
a) pkt 1d otrzymuje brzmienie:
„1d) innym bankom, spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym, Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej oraz izbie rozliczeniowej, o której mowa w art. 67, albo spółce handlowej, o której mowa w art. 92bb ust. 1, w zakresie niezbędnym do udzielania zbiorczej informacji, o której mowa w art. 92ba ust. 1, lub zbiorczej informacji, o której mowa w art. 105c;”,
b) w pkt 2 po lit. ł dodaje się lit. ła w brzmieniu:
„ła) Ministra Sprawiedliwości w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań organu do spraw informacji zgodnie z art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 59),”;
2) po art. 105b dodaje się art. 105c w brzmieniu:
„Art. 105c. Podmiot, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. ła, w granicach uprawnień wynikających z tego przepisu, jest uprawniony do uzyskania z Centralnej informacji zbiorczej informacji, o której mowa w art. 92ba ust. 1, z tym że zbiorcza informacja może dotyczyć także rachunków posiadacza niebędącego osobą fizyczną.”.

Art. 6. W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 623) w art. 69 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) udzielenie zabezpieczenia roszczenia majątkowego, w tym wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, chyba że wniosek został zgłoszony w piśmie rozpoczynającym postępowanie;
2) zmianę lub uchylenie postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia roszczenia majątkowego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym.”.


Art. 7. W ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1910, 1948 i 1997) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9f w ust. 1:
a) pkt 5a otrzymuje brzmienie:
„5a) innym kasom, Kasie Krajowej, bankom oraz izbie rozliczeniowej, o której mowa w art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, albo spółce handlowej, o której mowa w art. 92bb ust. 1 tej ustawy, w zakresie niezbędnym do udzielania zbiorczej informacji, o której mowa w art. 13d ust. 1, lub zbiorczej informacji, o której mowa w art. 9fb;”,
b) w pkt 26 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 27 w brzmieniu:
„27) na żądanie Ministra Sprawiedliwości w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań organu do spraw informacji zgodnie z art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 59).”;
2) po art. 9fa dodaje się art. 9fb w brzmieniu:
„Art. 9fb. Podmiot, o którym mowa w art. 9f ust. 1 pkt 27, w granicach uprawnień wynikających z tego przepisu, jest uprawniony do uzyskania z Centralnej informacji zbiorczej informacji, o której mowa w art. 13d ust. 1, z tym że zbiorcza informacja może dotyczyć także rachunków członka niebędącego osobą fizyczną.”.

Art. 8. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w których do dnia jej wejścia w życie nie upłynął termin określony w art. 408 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się przepis art. 408 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.


Art. 9. Przepis art. 11427 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do postępowań wszczętych po wejściu w życie niniejszej ustawy.

Art. 10 Ustawa wchodzi w życie z upływem 14 dni od dnia ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa z dnia 30 kwietnia 2025 roku o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów

Art. 1 W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów (Dz.U. 2001 Nr 71 poz. 733) dodaje się art. 32a w brzmieniu:
„Art. 32a W razie wypowiedzenia najmu, na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4, najemcy opłacającemu w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy czynsz regulowany, obowiązek zapewnienia temu najemcy lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa na właściwej gminie.”

Art. 2 Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa z dn. 30 kwietnia 2025 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy

Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974- Kodeks pracy wprowadza się następujące zmiany:

1) Art. 154 otrzymuje brzmienie:

"Art. 154.
§ 1. Wymiar urlopu wynosi:
1) 21 dni - po roku pracy,
2) 23 dni - po 5 latach pracy,
3) 26 dni - po 10 latach pracy,
4) każde kolejne dwa lata pracy wydłużają wymiar urlopu o jeden dzień, jednak nie może wynosić więcej niż 35 dni z zastrzeżeniem § 4, chyba że umowa stanowi inaczej.
§ 2. Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony w § 1; niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
§ 3. Wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym, ustalony na podstawie § 1 i 2, nie może przekroczyć wymiaru określonego w § 1.
§ 4. Osobom, które ukończyły 50 rok życia przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 7 dni rocznie. Ogólny wymiar urlopu dla osób powyżej 50 roku życia nie może przekroczyć 42 dni."

2) Art. 155 otrzymuje brzmienie:

"Art. 155
§ 1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2) średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
4) średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
5) szkoły policealnej - 6 lat,
6) szkoły wyższej - 8 lat.
7) studiów doktoranckich w szkole wyższej - 14 lat
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-7, nie podlegają sumowaniu.
§ 2. Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika."

3) Art. 167^2 otrzymuje brzmienie:
"Art. 1672 Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 6 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu."

4) Art. 167^3 otrzymuje brzmienie:
"Art. 1673
Łączny wymiar urlopu wykorzystanego przez pracownika na zasadach i w trybie określonych w art. 1672 nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 6 dni, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy."

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2027 r.

Król Polski: (-)Michał
Michał II, Król Senior

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 23 gru 2017, 16:06

Ustawa
z dnia 21 maja 2025 roku
o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw


Art. 1. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2004 nr 64 poz. 593) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 48b w ust. 1 wyraz „dostarczenie” zastępuje się wyrazem „zapewnienie”;
2) w art. 52 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Rodzinny dom pomocy może być prowadzony na podstawie umowy zawartej przez osobę fizyczną albo organizację pożytku publicznego z gminą właściwą ze względu na miejsce położenia rodzinnego domu pomocy.”;
3) w art. 52 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Okres o którym mowa w art. 52 ust. 3 nie jest ograniczony dla osób bezdzietnych.
4) w art. 55 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Dom pomocy społecznej może określić zasady zgłaszania personelowi domu wyjść poza teren domu.
2b. Ograniczenie możliwości samodzielnego opuszczania terenu domu pomocy społecznej przez mieszkańca domu może nastąpić wyłącznie na podstawie zaświadczenia lekarza psychiatry, wydanego na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy.”;
5) w art. 59:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę mieszkańca za jego pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.”,
b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. W przypadku regionalnego domu pomocy społecznej finansowanego z dochodów własnych samorządu województwa decyzję o skierowaniu wydaje organ gminy, a decyzję o umieszczeniu i opłacie mieszkańca za jego pobyt w tym domu wydaje marszałek województwa na podstawie art. 61 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, przy czym art. 64 stosuje się odpowiednio.
6. W przypadku regionalnego domu pomocy społecznej, o którym mowa w art. 56 pkt 7, decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę mieszkańca za jego pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. Decyzję o umieszczeniu w regionalnym domu pomocy społecznej wydaje marszałek województwa.”;
6) w art. 64:
a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Osoby wnoszące opłatę lub zobowiązane do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej można zwolnić, na ich wniosek, po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego, częściowo lub całkowicie z tej opłaty, w szczególności jeżeli:”,
b) dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu:
„5) osoba zobowiązana do wnoszenia opłaty lub jej rodzic przebywała na podstawie orzeczenia sądu w rodzinie zastępczej lub placówce opiekuńczo-wychowawczej, a osobie kierowanej do domu pomocy społecznej lub mieszkańcowi domu będącemu odpowiednio rodzicem lub dziadkiem tej osoby ograniczono władzę rodzicielską nad dzieckiem;
6) osoba zobowiązana do wnoszenia opłaty przedstawi wyrok sądu oddalający powództwo o alimenty na rzecz osoby kierowanej do domu pomocy społecznej lub mieszkańca domu.”;
7) w art. 64a dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
„Zwolnienie to rozciąga się na zstępnych osoby zwolnionej z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej.”;
8) w art. 65 w ust. 2 po wyrazie „odpowiednio” dodaje się wyrazy: „art. 59,”;
9) w art. 67:
a) w ust. 2:
- dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) nie został prawomocnie ukarany za czyny, o których mowa w art. 130 ust. 4–6, w okresie 5 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie placówki.”,
- w pkt 3 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) zaświadczenie organu nadzoru budowlanego potwierdzające możliwość użytkowania obiektu określonego w kategorii XI załącznika do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 i 1529),”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a – 3c w brzmieniu:
„3a. Jeżeli podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie placówki, o której mowa w ust. 1:
1) przestał spełniać warunki określone w niniejszej ustawie;
2) przestał spełniać standardy, o których mowa w art. 68 - art. 68b;
3) nie przedstawi na żądanie wojewody w wyznaczonym terminie aktualnych dokumentów, zaświadczeń lub informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 3,
- wojewoda wyznacza dodatkowy termin na spełnienie warunków lub standardów albo na dostarczenie wymaganych dokumentów, zaświadczeń lub informacji.
3b. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3a, wojewoda cofa zezwolenie na prowadzenie placówki.
3c. W przypadku cofnięcia zezwolenia, wojewoda wykreśla placówkę z rejestru placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.”;
10) w art. 68:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Ograniczenie możliwości samodzielnego opuszczania terenu placówki może nastąpić wyłącznie na podstawie zaświadczenia lekarza psychiatry wydanego na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy.
2b. Do stosowania przymusu bezpośredniego na terenie placówki, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2017 r. poz. 882 i poz. …) w zakresie jednostek organizacyjnych pomocy społecznej.”,
b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w budynkach wielokondygnacyjnych bez dźwigów osobowych - pokoje mieszkalne oraz pomieszczenia wymienione w ust. 5 usytuowane na parterze;”,
c) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu:
„7. Wymóg, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, nie ma zastosowania do placówek, w których przebywa nie więcej niż 5 osób, jeśli są one wyposażone w urządzenie do przemieszczania osób niepełnosprawnych, a łazienki i toalety znajdują się na tej samej kondygnacji, na której znajdują się pokoje mieszkalne.
8. W jednym budynku placówki nie może przebywać więcej niż 100 osób, którym jest zapewniana opieka całodobowa.”
11) w art. 68a:
a) w pkt 1:
- lit. d tiret drugie otrzymuje brzmienie:
„- zalecenia lekarskie, w tym zaświadczenia lekarza psychiatry dotyczące możliwości samodzielnego opuszczania placówki,”,
- w lit. e średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. f i g w brzmieniu:
„f) postanowienia sądu opiekuńczego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na umieszczenie w placówce – w przypadku osób ubezwłasnowolnionych całkowicie,
g) orzeczenia sądu opiekuńczego o przyjęciu do placówki;”,
b) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu:
„4) do wykonywania czynności, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 1, zatrudniać osoby posiadające kwalifikacje niezbędne do wykonywania zawodu pielęgniarki, ratownika medycznego, opiekuna w domu pomocy społecznej, opiekuna osoby starszej, asystenta osoby niepełnosprawnej, opiekunki środowiskowej, opiekuna medycznego, albo osoby posiadające udokumentowane co najmniej 2 – letnie doświadczenie zawodowe polegające na świadczeniu usług opiekuńczych osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku oraz ukończone szkolenie z zakresu udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej;
5) zatrudniać osoby, o których mowa w pkt 4, w wymiarze 1/3 pełnego wymiaru czasu pracy na 1 jedną osobę przebywającą w placówce, nie mniej niż 6 osób zatrudnianych w pełnym wymiarze czasu pracy, z tym że osobę fizyczną prowadzącą placówkę, zamieszkującą na terenie placówki, zalicza się w wymiarze 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy.”;
12) po art. 68a dodaje się art. 68b w brzmieniu:
„Art. 68b. W placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku może być zapewniana opieka wyłącznie osobom pełnoletnim.”
13) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 69. 1. W przypadku prowadzenia przez podmioty, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2, w ramach działalności statutowej, placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, stosuje się art. 67 ust. 1-3, art. 68 - 68b.”;
14) w art. 103 w ust. 2 po wyrazach „art. 64” dodaje się wyrazy „,art. 64a albo art. 64b”;
15) w art. 107 w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„W przypadku osób korzystających ze stałych form pomocy aktualizację sporządza się nie rzadziej niż co 6 miesięcy, mimo braku zmiany danych, a w przypadku osób przebywających w domach pomocy społecznej - nie rzadziej niż co 12 miesięcy.”;
16) po art. 109 dodaje się art. 109a w brzmieniu:
„Art. 109a. 1. Podmiot prowadzący rachunek płatniczy oraz bank i spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa prowadzące rachunek inny niż płatniczy, a także wydawca instrumentu płatniczego są obowiązani zwrócić z tych rachunków ośrodkowi pomocy społecznej, na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej, kwoty świadczeń pomocy społecznej przekazane po dniu śmierci osoby uprawnionej na ten rachunek albo instrument płatniczy.
2. Podmiot prowadzący rachunek płatniczy oraz bank i spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa prowadzące rachunek inny niż płatniczy, a także wydawca instrumentu płatniczego są zwolnieni od wypłaty pełnej lub częściowej kwoty, o której mowa w ust. 1, jeżeli przed otrzymaniem wniosku kierownika ośrodka pomocy społecznej dokonali z tych rachunków wypłat innym osobom i te wypłaty nie pozwalają zrealizować wniosku w całości lub części, oraz w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku poinformują o tym ten organ, wraz ze wskazaniem osób, które pobrały wypłaty.”;
17) w art. 112a ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Osoby kierujące jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej będącymi w strukturze powiatowego centrum pomocy rodzinie obowiązane są spełniać obowiązujące wymagania dla kierowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej.”;
18) w art. 126 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 - 9 w brzmieniu:
„7) pobierania za pokwitowaniem oraz zabezpieczania dokumentów związanych z zakresem kontroli, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej;
8) sporządzania, a w razie potrzeby żądania sporządzenia niezbędnych do kontroli kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień lub obliczeń;
9) przetwarzania danych osobowych w zakresie niezbędnym do realizacji celu kontroli.”
19) w art. 130:
a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Kto po uprawomocnieniu się decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za prowadzenie bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku prowadzi bez zezwolenia wojewody inną placówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku podlega karze pieniężnej w wysokości 40 000 zł.”,
b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. W przypadku stwierdzenia zagrożenia życia lub zdrowia osób przebywających w domu pomocy społecznej lub w placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, prowadzonej na podstawie zezwolenia, wojewoda może, cofając zezwolenie, wydać decyzję nakazującą wstrzymanie prowadzenia tej placówki lub domu pomocy społecznej, z nadaniem rygoru natychmiastowej wykonalności.”;
20) po art. 131a dodaje się art. 131b w brzmieniu:
„Art.31b. Wojewoda prowadzi wykaz nałożonych kar pieniężnych. Dane z wykazu udostępnia się do celów prowadzenia postępowań
zakresie nałożenia kary pieniężnej lub wydania albo cofnięcia zezwolenia na prowadzenie placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. 1994 nr 111 poz. 535) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 38 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Przepisy ust. 1 - 5 stosuje się odpowiednio do placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, o których mowa w art. 67 i art. 69 ustawy o pomocy społecznej”;
2) w art. 43 dodaje się ust. 16 w brzmieniu:
„16) Przepisy ust. 1- 15 stosuje się odpowiednio do kontroli placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, o których mowa w art. 67 i art. 69 ustawy o pomocy społecznej.”;
3) w art. 46 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do postępowania o przyjęcie albo wypisanie z placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, o których mowa w art. 67 i art. 69 ustawy o pomocy społecznej.”.

Art. 3. 1. Do działalności, o której mowa w art. 67 ust. 1 i art. 69 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, na którą uzyskano zezwolenie przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 9 i 10 niniejszej ustawy, stosuje się art. 67 ust. 2 pkt 3 lit. c oraz art. 68 ust. 4 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, w dotychczasowym brzmieniu, pod warunkiem niezwiększania liczby miejsc w placówce.
2. Wymogi określone w art. 68a pkt 1 lit. f ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, w stosunku do osób przyjętych do placówki przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 11 niniejszej ustawy, stosuje się od dnia 1 stycznia 2027 r.
3. Osobom małoletnim przyjętym do placówki przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 12 niniejszej ustawy może być udzielana opieka całodobowa do dnia 31 grudnia 2026 r.
4. Do działalności, o której mowa w art. 67 ust. 1 i art. 69 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, na którą uzyskano zezwolenie przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 10 niniejszej ustawy, nie stosuje się art. 68 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pod warunkiem niezwiększania liczby miejsc w budynku placówki.

Art. 4. Podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 67 ust. 1 i art. 69 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, na którą uzyskały zezwolenie przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 11 niniejszej ustawy, obowiązane są zatrudnić osoby posiadające kwalifikacje, o których mowa w art. 68a pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 11.

Art. 5. Podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 67 ust. 1 i art. 69 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, na którą uzyskały zezwolenie przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 11 niniejszej ustawy, obowiązane są zatrudnić pracowników wykonujących czynności, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, w wymiarze:
1) nie mniej niż 1/4 pełnego wymiaru czasu pracy na 1 jedną osobę przebywającą w placówce – w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 11;
2) nie mniej niż 1/3 pełnego wymiaru czasu pracy na 1 jedną osobę przebywającą w placówce – terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 11.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: art. 1 pkt 9 – 13, 17 i 20, które wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 2026 r.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa
z dnia 21 maja 2025 roku
o zmianie ustawy o działalności leczniczej


Art. 1.
W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1638) po art. 115 dodaje się art. 115a w brzmieniu:
"Art. 115a. Dotację, o której mowa w art. 115 ust. 4 może przyznać wojewoda podmiotowi wykonującemu działalność leczniczą w rodzaju
stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4, prowadzącemu działalność na terenie danego województwa. Przepis art. 115 stosuje się odpowiednio.".

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa
z dnia 21 maja 2025 roku
o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym


Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 11. ust. 4a zastąpić ustępami 4a i 4b o następującej treści:
„4a. Pieszy poruszający się od zmierzchu do świtu na nieoświetlonych drogach jest obowiązany używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu, chyba że porusza się po drodze przeznaczonej wyłącznie dla pieszych lub po chodniku,
4b. Pieszy poruszający się podczas gęstej mgły, śniegu, silnego wiatru lub ulewy, na nieoświetlonych drogach jest obowiązany używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu, chyba że porusza się po drodze przeznaczonej wyłącznie dla pieszych lub po chodniku.”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie 90 dni od dnia ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał


Ustawa
z dnia 21 maja 2025 roku
o zmianie ustawy - Prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw


Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2013 r. poz. 1226) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 28:
a) ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie:
„Art. 28. 1. Obwody łowieckie wydzierżawia się w drodze przetargu kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego lub stowarzyszeniom myśliwych niezrzeszonym w Polskim Związku Łowieckim, z zastrzeżeniem ust. 1a.
1a. Obwody łowieckie podlegają wydzierżawieniu przez Polski Związek Łowiecki tylko wtedy, gdy przetarg zakończy się wynikiem negatywnym.”;
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
,,1b. Stowarzyszenie myśliwych może przystąpić do przetargu jeżeli:
a) co najmniej połowa jego członków zamieszkuje teren powiatu, w którego okręgu znajduje się większość obwodu łowieckiego, który ma zostać wydzierżawiony,
b) jego członkowie złożyli z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody,
c) jego członkowie podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków i od odpowiedzialności cywilnej w zakresie czynności związanych z gospodarką łowiecką i polowaniami.”;
2) po art. 28 dodaje się art. 28a - 28c w brzmieniu:
„Art. 28a. 1. Właściwy terytorialnie wojewoda sporządza i podaje do publicznej wiadomości wykaz obwodów łowieckich przeznaczonych do oddania w dzierżawę.
2. Podmioty określone w art. 28 ust. 1 składają wniosek o ogłoszenie przetargu do wojewody.
Art. 28b. Ogłoszenie o przetargu podaje się do publicznej wiadomości. W ogłoszeniu o przetargu podaje się informacje zamieszczone w wykazie obwodów łowieckich przeznaczonych do oddania w dzierżawę oraz czas, miejsce i warunki przetargu. Ogłoszenie o przetargu wywiesza się w siedzibie oraz na stronach internetowych właściwego urzędu.
Art. 28c. 1. Przetarg przeprowadza się w formie przetargu pisemnego ograniczonego, który ma na celu wybór najkorzystniejszej oferty.
2. Przez przetarg ograniczony rozumie się tryb wyboru dzierżawcy obwodu łowieckiego, w którym w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o przetargu, oferty mogą składać podmioty, o których mowa w art. 28 ust. 1.
3. Przetarg uważa się za zakończony wynikiem negatywnym, jeżeli w przetargu pisemnym nie wpłynęła ani jedna oferta, a także jeżeli komisja przetargowa stwierdziła, że żadna oferta nie spełnia warunków przetargu.
4. Uczestnik przetargu może, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia wyniku przetargu, zaskarżyć czynności związane z przeprowadzeniem przetargu do Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych, jeżeli przetarg dotyczy obwodu łowieckiego leśnego. Jeżeli przetarg dotyczy obwodu łowieckiego znajdującego się na terenie więcej niż jednego województwa albo obwodu łowieckiego polnego, uczestnik przetargu może zaskarżyć czynności związane z przeprowadzeniem przetargu do ministra właściwego do spraw środowiska.”;
3) w art. 29 ust. 1-2 otrzymują brzmienie:
„Art. 29. 1. Przetarg ogłasza, organizuje i przeprowadza:
1) dla obwodów łowieckich leśnych - dyrektor właściwej terytorialnie regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych;
2) dla obwodów łowieckich polnych - właściwy terytorialnie wojewoda;
3) dla obwodów łowieckich znajdujących się na terenie więcej niż jednego województwa - wojewoda, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego.
1a. Obwód łowiecki obejmujący obszar gruntów pozostających w zarządzie organów wojskowych lub przydzielonych tym organom do wykorzystania może być wydzierżawiony kołom lub stowarzyszeniom myśliwych, za zgodą tych organów.”
2. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 3 lata.”;
4) art. 31 otrzymuje brzmienie:
,,Art. 31. 1. Wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i funduszami sołeckimi.
2. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a funduszowi sołeckiemu – odpowiadający powierzchni obwodu łowieckiego znajdującego się na obszarze danego sołectwa.
2a. Jeżeli w danej gminie nie został wyodrębniony fundusz sołecki czynsz dzierżawny przekazywany jest do budżetu powiatu właściwego ze względu na położenie obwodu łowieckiego.
3. Za obwody łowieckie wyłączone z wydzierżawiania zarządcy tych obwodów uiszczają ekwiwalent równy wysokości średniego czynszu za dzierżawę, stosowanego w obwodach łowieckich, wydzierżawionych na obszarze danej gminy lub gmin sąsiednich, a należność rozliczają według zasad określonych w ust. 1 i 2.”;
5) w art. 42:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
,,Art. 42. 1. Polowanie może być wykonywane przez członków Polskiego Związku Łowieckiego lub członków stowarzyszeń myśliwych niezrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim lub cudzoziemców, o których mowa w art. 42a ust. 1, za zgodą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.”;
b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
,,1) legitymację członkowską Polskiego Związku Łowieckiego lub dokument potwierdzający członkostwo w stowarzyszeniu myśliwych niezrzeszonym w Polskim Związku Łowieckim. Wymóg ten nie dotyczy cudzoziemców wymienionych w art. 42a ust. 1 i art. 43 ust. 1;”;
c) w ust. 5 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
,,6) rolnicy w rozumieniu art. 6 pkt 1, ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r., o ubezpieczeniu społecznym rolników.”;
6) art. 46 otrzymuje brzmienie:
„Art. 46. 1. Odpowiedzialność za szkody łowieckie wyrządzone w uprawach i płodach rolnych przez dziki, jelenie, daniele i sarny, ponoszą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.
2. Tworzy się Państwowy Fundusz Odszkodowawczy, którego dysponentem jest wojewoda właściwy ze względu na obszar wystąpienia szkód, o których mowa w ust. 1.
3. Środki Funduszu Odszkodowawczego są przekazywane na wypłaty odszkodowań za szkody, o których mowa ust. 1.
4. Środki Funduszu Odszkodowawczego pochodzą z:
1) rocznych składek wnoszonych przez dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich;
2) rocznych składek wnoszonych przez Polski Związek Łowiecki;
3) rocznych składek wnoszonych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe;
4) darowizn i zapisów;
5) innych dochodów uzyskanych na rzecz tego Funduszu.
5. Składki wnoszone przez dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim wynoszą równowartość 70% kwoty wypłaconych odszkodowań za szkody łowieckie w ciągu 2 poprzednich lat.
6. Składki wnoszone przez dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich niezrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim wynoszą równowartość 80% kwoty wypłaconych odszkodowań za szkody łowieckie w ciągu 2 poprzednich lat.
7. Składki wnoszone przez Polski Związek Łowiecki wynoszą równowartość 10% średniej kwoty wypłaconych odszkodowań za szkody łowieckie w ciągu 2 poprzednich lat, przez wszystkich dzierżawców lub zarządców obwodów łowickich zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim.
8. Składki wnoszone przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe wynoszą równowartość 20% średniej kwoty wypłaconych odszkodowań za szkody łowieckie, przez wszystkich dzierżawców lub zarządców obwodów łowickich w ciągu 2 poprzednich lat.
9. Składki, o których mowa w ust. 4 pkt 1, 2 i 3 przekazuje się każdego roku kalendarzowego, nie później niż do dnia 1 lutego danego roku na rachunek Funduszu Odszkodowawczego.
10. W przypadku nieuzasadnionego niezrealizowania przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego rocznego planu łowieckiego w zakresie pozyskania zwierząt, wysokość składki płaconej przez dzierżawcę lub zarządcę na rzecz Funduszu Odszkodowawczego ulega zwiększeniu o wysokość procentu brakującego do realizacji planu pozyskania zwierząt wykazanego w rocznym planie łowieckim.
11. Za zrealizowanie rocznego planu łowieckiego przyjmuje się wykonanie go w zakresie nie mniejszym niż 90%.
12. W przypadku niewypłacalności lub ogłoszenia upadłości dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim, obowiązek wpłaty środków do Funduszu Odszkodowawczego ciąży na Polskim Związku Łowieckim.";
13. W przypadku niewypłacalności lub ogłoszenia upadłości dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego niezrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim, obowiązek wpłaty środków do Funduszu Odszkodowawczego ciąży solidarnie na każdej osobie, która w ciągu ostatnich 12 miesięcy od chwili niewypłacalności lub ogłoszenia upadłości była członkiem podmiotu wydzierżawiającego lub zarządzającego.”;
7) po art. 46 dodaje się art. 46a i 46b w brzmieniu:
„Art. 46a. 1. Zawiadomienie o powstaniu szkód, o których mowa w art. 46 ust. 1, właściciel lub posiadacz gruntów rolnych składa do wojewody bezpośrednio lub za pośrednictwem właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkód wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.
2. Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w art. 46 ust. 1, a także ustalenia wysokości odszkodowania dokonują dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego wspólnie z właścicielem lub posiadaczem gruntów rolnych oraz komisja w której skład wchodzi przedstawiciel Urzędu Gminy, przedstawiciel izby rolniczej oraz przedstawiciel Ośrodka Doradztwa Rolniczego przy udziale dzierżawcy obwodu i rolnika niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od złożenia zawiadomienia, o którym mowa w ust 1. W oględzinach, szacowaniu szkód oraz ustaleniu wysokości odszkodowania może uczestniczyć przedstawiciel wojewody oraz przedstawiciel właściwej terytorialnie izby rolniczej.
3. Z oględzin, szacowania szkód oraz ustalenia wysokości odszkodowania sporządza się protokół, którego odpis otrzymują uczestnicy czynności. Oryginał protokołu przedkłada się wojewodzie niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia dokonania czynności.
4. Wzór protokołu, o którym mowa w ust. 3, określony zostanie w rozporządzeniu wydanym przez Ministra właściwego do spraw rolnictwa w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw środowiska, uwzględniając w szczególności tożsamość osób dokonujących oględzin i oszacowania szkód, informację o zakresie i wielkości szkód, oraz wysokość odszkodowania.
5. W przypadku powstania sporu między właścicielem lub posiadaczem gruntów rolnych, a dzierżawcą lub zarządcą obwodu łowieckiego w zakresie wielkości szkody lub proponowanej wysokości odszkodowania za szkody, o których mowa w art. 46 ust. 1, osoby te mogą zwrócić się w terminie 5 dni od dnia sporządzenia protokołu do rzeczoznawcy, wpisanego na listę rzeczoznawców, prowadzoną przez właściwego wojewodę.
6. Rzeczoznawca dokonuje oględzin i sporządza opinię w terminie 14 dni od dnia, w którym zwrócono się o jej sporządzenie. W dokonaniu oględzin mogą uczestniczyć dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego, właściciel lub posiadacz gruntów rolnych oraz przedstawiciel właściwej terytorialnie izby rolniczej.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw środowiska, określi w drodze rozporządzenia kwalifikacje jakie powinny posiadać osoby wpisane na listę rzeczoznawców mając na uwadze prawidłowość oraz rzetelność sporządzania opinii przez rzeczoznawców.
8. Koszty sporządzenia pierwszej opinii przez rzeczoznawcę ponoszą: dzierżawcy lub zarządcy obwodów łowieckich w 40%, właściciele lub posiadacze gruntów rolnych w 30%, Polski Związek Łowiecki w 10%, Polskie Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe w 20%. Koszt kolejnej opinii ponosi podmiot, który wystąpił o jej sporządzenie.
9. Wysokość odszkodowania ustala, w drodze decyzji administracyjnej, wojewoda, na podstawie protokołu, o którym mowa w ust. 4, chyba, że sprzeciwia się temu ważny interes społeczny oraz opinii rzeczoznawcy – jeżeli została sporządzona.
10. Od decyzji wojewody w sprawie odmowy wypłaty odszkodowania lub ustalenia wysokości odszkodowania, właścicielowi lub posiadaczowi gruntów rolnych oraz dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego przysługuje odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Art. 46b. Przepisy artykułów poprzedzających stosuje się odpowiednio do wynagradzania szkód wyrządzonych przy wykonywaniu polowania.”;
8) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy szacowaniu szkód w uprawach i płodach rolnych oraz wypłat odszkodowań za szkody, uwzględniając terminy zgłaszania szkody, obowiązek szacowania wstępnego, ostatecznego i ponownego oraz obszar uszkodzonej uprawy.”;

Art. 2. W ustawie z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim (Dz. U. 2014 poz. 301)
po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu:
,,Art. 3a. 1. Wysokość środków przypadających na dane sołectwo obliczona zgodnie z art. 3 ulega zwiększeniu o środki przekazane zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie.
2. Środki, o których mowa w ust. 1, przekazywane są w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku kalendarzowego.”.

Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 49 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 49 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 4. Do spraw z zakresu szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny oraz przy wykonywaniu polowania wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2026 roku.

Król Polski: (-)Michał
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Michał Ajna
Posty: 5350
Rejestracja: 20 wrz 2015, 21:57

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Michał Ajna » 04 sty 2018, 11:34

Ustawa z 1 lipca 2025 r. o zmianie ustawy z 3 maja 2019 r. o sukcesji tronu

Art. 1
W ustawie z 3 maja 2019 r. o sukcesji tronu wprowadza się następujące zmiany:
1.) Art. 2 uzyskuje następujące brzmienie: "W przypadku wymarcia wszystkich sukcesorów, o których mowa w art. 1. kolejnymi sukcesorami zostają siostry cioteczne króla Michała i ich potomstwo, potomkowie królowej Marii, a następnie jej siostry i ich potomstwo."
2) Art. 3 uzyskuje brzmienie: "Sukcesja tronu Polski następuje w zwykłym porządku starszeństwa i reprezentacji przy czym zawsze daje się pierwszeństwo linii starszej przed młodszymi, w ramach tej samej linii – bliższemu stopniowi pokrewieństwa przed starszymi, w ramach tego samego stopnia – osobie starszej przed młodszymi oraz potomstwu pochodzacemu z małzeństwa przed niepochodzącym z małżeństwa."
Art.2
Ustawa wchodzi w życie w momencie jej ogłoszenia.

Król Polski: (-)Michał
Michał II, Król Senior

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 11 sty 2018, 12:10

Ustawa z 19 sierpnia 2025 r.
o zmianie ustawy - Kodeks pracy


Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy art. 151^12 otrzymuje brzmienie:

„Art. 151^12 Pracownikowi pracującemu w niedziele przysługują, w okresie 4 tygodni, co najmniej dwie niedziele wolne od pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 144.”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2026 r.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa z dnia 19 sierpnia 2025 roku o zmianie ustawy o samorządzie gminnym i niektórych innych ustaw

Art. 1 W ustawie z dnia 8 marca 1990 o samorządzie gminnym (Dz.U. 1990 nr 16 poz. 95) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 4ea dodaje się art. 4eb w brzmieniu:
„Art. 4eb. 1. W przypadku zmiany granic gmin polegającej na wyłączeniu części obszaru gminy i jego włączeniu do sąsiedniej gminy, gmina, do której został włączony ten obszar, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki gminy na tym obszarze, w tym prawa i obowiązki wynikające z zezwoleń, koncesji oraz innych aktów administracyjnych.”
2. Akty prawa miejscowego z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego ustanowione przez organ gminy przed zmianą granic:
1) w części dotyczącej obszaru, który został wyłączony z tej gminy, stają się aktami prawa miejscowego gminy, do której ten obszar został włączony i obowiązują do dnia wejścia w życie nowych aktów prawa miejscowego ustanowionych przez organ tej gminy, jednak nie dłużej niż przez okres 3 lat od dnia zmiany granic gminy;
2) w części dotyczącej obszaru, który nie został wyłączony z tej gminy, pozostają w mocy.”.
2) w art. 5a:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zasady i tryb przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami gminy określa uchwała rady gminy, z zastrzeżeniem ust. 7.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-7 w brzmieniu:
„3. Szczególną formą konsultacji społecznych jest budżet obywatelski.
4. W ramach budżetu obywatelskiego mieszkańcy w bezpośrednim głosowaniu decydują corocznie o części wydatków budżetu gminy. Zadania wybrane w ramach budżetu obywatelskiego zostają uwzględnione w uchwale budżetowej gminy. Rada gminy w toku prac nad projektem uchwały budżetowej nie może usuwać lub zmieniać w stopniu istotnym zadań wybranych w ramach budżetu obywatelskiego.
5. W gminach będących miastami na prawach powiatu utworzenie budżetu obywatelskiego jest obowiązkowe, z tym że wysokość budżetu obywatelskiego wynosi co najmniej 0,5% wydatków gminy zawartych w ostatnim przedłożonym sprawozdaniu z wykonania budżetu.
6. Środki wydatkowane w ramach budżetu obywatelskiego mogą być dzielone na pule obejmujące całość gminy i jej części w postaci jednostek pomocniczych lub grup jednostek pomocniczych.
7. Rada gminy określa w drodze uchwały wymagania jakie powinien spełniać projekt budżetu obywatelskiego, w szczególności:
1) wymogi formalne jakim powinny odpowiadać zgłaszane projekty;
2) wymaganą liczbę podpisów mieszkańców popierających projekt, przy czym nie może być ona większa niż 0,1% mieszkańców terenu objętego pulą budżetu obywatelskiego, w którym zgłaszany jest projekt;
3) zasady oceny zgłoszonych projektów co do ich zgodności z prawem, wykonalności technicznej, spełniania przez nie wymogów formalnych oraz tryb odwołania od decyzji o niedopuszczeniu projektu do głosowania;
4) zasady przeprowadzania głosowania, ustalania wyników i podawania ich do publicznej wiadomości, biorąc pod uwagę, że zasady przeprowadzania głosowania muszą zapewniać równość i bezpośredniość głosowania.”;
3) art. 14 otrzymuje brzmienie:
„Art. 14. 1. Uchwały rady gminy zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu jawnym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
2. Głosowania jawne na sesjach rady odbywają się za pomocą urządzeń umożliwiających sporządzenie i utrwalenie imiennego wykazu głosowań radnych. W przypadku gdy przeprowadzenie głosowania, w sposób określony w zdaniu pierwszym
nie jest możliwe z przyczyn technicznych głosowania odbywają się imiennie.
3. Imienne wykazy głosowań radnych podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości na stronach internetowych gminy oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty.”;
4) w art. 18 ust. 2:
a) uchyla się pkt 3,
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) uchwalanie budżetu gminy, rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu, podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium z tego tytułu, rozpatrywanie raportu o stanie gminy oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia wotum zaufania z tego tytułu;”,
c) po pkt 12a dodaje się pkt 12b w brzmieniu:
„12b) rozpatrywanie inicjatyw uchwałodawczych, o których mowa w art. 41a.”
5) po art. 18a dodany zostaje art. 18b w brzmieniu:
„Art. 18b. 1. Rada gminy rozpatruje skargi na działania wójta i gminnych jednostek organizacyjnych; wnioski oraz petycje składane przez obywateli; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji.
2. W skład komisji skarg, wniosków i petycji wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 19 ust. 1.
3. Zasady i tryb działania komisji skarg, wniosków i petycji określa statut gminy.”;
6) w art. 20:
a) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Rada gminy może wprowadzić zmiany w porządku bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, z zastrzeżeniem ust. 6 i art. 41a ust. 4.”,
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Obrady rady gminy są transmitowane i utrwalane za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. Nagrania obrad są udostępniane na stronach internetowych gminy oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty.”
c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Na wniosek przewodniczącego klubu radnych przewodniczący rady gminy jest obowiązany wprowadzić do porządku obrad najbliższej sesji rady gminy projekt uchwały, jeżeli wpłynął on do rady gminy co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji rady. W trybie, o którym mowa w zdaniu pierwszym można zgłosić nie więcej niż jeden projekt uchwały na każdą sesję rady gminy.”;
7) w art. 23 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Wymagana statutowa liczba radnych niezbędnych do utworzenia klubu radnych może wynosić:
1) w radach liczących do 30 radnych – co najwyżej 3 radnych.
2) w radach liczących powyżej 30 radnych – co najwyżej 1/10 składu rady.”
8) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. 1. Radny jest obowiązany brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których został wybrany lub desygnowany.
2. W wykonywaniu mandatu radnego radny ma prawo, jeżeli nie narusza to dóbr osobistych innych osób, do uzyskiwania informacji i materiałów, wstępu do pomieszczeń, w których znajdują się te informacje i materiały, oraz wglądu w działalność organów administracji gminy, a także spółek z udziałem gminy, spółek handlowych z udziałem gminnych osób prawnych, gminnych osób prawnych, oraz zakładów, przedsiębiorstw i innych gminnych jednostek organizacyjnych, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej.
3. W sprawach dotyczących gminy radni mogą kierować interpelacje i zapytania do wójta. Interpelacje i zapytania składane są na piśmie do przewodniczącego rady, który przekazuje je niezwłocznie wójtowi. Wójt, lub osoba przez niego wyznaczona, jest zobowiązana udzielić odpowiedzi na piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania interpelacji lub zapytania.
4. Treść interpelacji i zapytań oraz udzielonych odpowiedzi podawana jest do publicznej wiadomości poprzez niezwłoczną publikację na stronach internetowych gminy, oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty.”
9) w art. 24f ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wójtowie i radni oraz małżonkowie wójtów, zastępców wójtów, radnych, sekretarzy gminy, skarbników gminy, kierowników jednostek organizacyjnych gminy oraz osób zarządzających i członków organów zarządzających gminnymi osobami prawnymi nie mogą być członkami władz zarządzających lub kontrolnych i rewizyjnych ani pełnomocnikami spółek handlowych z udziałem gminnych osób prawnych lub przedsiębiorców, w których uczestniczą takie osoby. Wybór lub powołanie tych osób na te funkcje są z mocy prawa nieważne.”
10) po art. 28a dodaje się art. 28aa w brzmieniu:
„Art. 28aa. 1. Wójt co roku do dnia 31 maja przedstawia radzie gminy raport o stanie gminy.
2. Raport obejmuje podsumowanie działalności wójta w roku poprzednim, w szczególności realizację polityki, programów i strategii, uchwał rady gminy i budżetu obywatelskiego.
3. Rada gminy może określić w drodze uchwały szczegółowe wymogi dotyczące raportu.
4. Rada gminy rozpatruje raport, o którym mowa w ust. 1, podczas sesji na której podejmowana jest uchwała rady gminy w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium wójtowi. Raport rozpatrywany jest w pierwszej kolejności. Nad przedstawionym raportem o stanie gminy przeprowadza się debatę.
5. W debacie nad raportem o stanie gminy radni zabierają głos bez ograniczeń czasowych.
6. W debacie nad raportem o stanie gminy mieszkańcy gminy mogą zabierać głos na zasadach przewidzianych dla radnych niezrzeszonych.
7. Mieszkaniec, który chciałby zabrać głos w trybie określonym w ust. 6 składa do przewodniczącego rady pisemne zgłoszenie, poparte podpisami:
1) w gminie do 20 000 mieszkańców – 10 osób
2) w gminie powyżej 20 000 mieszkańców – 20 osób.
8. Zgłoszenie składa się najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień, na który zwołana została sesja podczas, której ma być przedstawiany raport o stanie gminy. Mieszkańcy są dopuszczani do głosu według kolejności otrzymania przez przewodniczącego rady zgłoszenia. Liczba mieszkańców mogących zabrać głos w debacie wynosi 50.
9. Po zakończeniu debaty nad raportem o stanie gminy rada gminy udziela wotum zaufania wójtowi. Przepis art. 28a ust. 2 stosuje się odpowiednio.
10. W przypadku nieudzielenia wójtowi wotum zaufania w dwóch kolejnych latach rada gminy może podjąć uchwałę o przeprowadzeniu referendum w sprawie odwołania wójta.”;
11) w art. 28b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Rada gminy, po upływie 9 miesięcy od dnia wyboru wójta i nie później niż na 9 miesięcy przed zakończeniem kadencji, może podjąć uchwałę o przeprowadzeniu referendum w sprawie odwołania wójta z przyczyny innej niż nieudzielenie wójtowi absolutorium lub nieudzielenie wójtowi wotum zaufania jedynie na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu rady.”;
12) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu:
„Art. 41a. 1. Grupa mieszkańców gminy, posiadających czynne prawa wyborcze do organu stanowiącego, może wystąpić z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą.
2. Grupa mieszkańców, o której mowa w ust. 1, musi liczyć:
1) w gminach do 20 000 mieszkańców - co najmniej 100 osób;
2) w gminach powyżej 20 000 mieszkańców - co najmniej 200 osób.
3. Rada gminy nie może zdecydować o zwiększeniu liczby osób, o których mowa w ust. 2, mających prawo wystąpić z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą.
4. Projekty uchwał zgłoszone w ramach obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej stają się przedmiotem obrad rady gminy najbliższej sesji odbywającej się nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia złożenia projektu.
5. Komitet inicjatywy uchwałodawczej ma prawo wskazywać osoby uprawnione do reprezentowania komitetu podczas prac rady gminy.
6. Rada gminy określi w drodze uchwały: rodzaje spraw, których może dotyczyć projekt uchwały o, którym mowa w ust. 1, zasady wnoszenia inicjatyw obywatelskich, w szczególności liczbę wymaganych podpisów, zasady tworzenia komitetów inicjatyw uchwałodawczych, zasady promocji obywatelskich inicjatyw uchwałodawczych, formalne wymogi jakim muszą odpowiadać składane projekty, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy.”

Art. 2 W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. 1998 nr 91 poz. 578) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3d:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zasady i tryb przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami powiatu określa uchwała rady powiatu, z zastrzeżeniem ust. 6.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 – 6 w brzmieniu:
„3. Szczególną formą konsultacji społecznych jest budżet obywatelski.
4. W ramach budżetu obywatelskiego mieszkańcy w bezpośrednim głosowaniu decydują corocznie o części wydatków budżetu powiatu. Zadania wybrane w ramach budżetu obywatelskiego zostają uwzględnione w uchwale budżetowej powiatu. Rada powiatu w toku prac nad projektem uchwały budżetowej nie może usuwać lub zmieniać w stopniu istotnym zadań wybranych w ramach budżetu obywatelskiego.
5. Środki wydatkowane w ramach budżetu obywatelskiego mogą być dzielone na pule obejmujące całość powiatu i jego części w postaci gmin lub grup gmin.
6. Rada powiatu określa w drodze uchwały wymagania jakie powinien spełniać projekt budżetu obywatelskiego, w szczególności:
1) wymogi formalne jakim powinny odpowiadać zgłaszane projekty;
2) wymaganą liczbę podpisów mieszkańców popierających projekt, przy czym nie może być ona większa niż 0,1% mieszkańców terenu objętego pulą budżetu obywatelskiego, w której zgłaszany jest projekt;
3) zasady oceny zgłoszonych projektów co do zgodności z prawem, wykonalności technicznej, spełniania przez nie wymogów formalnych oraz tryb odwołania od decyzji o niedopuszczeniu projektu do głosowania;
4) zasady przeprowadzania głosowania, ustalania wyników i podawania ich do publicznej wiadomości, biorąc pod uwagę, że zasady przeprowadzenia głosowania muszą zapewniać równość i bezpośredniość głosowania.”;
2) w art. 12:
a) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium dla zarządu z tego tytułu, rozpatrywanie raportu o stanie powiatu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia wotum zaufania dla zarządu z tego tytułu;”
b) po pkt 9d dodaje się pkt 9e w brzmieniu:
„9e) rozpatrywanie inicjatyw uchwałodawczych, o których mowa w art. 42a.”
3) w art. 13 po ust. 1 dodaje się 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Głosowania jawne na sesjach rady odbywają się za pomocą urządzeń umożliwiających sporządzenie i utrwalenie imiennego wykazu głosowań radnych. W przypadku gdy przeprowadzenie głosowania, w sposób określony w zdaniu pierwszym nie jest możliwe z przyczyn technicznych głosowania odbywają się imiennie.
1b. Imienne wykazy głosowań radnych podawane są niezwłocznie do publicznej wiadomości na stronach internetowych powiatu oraz w sposób zwyczajowo przyjęty.”;
4) w art. 15:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Obrady rady powiatu są transmitowane i utrwalane za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. Nagrania obrad są udostępniane na stronach internetowych powiatu oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Rada powiatu może wprowadzić zmiany w porządku bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, z zastrzeżeniem ust. 11 i art. 42a ust. 4.”,
c) po ust. 10 dodaje się ust. 11 w brzmieniu:
„11. Na wniosek przewodniczącego klubu radnych przewodniczący rady powiatu jest obowiązany wprowadzić do porządku obrad najbliższej sesji rady powiatu projekt uchwały, jeżeli wpłynął on do rady powiatu co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji rady. W trybie, o którym mowa w zdaniu pierwszym można zgłosić nie więcej niż jeden projekt uchwały na każdą sesję rady powiatu.”;
5) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:
„Art. 16a. 1. Rada powiatu rozpatruje: skargi na działania zarządu powiatu i powiatowych jednostek organizacyjnych; wnioski oraz petycje składane przez obywateli; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji.
2. W skład komisji skarg, wniosków i petycji wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 14 ust. 1, oraz będących członkami zarządu.
3. Zasady i tryb działania komisji skarg, wniosków i petycji określa statut powiatu.”;
6) art. 18 otrzymuje brzmienie:
„Art. 18. 1. Radni mogą tworzyć kluby radnych.
„2. Wymagana statutowa liczba radnych niezbędnych do utworzenia klubu radnych radnych może wynosić:
1) w radach liczących do 30 radnych – co najwyżej 3 radnych.
2) w radach liczących powyżej 30 radnych – co najwyżej 1/10 składu rady.”;
7) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:
„Art. 19a. 1. Pracownicy starostwa wykonujący zadania organizacyjne, prawne oraz inne zadania związane z funkcjonowaniem rady powiatu, komisji i radnych tworzą odrębną jednostkę organizacyjną zwaną biurem rady powiatu.
2. Przewodniczący rady powiatu wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników biura rady powiatu.”;
8) w art. 21:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W wykonywaniu mandatu radnego radny ma prawo, jeżeli nie narusza to dóbr osobistych innych osób, do uzyskiwania informacji i materiałów, wstępu do pomieszczeń, w których znajdują się te informacje i materiały, oraz wglądu w działalność organów administracji powiatu, a także spółek z udziałem powiatu, spółek handlowych z udziałem powiatowych osób prawnych, powiatowych osób prawnych, powiatowej jednostki organizacyjnej oraz zakładów i przedsiębiorstw samorządowych, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej. ”,
b) po ust. 8 dodaje się ust. 9-10 w brzmieniu:
„9. W sprawach dotyczących powiatu radni mogą kierować interpelacje i zapytania do starosty. Interpelacje i zapytania składane są na piśmie do przewodniczącego rady, który przekazuje je niezwłocznie staroście. Starosta, lub osoba przez niego wyznaczona, jest zobowiązania udzielić odpowiedzi na piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania interpelacji lub zapytania.
10. Treść interpelacji i zapytań oraz udzielonych odpowiedzi podawana jest do publicznej wiadomości poprzez niezwłoczną publikację na stronach internetowych powiatu, oraz w innych sposób zwyczajowo przyjęty.”;
9) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu:
„Art. 30a. 1. Zarząd powiatu co roku do dnia 31 maja przedstawia radzie powiatu raport o stanie powiatu.
2. Raport obejmuje podsumowanie działalności zarządu powiatu w roku poprzednim, w szczególności realizację polityki, programów i strategii, uchwał rady powiatu i budżetu obywatelskiego.
3. Rada powiatu może określić w drodze uchwały szczegółowe wymogi dotyczące raportu.
4. Rada powiatu rozpatruje raport, o którym mowa w ust. 1 podczas sesji na której podejmowana jest uchwała rady powiatu w sprawie udzielenia lub nieudzielenia zarządowi absolutorium. Raport jest rozpatrywany w pierwszej kolejności. Nad przedstawionym raportem o stanie powiatu przeprowadza się debatę.
5. W debacie nad raportem o stanie powiatu radni zabierają głos bez ograniczeń czasowych.
6. W debacie nad raportem o stanie powiatu mieszkańcy powiatu mogą zabierać głos na zasadach przewidzianych dla radnych niezrzeszonych.
7. Mieszkaniec, który chciałby zabrać głos w trybie określonym w ust. 6 składa do przewodniczącego rady pisemne zgłoszenie, poparte podpisami:
1) w powiecie do 100 000 mieszkańców – 50 osób
2) w powiecie powyżej 100 000 mieszkańców – 75 osób.
8. Zgłoszenie składa się najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień, na który zwołana została sesja podczas, której ma być przedstawiany raport o stanie powiatu. Mieszkańcy są dopuszczani do głosu według kolejności otrzymania przez przewodniczącego rady zgłoszenia. Liczba mieszkańców mogących zabrać głos w debacie wynosi 50.
9. Po zakończeniu debaty o stanie powiatu rada powiatu udziela wotum zaufania zarządowi powiatu. Przepis art. 30 ust. 1a stosuje się odpowiednio.
10. Nieudzielenie przez radę powiatu wotum zaufania zarządowi powiatu jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu.”;
10) w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Rada powiatu może odwołać starostę z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium lub nieudzielenie wotum zaufania zarządowi jedynie na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu rady.”;
11) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:
„Art. 42a. 1. Grupa mieszkańców powiatu, posiadających czynne prawa wyborcze do organu stanowiącego, może wystąpić z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą.
2. Grupa mieszkańców, o której mowa w ust. 1, musi liczyć co najmniej 200 osób.
3. Rada powiatu nie może zdecydować o zwiększeniu liczby osób, o których mowa w ust. 2, mających prawo wystąpić z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą.
4. Projekty uchwał zgłoszone w ramach obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej stają się przedmiotem obrad rady powiatu najbliższej sesji odbywającej się nie później niż po upływie 3 miesięcy od daty złożenia projektu.
5. Komitet inicjatywy uchwałodawczej ma prawo wskazywać osoby uprawnione do reprezentowania komitetu podczas prac rady.
6. Rada powiatu określi w drodze uchwały: rodzaje spraw, których może dotyczyć projekt uchwały o, którym mowa w ust. 1, zasady wnoszenia inicjatyw obywatelskich, w szczególności liczbę wymaganych podpisów, zasady tworzenia komitetów inicjatyw uchwałodawczych, zasady promocji obywatelskich inicjatyw uchwałodawczych, formalne wymogi jakim muszą odpowiadać składane projekty, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy.”.

Art. 3 W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2016 r., poz. 486 z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10a:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zasady i tryb przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami województwa określa uchwała sejmiku województwa, z zastrzeżeniem ust. 6.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu:
„3. Szczególną formą konsultacji społecznych jest budżet obywatelski.
4. W ramach budżetu obywatelskiego mieszkańcy w bezpośrednim głosowaniu decydują corocznie o części wydatków budżetu województwa. Zadania wybrane w ramach budżetu obywatelskiego zostają uwzględnione w uchwale budżetowej województwa. Sejmik województwa w toku prac nad projektem uchwały budżetowej nie może usuwać lub zmieniać w stopniu istotnym zadań wybranych w ramach budżetu obywatelskiego.
5. Środki wydatkowane w ramach budżetu obywatelskiego mogą być dzielone na pule obejmujące całość województwa i jego części w postaci powiatów lub grup powiatów.
6. Sejmik województwa określa w drodze uchwały wymagania jakie powinien spełniać projekt budżetu obywatelskiego, w szczególności:
1) wymogi formalne jakim powinny odpowiadać zgłaszane projekty;
2) wymaganą liczbę podpisów popierających projekt, przy czym nie może być ona większa niż 0,1% mieszkańców terenu objętego pulą budżetu obywatelskiego, w której zgłaszany jest projekt;
3) zasady oceny zgłoszonych projektów co do zgodności z prawem, wykonalności technicznej, spełniania przez nie wymogów formalnych oraz tryb odwołania od decyzji o niedopuszczeniu projektu do głosowania;
4) zasady przeprowadzania głosowania, ustalania wyników i podawania ich do publicznej wiadomości, biorąc po uwagę, że zasady przeprowadzania głosowania muszą zapewniać równość i bezpośredniość głosowania.”;
2) art. 18:
a) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) rozpatrywanie sprawozdań z wykonania budżetu województwa, sprawozdań finansowych województwa, sprawozdań z wykonywania wieloletnich programów województwa oraz raportu o stanie województwa;”,
b) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi województwa z tytułu wykonania budżetu województwa oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia wotum zaufania zarządowi województwa z tytułu rozpatrzenia raportu o stanie województwa;”,
c) po pkt 19a dodaje się pkt 19b w brzmieniu:
„19b) rozpatrywanie inicjatyw uchwałodawczych, o których mowa w art. 89a.”;
3) w art. 19 po ust. dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Głosowania jawne na sesjach sejmiku województwa odbywają się za pomocą urządzeń umożliwiających sporządzenie i utrwalenie imiennego wykazu głosowań radnych. W przypadku gdy przeprowadzenie głosowania w sposób określony w zdaniu pierwszym nie jest możliwe z przyczyn technicznych głosowania odbywają się imiennie.
1b. Imienne wykazy głosowań radnych podawane są niezwłocznie do publicznej wiadomości na stronach internetowych sejmiku województwa oraz w sposób zwyczajowo przyjęty.”;
4) w art. 21:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Obrady sejmiku województwa są transmitowane i utrwalane za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. Nagrania obrad są udostępniane na stronach internetowych sejmiku województwa oraz w sposób zwyczajowo przyjęty.”;
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Sejmik województwa może wprowadzić zmiany w porządku obrad bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku, z zastrzeżeniem ust. 10 i art. 89a ust. 4.”,
c) po ust. 9 dodaje się ust. 10 w brzmieniu:
„10. Na wniosek przewodniczącego klubu radnych przewodniczący sejmiku województwa jest obowiązany wprowadzić do porządku obrad najbliższej sesji sejmiku projekt uchwały, jeżeli wpłynął on do sejmiku co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji sejmiku. W trybie, o którym mowa w zdaniu pierwszym można zgłosić nie więcej niż jeden projekt uchwały na każdą sesję sejmiku.”;
5) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu:
„Art. 21a. 1. Pracownicy urzędu marszałkowskiego wykonujący zadania organizacyjne, prawne oraz inne związane z funkcjonowaniem sejmiku województwa, komisji i radnych tworzą odrębną jednostkę organizacyjną zwaną biurem sejmiku województwa.
2. Przewodniczący sejmiku województwa wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników biura sejmiku województwa.”;
6) w art. 23:
a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Niezwłocznie po utworzeniu klubu radnych i wyborze zarządu województwa klub przekazuje przewodniczącemu sejmiku oświadczenie o udzieleniu albo odmowie udzielenia poparcia zarządowi województwa. Informacja o oświadczeniu klubu, o którym mowa w zdaniu pierwszym oraz o zmianie oświadczenia są podawane do publicznej wiadomości.
3b. W wykonywaniu mandatu radnego radny ma prawo, jeżeli nie narusza to dóbr osobistych innych osób, do uzyskiwania informacji i materiałów, wstępu do pomieszczeń, w których znajdują się te informacje i materiały, oraz wglądu w działalność organów administracji samorządu województwa, a także spółek z udziałem samorządu województwa, spółek handlowych z udziałem wojewódzkich osób prawnych, wojewódzkich osób prawnych, wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych oraz zakładów i przedsiębiorstw samorządowych, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej. ”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. W sprawach dotyczących województwa radni mogą kierować interpelacje i zapytania do marszałka województwa. Interpelacje i zapytania składane są na piśmie do przewodniczącego sejmiku, który przekazuje je niezwłocznie marszałkowi województwa. Marszałek, lub osoba przez niego wyznaczona, jest zobowiązania udzielić odpowiedzi na piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania interpelacji lub zapytania.
6. Treść interpelacji i zapytań oraz udzielonych odpowiedzi podawana jest do publicznej wiadomości poprzez niezwłoczną publikację na stronach internetowych samorządu województwa oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty.”;
7) art. 29 otrzymuje brzmienie:
„Art. 29. 1.Radni mogą tworzyć kluby radnych działające na zasadach określonych w statucie województwa.
2. Wymagana statutowa liczba radnych niezbędnych do utworzenia klubu radnych wynosi co najwyżej 1/10 składu sejmiku.
3. Sejmik województwa nie może zdecydować o zmniejszeniu liczby radnych, o których mowa w ust. 2, niezbędnych do utworzenia klubu radnych.”;
8) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu:
„Art. 30a. 1. Sejmik województwa rozpatruje: skargi na działania zarządu województwa i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych; wnioski oraz petycje składane przez obywateli; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji.
2. W skład komisji skarg, wniosków i petycji wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów. Członkostwa w komisji skarg, wniosków i petycji nie można łączyć z funkcjami marszałka województwa, przewodniczącego i wiceprzewodniczących sejmiku województwa oraz radnych będących członkami zarządu województwa.
3. Zasady i tryb działania komisji skarg, wniosków i petycji określa statut województwa.”;
9) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu:
„Art. 34a 1. Zarząd województwa co roku do dnia 31 maja przedstawia sejmikowi województwa raport o stanie województwa.
2. Raport obejmuje podsumowanie działalności zarządu województwa w roku poprzednim, w szczególności realizację polityki, programów i strategii, uchwał sejmiku województwa i budżetu obywatelskiego.
3. Sejmik województwa może określić w drodze uchwały szczegółowe wymogi dotyczące raportu.
4. Sejmik województwa rozpatruje raport, o którym mowa w ust. 1 podczas sesji na której podejmowana jest uchwała sejmiku województwa w sprawie udzielenia lub nieudzielenia zarządowi absolutorium. Raport jest rozpatrywany w pierwszej kolejności. Nad przedstawionym raportem o stanie województwa przeprowadza się debatę.
5. W debacie nad raportem o stanie województwa radni zabierają głos bez ograniczeń czasowych.
6. W debacie nad raportem o stanie województwa mieszkańcy województwa mogą zabierać głos na zasadach przewidzianych dla radnych niezrzeszonych.
7. Mieszkaniec, który chciałby zabrać głos w trybie określonym w ust. 6 składa do przewodniczącego sejmiku pisemne zgłoszenie, poparte podpisami:
a) w województwie do 2 000 000 mieszkańców – 100 osób
b) w województwie powyżej 2 000 000 mieszkańców – 250 osób.
8. Zgłoszenie składa się najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień, na który zwołana została sesja podczas, której ma być przedstawiany raport o stanie województwa. Mieszkańcy są dopuszczani do głosu według kolejności otrzymania przez przewodniczącego sejmiku zgłoszenia. Liczba mieszkańców mogących zabrać głos w debacie wynosi 15.
9. Po zakończeniu debaty o stanie województwa sejmik województwa udziela wotum zaufania zarządowi województwa. Przepis art. 34 ust. 1a stosuje się odpowiednio.
10. Nieudzielenie przez sejmik województwa wotum zaufania zarządowi województwa jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu.”;
10) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Sejmik województwa może odwołać marszałka województwa z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium lub nieudzielenie wotum zaufania jedynie na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu sejmiku.”;
11) po art. 89 dodaje się art. 89a w brzmieniu:
„Art. 89a. 1. Grupa mieszkańców województwa, posiadających czynne prawa wyborcze do organu stanowiącego, może wystąpić z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą.
2. Grupa mieszkańców, o której mowa w ust. 1, musi liczyć co najmniej 500 osób.
3. Sejmik województwa nie może zdecydować o zwiększeniu liczby osób, o których mowa w ust. 2, mających prawo wystąpić z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą.
4. Projekty uchwał zgłoszone w ramach obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej stają się przedmiotem obrad sejmiku województwa najbliższej sesji odbywającej się nie później niż po upływie 3 miesięcy od daty złożenia projektu.
5. Komitet inicjatywy uchwałodawczej ma prawo wskazywać osoby uprawnione do reprezentowania komitetu podczas prac sejmiku województwa.
6. Sejmik województwa określi w drodze uchwały: rodzaje spraw, których może dotyczyć projekt uchwały o, którym mowa w ust. 1, zasady wnoszenia inicjatyw obywatelskich, w szczególności liczbę wymaganych podpisów, zasady tworzenia komitetów inicjatyw uchwałodawczych, zasady promocji obywatelskich inicjatyw uchwałodawczych, formalne wymogi jakim muszą odpowiadać składane projekty, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy.”.

Art. 4 Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa
z 19 sierpnia 2025
o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych


Art. 1
W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2016 poz. 623 z późn. zm.) w art. 95 po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. Nie pobiera się opłaty od pozwu w sprawach roszczeń majątkowych o ochronę dóbr osobistych od kombatantów w rozumieniu art. 1 ustawy 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. 2016, poz. 1255 z późn. zm.) i ich zstępnych, gdy sprawa dotyczy ochrony wizerunku Rzeczpospolitej Polskiej lub Narodu Polskiego lub patriotycznych tradycji zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, a także osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, których statutowym celem jest ochrona wizerunku Rzeczpospolitej Polskiej lub Narodu Polskiego lub patriotycznych tradycji zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem.
6. Nie pobiera się opłat od pozwu od ofiar lub ich spadkobierców w sprawach o roszczenia majątkowe dochodzone na rzecz ofiar zbrodni ludobójstwa, zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni wojennej lub zbrodni agresji.”

Art. 2
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 14 sty 2018, 22:33

Ustawa
z 29 sierpnia 2025
o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym i ustawy o języku polskim


Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, uwzględniając konieczność zapewnienia czytelności i zrozumiałości znaków i sygnałów drogowych dla uczestników ruchu drogowego oraz stosowanie języka polskiego i języka oryginalnego do zapisu nazw miejscowości leżących poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki techniczne dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, a także warunki ich umieszczania na drogach."

Art. 2.
W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim w art. 11 pkt 1) otrzymuje brzmienie:
"1) nazw własnych, z wyjątkiem nazw geograficznych, w tym nazw miejscowości, które posiadają polską formę językową;"

Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa
z 29 sierpnia 2025 roku
o pomocy państwa dla seniorów, o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw


Art. 1.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza się następujące zmiany:
1) Art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 34. 1. Organy rentowe są zobowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych."
2) w Art. 34 ust. 7 skreśla się wyrazy "emerytur i rent'.
3) "Art. 52i. Zwalnia się od podatku dochodowego:
1. Emerytury i renty wypłacane na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. - o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
2. Emerytury i renty wypłacane na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin;
3. Emerytury i renty wypłacane na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników"

Art. 2
W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wprowadza się następującą
zmianę:
1) w art. 82 po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
"8a. Składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę, która pobiera świadczenie emerytalne lub rentowe."

Art. 3
W ustawie z dnia 13 października 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. 1. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze gminy nie może być niższa niż 102 % kwoty przypadającej w poprzedzającym roku podatkowym.
2. Różnicę w wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w ust. 2 pokrywa się z budżetu państwa."
2) w art. 5 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. 1. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze powiatu nie może być niższa niż 102 % kwoty przypadającej w poprzedzającym roku podatkowym.
2. Różnicę w wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w ust. 2 pokrywa się z budżetu państwa."
3) w art. 6 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. 1. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze województwa nie może być niższa niż 102 % kwoty w poprzedzającym roku podatkowym.
2. Różnicę w wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w ust. 2 pokrywa się z budżetu państwa."

Art. 4
Zmniejszone wpływy składki zdrowotnej wynikające z wejścia w życie ustawy zostaną wyrównane z budżetu państwa.

Art. 5
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2032 r.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa
z 29 sierpnia 2025 roku
o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa


Art. 1.
W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) po art. 18b dodaje się art.18c:
"18c. 1. Zwalnia się z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne od przychodu pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który osiągnął wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i nie pobiera emerytury, renty, świadczenia przedemerytalnego, zasiłku przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia
kompensacyjnego.
2. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe pracowników, o których mowa w ust. 1, finansuje w całości budżet państwa za pośrednictwem Zakładu.
3. Podstawę wymiaru składek, o których mowa w ust. 2, na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe stanowi kwota przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy, a składki na ubezpieczenie chorobowe - minimalne wynagrodzenie.
4. Wynagrodzenie pracownika, o którym mowa w ust. 1, zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, nie może być niższe niż kwota minimalnego wynagrodzenia, powiększona o kwotę stanowiącą połowę kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, jakie pracodawca jest zobowiązany finansować od przychodu w wysokości minimalnego wynagrodzenia dla pracowników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1.
5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje na wniosek pracownika.
6. W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 5, w trakcie trwania stosunku pracy, pracodawca jest zobowiązany zwiększyć dotychczasowe wynagrodzenie pracownika, o kwotę stanowiącą 50% składek na ubezpieczenie społeczne pracownika finansowanych przez pracodawcę w związku z wypłatą wynagrodzenia w dotychczasowej wysokości.".

Art. 2.
W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1368) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a w
przypadku osób o których mowa w art. 18c ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) - kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.".

Art. 3.
1. Pracownik zatrudniony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, spełniający warunki określone w art. 18c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, może złożyć do pracodawcy wniosek o objęcie zwolnieniem określonym w art. 18c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, pracodawca jest zobowiązany podwyższyć dotychczasowe wynagrodzenie pracownika, który złożył wniosek o kwotę stanowiącą 50% składek na ubezpieczenie społeczne pracownika finansowanych przez pracodawcę w związku z wypłatą wynagrodzenia w dotychczasowej wysokości.

Art. 4.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2031 r.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 14 sty 2018, 22:34

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2025 roku o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2013 r., poz. 856), wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4:
a) pkt 16 otrzymuje brzmienie:
„16) „zwierzętach bezdomnych” – rozumie się przez to zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały lub gdy właściciel zwierząt zmarł, a nie ma możliwości ustalenia spadkobierców mienia zmarłego albo w sytuacji odrzucenia w całości spadu przez wszystkich spadkobierców po osobie zmarłej i zrezygnowania z dziedziczenia mienia osoby zmarłej;”;
b) pkt 20 otrzymuje brzmienie:
„20) „zwierzętach wykorzystywanych do celów specjalnych” – rozumie się przez to zwierzęta, których profesjonalna tresura oraz używanie odbywa się na podstawie odrębnych przepisów, regulujących szczegółowe zasady działania jednostek Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej i innych formacji podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Służby Więziennej, Krajowej Administracji Skarbowej, ratownictwa oraz regulujących zasady szkolenia i wykorzystania psów – przewodników osób ociemniałych;”,
c) pkt 25 otrzymuje brzmienie:
„25) „schronisku dla zwierząt” – rozumie się przez to placówkę przeznaczoną do utrzymywania zwierząt bezdomnych, spełniającą warunki określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013, poz. 1399, z późn. zm.);”;
d) w pkt 25 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 26 - 34 w brzmieniu:
„26) „psie rasowym” – rozumie się przez to psa o odpowiednim dla rasy fenotypie oraz posiadającego co najmniej pięciopokoleniowy rodowód, który określa pochodzenie psa, zarejestrowany w Fédération Cynologique Internationale
(FCI) lub Alianz Canine Worldwide (ACW);”
„27) „kocie rasowym” – rozumie się przez to kota o odpowiednim dla rasy fenotypie oraz posiadającego co najmniej czteropokoleniowy rodowód, który określa pochodzenie kota, zarejestrowanym w World Cat Federation (WCF), Fédération Internationale Féline (FIFe), The International Cat Association (TICA) lub Felinefederation Europe (FFE);”
„28)”kotach wolnobytujących” – rozumie się przez to koty bytujące w środowisku człowieka, będące stałym elementem ekosystemu, żyjące niezależnie od człowieka lub przy jego wsparciu, urodzone na wolności, mające możliwość swobodnego rozwoju i swobodnego bytu;
„29) „oznakowaniu” – rozumie się przez to oznaczenie psa lub kota w sposób trwały urządzeniem elektronicznym (mikrochipem) zawierającym odnośnik do danych znajdujących się w centralnym rejestrze zwierząt oznakowanych;”
„30)”kojcu” – rozumie się przez to ogrodzoną przestrzeń przeznaczoną do utrzymywania psa poza pomieszczeniem mieszkalnym z dostępem do światła dziennego, uniemożliwiającą wydostanie się psa poza teren, posiadającą zadaszenie oraz w połowie swojej powierzchni utwardzone podłoże;
„31)”kolczatce” – rozumie się przez to typ metalowej obroży dla zwierząt, mającej budowę łańcuszka, którego ogniwa zakończone są tępo wystającymi końcami drutu;
„32)”ślepych miotach” – rozumie się przez to potomstwo psów lub kotów, będące w fazie neonatalnej, całkowicie ślepe;
„33)”wysokości w kłębie” – rozumie się przez to pionowy rozmiar zwierzęcia czworonożnego liczony od poziomu ziemi do najwyższego punktu tułowia, położonego na szczycie łopatek;
34)”wprowadzenie do obrotu”- rozumie się przez to każdą czynność zmierzającą do przeniesienia własności zwierzęcia w tym jego przetrzymywanie i prezentację oraz przenoszenie własności zwierzęcia.";
2) w art. 6 ust. 2:
a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Przez znęcanie nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:”;
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) bicie zwierząt, a w szczególności przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenie obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn”;
c) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów, kolczatek lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć;”;
d) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji lub realizację naturalnych zachowań zwierzęcia z wyjątkiem utrzymywania zwierzęcia w trakcie transportu;”;
e) pkt 18 otrzymuje brzmienie:
„18) transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie bez dostatecznej ilości wody umożliwiającej oddychanie zapewniającej dobrostan;”
f) w pkt 19 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 20, 21 i 22 w brzmieniu:
„20) utrzymywanie zwierzęcia bez pomieszczenia chroniącego go przed zimnem, upałami lub opadami atmosferycznymi;”
„21) świadome i bez przyczyny zaniechanie podjęcia lub kontynuowania leczenia zwierzęcia, w przypadku stanu lub choroby, które powodują ból lub cierpienie lub prowadzą, albo mogą prowadzić do jego śmierci;”
„22) montowanie na elementach budynków urządzeń mogących powodować zranienie lub okaleczenie ptaków, w szczególności kolców lub drutów.”
3) W art. 6 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Używanie urządzeń, o których mowa w ust. 2 pkt 7 jest dozwolone w przypadku zwierząt wykorzystywanych do celów specjalnych.”.
4) w art. 7:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwierzę traktowane w sposób określony w art. 6 ust. 2 może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta)właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane:
1) schronisku dla zwierząt lub organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub
2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub
3) ogrodowi zoologicznemu, organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt lub schronisku dla zwierząt bezdomnych, jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych”.
b) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest z urzędu lub na wniosek po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”,
c) ust. 1c otrzymuje brzmienie:
„1c. W przypadku braku zgody, o której mowa w ust. 1b, lub wystąpienia innych okoliczności uniemożliwiających przekazanie zwierzęcia podmiotom, o których mowa w ust.1, zwierzę może zostać innej osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej albo osobie fizycznej, która zapewni mu właściwą opiekę”.
d) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje prawo wniesienia odwołania do samorządowego kolegium odwoławczego w terminie 7 dni od daty doręczenia decyzji. Samorządowe kolegium odwoławcze rozpoznaje odwołanie w terminie 7 dni”
e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3 a. W przypadku wskazanym w ustępie 3, na żądanie upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, policja lub straż gminna zapewnia asystę przy odbiorze zwierzęcia. Policji, straży gminnej lub przedstawicielowi organizacji społecznej w asyście policji lub straży gminnej, przysługuje prawo wejścia na teren prywatnej posesji bez zgody lub pomimo sprzeciwu jej właściciela”.
f) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Do należności z tytułu kosztów określonych w ust. 4 stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Koszty utrzymania zwierzęcia do czasu egzekucji należności pieniężnych od dotychczasowego właściciela lub opiekuna pokrywa gmina.”
g) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. Przepisy artykułu 7 ust. 1-4 i 6 stosuje się odpowiednio w sytuacji, gdy dotychczasowy właściciel lub opiekun z przyczyn niezależnych od swojej woli traci możliwość sprawowania osobistej opieki nad zwierzęciem, a nie ma możliwości ustalenia osób, które podjęłyby się dobrowolnie opieki nad zwierzęciem w jego zastępstwie; Koszty utrzymania zwierzęcia pokrywa gmina.”;
5) Art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Zabrania się utrzymywania zwierząt domowych na uwięzi.
2. Kto utrzymuje psa w kojcu, ma obowiązek zapewnić zwierzęciu o wysokości w kłębie:
1) poniżej 50 cm – powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 9 m2;
2) pomiędzy 51 cm, a 65 cm – powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 12 m2;
3) powyżej 66 cm – powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 15 m2.
3. Kto utrzymuje w kojcu więcej niż jednego psa, ma obowiązek zapewnić każdemu psu powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 8 m2.
4. Kto utrzymuje psa w kojcu lub na innej otwartej przestrzeni, znajdującej się w obrębie terenu prywatnego, ma obowiązek zapewnić zwierzęciu ocieploną budę lub inne pomieszczenie chroniące przed warunkami atmosferycznymi.
5. Zwierzęciu domowemu utrzymywanemu w kojcu należy co najmniej dwa razy dziennie zapewnić możliwość ruchu poza kojcem.”;
6) po art. 9a dodaje się art. 9b w brzmieniu:
„Art. 9b. Właściciel lub opiekun zwierzęcia domowego, które uciekło lub zagubiło się, a w szczególności psa, ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub Policję oraz podjąć inne działania w celu odnalezienia zwierzęcia.”;
7) po art. 9b dodaje się art. 9c w brzmieniu:
„Art. 9c. 1. Zabrania się:
1) organizowania i uczestniczenia w konkursach, loteriach, aukcjach lub licytacjach, w których zwierzę domowe stanowi nagrodę, jest przedmiotem loterii, aukcji albo licytacji;
2) prowadzenia egzekucji ze zwierząt domowych;
3) sprzedaży i nabywania rzeczy i dóbr niematerialnych w przypadku, gdy zwierzę domowe jest nieodpłatnie przekazywane wraz ze sprzedawaną rzeczą lub dobrem.”;
8) w art. 10a w ust. 1 w pkt. 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się punkt 4 i 5 w brzmieniu:
„4) zbywania zwierząt domowych małoletnim;
5) używania lub wystawiania zwierząt domowych publicznie w celach zarobkowych, za wyjątkiem działalności określonej w art. 17 ust. 1."
9) po art. 10b dodaje się art. 10c w brzmieniu:
„10c. 1. Zabrania się uczestnictwa w wystawach kynologicznych psów poddanych zabiegowi przycinania uszu lub ogona (kopiowania).
2. Odpowiedzialności z tytułu naruszenia zakazu, o którym mowa w ust.1, podlega właściciel lub opiekun psa.”
10) po art. 10c dodaje się art. 10d w brzmieniu:
„Art.10d. Zabrania się nabywania lub zbywania produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych ze zwierząt domowych."
11) w art 11:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zapewnianie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gmin. Zasady zapewniania opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywania określa uchwały rady gminy podejmowana co najmniej raz do roku, o której mowa w art. 11a ust. 1”
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, mogą zapewniać bezdomnym zwierzętom opiekę lub prowadzić schroniska dla zwierząt, w porozumieniu z właściwymi organami samorządu terytorialnego”;
12) w art. 11a:
a) w ust. 2
– pkt 1. otrzymuje brzmienie:
„1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt wraz ze wskazaniem minimalnej stawki dziennej przeznaczonej na utrzymanie zwierzęcia w schronisku;”
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) opiekę nad wolnobytującymi kotami, w tym ich dokarmianie oraz sterylizację albo kastrację, po których następuje powrót do naturalnego środowiska;"
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) wyłapywanie bezdomnych zwierząt;”;
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt wyłapanych na terenie gminy;”;
– pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) zapewnienie miejsca w gospodarstwie rolnym dla zwierząt gospodarskich;”;
– pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń losowych w tym drogowych z udziałem zwierząt domowych, gospodarskich lub dzikich, w których odnoszą one obrażenia;”
– w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) plan oznakowania psów w gminie.”
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Program, o którym mowa w ust. 1, może obejmować plan oznakowania kotów w gminie.”
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Realizacja zadań, o których mowa w ust. 2 pkt. 3-6, może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt lub organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Projekt programu, o którym mowa w ust. 1, wójt (burmistrz, prezydent miasta) najpóźniej do dnia 1 stycznia przekazuje do zaopiniowania:
1. właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii;
2. organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy lub powiatu, na terenie którego znajduje się gmina;
3. dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich, działających na obszarze gminy lub powiatu, na terenie którego znajduje się gmina”.
4. właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska;”
e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Podmioty, o których mowa w ust. 7, w terminie 21 dni od dnia otrzymania projektu programu, o którym mowa w ust. 1, wydają opinie o projekcie. Opinia powiatowego lekarza weterynarii jest wiążąca. Niewydanie opinii w tym terminie uznaje się za akceptację przesłanego programu”.
f) po ust. 8 dodaje się ust. 9 -11 w brzmieniu:
„9. Gmina informuje właściwego powiatowego lekarza weterynarii, raz w roku, nie później niż do 31 grudnia, o:
1) podmiotach, z którymi podpisane są umowy na wyłapywanie i pobyt w schronisku dla zwierząt, gospodarstwie rolnym oraz o organizacjach społecznych, o których mowa w ust. 4;
2) liczbie zwierząt wyłapanych i miejscach, do których zostały przekazane;
3) liczbie zwierząt przekazanych do adopcji, padłych i uśpionych;
4) liczbie zwierząt, biorących udział w zdarzeniach losowych, w tym drogowych, w których odniosły one obrażenia, poddanych opiece weterynaryjnej.
10. Kopia informacji, o której mowa w ust. 9, jest przekazywana wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta i jest udostępniana na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U.2016.1764 j.t. z późn. zm.).
11. Powiatowy lekarz weterynarii, do dnia 31 stycznia każdego roku, przekazuje za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, informację, o której mowa w ust.9 pkt.4, w zakresie zwierząt należących do gatunków dziko występujących, objętych ochroną gatunkową, na podstawie przepisów o ochronie przyrody.”;
13) po art. 11a dodaje się art.11b w brzmieniu:
„11b. 1. Wykonując program, o którym mowa w art.11a ust.1, gmina ma obowiązek: 1. zawarcia odrębnych umów na wyłapywanie bezdomnych zwierząt oraz na ich utrzymywanie w schronisku;
2. wyłapania każdego zgłoszonego bezdomnego zwierzęcia;
3. prowadzenia ewidencji zwierząt wyłapanych na terenie gminy obejmującej w szczególności: nr mikrochipa zwierzęcia, jego fotografię, inne dane służące identyfikacji zwierzęcia takie jak wiek, płeć, maść, wielkość, datę wyłapania zwierzęcia, datę umieszczenia zwierzęca w schronisku, datę adopcji wraz z kserokopią dokumentacji adopcyjnej, datę zgonu zwierzęcia wraz z kserokopią zaświadczenia lekarskiego o zgonie zwierzęcia;
4. uiszczania stawki dziennej za utrzymywanie zwierząt w schronisku;
5. oznakowania psa lub kota w ciągu doby po jego wyłapaniu;
6. sterylizację lub kastrację psa lub kota w ciągu 3 dni po odbytej kwarantannie, a jeżeli stan zdrowia zwierzęcia na to nie pozwala – niezwłocznie po ustąpieniu tych przyczyn;
7. kontrolę warunków bytowych zwierząt w schronisku oraz weryfikację dokumentacji znajdującej się w schronisku z ewidencją, o której mowa w pkt 2, co najmniej raz na kwartał.
2. Organem odpowiedzialnym za wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust.1 jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta."
14) po art. 11b dodaje się rozdział 2a, w brzmieniu:
„Rozdział 2a.
Oznakowanie
Art.11c. 1. Psy na obszarze całego kraju podlegają obowiązkowemu oznakowaniu.
2. Koty na obszarze całego kraju mogą podlegać oznakowaniu.
3. Oznakowania psa dokonują:
1) lekarz weterynarii,
2) osoba, która posiada tytuł technika weterynarii,
3) osoba, która posiada tytuł zootechnika
– świadczący usługi weterynaryjne lub zootechniczne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.
4. Psy poddane oznakowaniu podlegają wpisowi do rejestru zwierząt oznakowanych, o którym mowa w art. 11d.
5. Po przeprowadzeniu oznakowania posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie lub dokonuje się wpisu w dokumencie identyfikacyjnym zwierzęcia.
7. Koszty oznakowania, o którym mowa w ust.1 ponosi posiadacz psa.
8. Ustępy 3-7 stosuje się odpowiednio do oznakowania kotów.
Art.11d. 1. Tworzy się centralny rejestr zwierząt oznakowanych.
2. Centralny rejestr zwierząt oznakowanych prowadzi Główny Lekarz Weterynarii.
3. Osoba dokonująca oznakowania, o której mowa w art.11c ust. 3, przekazuje do centralnego rejestru zwierząt oznakowanych informację o oznakowaniu zwierzęcia zawierającą następujące dane:
1) imię i nazwisko, kod pocztowy i miejsce zamieszkania posiadacza zwierząt;
2) gatunek, rasę i płeć zwierzęcia;
3) numer mikroczipa;
4) datę implantacji mikroczipa;
5) miejsce implantacji mikroczipa.
4. Centralny rejestr zwierząt oznakowanych jest udostępniany na wniosek organów Inspekcji Weterynaryjnej, organów samorządu gminnego, Służby Celno- Skarbowej, Policji, straży gminnej lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, w celu realizacji zadań, o których mowa w niniejszej ustawie.
5. Koszty związane z:
1) administrowaniem i utrzymywaniem serwerów, lub
2) przygotowywaniem i aktualizowaniem oprogramowania komputerowego oraz materiałów pomocniczych, związanych z korzystaniem z tego oprogramowania
- są pokrywane z opłat pobieranych od posiadaczy zwierząt za oznakowanie oraz z opłat pobieranych za udostępnianie danych, z rejestru, o którym mowa w art. 11d.
6. Koszty związane z bieżącą eksploatacją systemów informatycznych są pokrywane z budżetu Głównego Inspektoratu Weterynarii.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 11d, zakres gromadzonych i udostępnianych informacji, tryb wprowadzania danych i nieodpłatnego oraz odpłatnego udostępniania danych poszczególnym osobom fizycznym i prawnym,
2) wysokość opłaty ponoszonej przez posiadacza zwierzęcia za oznakowanie zwierzęcia,
3) wysokość opłaty za udostępnienie danych z rejestru, o którym mowa w art. 11d,
4) wysokość wynagrodzenia dla lekarza weterynarii za oznakowanie zwierzęcia oraz za wprowadzenie danych o zwierzęciu do rejestru.”;
15) w art. 12 po ust. 4b dodaje się ust. 4c w brzmieniu:
„4c. zabrania się chowu i hodowli zwierząt, o których mowa w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. z 2007r.133.921, z późn. zm.) z wyjątkiem królika (Oryctolagus cuniculus) hodowanych w celu pozyskiwania z nich futer”.
16) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:
„Art. 14a. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że podmiot utrzymujący zwierzęta gospodarskie narusza przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt gospodarskich, stosuje odpowiednio środki zaradcze określone w art. 54 rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt.
2. Decyzjom o zastosowaniu środków zaradczych, o których mowa w ust.1 powiatowy lekarz weterynarii nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.”
17) art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.Warunki występów, treningów i tresury oraz metody postępowania ze zwierzętami wykorzystywanymi do celów widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych nie mogą zagrażać ich życiu lub zdrowiu.";
18) w art. 17:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do tresury i wykorzystania dla celów filmowych mogą być wykorzystywane tylko zwierzęta urodzone i wychowane w niewoli i tylko takie, którym mogą być zapewnione warunki egzystencji stosowne do potrzeb danego gatunku. Zabronione jest wykorzystywanie w celach widowiskowych zwierząt dzikich lub należących do gatunków zwierząt dzikich, urodzonych w niewoli.
b) uchyla się ust. 2 i 4;
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Zabrania się działalności menażerii objazdowych, a także organizowania i prowadzenia występów cyrkowych z udziałem zwierząt oraz podobnych widowisk lub pokazów, związanych z wykorzystywaniem zwierząt w celach rozrywkowych”.
d) uchyla się ust.7;
e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określi, w drodze rozporządzenia, minimalne warunki utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt wykorzystywanych do celów widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych, mając na względzie zapewnienie im właściwej opieki”
19) art.18 ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwierzęta wykorzystywane do celów widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych mogą być przetrzymywane, hodowane i prezentowane jedynie w stadninach lub w miejscach przeznaczonych dla zwierząt wykorzystywanych do celów specjalnych, pod nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej”.
20) Po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu:
„18a. Opiekunowi zwierzęcia wykorzystywanego do celów specjalnych, które na mocy decyzji właściwego organu zostało wycofane ze służby, przysługuje miesięczne świadczenie na jego utrzymanie, wypłacane do czasu zgonu zwierzęcia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi w drodze rozporządzenia wysokości świadczenia oraz zasady jego wypłacania.”
21) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art 25. Prowadzący pojazd mechaniczny, który potrącił zwierzę, obowiązany jest, do zapewnienia mu stosownej pomocy lub zawiadomienia jednej ze służb, o których mowa w art. 33 ust. 3”;
22) art. 33a ust.3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wyłapanie psa i dostarczenie go właścicielowi, a jeżeli ustalenie tej osoby nie jest możliwe, dostarczenie do schroniska dla zwierząt; wyłapanie i dostarczenie psa odbywa się na koszt właściciela”.
23) w art.34:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwierzę kręgowe w ubojni może zostać uśmiercone tylko po uprzednim nieodwracalnym pozbawieniu świadomości przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. ’’;
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W ubojni wyodrębnia się pomieszczenie do przetrzymywania zwierząt oraz pomieszczenie do ogłuszania i wykrwawiania zwierząt, które są wyposażone w monitoring. Właściciel ubojni ma obowiązek przechowywać zapis z monitoringu przez okres co najmniej 3 miesięcy.’’;
c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Wymogów określonych w ust. 1 i 3 nie stosuje się przy poddawaniu zwierząt szczególnym sposobom uboju przewidzianym przez obrządki religijne związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby wyłącznie jej członków, zwanego dalej ubojem rytualnym.
3b. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a nie zezwala się na stosowanie systemów krępujących bydło przez umieszczenie w odwrotnym położeniu lub w dowolnym innym nienaturalnym położeniu.”;
d) po ust. 6 dodaje się ust. 7, który otrzymuje brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi w drodze rozporządzenia:
1) kwalifikacje osób uprawnionych do uboju rytualnego,
2) warunki wyładunku, przemieszczania, przetrzymywania, unieruchamiania w celu dokonania uboju rytualnego,
3) warunki i metody uboju rytualnego stosownie do gatunku,
4) warunki nadzoru oraz określania maksymalnych potrzeb członków wyznaniowych funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
– mając na względzie zapewnienie humanitarnego traktowania zwierząt podczas uboju rytualnego oraz zaspokojenie potrzeb własnych wyłącznie członków związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”
24) w art. 35:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto zabija, uśmierca zwierzę, dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust.1-3, 3b-4, albo narusza zakaz określony w art. 12 ust. 4c, art. 16 podlega karze pozbawienia wolności do lat 4”
b) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem.”
c) po ust.1a dodaje się ust.1b w brzmieniu:
„1b. Kto narusza zakazy określone w art. 9c oraz 10a ust. 1-3 podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”;
d) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust.1 lub 1a działał ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”
e) ust 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 1a sąd może orzec, a w razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2 sąd orzeka tytułem środka karnego zakaz posiadania zwierząt od roku do lat 10. Sąd może orzec zakaz posiadania zwierząt na zawsze, w razie skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo określone w ust. 2. Zakaz orzeka się w latach.”
25) w art. 37:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto narusza nakazy albo zakazy określone w art. 9, art. 10c ust. 1, 10d, art. 11 ust. 3, art. 11c, art. 12 ust. 1-6, art. 13 ust. 1, art. 14, art. 15 ust. 1-5, art. 17 ust. 1-7, art. 18, art. 22 ust. 1, art. 22a, art. 25 lub art. 27 podlega karze aresztu lub grzywny
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w ust. 1, można orzec nawiązkę w wysokości od 250 zł do 5.000 zł na cel związany z ochroną zwierząt.”
c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. W razie skazania za wykroczenie określone w ust. 1 sąd może orzec tytułem środka karnego przepadek zwierzęcia, jeżeli sprawca jest jego właścicielem lub opiekunem.
6. W razie skazania za wykroczenie określone w ust. 1 sąd może orzec tytułem środka karnego zakaz posiadania zwierząt od roku do lat 10; zakaz orzeka się w latach”.
26) po art. 37e dodaje się art. 37f w brzmieniu:
„Art.37f W sprawach o wykroczenia, określonych w art. 37, 37a, 37b, 37d, 37e organizacja społeczna, której statutowym celem jest ochrona zwierząt może samodzielnie wnieść wniosek o ukaranie jako oskarżyciel posiłkowy."
27) po art. 37f dodaje się art. 37g w brzmieniu:
„Art.37g. Kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu posiadania zwierząt, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
28) w art. 38:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Sąd przekazuje zawiadomienie o wydanym prawomocnym orzeczeniu o przepadku zwierzęcia na rzecz organizacji społecznej biorącej udział w postępowaniu lub innej organizacji, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”
b) po ust.1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przekazanie zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 następuje za zgodą organizacji, której zwierzę ma zostać przekazane”.
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4.Organizacja społeczna, o której mowa w ust. 2, przekazuje zwierzę nieodpłatnie:
1) schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub
2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub
3) ogrodowi zoologicznemu lub schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych,
sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych lub innemu podmiotowi, który zapewni mu właściwą opiekę.”
d) w ust. 8 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
„Koszty utrzymania zwierzęcia do czasu egzekucji należności pieniężnych od skazanego pokrywa jednostka samorządu terytorialnego”.
29) po art. 38 dodaje się art. 38a i art. 38b w brzmieniu:
„Art. 38a. 1. W razie orzeczenia zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt, sąd wyznacza sprawcy odpowiedni termin na przekazanie zwierząt w posiadanie innej osobie lub instytucji i poinformowanie o tym sądu.
2. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu i stwierdzenia przez sąd, że skazany wbrew zakazowi jest posiadaczem zwierzęcia, sąd wydaje postanowienie o odebraniu skazanemu tego zwierzęcia.
3. Odpis postanowienia przesyła się właściwemu ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) w celu wykonania.
4. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję, w której określa miejsce przekazania zwierzęcia, o którym mowa w art. 7 ust. 1.
5. Przepisy art. 7 ust. 1a–5 stosuje się odpowiednio.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również w sytuacji, gdy skazany wejdzie w posiadanie zwierzęcia w okresie trwania zakazu.
Art. 38b. 1. W razie orzeczenia zakazu, o którym mowa w art. 35 ust. 4, przepis art. 84 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768 i 773) oraz przepisy art. 180, art. 181, art. 183, art. 184, art. 185 i art. 186a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 665, 666 i 768) stosuje się odpowiednio.
2. W razie orzeczenia zakazu wykonywania wszelkich zawodów, prowadzenia wszelkiej działalności lub wykonywania wszelkich czynności, o którym mowa w art. 35 ust. 4, sąd przesyła odpis wyroku także powiatowemu lekarzowi weterynarii, właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego.”.
30) W art. 39 dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. W przypadkach, o których mowa w ust.1, organizacja społeczna, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt wykonuje prawa pokrzywdzonego, jeżeli złoży oświadczenie. Ograniczenie liczby organizacji społecznych wykonujących prawa pokrzywdzonego jest możliwe wyłącznie wtedy, kiedy jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania.”
31) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu:
„Art. 39a. Organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, mogą wszcząć postępowanie lub wziąć udział w charakterze strony w toczącym się postępowaniu karnym, cywilnym, administracyjnym lub sądowoadministracyjnym, jeżeli zachodzi potrzeba ochrony zwierząt.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2013 r. poz. 1226) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 51. ust. 1 pkt. 1 otrzymuje następującą treść:
„1) strzela do zwierzyny w odległości mniejszej niż 1000 m od miejsca zebrań publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 500 m od zabudowań mieszkalnych.”,
2) w art. 51. ust. 1 dodaje się pkt. 8 o następującej treści:
„8) poluje na ptactwo po zmierzchu”,
3) w art. 52. dodaje się pkt. 7 o następującej treści:
„7) poluje w towarzystwie małoletniego”,
4) w art. 53. pkt. 1 otrzymuje następującą treść:
„1) poluje na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 4000 m od brzegu w głąb morza lub 6000 m w głąb lądu,”,
5) w art. 53. pkt. 5 otrzymuje następującą treść:
„5) wchodzi w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i amunicji innej niż myśliwska, amunicji ołowianej, środków i materiałów wybuchowych, trucizn, karmy o właściwościach odurzających, sztucznego światła, lepów, wnyków, żelaz, dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych niedozwolonych środków,”.

Art. 3. W ustawie z dnia 13 września 1996r o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013, poz. 1399), wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 i 7 w brzmieniu:
„6) schronisku dla zwierząt – rozumie się przez to miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami spełniające warunki określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.);
7) zwierzę bezdomne – rozumie się przez to zwierzę bezdomne, o którym mowa w przepisach o ochronie zwierząt.”;
2) w art. 7 w ust. 1:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) wyłapywania bezdomnych zwierząt,”;
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) prowadzenia schronisk dla zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części.”

Art. 4. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768 i 773) art. 244 otrzymuje brzmienie:
„Art. 244. Kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych ustawą o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2013 r., poz. 856) osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt albo nie wykonuje zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U.2016.1817 j.t. z póżn. zm.) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:
„Art. 42a. 1. Rada gminy jednostki samorządu terytorialnego, na rzecz organów której lub na rzecz jednostek organizacyjnych podległych jej organom lub nadzorowanych przez te organy wolontariusze wykonują świadczenia na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, mając na względzie dobrostan zwierząt może wyrazić zgodę na świadczenia tych wolontariuszy na rzecz podmiotu prowadzącego schronisko dla zwierząt.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wolontariusz na piśmie potwierdza swoją zgodę na świadczenie na rzecz podmiotu prowadzącego schronisko dla zwierząt.
3. Art. 45 stosuje się odpowiednio.”

Art. 6. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1:
a) pkt 1 lit. j otrzymuje brzmienie:
„j) prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych,”,
b) pkt 1 po lit. p dodaje się lit. r w brzmieniu:
„r) wyłapywania zwierząt bezdomnych lub prowadzenia miejsc przetrzymywania bezdomnych psów,"
2) w art. 2 w pkt 44 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 45-47 w brzmieniu:
„45) schronisko dla zwierząt bezdomnych - to każde miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami bezdomnymi, niezależnie od nadanej nazwy, wyłapanych w ramach zadania, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt, z wyłączeniem miejsc przetrzymywania bezdomnych psów;
46) miejsce przetrzymywania psów bezdomnych – miejsce przeznaczone do utrzymywania nie więcej niż 10 psów bezpośrednio po ich wyłapaniu przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące liczony od dnia ich wyłapania;
47) zwierzę bezdomne – rozumie się przez to zwierzę bezdomne, o którym mowa w przepisach o ochronie zwierząt.”;
3) w art. 5:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podjęcie działalności nadzorowanej, o której mowa:
1) w art. 1 pkt 1 lit. a, c-f, h, i, j, l, jest dozwolone po stwierdzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na przewidywane miejsce jej prowadzenia, w drodze decyzji, spełniania wymagań weterynaryjnych określonych dla prowadzenia danego rodzaju działalności;
2) w art. 1 pkt 1 lit. b, g, k, n, p, r, jest dozwolone po uprzednim zgłoszeniu, w formie pisemnej, zamiaru jej prowadzenia powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na przewidywane miejsce jej prowadzenia.”
b) w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 4 -6 w brzmieniu:
„4) zezwolenie na prowadzenie schroniska dla zwierząt bezdomnych wydane na podstawie przepisów o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
5) opinię organizacji społecznej o zasięgu ogólnopolskim, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, dotyczącą prowadzenia schroniska dla zwierząt bezdomnych przez podmiot zamierzający prowadzić działalność nadzorowaną.
6) numer z Krajowego Rejestru Sądowego albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jeżeli został nadany.”;
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Powiatowy lekarz weterynarii, po przeprowadzeniu kontroli, wydaje decyzję:
1) stwierdzającą spełnianie wymagań weterynaryjnych, jeżeli wymagania określone dla danego rodzaju działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, c-f, h, i, j, l, są spełnione;
2) odmawiającą stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych, jeżeli wymagania określone dla danego rodzaju działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, c-f, h, i, j, l, nie są spełnione.”
d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 4 pkt 1, powiatowy lekarz weterynarii:
1) stwierdza spełnianie wymagań weterynaryjnych przez poszczególne biekty budowlane lub miejsca, w których ma być prowadzona działalność nadzorowana, lub osoby wykonujące określone czynności w ramach tej działalności, jeżeli stwierdzenie takie jest wymagane;
2) nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny:
a) podmiotowi lub
b) poszczególnym obiektom budowlanym lub miejscom, w których ma być prowadzona działalność nadzorowana, lub osobom wykonującym określone czynności w ramach tej działalności w przypadku, o którym mowa w pkt 1.
3) określa maksymalną liczbę zwierząt poszczególnych gatunków, które mogą być utrzymywane w schronisku dla zwierząt bezdomnych."
e) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zgłoszenia zamiaru prowadzenia przez podmiot działalności nadzorowanej, o której mowa w art.1 pkt 1 lit. b, g, k, p, r, wydaje decyzję o nadaniu temu podmiotowi weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego.”
4) art. 6 ust. pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) podmioty, które uzyskały decyzję, określoną w art. 5 ust. 4 pkt 1, z wyłączeniem podmiotów prowadzących schroniska dla zwierząt bezdomnych”;
5) art. 7 otrzymuje brzmienie:
„Art. 7. Podmiot prowadzący działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. al, n, p, r, informuje, w formie pisemnej, powiatowego lekarza weterynarii o zaprzestaniu prowadzenia określonego rodzaju działalności nadzorowanej, a także o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem tej działalności, w zakresie dotyczącym wymagań weterynaryjnych, w terminie do 7 dni od dnia zaistnienia takiego zdarzenia.”
6) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że przy prowadzeniu działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-n, p, r, są naruszone wymagania weterynaryjne określone dla tej działalności, w zależności od zagrożenia stwarzanego dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, wydaje decyzję:
1) nakazującą usunięcie uchybień w określonym terminie lub
2) nakazującą wstrzymanie działalności do czasu usunięcia uchybień, lub
3) zakazującą umieszczania na rynku lub handlu określonymi zwierzętami będącymi przedmiotem działalności albo zakazującą produkcji, umieszczania na rynku lub handlu określonymi produktami wytwarzanymi przy prowadzeniu tej działalności lub
4) zakazującą przyjmowania nowych zwierząt bezdomnych do schroniska dla zwierząt bezdomnych lub miejsc przetrzymywania wyłapanych bezdomnych psów i kotów, do czasu usunięcia uchybień, lub
5) ograniczającą lub zakazującą wprowadzania do obrotu, przywozu lub wywozu zwierząt.”
7) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia o wydaniu decyzji zakazującej prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, df, h, i, j, l, p za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównego Lekarza Weterynarii oraz organ, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art.5 ust. 1 pkt. 4”
8) po art. 9 dodaję się art. 9a w brzmieniu:
„9a. 1. Powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zakazującą prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, o-r, jeżeli podmiot prowadzi działalność nadzorowaną bez stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych albo prowadzi taką działalność bez zgłoszenia zamiaru jej rozpoczęcia.
2. Podmiot, któremu wydano decyzję zakazującą prowadzenia działalności na podstawie art. 9 albo art. 9a, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wydanie w takim samym zakresie decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 4 albo ust. 9, nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji zakazującej prowadzenia działalności nadzorowanej.
3. Zakaz prowadzenia działalności nadzorowanej dotyczy obszaru powiatu, na którym działalność taka była prowadzona.”
9) w art. 10:
a) ust. 1 pkt 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„dla prowadzenia poszczególnych rodzajów działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-n, p, r w tym może określić:”
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego nadawanego podmiotom prowadzącym działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, o, p, r, mając na względzie zapewnienie właściwego sprawowania nadzoru nad prowadzeniem danego rodzaju działalności.”
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia:
1) dodatkowe wymagania, jakie powinien spełniać wniosek o stwierdzenie spełniania wymagań weterynaryjnych lub zgłoszenie zamiaru prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, n, p, r oraz w art. 4 ust. 3,
2) szczegółowy sposób dokonywania zgłoszenia zamiaru zaprzestania prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, n, p, r oraz w art. 4 ust. 3 - mając na względzie zapewnienie prawidłowego sprawowania przez powiatowego lekarza weterynarii nadzoru nad prowadzeniem danego rodzaju działalności nadzorowanej.";
10) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, n, p, r oraz w art. 4 ust. 3, na obszarze jego właściwości."
11) w art. 11 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje organowi, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 dane zawarte w rejestrze dotyczące schroniska dla zwierząt bezdomnych, a także informacje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze.”

Art. 7. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 1 stycznia 2029 roku dopuszcza się utrzymywanie zwierząt domowych na uwięzi nie krótszej niż 5 metrów.

Art. 8 1. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność nadzorowaną określoną w art. 1 pkt 1 lit. r ustawy wymienionej w art. 6, której prowadzenie zgodnie z dotychczasowymi przepisami nie wymagało zgłoszenia zamiaru jej podjęcia do powiatowego lekarza weterynarii, tracą prawo do jej prowadzenia, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie dokonają zgłoszenia zgodnie z jej przepisami.
2. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, której prowadzenie zgodnie z dotychczasowymi przepisami nie wymagało stwierdzenia spełniania warunków weterynaryjnych, a zgodnie z przepisami ustawy wymaga takiego stwierdzenia w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy składają wniosek o dokonanie takiego stwierdzenia do powiatowego lekarza weterynarii.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych dołączają dokumenty potwierdzające adopcję co najmniej 50% zwierząt przybyłych do schroniska w ciągu roku poprzedzającego złożenie wniosku.
4. W przypadku nie złożenia w terminie wniosku wraz z dokumentacją, o których mowa w ust. 2 i 3 podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych tracą prawo do prowadzenia tej działalności z dniem upływu terminu na złożenie wniosku.
5. Po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2 i 3 przez podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zatwierdzającą te podmioty jako podmioty prowadzące schronisko dla zwierząt bezdomnych na okres 3 lat.
6. Po opływie okresu, o którym mowa w ust. 5, a przed upływem 37 miesięcy od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, podmioty prowadzące działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych przedkładają powiatowemu lekarzowi weterynarii dokumenty potwierdzające adopcję co najmniej 60% zwierząt przybyłych do schroniska podczas okresu prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 5.
7. W przypadku braku dokumentów, o których mowa w ust. 6, podmioty prowadzące działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych tracą prawo do prowadzenia tej działalności.
8. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, które utracą prawo do prowadzenia tej działalności, oraz podmioty, o których mowa w ust. 7, w terminie 7 dni od dnia zakończenia prowadzenia tej działalności podpisują porozumienie z jednostką samorządu terytorialnego w zakresie przekazania zwierząt, przebywających na miejscu prowadzenia dotychczasowej działalności w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych. Porozumienie określa w szczególności termin na przekazanie zwierząt, który nie może być dłuższy niż 6 miesięcy.
9. Z zastrzeżeniem ust. 10, podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, obowiązane są dostosować swoją działalność do przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6, w brzmieniu nadanym ustawą w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ww. przepisów wykonawczych.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić w drodze rozporządzenia, dla podmiotów prowadzących w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, dłuższy termin do dostosowania się do nowych wymogów dotyczących infrastruktury określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6, w brzmieniu nadanym ustawą, mając na względzie zapewnienie ww. podmiotom czasu koniecznego do dostosowania się do nowych wymogów.

Art. 9. Do postępowań w sprawie prowadzenia schronisk dla zwierząt, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 10. Przepisy art. 38a i art. 38b ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt oraz zakazów, o których mowa w art. 35 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 11. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6, w brzmieniu nadanym ustawą.

Art. 12. Minister do spraw rolnictwa wyda rozporządzenie, o którym mowa w art. 2 pkt 23 lit. d, w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy.

Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, za wyjątkiem:
1) art. 1 pkt 14, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2026 roku;
2) art. 1 pkt 15, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2036 roku;
3) art. 1 pkt 23 lit. c, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 22 sty 2018, 21:47

Ustawa z dnia 28 września 2025 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768, 773, 952 i 966) w art. 25 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
"§ 2a. Nie podlega karze, kto przekracza granice obrony koniecznej, odpierając zamach polegający na wdarciu się do mieszkania, lokalu, domu albo przylegającego do nich ogrodzonego terenu lub odpierając zamach poprzedzony wdarciem się do tych miejsc, chyba że przekroczenie granic obrony koniecznej było rażące.".
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa z dnia 28 września 2025 roku o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych

Art. 1. W ustawie z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych (Dz.U. 2010 nr 143 poz. 963) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawa określa:
1) szczególne zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie:
a) budowlach przeciwpowodziowych – rozumie się przez to:
- kanały ulgi,
- kierownice w ujściach rzek do morza,
- foldery przeciwpowodziowe,
- sztuczne zbiorniki przeciwpowodziowe,
- suche zbiorniki przeciwpowodziowe,
- wały przeciwpowodziowe,
- stopnie wodne,
- regulację wód wykonaną w celu ochrony przed powodzią,
- wrota przeciwpowodziowe i przeciwsztormowe,
- falochrony,
- budowle ochrony brzegów morskich,
b) stacji radarów meteorologicznych
– zwanej dalej „inwestycją”;
2) organy właściwe w sprawach, o których mowa w pkt 1.”;

2) w art. 2:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inwestorze – rozumie się przez to regionalny zarząd gospodarki wodnej, urząd morski, marszałka województwa działającego w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa oraz wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, województwo, powiat, gminę, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy pełniący państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną w zakresie osłony hydrologicznej kraju zgodnie z przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2015 r. poz. 469, z późn. zm.[1])) lub partnera prywatnego w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 696 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 1920), realizujących inwestycję;”,
b) dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) stacjach radarów meteorologicznych – rozumie się przez to stacje radarów meteorologicznych państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej, o której mowa w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, wraz z obiektami związanymi funkcjonalnie z tymi urządzeniami.”;

3) w art. 7 w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowego Instytutu Badawczego, objęte wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji, nie mogą być przedmiotem obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami;”;

4) w art. 9 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) oznaczenie według katastru nieruchomości:
a) nieruchomości lub ich części, będących częścią inwestycji, niezbędnych do jej realizacji, które stają się własnością Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego albo nieruchomości objęte prawem własności albo prawem użytkowania wieczystego Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowego Instytutu Badawczego - jeżeli inwestorem jest Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy,
b) nieruchomości lub ich części, będących częścią inwestycji, niezbędnych do jej funkcjonowania, które nie stają się własnością Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego albo nieobjętych prawem własności albo prawem użytkowania wieczystego Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowego Instytutu Badawczego, ale wobec których trwale ogranicza się sposób korzystania
c) nieruchomości przeznaczonych na potrzeby ochrony przed powodzią;”;

5) w art. 19 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 9 pkt 5 lit. a,
z wyłączeniem nieruchomości objętych prawem własności lub prawem użytkowania wieczystego Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowego Instytutu Badawczego, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego z dniem, w którym decyzja o pozwoleniu na realizację inwestycji stała się ostateczna.”;

6) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, o których mowa w art. 9 pkt 5 lit. b, może domagać się wykupu nieruchomości przez Skarb Państwa, jednostkę samorządu terytorialnego albo Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy, składając wniosek w terminie 90 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1.”.

Art. 2. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących inwestycji w zakresie radarów meteorologicznych stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa z dnia 28 września 2025 roku o zmianie ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. poz. 651, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 2 otrzymuje brzmienie:
„Art. 2. 1. Przedmiotem działalności spółdzielni socjalnej jest prowadzenie wspólnego przedsiębiorstwa w oparciu o osobistą pracę członków oraz pracowników spółdzielni socjalnej.
2. Spółdzielnia socjalna działa na rzecz:
1) społecznej reintegracji jej członków oraz pracowników spółdzielni socjalnej, będących osobami, o których mowa w art. 4 ust. 1, przez co należy rozumieć działania mające na celu odbudowanie i podtrzymanie umiejętności uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej i pełnienia ról społecznych w miejscu pracy, zamieszkania lub pobytu,
2) zawodowej reintegracji jej członków oraz pracowników spółdzielni socjalnej, będących osobami, o których mowa w art. 4 ust. 1, przez co należy rozumieć działania mające na celu odbudowanie i podtrzymanie zdolności do samodzielnego świadczenia pracy na rynku pracy
– a działania te nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez spółdzielnię socjalną działalności gospodarczej.
3. Spółdzielnia socjalna może prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków, pracowników oraz ich środowiska lokalnego, a także działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 573 i 1909).”;
2) w art. 4:
a) w ust. 1 w pkt 4 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 5–7 w brzmieniu:
„5) osoby, o których mowa w art. 49 pkt 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,
6) osoby poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu lub niewykonujące innej pracy zarobkowej,
7) osoby usamodzielniane, o których mowa w art. 140 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 697, 1292 i 2217)”,
b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) inne osoby niż wskazane w ust. 1, o ile liczba tych osób nie stanowi więcej niż:
a) 50% ogólnej liczby założycieli,
b) 70% ogólnej liczby założycieli, w przypadku gdy spółdzielnię socjalną zakładają osoby o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych albo gdy spółdzielnia socjalna prowadzi działalność w zakresie:
– zadań i usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej,
– rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
– opieki nad dziećmi do lat trzech, o której mowa w przepisach o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3,
– prowadzenia niepublicznych przedszkoli lub innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59, 949 i 2203),
– wspierania rodziny i pieczy zastępczej w rozumieniu przepisów o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;”;
3) w art. 5:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Liczba założycieli spółdzielni socjalnej nie może być mniejsza niż trzy, jeżeli założycielami są osoby fizyczne, i dwa, jeżeli założycielami są osoby prawne.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W przypadku gdy założycielami spółdzielni socjalnej są trzy osoby fizyczne, spółdzielnia socjalna jest obowiązana do przyjęcia w poczet członków oraz do zatrudnienia w spółdzielni co najmniej dwóch osób spośród osób wymienionych w art. 4 ust. 1, w terminie 12 miesięcy od dnia wpisu spółdzielni socjalnej do Krajowego Rejestru Sądowego.”,
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Spółdzielnia socjalna liczy nie mniej niż pięciu członków w przypadku osób fizycznych lub dwóch członków w przypadku osób prawnych i nie więcej niż pięćdziesięciu członków.”,
d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Członkostwo w spółdzielni socjalnej mogą nabyć także inne osoby niż wskazane w art. 4 ust. 1.
6. Liczba osób, o których mowa w ust. 5, nie może być większa niż 50% ogólnej liczby członków spółdzielni socjalnej, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b. Przekroczenie limitów, trwające nieprzerwanie przez okres 6 miesięcy, stanowi podstawę do postawienia spółdzielni w stan likwidacji.”;
4) w art. 5a:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Osoby zatrudnione na zasadach określonych w ust. 1, po 12 miesiącach zatrudnienia w spółdzielni socjalnej, mają prawo do uzyskania członkostwa w spółdzielni socjalnej. Nie wyklucza to uzyskania członkostwa w spółdzielni socjalnej przed tym terminem zgodnie z postanowieniami statutu spółdzielni. Przepisu art. 200 § 3 i 5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze nie stosuje się.”,
b) uchyla się ust. 3,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku rozwiązania stosunku pracy zawartego z osobą zatrudnioną na zasadach określonych w ust. 1 spółdzielnia socjalna, w terminie 3 miesięcy, jest obowiązana zatrudnić w miejsce pracownika, osobę spośród osób wymienionych w art. 4 ust. 1.”,
d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Spółdzielnia socjalna założona przez jednostki samorządu terytorialnego lub organizacje pozarządowe może udzielić poręczenia pożyczek, kredytów lub zabezpieczenia zwrotu otrzymanej refundacji lub środków na podjęcie działalności gospodarczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.”;
5) w art. 6 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu:
„3a) zaświadczenie powiatowego urzędu pracy potwierdzające spełnienie przez osoby zamierzające założyć spółdzielnię socjalną warunków, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 lub 6,
3b) oświadczenie o spełnieniu przez osoby zamierzające założyć spółdzielnię socjalną warunku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 7,”;
6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
„Art. 7a. 1. W spółdzielniach socjalnych, których założycielami są osoby prawne lub w przypadku gdy liczba członków spółdzielni socjalnej jest mniejsza niż liczba pracowników niebędących członkami, zarząd jest obowiązany co najmniej raz w roku, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego, przeprowadzić spotkanie konsultacyjne dotyczące informacji o działalności i sytuacji ekonomicznej spółdzielni oraz przewidywanych w tym zakresie kierunkach zmian.
2. Wnioski ze spotkania konsultacyjnego przedstawione przez pracowników podlegają dyskusji na zebraniu zarządu. Zarząd jest obowiązany przedstawić pracownikom oraz walnemu zgromadzeniu pisemną informację o wykorzystaniu tych wniosków.
3. Przedstawiciel pracowników niebędących członkami spółdzielni socjalnej posiada prawo głosu doradczego na walnym zgromadzeniu spółdzielni.
4. Przedstawiciel, o którym mowa w ust. 3, nie może być członkiem spółdzielni i jest wybierany bezwzględną większością głosów podczas zebrania pracowników, w którym bierze udział co najmniej połowa pracowników niebędących członkami spółdzielni.
5. Szczegółowe warunki i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1, oraz przeprowadzania konsultacji z pracownikami określa regulamin przyjęty przez walne zgromadzenie spółdzielni.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się w przypadku powołania rady pracowników na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. poz. 550, z 2008 r. poz. 584 oraz z 2009 r. poz. 805).”;
7) w art. 10:
a) w ust. 1 pkt 1–3 otrzymują brzmienie:
„1) zwiększenie funduszu zasobowego – nie mniej niż 20%;
2) cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 3 – nie mniej niż 30%;
3) fundusz wzajemnościowy.”,
b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Fundusz wzajemnościowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jest tworzony przez spółdzielnię socjalną w przypadku utworzenia lub przystąpienia do konsorcjum spółdzielczego, o którym mowa w art. 15b, z przeznaczeniem na cele, o których mowa w art. 15b ust. 1.”;
8) w art. 12:
a) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Spółdzielnia socjalna może zatrudniać pracowników niebędących członkami spółdzielni, z tym że łączna liczba osób, o których mowa w art. 4 ust. 1, nie może być niższa niż 50% w stosunku do ogółu członków spółdzielni i osób zatrudnionych w spółdzielni socjalnej, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b.”,
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Z członkami zarządu zatrudnianymi w spółdzielni socjalnej rada nadzorcza, a w przypadku braku jej powołania walne zgromadzenie, nawiązuje stosunek pracy na podstawie spółdzielczej umowy o pracę albo umowy o pracę.”,
c) ust. 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. W stosunku do członków spółdzielni socjalnej i pracowników będących osobami, o których mowa w art. 4 ust. 1, zatrudnionych na zasadach, o których mowa w ust. 1 i 1a, część wynagrodzenia odpowiadająca składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadająca składce na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe za zatrudnionego, na podstawie umowy zawartej między starostą właściwym dla siedziby spółdzielni a spółdzielnią, może podlegać finansowaniu ze środków Funduszu Pracy w pełnej wysokości przez okres 24 miesięcy od dnia zatrudnienia oraz w połowie wysokości przez kolejne 12 miesięcy, do wysokości odpowiadającej miesięcznie wysokości składki, której podstawą wymiaru jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.”;
9) po art. 15a dodaje się art. 15b i art. 15c w brzmieniu:
„Art. 15b. 1. Spółdzielnie socjalne mogą tworzyć konsorcjum spółdzielcze w formie umowy w celu:
1) zwiększenia potencjału ekonomicznego i społecznego zrzeszonych spółdzielni socjalnych lub
2) wspólnego organizowania sieci produkcji, handlu lub usług, lub
3) organizowania wspólnej promocji działań spółdzielczych lub ekonomicznych, lub
4) promocji wspólnego znaku towarowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776).
2. Konsorcjum spółdzielcze może ubiegać się o udzielenie zamówienia na zasadzie wspólnego występowania w zamówieniach publicznych oraz zapytaniach ofertowych, do których nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
3. Umowa konsorcjum spółdzielczego określa w szczególności:
1) cel zawarcia konsorcjum;
2) obowiązki stron konsorcjum;
3) czas trwania konsorcjum;
4) określenie stron konsorcjum i sposobu reprezentacji;
5) zasady przyjmowania, wykluczania lub występowania stron konsorcjum;
6) zasady podziału korzyści i udziału w obciążeniach poszczególnych stron w ramach konsorcjum.
4. Do konsorcjum spółdzielczego może przystąpić organizacja pozarządowa lub podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, jeżeli prowadzi:
1) warsztat terapii zajęciowej lub zakład aktywności zawodowej, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, lub
2) centrum integracji społecznej lub klub integracji społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.
5. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do konsorcjum spółdzielczego stosuje się przepisy o spółce, o której mowa w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132).
Art. 15c. Spółdzielnie socjalne, których powstanie zostało sfinansowane ze środków publicznych, są obowiązane poddać się pierwszej lustracji, o której mowa w ustawie z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, w terminie 6 miesięcy od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za pierwszy rok działalności.”;
10) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu:
„Art. 17a. Spółdzielnia socjalna, która przynależy do właściwego związku rewizyjnego, zwolniona jest ze składek określonych w art. 266 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze.”;
11) w art. 18:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zmniejszenia się liczby członków poniżej pięciu w przypadku osób fizycznych i dwóch w przypadku osób prawnych, o ile trwa dłużej niż 3 miesiące lub zwiększenia powyżej pięćdziesięciu, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 3;”,
b) w pkt 5 na końcu kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu:
„6) niespełnienia warunku określonego w art. 5 ust. 1a;
7) niepoddania się lustracji w terminie określonym w art. 15c.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) w art. 21 w ust. 1 pkt 121 otrzymuje brzmienie:
„121) jednorazowe środki przyznane na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;”.


Art. 3. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2046 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 777, 935 i 1428) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10a po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji uczestnik warsztatu może brać udział w nieodpłatnych praktykach zawodowych u pracodawcy, w tym w spółdzielni socjalnej, w wymiarze do 15 godzin tygodniowo, przez okres do 3 miesięcy, z możliwością przedłużenia do 6 miesięcy.
3b. W praktykach zawodowych, o których mowa w ust. 3a, nie może brać udziału jednocześnie więcej niż 50% liczby uczestników jednego warsztatu.”;
2) w art. 10b po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 3, nie ulega obniżeniu w przypadku odbywania praktyki zawodowej, o której mowa w art. 10a ust. 3a, przez osobę niepełnosprawną realizującą indywidualny program rehabilitacji.”;
3) w art. 12a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Osoba niepełnosprawna, o której mowa w art. 11 ust. 1, może otrzymać ze środków Funduszu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej albo na podjęcie działalności w formie spółdzielni socjalnej na jednego członka założyciela spółdzielni oraz na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu, w wysokości określonej w umowie zawartej ze starostą:
1) nie wyższej niż sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia, w przypadku zobowiązania do prowadzenia działalności gospodarczej, rolniczej lub członkostwa w spółdzielni socjalnej nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy,
2) wynoszącej od sześciokrotności do piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia, w przypadku zobowiązania do prowadzenia działalności gospodarczej, rolniczej lub członkostwa w spółdzielni socjalnej nieprzerwanie przez okres co najmniej 24 miesięcy
– jeżeli nie otrzymała bezzwrotnych środków publicznych na ten cel.
2. Osoba niepełnosprawna, która otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana do zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, jeżeli z przyczyn leżących po jej stronie zostały naruszone warunki umowy, o której mowa w ust. 1.”;
4) po art. 26f dodaje się art. 26g w brzmieniu:
„Art. 26g. 1. Spółdzielnia socjalna może otrzymać ze środków Funduszu:
1) jednorazowo środki na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanej przez powiatowy urząd pracy osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, w wysokości określonej w umowie, zawartej ze starostą:
a) nie wyższej jednak niż sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia, w przypadku zobowiązania do utrzymania zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, na utworzonym stanowisku pracy nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy,
b) wynoszącej od sześciokrotności do piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia, w przypadku zobowiązania do utrzymania zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, na utworzonym stanowisku pracy nieprzerwanie przez okres co najmniej 24 miesięcy
– jeżeli nie otrzymała bezzwrotnych środków publicznych na ten cel;
2) środki na finansowanie kosztów wynagrodzenia, w okresie do 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy ze starostą, wypłacane miesięcznie w wysokości nie wyższej niż kwota najniższego wynagrodzenia przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, dla zatrudnionej skierowanej przez powiatowy urząd pracy osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1.
2. Jeżeli okres zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, będzie krótszy niż okres wskazany w ust. 1 pkt 1 lit. a, spółdzielnia socjalna jest obowiązana zwrócić Funduszowi za pośrednictwem starosty środki w wysokości równej 1/12 ogólnej kwoty zwrotu za każdy miesiąc brakujący do upływu okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, jednak w wysokości nie mniejszej niż 1/6 tej kwoty. Spółdzielnia socjalna dokonuje zwrotu w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną.
3. Jeżeli okres zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, będzie krótszy niż okres wskazany w ust. 1 pkt 1 lit. b, spółdzielnia socjalna jest obowiązana zwrócić Funduszowi za pośrednictwem starosty środki w wysokości równej 1/24 ogólnej kwoty zwrotu za każdy miesiąc brakujący do upływu okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, jednak w wysokości nie mniejszej niż 1/6 tej kwoty. Spółdzielnia socjalna dokonuje zwrotu w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną.
4. Spółdzielnia socjalna nie zwraca środków, o których mowa w ust. 1, jeżeli zatrudni w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną inną osobę niepełnosprawną, zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna lub poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu, przy czym wynikająca z tego powodu przerwa nie jest wliczana do okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb przyznawania spółdzielni socjalnej jednorazowo środków na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanej osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1,
2) szczegółowe warunki i tryb przyznawania spółdzielni socjalnej środków na finansowanie kosztów wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
3) formy zabezpieczenia zwrotu środków na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanej osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, lub finansowanie kosztów wynagrodzenia w przypadku niedotrzymania warunków umowy dotyczącej ich przyznania
– mając na względzie zwiększenie mobilności oraz poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o których mowa w art. 11 ust. 1, racjonalne gospodarowanie środkami Funduszu, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy z zasadami przyznawania pomocy de minimis w przypadku wypłaty środków na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanej osoby niepełnosprawnej, o której mowa w art. 11 ust. 1, oraz w przypadku wypłaty środków na finansowanie kosztów wynagrodzenia.”;
5) w art. 35a w ust. 1 pkt 9a otrzymuje brzmienie:
„9a) przyznawanie środków, o których mowa w art. 12a i art. 26g;”;
6) w art. 46 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) wpłaty, o których mowa w art. 12a ust. 2, art. 26 ust. 7, art. 26e ust. 6, art. 26g ust. 2 i 3, spłaty pożyczek udzielonych z Funduszu na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej, wraz z oprocentowaniem, oraz zwroty środków pobranych przez pracodawców z Funduszu na szkolenie osoby niepełnosprawnej, która z przyczyn dotyczących pracodawcy nie będzie zatrudniona zgodnie z kierunkiem szkolenia lub będzie zatrudniona przez okres krótszy niż 24 miesiące, wraz z odsetkami, a także zwroty środków pobranych przez pracodawców z Funduszu na pokrycie 60% wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej przed opodatkowaniem podatkiem dochodowym oraz 60% jej obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia, która z przyczyn dotyczących pracodawcy będzie zatrudniona przez okres krótszy niż 12 miesięcy, wraz z odsetkami;”.

Art. 4. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 888, 1086, 1566, 1909 i 2180) w art. 31 w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a) ekonomii społecznej, przedsiębiorczości społecznej, w tym spółdzielczości socjalnej;”.

Art. 5. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065, 1292, 1321, 1428 i 1543) wprowadza się następujące zmiany:
1) użyte trzykrotnie w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f, art. 74 i art. 75 ust. 1 pkt 8 wyrazy „ewidencji działalności gospodarczej” zastępuje się wyrazami „Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej”;
2) w art. 33 w ust. 4 pkt 2a otrzymuje brzmienie:
„2a) otrzymał jednorazowo środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub z instytucji z udziałem środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej lub na podjęcie działalności w formie spółdzielni socjalnej; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od następnego dnia po dniu otrzymania środków na podjęcie działalności;”;
3) w art. 46:
a) w ust. 1:
– po pkt 1c dodaje się pkt 1d w brzmieniu:
„1d) przyznać spółdzielni socjalnej jednorazowo środki na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, lub skierowanego poszukującego pracy niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia;”,
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przyznać bezrobotnemu lub poszukującemu pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia;”,
– dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu:
„3) przyznać bezrobotnemu lub poszukującemu pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, lub poszukującemu pracy niepozostającemu w zatrudnieniu lub niewykonującemu innej pracy zarobkowej, jednorazowo środki na założenie spółdzielni socjalnej lub przystąpienie do niej po jej założeniu, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6‑krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia;
4) przyznać spółdzielni socjalnej środki na finansowanie kosztów wynagrodzenia, w okresie do 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy, wypłacane miesięcznie w wysokości nie wyższej niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, dla zatrudnionego skierowanego bezrobotnego lub zatrudnionego skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, lub zatrudnionego skierowanego poszukującego pracy niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej.”,
b) ust. 1b otrzymuje brzmienie:
„1b. Przepis ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się również do absolwentów centrum integracji społecznej oraz absolwentów klubów integracji społecznej, o których mowa w przepisach o zatrudnieniu socjalnym, jeżeli nie pozostają oni w okresie zgłoszonego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.”,
c) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Przepis ust. 1 pkt 2 i 3 nie ma zastosowania do bezrobotnego, który zarejestrował się jako bezrobotny w okresie zgłoszonego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.”,
d) po ust. 2c dodaje się ust. 2d w brzmieniu:
„2d. Spółdzielnia socjalna, która otrzymała z Funduszu Pracy jednorazowo środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1d, jest obowiązana, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty, dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi, jeżeli zatrudniała na utworzonym stanowisku pracy skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, lub skierowanego poszukującego pracy niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej, w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 24 miesiące albo naruszyła inne warunki umowy dotyczące przyznania tych środków.”,
e) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu:
„3b. Spółdzielnia socjalna, która otrzymała z Funduszu Pracy środki, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest obowiązana dokonać ich zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi, jeżeli zatrudniała skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, lub skierowanego poszukującego pracy niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 12 miesięcy od dnia przyznania tych środków albo naruszyła inne warunki umowy o finansowanie kosztów wynagrodzenia.”,
f) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku niewywiązania się z obowiązku, o którym mowa w ust. 2, 2b–3b, dochodzenie roszczeń z tytułu zawartej umowy następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.”,
g) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Minimalne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest przyjmowane w wysokości obowiązującej w dniu zawarcia umowy ze starostą.”,
h) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, jest przyjmowane w wysokości obowiązującej w dniu zawarcia umowy ze starostą.”,
i) ust. 5b otrzymuje brzmienie:
„5b. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, żłobek lub klub dziecięcy, niepubliczne przedszkole, niepubliczna szkoła, producent rolny, bezrobotny, absolwent centrum integracji społecznej i absolwent klubu integracji społecznej, poszukujący pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, poszukujący pracy niepozostający w zatrudnieniu lub niewykonujący innej pracy zarobkowej, ubiegający się o przyznanie środków, o których mowa w ust. 1–1b, składa oświadczenie o niekaralności za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2017 r. poz. 2204) lub ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. z 2016 r. poz. 1541 oraz 2017 r. poz. 724 i 933), w okresie 2 lat przed wystąpieniem z wnioskiem o przyznanie środków.”,
j) po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu:
„5c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5b, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”,
k) ust. 6a otrzymuje brzmienie:
„6a. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb przyznawania spółdzielni socjalnej jednorazowo środków, o których mowa w ust. 1 pkt 1d,
2) szczegółowe warunki i tryb przyznawania osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 1b, jednorazowo środków, o których mowa w ust. 1 pkt 3,
3) szczegółowe warunki i tryb przyznawania spółdzielni socjalnej środków, o których mowa w ust. 1 pkt 4,
4) formy zabezpieczenia zwrotu środków na założenie spółdzielni socjalnej lub przystąpienie do niej po jej założeniu, utworzenie stanowiska pracy lub finansowanie kosztów wynagrodzenia w przypadku niedotrzymania warunków umowy dotyczącej ich przyznania
– mając na względzie zwiększenie mobilności osób określonych w ust. 1 pkt 1b, 3 i 4 oraz w ust. 1b, racjonalne gospodarowanie środkami Funduszu Pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy z zasadami przyznawania pomocy de minimis w przypadku wypłaty środków, o których mowa w ust. 1 pkt 1d, 3 i 4.”;
4) w art. 59b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wykazy pracodawców i osób, z którymi zawarto umowy w przypadkach określonych w art. 46 ust. 1 pkt 1–1d i 4, ust. 1a, art. 47 ust. 1, art. 51 ust. 1–4, art. 53 ust. 1, art. 53a ust. 1, art. 56, art. 57 ust. 1, 2 i 4 i art. 59 ust. 1 i 2, są podawane do wiadomości publicznej przez powiatowy urząd pracy przez wywieszenie ich na tablicy ogłoszeń w siedzibie urzędu na okres 30 dni.”;
5) w art. 76 w ust. 7 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) dochodzenie należności mogłoby pozbawić osobę, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3, albo osobę pozostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;
3) osoba, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3, zmarła, nie pozostawiając majątku, z którego można dochodzić należności;”;
6) w art. 108 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie:
„13) refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, jednorazowych środków na utworzenie stanowiska pracy, jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej, jednorazowych środków na założenie i przystąpienie do spółdzielni socjalnej, kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz środków na finansowanie kosztów wynagrodzenia, o których mowa w art. 46;”.

Art. 6. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy spółdzielnie socjalne dostosują postanowienia swoich statutów do wymogów określonych w art. 10 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 7. Przepis art. 15c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie ma zastosowania do spółdzielni socjalnych, których powstanie zostało sfinansowane ze środków publicznych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 8. Do wniosków o przyznanie środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej, nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 9. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12 ust. 3d ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 12 ust. 3d ustawy zmienianej w art. 1, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 12a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 46 ust. 6a ustawy zmienianej w art. 5 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 46 ust. 6a ustawy zmienianej w art. 5, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 11, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2027 r.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 22 sty 2018, 21:49

Ustawa z dnia 29 września 2025 roku o zmianie ustawy o drogach publicznych

Art. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1440, 1920, 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 191 i 1089) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 po pkt 11a dodaje się pkt 11b w brzmieniu:
"11b) droga o znaczeniu obronnym – droga publiczna lub jej odcinek, wyznaczona w okresie pokoju, przewidziana do wykorzystania w czasie pokoju, kryzysu lub wojny do wykonywania przewozów istotnych dla obronności państwa oraz zobowiązań sojuszniczych;";
2) w art. 4a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw obrony narodowej określi, w drodze zarządzenia, wykaz dróg o znaczeniu obronnym lub ich odcinków. Zarządzenie to nie podlega ogłoszeniu.";
3) w art. 5 w ust. 1 uchyla się pkt 7;
4) art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1, stanowiące połączenia między miastami lub mające znaczenie dla województwa.";
5) w art. 10 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Pozbawienie drogi o znaczeniu obronnym dotychczasowej kategorii jest możliwe jedynie w przypadku jednoczesnego zaliczenia tej drogi do nowej kategorii.";
6) w art. 18 w ust. 2:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) przygotowanie dróg krajowych, których jest zarządcą na potrzeby obrony państwa;",
b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
"2a) nadzór nad przygotowaniem innych niż określone w pkt 2 dróg publicznych na potrzeby obrony państwa zgodnie z zaleceniami ministra właściwego do spraw transportu;";

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 25 sty 2018, 16:49

Ustawa z dnia 20 października 2025 roku o zmianie ustawy o samorządzie gminnym

Art. 1.
W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2013 poz. 594 z późn. zm.) w art. 25a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
"2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 nie dotyczy wyborów w radzie.”

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria


Ustawa z dnia 20 października 2025 roku o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Art. 1 W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. 1997 Nr 123 poz. 776) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 26a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 26a. 1. Pracodawcy przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, o ile pracownik ten został ujęty w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 26b ust. 1. Miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, zwane dalej „miesięcznym dofinansowaniem”, przysługuje w kwocie:
1) 180% minimalnego wynagrodzenia za pracę– w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności;
2) 100% minimalnego wynagrodzenia za pracę– w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;
3) 65% minimalnego wynagrodzenia za pracę – w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
2) w art. 28 ust. 1 pkt. 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi:
a) co najmniej 55%, a w tym co najmniej 25% ogółu zatrudnionych stanowią osoby zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, albo
b) co najmniej 35% niewidomych lub psychicznie chorych, albo upośledzonych umysłowo zaliczonych do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;”

Art. 2 Ustawa wchodzi po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, za wyjątkiem art. 1 pkt. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2028 roku.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska

Awatar użytkownika
Maria Karwicka
Posty: 1740
Rejestracja: 19 kwie 2015, 17:27

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Maria Karwicka » 01 lut 2018, 0:24

Ustawa z dnia 17 listopada 2025 roku o zmianie ustawy o ochronie granicy państwowej i niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 660) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Straż Graniczna może zlecać innym podmiotom budowę, instalację, usunięcie, a także obsługę techniczną obejmującą naprawę, remont i wymianę urządzeń, o których mowa w ust. 1.”;
2) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:
„Art. 10a. 1. Na gruntach położonych w pasie drogi granicznej można wykonywać urządzenia lub budowle służące zapobieganiu lub zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
2. Ze względów technicznych dopuszcza się wykonywanie urządzeń lub budowli, o których mowa w ust. 1, także na gruntach położonych poza pasem drogi granicznej.
3. Za utrzymanie urządzeń lub budowli, o których mowa w ust. 1 i 2, w tym ich obsługę techniczną obejmującą naprawę, remont i wymianę, odpowiada wojewoda.
4. Wojewoda może zlecać innym podmiotom utrzymanie urządzeń lub budowli, o których mowa w ust. 1 i 2, w tym ich obsługę techniczną obejmującą naprawę, remont i wymianę.
5. Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości, o której mowa w ust. 1 i 2, przez udzielenie zezwolenia na wykonanie urządzeń lub budowli służących zapobieganiu lub zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, jeżeli właściciel nieruchomości nie wyraża na to zgody. Przepisy art. 124 ust. 1a–8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.) stosuje się.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2017 r. poz. 1295) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8 po ust. 3e dodaje się ust. 3f–3j w brzmieniu:
„3f. Zmianę rocznego planu łowieckiego dopuszcza się w przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) istotnej zmiany liczebności zwierzyny w obwodzie łowieckim;
3) zmiany granic obwodu łowieckiego;
4) zmiany dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego;
5) większej niż przewidywana w tym planie wielkości szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny;
6) wprowadzenia zmiany na liście gatunków zwierzyny lub określenia okresu polowań na gatunek zwierzyny objęty dotychczas całoroczną ochroną;
7) podejrzenia wystąpienia albo wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2017 r. poz. 1855).
3g. Zmianę wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego dopuszcza się w przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) zmiany granic rejonu hodowlanego lub obwodu łowieckiego wchodzącego w skład tego rejonu;
3) istotnej zmiany liczebności zwierząt łownych w rejonie hodowlanym;
4) istotnej zmiany charakteru użytkowania gruntów;
5) wprowadzenia zmiany na liście gatunków zwierząt łownych lub określenia okresu polowań na gatunek zwierzęcia łownego objęty dotychczas całoroczną ochroną;
6) podejrzenia wystąpienia albo wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
3h. Zmiana rocznego planu łowieckiego i wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego w przypadku, o którym mowa odpowiednio w ust. 3f pkt 7 i ust. 3g pkt 6, wymaga zasięgnięcia opinii właściwego powiatowego lekarza weterynarii.
3i. Do zmiany rocznego planu łowieckiego przepisy ust. 3a–3d stosuje się odpowiednio.
3j. Do zmiany wieloletnich łowieckich planów hodowlanych przepis ust. 3e stosuje się odpowiednio.”;
2) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich, wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) i nadleśniczowie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe współdziałają ze sobą oraz z właścicielami, posiadaczami i zarządcami gruntów w sprawach związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, oraz z zagospodarowaniem obwodów łowieckich, w szczególności w zakresie ochrony i hodowli zwierzyny.”;
3) art. 13 otrzymuje brzmienie:
„Art. 13. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mogą dokarmiać zwierzynę, po uzgodnieniu miejsca wykładania karmy z właścicielem, posiadaczem lub zarządcą gruntu, jeżeli działanie to nie stwarza zagrożenia epizootycznego.”;
4) w art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 10 lat.”;
5) w art. 29a po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2c w brzmieniu:
„2a. Wydzierżawiający może wypowiedzieć umowę dzierżawy bez zachowania terminów wypowiedzenia:
1) po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego albo na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego – w przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania przez dzierżawcę obwodu łowieckiego rocznego planu łowieckiego na poziomie co najmniej 80% określonej w tym planie minimalnej liczby zwierzyny grubej do pozyskania, w każdym z trzech następujących po sobie łowieckich lat gospodarczych;
2) na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego – w przypadku negatywnej oceny prowadzenia gospodarki łowieckiej przez dzierżawcę obwodu łowieckiego, wynikającej z postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki na podstawie statutu.
2b. Brak przedstawienia przez Polski Związek Łowiecki opinii, o której mowa w ust. 2a pkt 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię uznaje się za wyrażenie pozytywnej opinii.
2c. Opinii, o której mowa w ust. 2a pkt 1, nie zasięga się w przypadku, gdy dzierżawcą obwodu łowieckiego jest Polski Związek Łowiecki.”;
6) w art. 45 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę, starosta, w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim, może wydać decyzję o odłowie, odłowie wraz z uśmierceniem lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny.”;

Art. 3. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.) w art. 6 po pkt 9c dodaje się pkt 9d w brzmieniu:
„9d) wykonywanie urządzeń lub budowli służących zapobieganiu lub zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;”.

Art. 4. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1077, 1948 i 1961) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 12 uchyla się ust. 5;
2) w art. 14:
a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) tworzy co najmniej dwa zespoły do spraw dochodzeń epizootycznych.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1e w brzmieniu:
„1a. Członkami zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, są wyznaczeni pracownicy Inspekcji.
1b. Wyznaczenie pracownika Inspekcji do zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, jest możliwe po uzyskaniu jego pisemnej zgody.
1c. Osoby będące członkami zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, mogą być kierowane do wykonywania czynności na obszarze właściwości wojewódzkiego lekarza weterynarii, a także za zgodą Głównego Lekarza Weterynarii, w innym województwie, na okres nie dłuższy niż 2 miesiące.
1d. Do osób będących członkami zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, przepisy art. 19 ust. 1, 1a, 1b, 1c, 3, 4 i 6 stosuje się odpowiednio.
1e. Koszty działań zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, są pokrywane ze środków budżetu państwa przeznaczonych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt będących w dyspozycji wojewody, na obszarze właściwości którego są prowadzone działania zespołów.”;
3) w art. 16:
a) w ust. 1 w pkt 1 w lit. l średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. m w brzmieniu:
„m) prowadzenia kontroli urzędowych w ramach zwalczania chorób zakaźnych zwierząt;”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu:
„1a. Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji, może wyznaczyć na czas określony do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lekarzy weterynarii niebędących pracownikami kierowanego przez niego powiatowego inspektoratu weterynarii, jeżeli:
1) uzyska zgodę kierownika jednostki organizacyjnej Inspekcji, w którym wyznaczana osoba jest zatrudniona;
2) uzyska zgodę właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii, w przypadku powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy;
3) czynności te nie będą wykonywane w czasie pracy w Inspekcji i nie będą przekraczać 60 godzin w miesiącu.
1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do wojewódzkiego lekarza weterynarii, jego zastępcy oraz lekarzy weterynarii będących pracownikami Głównego Inspektoratu Weterynarii.
1c. Przepisy ust. 2, 3 i 4–5a stosuje się odpowiednio.”;
4) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie:
„Przepisy karne”;
5) w art. 37:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Kto, będąc obowiązanym do wykonania nakazu określonego w art. 18 ust. 1, nie wykonuje tego nakazu, podlega karze grzywny.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Orzekanie w sprawach o czyny określone w ust. 1 i 1a następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2017 r. poz. 1855) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 45 w ust. 1:
a) po pkt 3a dodaje się pkt 3b w brzmieniu:
„3b) czasowo zakazać dokarmiania zwierząt łownych;”,
b) pkt 8b otrzymuje brzmienie:
„8b) nakazać zagospodarowanie w określony sposób tusz odstrzelonych lub upolowanych zwierząt łownych, zwłok tych zwierząt lub ubocznych produktów pochodzących od tych zwierząt;”,
c) po pkt 8f dodaje się pkt 8g–8j w brzmieniu:
„8g) nakazać odłów zwierząt łownych wraz z określeniem sposobu jego przeprowadzenia oraz postępowania z odłowionymi zwierzętami, w tym ich uśmiercenie;
8h) nakazać podmiotom prowadzącym odłów zwierząt łownych lub wyłapywanie bezdomnych zwierząt określony sposób postępowania z odłowionymi lub wyłapanymi zwierzętami;
8i) nakazać poszukiwanie padłych zwierząt;
8j) nakazać podmiotom zajmującym się transportem zwierząt lub zwłok zwierzęcych ich transport do wskazanych miejsc;”;
2) w art. 46 w ust. 3:
a) w pkt 3a wyraz „zakazać” zastępuje się wyrazem „zakazuje”,
b) po pkt 3a dodaje się pkt 3b w brzmieniu:
„3b) czasowo zakazuje dokarmiania zwierząt łownych, lub”,
c) pkt 8c otrzymuje brzmienie:
„8c) nakazuje zagospodarowanie w określony sposób tusz odstrzelonych lub upolowanych zwierząt łownych, zwłok tych zwierząt lub ubocznych produktów pochodzących od tych zwierząt, lub”,
d) w pkt 8d i 8g wyraz „nakazać” zastępuje się wyrazem „nakazuje”,
e) po pkt 8g dodaje się pkt 8h–8k w brzmieniu:
„8h) nakazuje odłów zwierząt łownych wraz z określeniem sposobu jego przeprowadzenia oraz postępowania z odłowionymi zwierzętami, w tym ich uśmiercenie, lub
8i) nakazuje podmiotom prowadzącym odłów zwierząt łownych lub wyłapywanie bezdomnych zwierząt określony sposób postępowania z odłowionymi lub wyłapanymi zwierzętami, lub
8j) nakazuje poszukiwanie padłych zwierząt, lub
8k) nakazuje podmiotom zajmującym się transportem zwierząt lub zwłok zwierzęcych ich transport do wskazanych miejsc, lub”;
3) w art. 47a w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) myśliwemu wykonującemu odstrzał sanitarny zwierząt – w wysokości 80% ryczałtu;
2) dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, na obszarze którego dokonano odstrzału sanitarnego zwierząt, albo Polskiemu Związkowi Łowieckiemu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 – w wysokości 20% kwoty ryczałtu.”;
4) w art. 48b po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Powiatowy lekarz weterynarii może uchylić zakaz utrzymywania w gospodarstwie zwierząt określonych gatunków przed zniesieniem nakazów, zakazów lub ograniczeń, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 1 i 2, art. 48 ust. 2 i 3 oraz art. 48a ust. 3, lecz nie wcześniej niż przed upływem roku od dnia jego wydania, jeżeli kontrola weterynaryjna przeprowadzona na wniosek posiadacza zwierząt wykaże, że w gospodarstwie jest zapewnione spełnianie wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 1 i 2, art. 48 ust. 2 i 3 oraz art. 48a ust. 3.”;
5) w art. 78 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) nie stosuje się do nakazów, zakazów lub ograniczeń wydanych w celu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt lub zapobiegania takiej chorobie, wymienionych w art. 44 ust. 1 pkt 3, 6, 9, 12 i 17, ust. 1a pkt 2 i pkt 6 lit. c, art. 45 ust. 1 pkt 2, 3, 4 i 11 oraz art. 46 ust. 3 pkt 2, 3, 4 i 10,”;
6) w art. 85aa w ust. 1:
a) pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) art. 44 ust. 1 pkt 14, art. 45 ust. 1 pkt 8j i art. 46 ust. 3 pkt 8k, będąc podmiotem zajmującym się transportem zwierząt lub zwłok zwierzęcych, nie transportuje ich do wskazanych miejsc, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do czterokrotności,”,
b) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu:
„13a) art. 45 ust. 1 pkt 3b i art. 46 ust. 3 pkt 3b, dokarmia zwierzęta łowne, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,1 do dwukrotności,”,
c) w pkt 20 po wyrazie „łownych” dodaje się wyrazy „lub upolowanych”,
d) po pkt 22a dodaje się pkt 22b–22d w brzmieniu:
„22b) art. 45 ust. 1 pkt 8g i art. 46 ust. 3 pkt 8h, nie odławia zwierząt łownych albo przeprowadza odłów zwierząt łownych niezgodnie z określonym sposobem jego przeprowadzania lub postępuje z odłowionymi zwierzętami w sposób inny niż określony w tych nakazach, podlega karze pieniężnej w wysokości od jednokrotności do trzykrotności,
22c) art. 45 ust. 1 pkt 8h i art. 46 ust. 3 pkt 8i, będąc podmiotem prowadzącym odłów zwierząt łownych lub wyłapywanie bezdomnych zwierząt, nie postępuje w określony sposób z odłowionymi lub wyłapanymi zwierzętami, podlega karze pieniężnej w wysokości od jednokrotności do trzykrotności,
22d) art. 45 ust. 1 pkt 8i i art. 46 ust. 3 pkt 8j, nie poszukuje padłych zwierząt, podlega karze pieniężnej w wysokości od jednokrotności do trzykrotności,”.

Art. 6. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 1, art. 48a ust. 3 oraz art. 61 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5 zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.

Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
Królowa Maria, księżna sandomierska


Wróć do „Rada Ministrów RP”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 2 gości