Dziennik Ustaw

Konstytucyjny organ władzy wykonawczej. Obecny premier: Aleksander Sternicki
Awatar użytkownika
Michał Ajna
Posty: 5354
Rejestracja: 20 wrz 2015, 21:57

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Michał Ajna » 09 paź 2023, 13:19

Ustawa z dnia 15 maja 2035 roku o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania niewykonywania obowiązku alimentacyjnego

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny w art. 209:
1) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”;
2) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”;
3) § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"§ 2. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 1a następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego.
§ 3. Jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 1a odbywa się z urzędu.”;
4) dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu:
„§ 4. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1, który nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiścił w całości zaległe alimenty.
§ 5. Sąd odstępuje od wymierzenia kary, jeżeli nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego sprawca przestępstwa określonego w § 1a uiścił w całości zaległe alimenty, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiają przeciwko odstąpieniu od wymierzenia kary.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w art. 5 w ust. 3b pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) składa wniosek o ściganie za przestępstwo określone w art. 209 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny oraz".

Art. 3. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 831 w § 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) 50% kwot diet przysługujących z tytułu podróży służbowych - jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów;”;
2) w art. 886 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Pracodawcy, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 881 § 3 i 4, nie złożył w przepisanym terminie oświadczenia przewidzianego w art. 882 albo zaniedbał przesłania dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, stosownie do art. 884 § 2 i 3, komornik wymierza grzywnę w wysokości do pięciu tysięcy złotych. Grzywna jest powtarzana, jeżeli pracodawca nadal uchyla się od wykonania tych czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie.”;
3) w art. 1025:
a) w § 1:
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) należności alimentacyjne wymagalne;”,
– po pkt 2 dodaje się pkt 2(1) w brzmieniu:
„2(1)) należności alimentacyjne przyszłe - w wysokości stanowiącej równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres roku - na każdego wierzyciela prowadzącego egzekucję;”,
– w pkt 3 słowa „najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach” zastępuje się słowami „minimalnego wynagrodzenia za pracę”,
b) po § 3 dodaje się § 3(1) w brzmieniu:
„§ 3(1). Sumy przypadające na poczet należności alimentacyjnych niewymagalnych w dniu sporządzenia planu podziału pozostawia się na rachunku depozytowym Ministra Finansów. Komornik podejmuje zdeponowane środki, jeżeli zaspokojenie bieżących należności alimentacyjnych nie jest możliwe w inny sposób.”,
c) dodaje się § 6 i 7 w brzmieniu:
„§ 6. Z kwoty przypadającej dłużnikowi po zaspokojeniu wszystkich wierzytelności, o których mowa w § 1-5, pozostawia się na rachunku depozytowym Ministra Finansów sumę stanowiącą równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres roku - na każdego wierzyciela prowadzącego egzekucję należności alimentacyjnych, o ile zachodzą podstawy do przyjęcia, że należności zabezpieczone zgodnie z § 1 pkt 2(1) nie wystarczą na pełne zaspokojenie przyszłych należności tych wierzycieli. Przepis § 3(1) zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
§ 7. Przepisów § 1 pkt 2(1) oraz § 6 nie stosuje się w przypadku, jeżeli w wyniku prowadzonych wcześniej egzekucji przeciwko dłużnikowi pozostawiono na rachunku depozytowym Ministra Finansów sumę stanowiącą równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres dwóch lat - na każdego wierzyciela prowadzącego egzekucję należności alimentacyjnych. W razie potrzeby zdeponowana kwota podlega jednak uzupełnieniu do wysokości określonej w zdaniu pierwszym.”;

4) w art. 1052 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„W jednym postanowieniu sąd może wymierzyć grzywnę nie wyższą niż piętnaście tysięcy złotych, chyba że dwukrotne wymierzenie grzywny okazało się nieskuteczne.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w art. 8 w § 1:
1) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) kwoty otrzymane na pokrycie wydatków służbowych, w tym kosztów podróży i wyjazdów - jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z innych tytułów niż roszczenia z tytułu alimentów, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów;”;
2) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu:
„10a) 50% kwot diet otrzymanych na pokrycie wydatków służbowych, w tym kosztów podróży i wyjazdów - jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów;”.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 i 2, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski:(-)Monika


Ustawa z dnia 15 maja 2035 r. o dodatku rekompensacyjnym oraz zmianie ustawy o podatku od towarów i usług

Art. 1. 1. Ustawa reguluje dodatek rekompensacyjny z tytułu wysokości inflacji i braku zmian stawek podatku od towarów i usług, zwany dalej "dodatek rekompensacyjny".
2. Dodatek rekompensacyjny przysługuje:
1) osobie w gospodarstwie domowym jednoosobowym, w którym wysokość przeciętnego miesięcznego dochodu w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych nie przekracza kwoty 3500 zł oraz osobie w gospodarstwie domowym wieloosobowym, w którym wysokość przeciętnego miesięcznego dochodu w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych nie przekracza kwoty 2300 zł na osobę;
2) osobie, o której mowa w pkt 1, w przypadku gdy wysokość jej przeciętnego miesięcznego dochodu w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych przekracza kwotę, o której mowa w pkt 1, w wysokości różnicy między kwotą dodatku osłonowego a kwotą, o którą został przekroczony przeciętny miesięczny dochód w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.
2. W przypadku gdy wniosek o wypłatę dodatku dla gospodarstwa domowego wieloosobowego, o którym mowa w ust. 2, złożyła więcej niż jedna osoba, dodatek ten przyznawany jest wnioskodawcy, który złożył wniosek jako pierwszy.
3. Dodatek rekompensacyjny wynosi w okresie obowiązywania:
1) 300 zł dla gospodarstwa domowego jednoosobowego;
2) 450 zł dla gospodarstwa domowego składającego się z 2 do 3 osób;
3) 600 zł dla gospodarstwa domowego składającego się z 4 do 5 osób;
4) 830 zł dla gospodarstwa domowego składającego się z co najmniej 6 osób.
4. W przypadku gdy wysokość dodatku rekompensacyjnego, ustalona zgodnie z ust. 2 pkt 2, jest niższa niż 20 zł, świadczenie to nie przysługuje.
5. Dodatek rekompensacyjny przysługuje osobom, o których mowa w ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia 2035 r. do dnia 30 czerwca 2035 r. i jest wypłacany w terminie do dnia 31 października 2035 r.
6. Wnioski o wypłatę dodatku rekompensacyjny złożone po dniu 5 października 2035 r. nie podlegają rozpatrzeniu.
7. Dodatek kompensacyjny przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji, na wniosek osoby, o której mowa w ust. 2.
8. Do ustalenia przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta wysokości przeciętnego miesięcznego dochodu, o którym mowa w art. 1 ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 411 ust. 10j–10o i 10r ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
9. Do spraw o nienależnie pobrany dodatek rekompensacyjny stosuje się odpowiednio art. 30 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.
10. Dane osobowe przetwarzane w zakresie niezbędnym do wypłacenia dodatku rekompensacyjny przechowuje się przez okres nie dłuższy niż 5 lat od dnia zaprzestania wypłacania tego dodatku.
11. Rada gminy określa, w drodze uchwały, wzór wniosku o wypłatę dodatku rekompensacyjny.

Art. 2. 1. Wypłata dodatku rekompensacyjnego jest zadaniem z zakresu administracji rządowej. Dodatek rekompensacyjny wypłacają gminy.
2. Wojewodowie przekazują dotacje gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżecie państwa.
3. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji do dnia 31 lipca 2035 r.

Art. 3. 1. Gminy otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie wypłat dodatku rekompensacyjnego, w granicach kwot określonych na ten cel w ustawie budżetowej.
2. Przy ustalaniu wysokości dotacji celowej na realizację wypłat dodatku rekompensacyjnego, uwzględnia się koszty wypłacania odbiorcom dodatku rekompensacyjnego, w wysokości 2% łącznej kwoty dotacji wypłaconych w gminie.
3. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przedstawia wojewodzie, w terminie do 30 listopada 2035 r., rozliczenie dotacji z wyodrębnieniem liczby i kwoty wypłaconych dodatków rekompensacyjnych.
4. Wojewodowie przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych zbiorcze rozliczenie dotacji do 31 grudnia 2035 r.

Art. 4. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 w ust. 1 po pkt 97a dodaje się pkt 97ab w brzmieniu:
„97ab) dodatek rekompensacyjny przyznany na podstawie ustawy z dnia … o dodatku rekompensacyjnym oraz zmianie ustawy o podatku od towarów i usług;”;
2) w art. 26 w ust. 7e zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, zasiłku pielęgnacyjnego, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia … o dodatku osłonowym, oraz dodatku rekompensacyjnym, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia ... o dodatku rekompensacyjnym oraz zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 12 marca 2008 r. o pomocy społecznej w art. 8 w ust. 4 w pkt 15 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 16 w brzmieniu:
„16) kwotę dodatku rekompensacyjnego, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia ... o dodatku rekompensacyjnym oraz zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.”.

Art. 6. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na dodatki rekompensacyjne wynosi:
1) w 2035 r. – 6 500 000 000 zł;
2) w latach 2036–2043 – 0 zł.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1.

Art. 7. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług po art. 146db dodaje się art. 146dc w brzmieniu:
"Art. 146dc. Od dnia 1 lipca 2035 r. do dnia 31 grudnia 2035 r. dla:
1) energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
2) energii cieplnej
3) środków poprawiających właściwości gleby, stymulatorów wzrostu oraz podłoży do upraw, innych niż wymienione w poz. 12 załącznika nr 3 do ustawy, z wyłączeniem podłoży mineralnych, o których mowa w ustawie z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu,
4) nawozów i środków ochrony roślin, zwykle przeznaczonych do wykorzystania w produkcji rolnej,
5) ziemi ogrodniczej,
6) gazu ziemnego (CN 2711 11 00 albo 2711 21 00)
– stawka podatku wynosi 5%.

Art. 8. 1. Do dnia 31 grudnia 2035 r. sprzedawca dokonujący sprzedaży:
1) towarów wykorzystywanych do produkcji rolnej – zamieszcza przy kasie rejestrującej w lokalu przedsiębiorstwa, w którym dokonywana jest sprzedaż tych towarów, czytelną informację, że od dnia 1 lipca 2035 r. do dnia 31 grudnia 2035 r. sprzedaż nawozów, środków ochrony roślin, ziemi ogrodniczej, środków poprawiających właściwości gleby, stymulatorów wzrostu oraz podłoży do upraw, z wyłączeniem podłoży mineralnych, jest objęta stawką podatku od towarów i usług obniżoną do wysokości 5%;
2) gazu ziemnego, energii elektrycznej i energii cieplnej – przekazuje nabywcy tych towarów informacje o obniżonych stawkach podatku od towarów i usług dotyczących tych towarów:
a) przez każdorazowe dołączenie tej informacji do faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za te towary, albo
b) oddzielnie, w przypadku gdy faktura lub inny dokument, z którego wynika zapłata należności za te towary, zostaną wysłane później niż w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu, wzory informacji, o których mowa w ust. 1.

Art. 9. Ustawa wchodzi w życie w dzień po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem art. 7 i 8, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2035 roku.

Królowa Polski:(-)Monika


Ustawa z dnia 15 maja 2035 roku o likwidacji Rady Mediów Publicznych oraz o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Art. 1. Traci moc ustawa z dnia 6 listopada 2018 o utworzeniu Rady Mediów Publicznych.

Art. 2. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji w art. 6 ust. 2 po pkt. 13) dodaje się pkt. 14-16) w brzmieniu:
"14) przeprowadzanie konkursów na Członków Zarządu Telewizji Polskiej oraz Członków Zarządu Polskiego Radia,
15) przeprowadzanie konkursów na dyrektorów anten Telewizji Polskiej oraz Polskiego Radia,
16) projektowanie, w porozumieniu z Zarządem Telewizji Polskiej oraz Zarządu Polskiego Radia, kierunków programowych Telewizji Polskiej oraz Polskiego Radia."

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski:(-)Monika


Ustawa z 15 maja 2035 roku o zmianie ustawy — Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego

Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. — Kodeks rodzinny i opiekuńczy wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 109 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, w tym wskutek niewykonania orzeczenia sądu albo ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem, w szczególności w przedmiocie kontaktów z dzieckiem lub postanowienia o przymusowym odebraniu dziecka, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia.";
2)w art. 113^2 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem, w tym w przypadku stosowania przemocy, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej";

Art, 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. — Kodeks postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 327^1 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, obejmującej ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, a także przyczyn, dla których nie uwzględnił zdania dziecka i jego życzeń;";
2) w art. 445^1 § 2 otrzymuje brzmienie:
" § 2. Jeżeli postępowanie w sprawie dotyczącej władzy rodzicielskiej lub kontaktów zostało wszczęte przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub o separację, sąd przekaże sprawę sądowi, w którym toczy się sprawa o rozwód lub o separację. W tym przypadku przepisu art. 579 § 2 nie stosuje się.";
3) w art. 445^3 skreśla się wyrazy "lub 3";
4) w art. 579 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu:
2. W sprawach, o których mowa w S 1, sąd opiekuńczy orzeka w terminie trzech miesięcy od dnia wniesienia wniosku.”;
5) w art. 582^1 uchyla się § 3 i 4;
6) uchyla się art. 598^15 i art. 598^16
7) w art. 665 5 S 2 wyrazy "art. 579" zastępuje się wyrazami "art. 579 § 1"
8) uchyla się art. 7562.

Art. 3. Do postępowań w sprawach dotyczących władzy rodzicielskiej lub kontaktów, o których mowa w art. 445 1 § 2, ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 4. Do postępowań w sprawach, o których mowa w art. 579, ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 5. Postępowania w sprawach dotyczących wykonywania kontaktów z dzieckiem, o których mowa w art. 598^15 i art. 598^16 ustawy zmienianej w art. 2, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają umorzeniu.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski:(-)Monika
Michał II, Król Senior

Administrator
Administrator
Posty: 22717
Rejestracja: 19 kwie 2015, 13:04

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Administrator » 09 paź 2023, 16:48

Ustawa
z dnia 25 kwietnia 2035 roku
o zmianie ustawy budżetowej na rok 2035


Art. 1. W ustawie budżetowej na rok 2035 z dnia 25 listopada 2034 roku wprowadza się następujące zmiany:

1) Art. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 1. 1. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1. łączną kwotę dochodów budżetu państwa na 979 880 317 tys. zł
2. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2. łączną kwotę wydatków budżetu państwa na 1 005 200 885 tys. zł
3. Deficyt budżetu państwa na dzień 31 grudnia 2035 ustala się na kwotę nie wyższą niż 25 570 568 tys. zł";

2) załącznik nr 1 do ustawy „Dochody budżetu państwa w 2023 r.” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy;

3) załącznik nr 2 do ustawy „Wydatki budżetu państwa na rok 2023” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do
niniejszej ustawy.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

I. Ogółem 979 880 317 (w tysiącach złotych)
I Dochody podatkowe 904 199 667
1.1. Podatki pośrednie 604 767 176
z tego:
Podatek od towarów i usług 403 982 585
Podatek akcyzowy 195 608 332
Podatek od gier 5 176 259
1.2. Podatek dochodowy od osób prawnych 110 291 041
1.3. Podatek dochodowy od osób fizycznych 19 026 015
1.4. Podatek od funduszu wynagrodzeń 162 565 642
1.5. Podatek tonażowy 10
1.6. Podatek od wydobycia niektórych kopalin 7 549 783
2. Dochody niepodatkowe 75 680 650
2.1. Dywidendy 12 959 456
2.2. Wpłaty z zysku z Narodowego Banku Polskiego 1 000
2.3. Cło 8 349 395
2.4. Opłaty, grzywny, odsetki i inne dochody niepodatkowe 34 929 344
2.5. Wpłaty Jednostek Samorządu Terytorialnego 8 065 908
3. Środki z Unii Europejskiej i innych źródeł 11 375 547


II. Ogółem 1 005 200 885 (w tysiącach złotych)
010 Rolnictwo i łowiectwo 12 237 459
020 Leśnictwo 177 335
050 Rybołówstwo i rybactwo 366 888
100 Górnictwo i kopalnictwo 1 831 361
150 Przetwórstwo przemysłowe 1 516 703
500 Handel 1 444 835
550 Hotele i restauracje 55 384
600 Transport i łączność 21 154 600
630 Turystyka 76 646
700 Gospodarka mieszkaniowa 18 500 081
710 Działalność usługowa 1 507 633
720 Informatyka 1 100 000
730 Nauka 23 041 113
750 Administracja publiczna 22 565 175
751 Urzędy naczelnych organów władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa oraz sądownictwa 4 358 045
752 Obrona narodowa 152 820 000
753 Obowiązkowe ubezpieczenia społeczne 160 207 481
754 Bezpieczeństwo publiczne i ochrona przeciwpożarowa 30 027 753
755 Wymiar sprawiedliwości 23 623 174
757 Obsługa długu publicznego 60 790 336
758 Różne rozliczenia 181 384 000
801 Oświata i wychowanie 22 027 630
803 Szkolnictwo wyższe 25 295 986
851 Ochrona zdrowia 152 820 000
852 Pomoc społeczna 36 871 191
853 Pozostałe zadania w zakresie polityki społecznej 37 060 784
854 Edukacyjna opieka wychowawcza 651 511
900 Gospodarka komunalna i ochrona środowiska 2 120 995
921 Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego 7 722 272
925 Ogrody botaniczne i zoologiczne oraz naturalne obszary i obiekty chronionej przyrody 938 448
926 Kultura fizyczna 1 156 066


Awatar użytkownika
Michał Ajna
Posty: 5354
Rejestracja: 20 wrz 2015, 21:57

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Michał Ajna » 24 paź 2023, 9:40

Ustawa z dnia 5 lipca 2035 r. o zmianie ustawy - o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku
regionalnym

Art. 1. w ustawie z dnia 6 stycznia 2005 r. - o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 2 po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu: „2b) grecką;”;
2) w art. 24 w ust. 1 pkt 2 po lit. n dodaje się lit. o w brzmieniu: „o) jeden
przedstawiciel mniejszości greckiej,ˮ.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2036 roku.

Królowa Polski:(-)Monika


Ustawa z 5 lipca 2035 r. 2035 roku o działalności kosmicznej oraz Krajowym Rejestrze Obiektów Kosmicznych

Rozdział 1 Zakres regulacji

Art. 1. 1. Ustawa reguluje:
1) zasady wykonywania działalności kosmicznej;
2) zasady prowadzenia Krajowego Rejestru Obiektów Kosmicznych.
2. Ustawa ma zastosowanie do działalności kosmicznej prowadzonej:
1) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub,
2) na pokładzie platform wynoszących obiekty kosmiczne, w tym polskich statków morskich albo statków powietrznych zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej lub,
3) przez polskich obywateli bez względu na miejsce ich zamieszkania lub,
4) osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mające swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 2. Działalność kosmiczna może być wykonywana na zasadach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Rozdział 2 Definicje

Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) działalności kosmicznej – należy przez to rozumieć wypuszczenie obiektu kosmicznego w przestrzeń kosmiczną, eksploatację obiektu kosmicznego, a także sprowadzenie obiektu kosmicznego na Ziemię;
2) obiekcie kosmicznym – należy przez to rozumieć obiekt, który będzie wypuszczony lub który został wypuszczony w przestrzeń kosmiczną, jego części składowe, a także jego pojazd wynoszący i jego części;
3) operatorze – należy przez to rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną, lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która zamierza prowadzić lub prowadzi działalność kosmiczną;
4) państwie wypuszczającym – należy przez to rozumieć państwo w rozumieniu artykułu I litera a) Konwencji o rejestracji obiektów wypuszczonych w przestrzeń kosmiczną, otwartej do podpisania w Nowym Jorku dnia 14 stycznia 1975 r.;
5) szkodzie – należy przez to rozumieć szkodę w rozumieniu Konwencji o międzynarodowej odpowiedzialności za szkody kosmiczne, sporządzonej w Moskwie, Londynie i Waszyngtonie dnia 29 marca 1972 r., to jest: utratę życia, zranienie lub inne zagrożenie zdrowia zagranicznych osób fizycznych albo utratę, uszkodzenie mienia lub majątku innych państw niż Rzeczpospolita Polska lub zagranicznych osób fizycznych lub prawnych albo majątku międzynarodowych organizacji międzyrządowych.

Rozdział 3 Zezwolenie na wykonywanie działalności kosmicznej

Art. 4. 1. Działalność kosmiczna może być wykonywana wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia.
2. Zezwolenie na wykonywanie działalności kosmicznej, zwane dalej „zezwoleniem” może być wydane po spełnieniu następujących warunków:
1) zapewnienie bezpieczeństwa działalności kosmicznej;
2) posiadanie wiedzy i doświadczenia w realizacji przedsięwzięć w zakresie działalności kosmicznej;
3) brak zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa;
4) nie zakłócanie działalności innych państw w zakresie pokojowych badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej;
5) nie przenoszenie broni atomowej albo innej broni masowego rażenia;
6) zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkodę, zgodnie z przepisami rozdziału 7;
7) uzyskanie pozwolenia radiowego na używanie urządzenia radiowego wypuszczanego w przestrzeń kosmiczną, a w przypadku, w którym wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku uzyskania pozwolenia radiowego na używanie tego urządzenia zgodnie z art. 115 ust. 2a ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne, decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości albo dzierżawienia częstotliwości objętych tą decyzją lub prawa do ich użytkowania na podstawie innego tytułu prawnego;
8) uzgodnienie parametrów orbitalnych obiektu kosmicznego oraz bezpieczeństwa związanego z użyciem urządzeń i materiałów niebezpiecznych pomiędzy operatorem a podmiotem świadczącym usługę wyniesienia obiektu kosmicznego;
9) posiadanie zezwolenia na wywiezienie poza granice Rzeczypospolitej Polskiej w celu wyniesienia technik i usług o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa wydane przez ministra właściwego do spraw gospodarki, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa;
10) zastosowanie technik ograniczających zaśmiecanie przestrzeni kosmicznej, z uwzględnieniem uznanych międzynarodowych zaleceń;
11) opracowanie szczegółowego opisu planowanej działalności kosmicznej, w tym jego celu z uwzględnieniem szczegółów technicznych, zwłaszcza charakterystyki ładunku, rozwiązań technicznych dotyczących stacji naziemnej, użytych technologii, planowanego czasu trwania i zakończenia działalności kosmicznej;
12) zapewnienie finansowania działalności kosmicznej;
13) zawarcie umowy określającej, które państwo jest państwem wypuszczającym w przypadku gdy więcej niż jedno państwo można uznać za państwo wypuszczające.

Art. 5. Zezwolenie wydaje, odmawia wydania, zmienia lub cofa Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej, w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 6. 1. Zezwolenie wydaje się na wniosek operatora.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera:
1) oznaczenie właściciela, jego siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania, a w przypadku przedsiębiorców - numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot wypuszczający taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2) oznaczenie operatora, jego siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania, a w przypadku przedsiębiorców - numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP); 3) określenie rodzaju, zakresu i miejsca wykonywania działalności kosmicznej.
3. Do wniosku o wydanie zezwolenia, operator obowiązany jest dołączyć dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 4 ust. 2.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie zezwolenia oraz rodzaj dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 4 ust. 2, uwzględniając konieczność zapewnienia kompletności danych, specyfikę działalności kosmicznej, w tym w szczególności zapewnienie bezpieczeństwa jej wykonywania.

Art. 7. 1. Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej wydaje zezwolenie w terminie 6 miesięcy od dnia przedłożenia wniosku wraz z kompletną dokumentacją potwierdzającą spełnienie warunków, o których mowa w art. 4 ust. 2.
2. W toku postępowania, Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej występuje do Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o zajęcie stanowiska w zakresie wpływu działalności kosmicznej na bezpieczeństwo i interes państwa, a także wykonywanie międzynarodowych zobowiązań przez Rzeczpospolitą Polską.
3. Zezwolenie może określać warunki wykonywania działalności kosmicznej ustanowione dla ochrony bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa osób lub mienia, środowiska, a także zapewnienia wykonywania międzynarodowych zobowiązań przez Rzeczpospolitą Polską.

Art. 8. W przypadku planowanej zmiany operatora, nowy operator jest obowiązany wystąpić do Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej o wydanie zezwolenia na warunkach określonych w ust. 1, przedstawiając dokument potwierdzający uzgodnienia w zakresie zmiany operatora.

Art. 9. Operator jest zobowiązany niezwłocznie zgłaszać Prezesowi Polskiej Agencji Kosmicznej wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 4 ust. 2 i art. 6 ust. 2, w tym o zakończeniu działalności kosmicznej, a także informacje o nieprzewidzianych zdarzeniach mających wpływ na działalność kosmiczną.

Art. 10. Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej może, z urzędu, zmienić zakres zezwolenia, jeżeli w ramach sprawowania nadzoru, o którym mowa w rozdziale 8, stwierdzona zostanie niezgodność stanu faktycznego z warunkami, które stanowiły podstawę do udzielenia zezwolenia lub jeśli ze względu na zaistniałe okoliczności konieczna jest taka zmiana.

Art. 11. 1. Jeśli operator prowadzi działalność kosmiczną niezgodnie z warunkami określonymi w art. 5, Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej wzywa operatora do usunięcia stwierdzonych naruszeń, określając termin ich usunięcia.
2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1 w wyznaczonym terminie, Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej cofa zezwolenie.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej może:
a) określić warunki bezpiecznego zakończenia działalności kosmicznej,
b) wprowadzić zakaz wydawania zezwolenia na wykonywanie przez operatora działalności kosmicznej przez okres od 1 do 5 lat.

Art. 12. Wniosek o wydanie, zmianę lub przeniesienie zezwolenia podlega opłacie, o której mowa w art. 20 ust. 1. Brak opłaty skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.

Rozdział 4 Krajowy Rejestr Obiektów Kosmicznych

Art. 13. 1. Tworzy się Krajowy Rejestr Obiektów Kosmicznych, zwany dalej „Rejestrem”.
2. Rejestr zawiera informacje o obiektach kosmicznych wypuszczonych na orbitę okołoziemską lub poza nią, dla których Rzeczpospolita Polska jest państwem wypuszczającym.
3. Zgodnie z Układem z dnia 27 stycznia 1967 r. o zasadach działalności państw w zakresie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi (Dz. U. z 1968 r. poz. 82) Rzeczpospolita Polska, zachowuje jurysdykcję i kontrolę nad zarejestrowanym w Rejestrze obiektem wypuszczonym w przestrzeń kosmiczną oraz nad znajdującą się na jego pokładzie załogą, gdy znajduje się on w przestrzeni kosmicznej lub na ciele niebieskim.
4. Rejestr prowadzi Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej.

Art. 14. Wpisowi do Rejestru podlegają następujące informacje:
1) nazwa państwa lub państw wypuszczających;
2) oznaczenie właściciela oraz operatora obiektu kosmicznego;
3) nazwa i oznaczenie obiektu kosmicznego;
4) numer rejestrowy nadany przez Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej;
5) data i miejsce wypuszczenia obiektu kosmicznego; 6) podstawowe parametry orbitalne:
a) okres obiegu,
b) inklinację,
c) apogeum,
d) perygeum,
7) ogólne przeznaczenie obiektu kosmicznego;
8) planowany czas operacyjnego funkcjonowania obiektu kosmicznego;
9) informacje dotyczące zmiany statusu operacyjności obiektu kosmicznego.

Art. 15. 1. Rejestr jest jawny.
2. Rejestr jest prowadzony w postaci elektronicznej.

Art. 16. 1. Wpis do Rejestru następuje na wniosek operatora.
2. Operator obowiązany jest złożyć wniosek o wpis do Rejestru niezwłocznie po wypuszczeniu obiektu kosmicznego na orbitę okołoziemską lub poza nią.
3. Wniosek o wpis do Rejestru składa się w języku polskim i angielskim.
4. Dokumenty stanowiące podstawę wpisu w Rejestrze podlegają ochronie zgodnie z przepisami o tajemnicach prawnie chronionych.
5. Przez wniosek o wpis do Rejestru należy rozumieć także wniosek o zmianę wpisu.
6. Wniosek o wpis do Rejestru podlega opłacie, o której mowa w art. 20 ust. 1. Brak opłaty skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.

Art. 17. Operator jest zobowiązany niezwłocznie zgłaszać Prezesowi Polskiej Agencji Kosmicznej wszelkie zmiany danych objętych wpisem do Rejestru.

Art. 18. Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej niezwłocznie przekazuje Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw zagranicznych, informację o wpisaniu obiektu kosmicznego do Rejestru.

Art. 19. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia Rejestru, wzór wniosku o wpis do Rejestru, tryb składania wniosku o wpis do Rejestru, zgłaszania zmiany danych rejestrowych, z uwzględnieniem rodzaju i charakterystyki obiektu kosmicznego.

Rozdział 5 Opłaty

Art. 20. Opłaty, o których mowa w art. 12 i 16 ust. 6 stanowią przychód Polskiej Agencji Kosmicznej.

Art. 21. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w art. 12 i 16 ust. 6 a także sposób oraz tryb ich wnoszenia, uwzględniając rodzaj i wartość obiektu kosmicznego.

Rozdział 6 Odpowiedzialność za szkodę

Art. 22. Rzeczpospolita Polska ponosi odpowiedzialność za szkodę, na zasadach określonych w prawie międzynarodowym.

Art. 23. 1. W przypadku, gdy Rzeczpospolita Polska zapłaciła odszkodowanie za szkodę, o której mowa w art. 22, Skarb Państwa ma zwrotne roszczenie do właściciela, do wysokości sumy ubezpieczeniowej, o której mowa w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Jeżeli szkoda powstała z winy operatora lub w związku z naruszeniem warunków zezwolenia, Skarb Państwa jest uprawniony do dochodzenia zwrotu w pełnej wysokości.
3. Roszczenie zwrotne nie dotyczy odszkodowania za szkody wywołane obiektem kosmicznym, o którym mowa w art. 28 ust. 2.
4. W zakresie nieuregulowanym ustawą, do odpowiedzialności właściciela zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego.

Art. 24. W przypadku konieczności zapłaty przez Rzeczpospolitą Polską odszkodowania w związku ze szkodą powstałą w wyniku działalności kosmicznej, środki na jej pokrycie pochodzą z rezerwy celowej budżetu państwa przeznaczonej na finansowanie zobowiązań Skarbu Państwa.

Rozdział 7 Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkodę

Art. 25. 1. Właściciel obiektu kosmicznego, przed wystąpieniem operatora z wnioskiem o wydanie zezwolenia, jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkodę, z zastrzeżeniem art. 28.
2. W umowie ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, jako ubezpieczony będzie wskazany Skarb Państwa.
3. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, nie podlega przepisom ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Art. 26. Ubezpieczeniem, o którym mowa w art. 25 ust. 1, jest objęta odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną w związku z działalnością kosmiczną w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej i w okresie roku po ustaniu tej ochrony. Zakład ubezpieczeń nie może umownie ograniczyć wypłaty odszkodowania.

Art. 27. Prezes Rady Ministrów, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość minimalnej sumy ubezpieczenia w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia, biorąc pod uwagę rodzaj obiektu kosmicznego oraz skalę potencjalnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą jego wykorzystywanie.

Art. 28. 1. Właściciel może być zwolniony z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1, jeżeli obiekt kosmiczny będzie wykorzystywany dla celów podstawowego interesu bezpieczeństwa państwa, nauki, badań lub edukacji.
2. Za obiekt kosmiczny wykorzystywany dla celów nauki, badań lub edukacji, może być uznany obiekt kosmiczny, który spełnia łącznie następujące kryteria:
1) jest aparaturą naukowo - badawczą, służącą prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych, w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki;
2) wypuszczenie obiektu kosmicznego jest istotnym etapem realizacji programu badawczego, w skład którego wchodzą badania naukowe lub prace rozwojowe, a którego celem jest pozyskanie wyników i danych służących rozwojowi nauki i innowacyjności;
3) program badawczy realizowany przy wykorzystaniu wypuszczanego obiektu kosmicznego ma istotne znaczenie dla rozwoju nauki lub wzrostu poziomu innowacyjności w Polsce;
4) właściciel obiektu wyraża zgodę na wykorzystanie pozyskanych wyników badań naukowych lub prac rozwojowych do prowadzenia działalności upowszechniającej naukę oraz działań edukacyjnych;
5) właściciel obiektu złożył oświadczenie, z którego wynika, że obiekt kosmiczny będzie wykorzystywany głównie do prowadzenie badań naukowych lub prac rozwojowych, zaś ewentualne gospodarcze wykorzystanie obiektu będzie miało charakter pomocniczy. tj. działalności o ograniczonym zakresie, bezpośrednio związanej z funkcjonowaniem danego obiektu i koniecznej do jego funkcjonowania lub nieodłącznie związanej z jego głównym przeznaczeniem niegospodarczym.
3. O zwolnienie z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia może ubiegać się właściciel obiektu będący jednym z następujących podmiotów:
1) jednostką naukową – w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki;
2) uczelnią – szkołą prowadzącą studia wyższe, utworzoną w sposób określony w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym;
3) siecią naukową – w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki;
4) konsorcjum naukowym – w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki;
5) centrum naukowo-przemysłowym w rozumieniu art. 38 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych;
6) centrum naukowym Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu art. 57 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk;
7) centrum naukowym uczelni w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym.

Art. 29. 1. O zwolnieniu lub odmowie zwolnienia z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1, rozstrzyga minister właściwy do spraw nauki, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek właściciela.
2. Do wniosku o zwolnienie z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1, właściciel obowiązany jest dołączyć dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 28 ust. 2 i 3.

Art. 30. 1. W przypadku wystąpienia szkody, Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej powołuje komisję, której zadaniem jest ustalenie okoliczności, przyczyn i skutków zdarzenia, które wywołało szkodę oraz sformułowanie wniosków i wydanie zaleceń mających na celu zapobieżenie podobnym zdarzeniom w przyszłości, zwaną dalej „komisją”.
2. Komisja nie dokonuje ustaleń w zakresie winy i odpowiedzialności podmiotów, które spowodowały szkodę.
3. Ustalenia komisji mają charakter opiniodawczo – doradczy.
4. Komisja działa na podstawie Regulaminu ustalonego, w drodze zarządzenia, przez Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej.

Art. 31. 1. W skład komisji wchodzą: przewodniczący, zastępca przewodniczącego, sekretarz i pozostali członkowie.
2. Członkiem komisji może zostać osoba, która:
1) jest obywatelem polskim;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
4) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie;
5) posiada wyższe wykształcenie z zakresu prawa kosmicznego i lotniczego lub z zakresu eksploracji przestrzeni kosmicznej albo posiada tytuł zawodowy inżyniera – konstruktora, fizyka bądź lekarza – specjalisty z zakresu medycyny;
6) udokumentuje minimum pięcioletnią praktykę zawodową w dziedzinach określonych w pkt 5, a w przypadku lekarzy udokumentowaną specjalizację.

Art. 32. W sprawach należących do właściwości komisji, komisja podejmuje uchwały.

Art. 33. 1. Członkowie komisji przy podejmowaniu uchwał kierują się zasadą swobodnej oceny dowodów i nie są związani poleceniami co do treści podejmowanych uchwał.
2. Członek komisji nie może występować w roli biegłego sądowego w zakresie spraw prowadzonych przez Komisję.
3. Członkom komisji za uczestnictwo w pracach komisji przysługuje wynagrodzenie oraz zwrot poniesionych kosztów podróży i noclegów, według zasad określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Art. 34. 1. Komisja może korzystać w toku swych prac z pomocy ekspertów, a także występować do instytucji publicznych o udzielenie pomocy w sprawach związanych z zakresem jej prac.
2. Ekspertom za udział w pracach Komisji oraz sporządzanie opinii lub ekspertyzy przysługuje wynagrodzenie ustalane w drodze umowy cywilnoprawnej i wypłacane z budżetu Polskiej Agencji Kosmicznej.
3. Komisja może współdziałać z ekspertami państwa, na którego terytorium nastąpiła szkoda, a także występować do organów tego państwa o udzielenie niezbędnej pomocy.

Rozdział 8 Nadzór nad działalnością kosmiczną

Art. 35. Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej sprawuje nadzór nad działalnością kosmiczną.

Art. 36. Na żądanie Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej, operator jest zobowiązany do udzielenia w wszelkich informacji związanych z planowaną lub wykonywaną działalnością kosmiczną.

Art. 37. 1. Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej lub upoważniony przez niego pracownik, ma prawo, w każdym czasie, do przeprowadzenia kontroli działalności kosmicznej.
2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do działalności kosmicznej prowadzonej na terenie będącym w zarządzie (użytkowaniu) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej odbywa się za zgodą Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.
3. Czynności kontrolne przeprowadza się po okazaniu upoważnienia do przeprowadzania kontroli.
4. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera co najmniej:
1) wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli;
2) oznaczenie organu kontroli;
3) imię i nazwisko, stanowisko służbowe osoby upoważnionej do przeprowadzenia
kontroli;
4) określenie zakresu przedmiotowego i uzasadnienia wszczęcia kontroli;
5) oznaczenie podmiotu objętego kontrolą;
6) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
7) podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub
funkcji;
8) pouczenie kontrolowanego podmiotu o jego prawach i obowiązkach; 9) datę i miejsce wystawienia upoważnienia.

Art. 38. 1. Kontrolującym przysługuje prawo do :
1) wstępu do wszystkich nieruchomości, pomieszczeń, instalacji i innych obiektów związanych z działalnością kosmiczną;
2) dostępu do dokumentów, materiałów oraz innych danych związanych z działalnością kosmiczną, a także sporządzania ich kopii.
. Kierownicy kontrolowanych podmiotów są obowiązani udzielać i zapewnić udzielenie przez właściwych pracowników tych podmiotów kontrolującym, wszelkich potrzebnych informacji, a także zapewnić im:
a) warunki sprawnego przeprowadzenia kontroli,
b) dostęp do wszystkich nieruchomości, pomieszczeń, instalacji i innych obiektów, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
c) dostęp do dokumentów, materiałów oraz innych danych związanych z działalnością kosmiczną, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz sporządzania ich kopii.

Art. 39. Kontrolujący jest obowiązany sporządzić protokół kontroli. Protokół kontroli podpisuje także kierownik kontrolowanego podmiotu lub osoba przez niego upoważniona; przypadku odmowy podpisania protokołu przez te osoby, kontrolujący umieszcza informację o tym fakcie w protokole kontroli.

Art. 40. W przypadku stwierdzenia w protokole, o których mowa w art. 39, naruszenia przepisów ustawy lub warunków zezwolenia, Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej wydaje decyzję określającą zakres stwierdzonych nieprawidłowości oraz termin ich usunięcia.

Art. 41. Do kontroli działalności kosmicznej wykonywanej przez przedsiębiorcę nie stosuje się przepisów art. 79 i 82 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Rozdział 9 Kary

Art. 42. Kto wykonuje działalność kosmiczna bez zezwolenia podlega karze pieniężnej w wysokości stanowiącej równowartości w złotych kwoty od 20 000 euro do 100 000 euro.

Art. 43. Kto wykonuje działalność kosmiczna niezgodnie z przepisami ustawy, w tym z warunkami zezwolenia, podlega karze pieniężnej w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty do 100 000 euro.

Art. 44. Do ustalenia równowartości w złotych kwot, o których mowa w art. 42 i 43 stosuje się średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia 31 grudnia roku poprzedzającego wystąpienie szkody.

Art. 45. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 42 i 43, nakłada Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej, w drodze decyzji administracyjnej, biorąc pod uwagę stopień naruszenia, okoliczności naruszenia oraz wielkość właściciela.
2. Decyzji, o której mowa w ust. 1 nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności

Art. 46. 1. Kary, o których mowa w art. 42 i 43 podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, egzekucji w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Środki uzyskane z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w art. 42 i 43 stanowią przychód Polskiej Agencji Kosmicznej.

Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepis epizodyczny, przejściowy i końcowy

Art. 47. W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w art. 75 ust. 2 pkt. 31 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się punkt 32 w brzmieniu:
„32) ustawy z dnia ... 2035 r. o działalności kosmicznej i Krajowym Rejestrze Obiektów Kosmicznych.

Art. 48. W ustawie z dnia 26 września 2014 r. o Polskiej Agencji Kosmicznej, w art. 7 ust. 2 pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się punkty 9 13 w brzmieniu:
„9) wydawanie, odmowa wydania, zmiana lub cofanie zezwolenia na wykonywanie działalności kosmicznej;
10) prowadzenie Krajowego Rejestru Obiektów Kosmicznych i dokonywanie wpisów
do tego rejestru;
11) sprawowanie nadzoru nad działalnością kosmiczną;
12) powoływanie komisji do zbadania okoliczności, przyczyn i skutków zdarzenia, które wywołało szkodę spowodowana przez obiekt kosmiczny i ustalanie regulaminu tej komisji;
13) informowanie Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o wypuszczeniu w przestrzeń kosmiczną obiektu kosmicznego zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Obiektów Kosmicznych oraz wszelkich zmianach związanych z działalnością kosmiczną dotycząca tego obiektu.”.

Art. 49. Przepisy o ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej nie mają zastosowania do obiektów kosmicznych wyniesionych w przestrzeń kosmiczną do dnia 31 grudnia 2035 r.

Art. 50. W terminie miesiąca od daty wejścia w życie ustawy, Prezes Polskiej Agencji Kosmicznej, z urzędu, wpisze do Rejestru dane dotyczące obiektów kosmicznych wypuszczonych w przestrzeń kosmiczną przed wejściem w życie ustawy, o których Rzeczpospolita Polska poinformowała Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Art. 51. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski:(-)Monika
Michał II, Król Senior

Administrator
Administrator
Posty: 22717
Rejestracja: 19 kwie 2015, 13:04

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Administrator » 04 lis 2023, 23:39

Ustawa
z dnia 1 lipca 2035
o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw w związku z powołaniem Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości


Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. W Policji wyróżnia się następujące rodzaje służb:
1) kryminalną,
2) śledczą,
3) spraw wewnętrznych,
4) prewencyjną,
5) kontrterrorystyczną,
6) zwalczania cyberprzestępczości,
7) wspomagającą
– z uwagi na zakres i charakter wykonywanych zadań.”;
2) po art. 5c dodaje się art. 5d w brzmieniu:
„Art. 5d. 1. Centralne Biuro Zwalczania Cyberprzestępczości, zwane dalej „CBZC”, jest jednostką organizacyjną Policji służby zwalczania cyberprzestępczości, odpowiedzialną za realizację na obszarze całego kraju zadań w zakresie:
1) rozpoznawania, zapobiegania i zwalczania przestępczości popełnionej przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub sieci teleinformatycznej, a także wykrywania i ścigania sprawców tej przestępczości;
2) wspierania w niezbędnym zakresie jednostek organizacyjnych Policji w rozpoznawaniu, zapobieganiu i zwalczaniu przestępczości, o której mowa w pkt 1, a także wykrywaniu i ściganiu sprawców tej przestępczości.
2. Komendant Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości, zwany dalej „Komendantem CBZC”, jest organem Policji podległym Komendantowi Głównemu Policji, kieruje CBZC i jest przełożonym policjantów CBZC.
3. Siedzibą Komendanta CBZC jest miasto stołeczne Warszawa.
4. Komendanta CBZC powołuje, spośród oficerów Policji, i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji.
5. Zastępców Komendanta CBZC powołuje, spośród oficerów Policji, i odwołuje Komendant Główny Policji na wniosek Komendanta CBZC.
6. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta CBZC Komendant Główny Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków Komendanta CBZC, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi Policji.
7. W celu realizacji zadań określonych w ust. 1 Komendant CBZC współdziała z innymi jednostkami organizacyjnymi Policji oraz właściwymi organami i instytucjami, w tym innych państw.”;
3) art. 6da otrzymuje brzmienie:
„Art. 6da. Policjant oraz osoba powoływana na stanowisko Komendanta CBŚP, zastępcy Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, zastępcy Komendanta BSWP, dowódcy BOA, zastępcy dowódcy BOA, dowódcy samodzielnego pododdziału kontrterrorystycznego Policji, zastępcy dowódcy samodzielnego pododdziału kontrterrorystycznego Policji, Komendanta CBZC, zastępcy Komendanta CBZC, komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Stołecznego Policji, zastępcy komendanta wojewódzkiego Policji, zastępcy Komendanta Stołecznego Policji, komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, komendanta rejonowego Policji, zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, zastępcy komendanta rejonowego Policji, komendanta komisariatu Policji, zastępcy komendanta komisariatu Policji, komendanta komisariatu specjalistycznego Policji, a także mianowana na stanowisko dyrektora i zastępcy dyrektora komórki organizacyjnej oraz naczelnika mogą zostać poddani weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Weryfikacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, może być prowadzona także wobec policjanta oraz osoby, którzy zajmują te stanowiska.”;
4) art. 6e otrzymuje brzmienie:
„Art. 6e. 1. Odwołać ze stanowiska Komendanta CBŚP, zastępcy Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, zastępcy Komendanta BSWP, dowódcy BOA, zastępcy dowódcy BOA, dowódcy samodzielnego pododdziału kontrterrorystycznego Policji, zastępcy dowódcy samodzielnego pododdziału kontrterrorystycznego Policji, Komendanta CBZC, zastępcy Komendanta CBZC, komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Stołecznego Policji, pełniącego obowiązki komendanta wojewódzkiego albo Komendanta Stołecznego Policji, komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, komendanta rejonowego Policji, zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, zastępcy komendanta rejonowego Policji, komendanta komisariatu Policji i zastępcy komendanta komisariatu Policji można w każdym czasie.
2. W przypadku braku opinii, o których mowa w art. 6b ust. 1 i 2, art. 6c ust. 1 i 2 oraz art. 6d ust. 1 i 6, organ uprawniony do powołania na stanowisko komendanta może odwołać odpowiednio komendantów: wojewódzkiego i Stołecznego, powiatowego (miejskiego), rejonowego lub komendanta komisariatu Policji po upływie 14 dni od dnia doręczenia wniosku o wydanie opinii.
3. Policjanta odwołanego ze stanowiska przenosi się do dyspozycji przełożonego policjanta uprawnionego do odwołania ze stanowiska, z zastrzeżeniem że policjanta odwołanego ze stanowiska Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, dowódcy BOA, Komendanta CBZC, komendanta wojewódzkiego i Komendanta Stołecznego Policji przenosi się do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. Policjant przez okres 6 miesięcy ma prawo do uposażenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem.”;
5) w art. 7 w ust. 1 w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu:
„13) organizację i zakres działania oraz zasady współdziałania CBZC z innymi jednostkami organizacyjnymi Policji.”;
6) w art. 10 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP oraz Komendanta CBZC.”;
7) w art. 11 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP oraz Komendanta CBZC.”;
8) w art. 14 w ust. 5 po wyrazach „Komendanta BSWP” dodaje się przecinek i wyrazy „Komendanta CBZC”;
9) w art. 19:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) określonych w art. 134, art. 135 § 1, art. 136 § 1, art. 156 § 1 i 3, art. 163 § 1 i 3, art. 164 § 1, art. 165 § 1 i 3, art. 166, art. 167, art. 173 § 1 i 3, art. 189, art. 189a, art. 200a, art. 200b, art. 211a, art. 223, art. 224a, art. 228 § 1 i 3–5, art. 229 § 1 i 3–5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 2, art. 232, art. 233 § 1, 1a, 4 i 6, art. 234, art. 235, art. 236 § 1, art. 238, art. 239 § 1, art. 240 § 1, art. 245, art. 246, art. 252 § 1–3, art. 258, art. 267 § 1–4, art. 268a § 1 i 2, art. 269, art. 269a, art. 269b § 1, art. 270a § 1 i 2, art. 271a § 1 i 2, art. 277a § 1, art. 279 § 1, art. 280–282, art. 285 § 1, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 296 § 1–3, art. 296a § 1, 2 i 4, art. 299 § 1–6 oraz art. 310 § 1, 2 i 4 Kodeksu karnego,”,
b) w ust. 1 w części wspólnej wyrazy „Komendanta CBŚP albo Komendanta BSWP,” zastępuje się wyrazami „Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP albo Komendanta CBZC,”,
c) w ust. 3, 9a, 15 i ust. 15f pkt 1 i 2 po wyrazach „Komendant BSWP” dodaje się przecinek i wyrazy „Komendant CBZC”,
d) w ust. 8 po wyrazach „Komendanta BSWP” dodaje się przecinek i wyrazy „Komendanta CBZC”,
e) ust. 21 otrzymuje brzmienie:
„21. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw łączności oraz ministrem właściwym do spraw informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania dokumentacji w związku z zarządzeniem kontroli operacyjnej, dokumentowania kontroli operacyjnej, przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania, kopiowania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas tej kontroli, sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 16a–16c, jak również zakres danych gromadzonych w tych rejestrach oraz wzory stosowanych druków i rejestrów, mając na względzie potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów.”;
10) w art. 19a w ust. 3, 4, 5 i 7 po wyrazach „Komendant BSWP” dodaje się przecinek i wyrazy „Komendant CBZC”;
11) w art. 19b w ust. 1 i 5 po wyrazach „Komendant BSWP” dodaje się przecinek i wyrazy „Komendant CBZC”;
12) w art. 20:
a) w ust. 1f po wyrazach „Komendant BSWP,” dodaje się wyrazy „Komendant CBZC,”,
b) w ust. 3 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 11 w brzmieniu:
„11) stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.”,
c) w ust. 5 i 5a po wyrazach „Komendanta BSWP” dodaje się przecinek oraz wyrazy „Komendanta CBZC”,
d) w ust. 5a w pkt 3 po wyrazach „i czasu ich obowiązywania” dodaje się przecinek i wyrazy „a także dane teleadresowe umożliwiające nawiązanie kontaktu z tą osobą fizyczną, prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej,”,
e) w ust. 5a po pkt 8 dodaje się przecinek i pkt 9 w brzmieniu:
„9) dotyczące zawarcia z osobą fizyczną, prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej umowy o świadczenie usług płatniczych, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, umożliwiające weryfikację zawarcia takich umów i czasu ich obowiązywania, a także dane teleadresowe umożliwiające nawiązanie kontaktu z tą osobą fizyczną, prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej”,
f) ust. 11 otrzymuje brzmienie:
„11. Sąd, który wydał postanowienie o udostępnieniu informacji i danych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP albo Komendanta CBZC, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zawiesić, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 10, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 6 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności
operacyjno-rozpoznawczych. Przepis art. 19 ust. 11 stosuje się odpowiednio.”;
13) w art. 20c:
a) w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach „Komendanta BSWP,” dodaje się wyrazy „Komendanta CBZC,”,
b) w ust. 5–6a po wyrazach „Komendant BSWP” dodaje się przecinek oraz wyrazy „Komendant CBZC”;
14) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. 1. Służbę w Policji może pełnić obywatel polski o nieposzlakowanej opinii, który nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której jest gotów się podporządkować, a także dający rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
2. Przyjęcie kandydata do służby w Policji, zwanego dalej „kandydatem”, następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego mającego na celu ustalenie, czy kandydat spełnia warunki przyjęcia do służby w Policji, oraz określenie jego predyspozycji do pełnienia tej służby. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z następujących etapów:
1) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
2) testu wiedzy;
3) testu sprawności fizycznej;
4) badania psychologicznego;
5) rozmowy kwalifikacyjnej;
6) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji;
7) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji;
8) postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
3. Podczas przeprowadzania testu wiedzy, badania psychologicznego oraz sprawdzenia wiedzy, umiejętności i znajomości języka, o którym mowa w ust. 12 pkt 2, kandydatowi zabrania się:
1) korzystania z pomocy innych osób;
2) posługiwania się urządzeniami służącymi do przekazu, odbioru lub zapisu informacji lub korzystania z niedopuszczonych do wykorzystania materiałów pomocniczych;
3) zakłócania ich przebiegu w sposób inny niż określony w pkt 1 i 2.
4. W przypadku wystąpienia zachowań, o których mowa w ust. 3, kandydat otrzymuje odpowiednio negatywny wynik testu wiedzy, badania psychologicznego lub sprawdzenia wiedzy, umiejętności i znajomości języka, o którym mowa w ust. 12 pkt 2.
5. W uzasadnionych przypadkach postępowanie kwalifikacyjne dotyczące kandydata ubiegającego się o przyjęcie na stanowisko służbowe, na którym wymagane są specjalistyczne kwalifikacje, wykształcenie, uprawnienie lub umiejętność pożądane ze względu na potrzeby kadrowe Policji, składa się z następujących etapów:
1) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
2) badania psychologicznego;
3) rozmowy kwalifikacyjnej;
4) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji;
5) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji;
6) postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
6. W przypadku kandydata, o którym mowa w ust. 5, rozmowa kwalifikacyjna przeprowadzana jest z uwzględnieniem wymagań do pełnienia służby na stanowisku służbowym, na którym wymagane są specjalistyczne kwalifikacje, wykształcenie, uprawnienie lub umiejętność pożądane ze względu na potrzeby kadrowe Policji.
7. W przypadku gdy kandydat posiada specjalistyczne kwalifikacje, wykształcenie, uprawnienie lub umiejętność pożądane ze względu na potrzeby kadrowe Policji, uwzględnia się je w ocenie kandydata.
8. W przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBŚP, BSWP i CBZC postępowanie kwalifikacyjne może być rozszerzone o przeprowadzenie badania psychofizjologicznego.
9. W przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie na stanowisko do służby w CBŚP, BSWP i CBZC przeprowadzenie etapu badania psychologicznego następuje z uwzględnieniem wymagań do pełnienia służby w tych jednostkach organizacyjnych Policji.
10. W przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie na stanowisko do służby kontrterrorystycznej przeprowadzenie następujących etapów:
1) testu sprawności fizycznej,
2) badania psychologicznego,
3) rozmowy kwalifikacyjnej,
4) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji
– następuje z uwzględnieniem wymagań dotyczących pełnienia służby kontrterrorystycznej.
11. W przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby:
1) w charakterze członka personelu lotniczego w specjalnościach:
a) pilota, posiadającego odpowiednie uprawnienia i kwalifikacje lotnicze do pilotowania statków powietrznych,
b) mechanika lotniczego, posiadającego specjalistyczne wykształcenie niezbędne do obsługi technicznej statków powietrznych,
2) w charakterze członka personelu medycznego w wyodrębnionych oddziałach prewencji
– postępowanie kwalifikacyjne składa się z następujących etapów: złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu, rozmowy kwalifikacyjnej, ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji, sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata oraz z postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
12. W przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBZC na stanowisko związane z bezpośrednim rozpoznawaniem, zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości popełnionej przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub sieci teleinformatycznej, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tej przestępczości, postępowanie kwalifikacyjne:
1) składa się z następujących etapów:
a) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu,
b) badania psychologicznego,
c) rozmowy kwalifikacyjnej,
d) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji,
e) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji,
f) postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
2) obejmuje sprawdzenie wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny.
13. W przypadku kandydata, który złożył podanie o przyjęcie do służby, kwestionariusz osobowy kandydata do służby w Policji, a także dokumenty stwierdzające wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierające dane o uprzednim zatrudnieniu przed upływem 3 lat od dnia zwolnienia ze służby w Policji, jeżeli podczas jej pełnienia uzyskał podstawowe kwalifikacje zawodowe, postępowanie kwalifikacyjne:
1) składa się z następujących etapów:
a) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu,
b) rozmowy kwalifikacyjnej,
c) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji,
d) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji,
e) postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
2) obejmuje sprawdzenie wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny – w przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBZC na stanowisko związane z bezpośrednim rozpoznawaniem, zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości popełnionej przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub sieci teleinformatycznej, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tej przestępczości.
14. W przypadku kandydata, który złożył podanie o przyjęcie do służby, kwestionariusz osobowy kandydata do służby w Policji, a także dokumenty stwierdzające wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierające dane o uprzednim zatrudnieniu przed upływem 3 lat od dnia zwolnienia ze służby w Policji i został przyjęty do służby w Policji po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 5 i 12, oraz uzyskał podstawowe kwalifikacje zawodowe, postępowanie kwalifikacyjne:
1) składa się z następujących etapów:
a) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu,
b) testu wiedzy,
c) testu sprawności fizycznej,
d) rozmowy kwalifikacyjnej,
e) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji,
f) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji,
g) postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
2) obejmuje sprawdzenie wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny – w przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBZC na stanowisko związane z bezpośrednim rozpoznawaniem, zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości popełnionej przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub sieci teleinformatycznej, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tej przestępczości.
15. Kandydat, wobec którego rozpoczęto postępowanie kwalifikacyjne, o którym mowa w ust. 2, ale go nie zakończono, może przystąpić, po złożeniu podania, do postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 5. Pozytywne wyniki następujących etapów:
1) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu,
2) badania psychologicznego,
3) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji,
4) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji
– uzyskane w postępowaniu, o którym mowa w ust. 2, uznaje się w postępowaniu, o którym mowa w ust. 5.
16. Kandydat, który zakończył postępowanie kwalifikacyjne, o którym mowa w ust. 5, lecz nie został przyjęty do służby w Policji z powodu ograniczonej liczby przyjęć albo innej usprawiedliwionej przyczyny leżącej po jego stronie, może przystąpić, po złożeniu podania, do postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 2. Podanie składa się nie później niż w terminie 7 dni od dnia zakończenia postępowania kwalifikacyjnego. Pozytywne wyniki następujących etapów:
1) złożenia podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
2) badania psychologicznego,
3) rozmowy kwalifikacyjnej,
4) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji,
5) sprawdzenia w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, w tym w policyjnych zbiorach danych, prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji
– uzyskane w postępowaniu, o którym mowa w ust. 5, uznaje się w postępowaniu, o którym mowa w ust. 2.
17. Postępowanie kwalifikacyjne zarządza i prowadzi:
1) Komendant Główny Policji – w stosunku do kandydatów, o których mowa w ust. 2, 5, ust. 11 pkt 1, ust. 13 oraz 14, ubiegających się o przyjęcie do służby w Komendzie Głównej Policji oraz BOA;
2) Komendant CBŚP – w stosunku do kandydatów, o których mowa w ust. 2, 5, 13 oraz 14, ubiegających się o przyjęcie do służby w CBŚP;
3) Komendant BSWP – w stosunku do kandydatów, o których mowa w ust. 2, 5, 13 oraz 14, ubiegających się o przyjęcie do służby w BSWP;
4) Komendant CBZC – w stosunku do kandydatów, o których mowa w ust. 2, 5, 12, 13 oraz 14, ubiegających się o przyjęcie do służby w CBZC;
5) komendant wojewódzki albo Komendant Stołeczny Policji – w stosunku do kandydatów, o których mowa w ust. 2, 5, ust. 11 pkt 1 i 2, ust. 13 oraz 14, ubiegających się o przyjęcie do służby w komendzie wojewódzkiej albo Komendzie Stołecznej Policji oraz w podległych mu jednostkach organizacyjnych Policji.
18. Zarządzenie przez Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, Komendanta CBZC, komendanta wojewódzkiego Policji oraz Komendanta Stołecznego Policji postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 5, wymaga uzyskania zgody Komendanta Głównego Policji. Zgody udziela się na wniosek.
19. Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP, Komendant CBZC, komendant wojewódzki Policji oraz Komendant Stołeczny Policji odmawia objęcia kandydata postępowaniem kwalifikacyjnym albo odstępuje od jego prowadzenia w przypadku:
1) niezłożenia kompletu dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1;
2) niespełnienia wymagań określonych w ust. 1;
3) uzyskania negatywnego wyniku co najmniej jednego z następujących etapów postępowania kwalifikacyjnego:
a) testu wiedzy,
b) testu sprawności fizycznej,
c) badania psychologicznego,
d) rozmowy kwalifikacyjnej,
e) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Policji,
f) postępowania sprawdzającego, które jest określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
4) uzyskania negatywnego wyniku badania psychofizjologicznego – w przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBŚP, BSWP i CBZC;
5) uzyskania negatywnego wyniku sprawdzenia wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny – w przypadku kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBZC;
6) zatajenia lub podania nieprawdziwych danych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji;
7) niepoddania się przez kandydata przewidzianym w postępowaniu kwalifikacyjnym czynnościom lub etapom tego postępowania;
8) przystąpienia do ponownego postępowania kwalifikacyjnego pomimo uzyskania przez niego w poprzednim postępowaniu kwalifikacyjnym negatywnego wyniku postępowania sprawdzającego określonego w przepisach o ochronie informacji niejawnych, gdy z informacji posiadanych przez komendanta prowadzącego postępowanie wynika, że nie uległy zmianie okoliczności stanowiące podstawę negatywnego wyniku tego etapu;
9) gdy nie znajduje to uzasadnienia w potrzebach kadrowych Policji;
10) rezygnacji kandydata z ubiegania się o przyjęcie do służby w Policji.
20. W przypadku odstąpienia od prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego z powodu uzyskania przez kandydata negatywnego wyniku testu sprawności fizycznej, rozmowy kwalifikacyjnej, ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej, badania psychologicznego, badania psychofizjologicznego, niespełnienia wymogów określonych w ust. 1, zatajenia lub podania nieprawdziwych danych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji albo postępowania sprawdzającego może on ponownie przystąpić do postępowania kwalifikacyjnego po upływie okresów wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 21, liczonych od dnia wystąpienia przyczyny odstąpienia od prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego.
21. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres informacji o planowanym postępowaniu kwalifikacyjnym oraz sposób podawania ich do wiadomości,
2) tryb i sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego,
3) wzór kwestionariusza osobowego kandydata do służby w Policji,
4) zakres tematyczny i sposób przeprowadzania testu wiedzy, zakres i sposób przeprowadzania testu sprawności fizycznej, badania psychologicznego i rozmowy kwalifikacyjnej,
5) zakres tematyczny i sposób sprawdzenia wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny,
6) zakres i sposób przeprowadzania badania psychologicznego kandydatów ubiegających się o przyjęcie na określone stanowisko do służby w CBŚP, BSWP i CBZC,
7) zakres i sposób przeprowadzania testu sprawności fizycznej, badania psychologicznego i rozmowy kwalifikacyjnej kandydatów ubiegających się o przyjęcie do służby kontrterrorystycznej,
8) zakres, sposób organizowania i tryb przeprowadzania oraz ramową metodykę badań psychofizjologicznych, wykaz komórek organizacyjnych uprawnionych do ich przeprowadzania,
9) sposób uznawania wyników uzyskanych przez kandydata w postępowaniu kwalifikacyjnym, o którym mowa w ust. 2, w przypadku przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego określonego w ust. 5,
10) sposób uznawania wyników uzyskanych przez kandydata w postępowaniu kwalifikacyjnym, o którym mowa w ust. 5, w przypadku przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego określonego w ust. 2,
11) wymagania dla osób przeprowadzających test sprawności fizycznej, badanie psychologiczne, badanie psychofizjologiczne oraz sprawdzenie wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny,
12) tryb złożenia i zakres informacji, jakie powinien zawierać wniosek, o którym mowa w ust. 18,
13) sposób dokonywania oceny kandydatów, w tym sposób uwzględniania w ocenie preferencji z tytułu specjalistycznych kwalifikacji, wykształcenia, uprawnień lub umiejętności pożądanych ze względu na potrzeby kadrowe Policji,
14) sposób zakończenia postępowania kwalifikacyjnego, w tym warunki umieszczenia kandydata na liście kandydatów oraz minimalny okres, po którym kandydat może ponownie przystąpić do postępowania kwalifikacyjnego lub poszczególnych jego etapów,
15) zakres informacji o wyniku postępowania kwalifikacyjnego
– uwzględniając powszechność dostępu do informacji o postępowaniu kwalifikacyjnym, czynności niezbędne do przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego i ustalenia w jego toku predyspozycji kandydata, wykształcenie, kwalifikacje lub uprawnienia osób przeprowadzających test sprawności fizycznej, badanie psychologiczne, badanie psychofizjologiczne oraz sprawdzenie wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki, funkcjonowania systemów informatycznych, systemów teleinformatycznych, sieci teleinformatycznych oraz znajomości języka obcego obejmującej te dziedziny, a także potrzebę zapewnienia sprawności prowadzenia tego postępowania, przejrzystości stosowanych kryteriów oceny, obiektywności wyników postępowania i wyboru kandydatów posiadających w największym stopniu cechy, umiejętności oraz kwalifikacje przydatne do realizacji zadań służbowych, w tym uwzględniając wymagania do pełnienia służby w wyspecjalizowanych jednostkach organizacyjnych Policji i służbie kontrterrorystycznej.”;
15) w art. 32 w ust. 1 po wyrazach „Komendant BSWP,” dodaje się wyrazy „Komendant CBZC,”;
16) w art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo Komendant CBZC może wyrazić zgodę na mianowanie na stanowisko służbowe policjanta, także w służbie przygotowawczej, przed uzyskaniem przez niego kwalifikacji zawodowych oraz stażu służby wymaganych na tym stanowisku, przy spełnieniu wymagań w zakresie wykształcenia. Kwalifikacje zawodowe policjant jest obowiązany uzyskać przed mianowaniem na stałe.”;
17) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu:
„Art. 34a. 1. Policjanta można skierować na przeszkolenie, do szkoły, na studia wyższe lub podyplomowe w kraju albo za granicą lub na aplikację w zawodach prawniczych, które są realizowane poza jednostkami szkoleniowymi Policji.
2. Z policjantem w służbie stałej, którego zamierza się skierować na koszt Policji na przeszkolenie, do szkoły, na studia wyższe lub podyplomowe w kraju albo za granicą lub na aplikację w zawodach prawniczych, które są realizowane poza jednostkami szkoleniowymi Policji, zawiera się umowę, jeżeli koszt ten w dniu skierowania przekracza kwotę sześciokrotności wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego w danym roku na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
3. Policjant, który został zwolniony ze służby przed upływem 5 lat od dnia ukończenia nauki lub szkoleń wymienionych w ust. 2, których koszty zostały pokryte z budżetu Policji, jest obowiązany do zwrotu tych kosztów.
4. Umowa, o której mowa w ust. 2, określa wzajemne prawa i obowiązki stron związane ze skierowaniem, w szczególności warunki zwrotu kosztów poniesionych na naukę i utrzymanie policjanta, w przypadku:
1) nieukończenia przeszkolenia, szkoły, studiów lub aplikacji w zawodach prawniczych w wyniku uzyskania negatywnej oceny końcowej albo przerwania nauki z winy policjanta;
2) zwolnienia ze służby w okresie, o którym mowa w ust. 3, z przyczyn określonych w art. 41 ust. 1 pkt 3–5, ust. 2 pkt 1, 2, 4, 5, 7–9 oraz ust. 3.
5. Zwrot kosztów poniesionych na naukę i utrzymanie policjanta następuje w wysokości:
1) kosztów poniesionych przez Policję – w przypadkach, o których mowa w ust. 4 pkt 1 oraz art. 41 ust. 1 pkt 3–5 i ust. 2 pkt 2 i 8;
2) proporcjonalnej do pozostałego, wynikającego z umowy, okresu służby pełnionej po zakończeniu nauki – w pozostałych przypadkach.
6. Koszty, o których mowa w ust. 3, nie obejmują uposażenia policjanta.
7. Komendant Główny Policji może zwolnić policjanta z obowiązku zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 3, w całości lub w części na pisemny wniosek policjanta uzasadniony jego szczególną sytuacją życiową, rodzinną lub materialną.”;
18) w art. 35a po ust. 3d dodaje się ust. 3e w brzmieniu:
„3e. W przypadku policjantów pełniących służbę lub ubiegających się o podjęcie służby w CBZC badania zarządza Komendant CBZC.”;
19) po art. 35a dodaje się art. 35b w brzmieniu:
„Art. 35b. Policjanta, za jego zgodą, przenosi na stanowisko związane z bezpośrednim rozpoznawaniem, zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości popełnionej przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub sieci teleinformatycznej, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tej przestępczości w CBZC Komendant Główny Policji, na wniosek Komendanta CBZC, po uzyskaniu przez policjanta pozytywnego wyniku sprawdzenia wiedzy, umiejętności i znajomości języka, o którym mowa w art. 25 ust. 12 pkt 2.”;
20) w art. 36:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do przenoszenia lub delegowania policjanta właściwi są: Komendant Główny Policji na obszarze całego państwa, Komendant CBŚP w odniesieniu do policjanta CBŚP w ramach tej jednostki organizacyjnej, Komendant BSWP w odniesieniu do policjanta BSWP w ramach tej jednostki organizacyjnej, Komendant CBZC w odniesieniu do policjanta CBZC w ramach tej jednostki organizacyjnej, komendant wojewódzki Policji na obszarze właściwego województwa, komendant powiatowy (miejski) Policji na obszarze właściwego powiatu (miasta). Jeżeli przeniesienie między województwami, a także między CBŚP a innymi jednostkami organizacyjnymi Policji, BSWP a innymi jednostkami organizacyjnymi Policji oraz między CBZC a innymi jednostkami organizacyjnymi Policji następuje w związku z porozumieniem zainteresowanych przełożonych i policjanta, przeniesienia dokonuje komendant wojewódzki Policji właściwy dla województwa, w którym policjant ma pełnić służbę, w przypadku przeniesienia do CBŚP – Komendant CBŚP, w przypadku przeniesienia do BSWP – Komendant BSWP, a w przypadku przeniesienia do CBZC – Komendant CBZC.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Czas delegacji nie może przekraczać 6 miesięcy. Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo Komendant CBZC w wyjątkowych przypadkach może przedłużyć czas delegacji do 12 miesięcy.”,
c) po ust. 4c dodaje się ust. 4d w brzmieniu:
„4d. Policjanta przyjętego do służby na zasadach, o których mowa w art. 25 ust. 12, można przenieść lub delegować do innej służby w Policji pod warunkiem przystąpienia przez policjanta do etapów postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w art. 25 ust. 2 pkt 2 i 3, oraz uzyskania ich pozytywnego wyniku.”;
21) w art. 39a:
a) w ust. 1 w pkt 2 po lit. a dodaje się lit. aa w brzmieniu:
„aa) Komendanta CBZC i jego zastępcy,”,
b) w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) Komendant CBZC – w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w CBZC,”;
22) w art. 39c w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach „Komendant CBŚP,” dodaje się wyrazy „Komendant CBZC,”;
23) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 dokonuje właściwy komendant wojewódzki Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo Komendant CBZC.”;
24) w art. 46b w ust. 3 po wyrazach „Komendant BSWP,” dodaje się wyrazy „Komendant CBZC,”;
25) w art. 71a:
a) w ust. 1 po wyrazach „Komendant BSWP,” dodaje się wyrazy „Komendant CBZC,”,
b) w ust. 9 po wyrazach „Komendant BSWP,” dodaje się wyrazy „Komendant CBZC,”;
26) w art. 108 po pkt 5a dodaje się pkt 5b w brzmieniu:
„5b) świadczenie związane z pełnieniem służby w CBZC;”;
27) w art. 110 w ust. 15 po wyrazach „Komendantowi CBŚP,” dodaje się wyrazy „Komendantowi CBZC,”;
28) w art. 120a w ust. 6 po wyrazach „Komendantowi CBŚP,” dodaje się wyrazy „Komendantowi CBZC,”;
29) po art. 120a dodaje się art. 120b w brzmieniu:
„Art. 120b. 1. Policjantowi pełniącemu służbę na stanowisku związanym z bezpośrednim rozpoznawaniem, zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości popełnionej przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego, sieci teleinformatycznej, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tej przestępczości w CBZC oraz policjantowi nadzorującemu te czynności w CBZC przyznaje się świadczenie związane z pełnieniem służby w CBZC w miesięcznej wysokości nie niższej niż 70% i nie wyższej niż 130% przeciętnego uposażenia policjantów, o którym mowa w art. 99 ust. 3.
2. Wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, uzależnia się od oceny wywiązywania się przez policjanta z obowiązków oraz realizacji zadań i czynności służbowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich charakteru i zakresu, rodzaju i poziomu posiadanych przez policjanta kwalifikacji zawodowych.
3. Decyzję o przyznaniu świadczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz jego wysokości wydaje Komendant CBZC – na okres jednego roku.
4. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 3, policjant podlega opiniowaniu służbowemu na zasadach, o których mowa w art. 35.
5. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, policjantowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
6. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3, nie jest wymagane w sytuacji, gdy wysokość świadczenia nie ulega zmianie.
7. Komendant CBZC w przypadku:
1) niewywiązywania się przez policjanta z realizacji zadań służbowych,
2) znacznego obniżenia efektywności pracy policjanta
– obniża, w drodze decyzji, wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostało ustalone. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
8. Komendant CBZC może podnieść, w drodze decyzji, wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostało ono ustalone, jeżeli jest to uzasadnione charakterem i efektami bieżąco realizowanych zadań lub wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności wykraczających poza zakres jego obowiązków służbowych. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
9. Świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie przyznaje się w przypadkach, o których mowa w art. 120a ust. 7. Przepis art. 120a ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
10. Świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie wypłaca się w przypadkach, o których mowa w art. 120a ust. 10.
11. Do wypłaty świadczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 120a ust. 11–13.”;
30) w art. 133 w ust. 8 w pkt 3 po wyrazach „Komendanta CBŚP,” dodaje się wyrazy „Komendanta CBZC,”.

Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych w art. 1 w ust. 2 po pkt 5c dodaje się pkt 5d w brzmieniu:
„5d) Centralnym Biurze Zwalczania Cyberprzestępczości,”.

Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny w art. 224a dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu:
„§ 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 zawiadamia o więcej niż jednym zdarzeniu, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej w art. 2 w ust. 1 po pkt 4c dodaje się pkt 4d w brzmieniu:
„4d) Centralnym Biurze Zwalczania Cyberprzestępczości,”.

Art. 5. W ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej w art. 35 w ust. 4 w pkt 1 w lit. c po wyrazach „dowódca Centralnego Pododdziału Kontrterrorystycznego Policji „BOA”,” dodaje się wyrazy „Komendant Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości,”.

Art. 6. W ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą w art. 34 w ust. 2:
1) w pkt 6 w lit. a po wyrazach „Komendanta Biura Spraw Wewnętrznych Policji i jego zastępców,” dodaje się wyrazy „Komendanta Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości i jego zastępców,”;
2) po pkt 6b dodaje się pkt 6c w brzmieniu:
„6c) Komendanta Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Centralnym Biurze Zwalczania Cyberprzestępczości oraz członków ich rodzin;”.

Art. 7. 1. Komendant Główny Policji, w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie ustawy, wyznaczy spośród oficerów starszych Policji służby kryminalnej lub śledczej Pełnomocnika Komendanta Głównego Policji do spraw utworzenia służby zwalczania cyberprzestępczości, zwanego dalej „Pełnomocnikiem”, w celu podjęcia czynności przygotowawczych i organizacyjnych niezbędnych do rozpoczęcia funkcjonowania Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości.
2. Pełnomocnik w okresie do 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wskazuje Komendantowi Głównemu Policji policjantów przewidzianych do przeniesienia do dalszego pełnienia służby w jednostce organizacyjnej Policji – Centralnym Biurze Zwalczania Cyberprzestępczości:
1) do zadań na stanowisku związanym z bezpośrednim rozpoznawaniem i zwalczaniem przestępstw popełnionych przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub sieci teleinformatycznej oraz z zapobieganiem tym przestępstwom, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tych przestępstw, mając na względzie wiedzę i umiejętności oraz znajomość języka, w zakresie o którym mowa w art. 25 ust. 12 pkt 2,
2) do wsparcia w realizacji zadań, o których mowa w art. 5d ust. 1
– w celu zapewnienia wysokiego poziomu realizacji zadań przez służbę zwalczania cyberprzestępczości.
3. Pełnomocnik kończy swoją działalność z dniem powołania Komendanta CBZC i przekazania mu kierowania jednostką organizacyjną Policji – Centralnym Biurem Zwalczania Cyberprzestępczości.

Art. 8. 1. Pracownicy zatrudnieni w Biurze do Walki z Cyberprzestępczością Komendy Głównej Policji oraz pracownicy zatrudnieni w wydziałach do walki z cyberprzestępczością komend wojewódzkich Policji albo Komendy Stołecznej Policji stają się pracownikami Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości z zachowaniem dotychczasowych warunków pracy i płacy oraz z zachowaniem ciągłości pracy.
2. Stosunki pracy pracowników Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości wygasają:
1) po upływie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, jeżeli pracownik w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie otrzyma od Pełnomocnika pisemnej propozycji określającej nowe warunki pracy lub warunki płacy;
2) po upływie 3 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości złoży oświadczenie o odmowie przyjęcia propozycji, o której mowa w pkt 1, jednak nie później niż po upływie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
3. Pełnomocnik, przedstawiając propozycję, o której mowa w ust. 2 pkt 1, bierze pod uwagę przebieg pracy w Policji oraz przydatność do pracy w Centralnym Biurze Zwalczania Cyberprzestępczości.
4. Pracownik Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości, któremu Pełnomocnik przedstawił propozycję, o której mowa w ust. 2 pkt 1, składa w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania oświadczenie o przyjęciu albo odmowie przyjęcia tej propozycji. Niezłożenie oświadczenia w tym terminie jest równoznaczne z odmową przyjęcia propozycji zatrudnienia.
5. Pracownik Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości, który otrzymał i przyjął propozycję, o której mowa w ust. 2 pkt 1, zachowuje ciągłość pracy. Pracownik Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości, któremu nie zostanie złożona propozycja, o której mowa w ust. 2 pkt 1, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy otrzymuje pisemną informację o braku tej propozycji.
6. Propozycja, o której mowa w ust. 2 pkt 1, albo informacja o braku tej propozycji, jeżeli nie jest możliwe doręczenie jej w miejscu wykonywania pracy, może zostać doręczona pracownikowi Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości na ostatni znany adres zamieszkania. Doręczenie na taki adres jest skuteczne.
7. W przypadku przyjęcia propozycji zatrudnienia dotychczasowy stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony albo określony z dniem określonym w propozycji przekształca się odpowiednio w stosunek pracy w Centralnym Biurze Zwalczania Cyberprzestępczości na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony albo określony.

Art. 9. Komendant Główny Policji ustali tymczasowy regulamin organizacyjny Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości. Tymczasowy regulamin obowiązuje do czasu ustalenia regulaminu w trybie określonym w art. 7 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, jednak nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 10. 1. Sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy w Biurze do Walki z Cyberprzestępczością Komendy Głównej Policji albo w wydziałach do walki z cyberprzestępczością komend wojewódzkich Policji albo Komendy Stołecznej Policji, albo w stosunku do policjantów oraz pracowników tych jednostek organizacyjnych Policji prowadzi się odpowiednio we właściwości jednostki organizacyjnej Policji – Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości przed Komendantem Głównym Policji albo przed właściwym komendantem wojewódzkim Policji, albo przed Komendantem Stołecznym Policji, chyba że dalsze prowadzenie tych spraw należy wyłącznie do Komendanta Głównego Policji lub komendy, przy której pomocy wykonuje on swoje zadania.
2. Wszystkie czynności podjęte w sprawach, o których mowa w ust. 1, pozostają w mocy.
3. W sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, w których Komendant Główny Policji, komendanci wojewódzcy Policji albo Komendant Stołeczny Policji zostali decyzją sądu lub prokuratora zobowiązani lub uprawnieni do dokonania czynności, które zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 1 przeszły do właściwości Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości, zobowiązania te lub uprawnienia wykonuje Komendant Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości.

Art. 11. Do postępowań kwalifikacyjnych rozpoczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 12. 1. Kandydat, wobec którego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozpoczęto i nie zakończono postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, może przystąpić, po złożeniu podania, do postępowania kwalifikacyjnego zarządzonego wobec kandydatów, o których mowa w art. 25 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1.
2. Do podania, o którym mowa w ust. 1, kandydat dołącza, jeżeli nie zostały złożone, dokumenty potwierdzające spełnienie przez niego wymagań, o których mowa w art. 25 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1.
3. Kandydatowi, o którym mowa w ust. 1, uznaje się pozytywne wyniki etapów, o których mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1, 4 i 6–7 ustawy, o której mowa w art. 1, uzyskane przez niego w postępowaniu kwalifikacyjnym, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1.
4. Kandydat, który w postępowaniu kwalifikacyjnym, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, uzyskał pozytywny wynik etapu, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w ramach postępowania, o którym mowa w ust. 1, ponownie przystępuje do tego etapu, w szczególności w celu potwierdzenia przydatności spełnianych przez niego wymagań pożądanych od kandydatów, o których mowa w art. 25 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1.

Art. 13. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 19 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 19 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, jednak nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 14. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa na realizację ustawy wynosi 4 430 000 tys. zł, z tego:
1) w 2036 r. – 117 000 tys. zł;
2) w 2037 r. – 264 000 tys. zł;
3) w 2038 r. – 527 000 tys. zł;
4) w 2039 r. – 765 000 tys. zł;
5) w 2040 r. – 434 000 tys. zł;
6) w 2041 r. – 444 000 tys. zł;
7) w 2042 r. – 454 000 tys. zł;
8) w 2043 r. – 464 000 tys. zł;
9) w 2044 r. – 475 000 tys. zł;
10) w 2045 r. – 486 000 tys. zł.
2. Komendant Główny Policji monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego półrocza i na koniec każdego roku kalendarzowego oraz w razie konieczności wdraża mechanizm korygujący określony w ust. 3.
3. W przypadku zagrożenia przekroczeniem lub przekroczenia w danym roku budżetowym limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji wprowadza mechanizm korygujący polegający na zmniejszeniu wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy.

Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2036 r.

Królowa Polski: Monika

Awatar użytkownika
Michał Ajna
Posty: 5354
Rejestracja: 20 wrz 2015, 21:57

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Michał Ajna » 13 lis 2023, 16:24

Ustawa z dnia 1 października 2035 roku o Narodowej Strategii Onkologicznej

Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, mając na względzie obecny i prognozowany wzrost zachorowań na choroby nowotworowe oraz wynikające z tego skutki w postaci dużej śmiertelności, poważnych konsekwencji społecznych, w tym pogorszenia jakości życia chorych i ich rodzin, oraz znacznych obciążeń finansowych związanych z leczeniem tych chorób dla obywateli i finansów publicznych, uznaje za konieczne przyjęcie strategii w obszarze onkologii dla Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym uchwala niniejszą ustawę.

Art. 1. 1. Rada Ministrów przyjmuje Narodową Strategię Onkologiczną, zwaną dalej "Strategią", na lata 2036-2046.
2. Strategia jest programem wieloletnim w rozumieniu art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 2. Celem Strategii jest:
1) obniżenie zachorowalności na choroby nowotworowe przez edukację zdrowotną, promocję zdrowia i profilaktykę, w tym kształtowanie świadomości prozdrowotnej i propagowanie zdrowego stylu życia;
2) poprawa profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych;
3) rozwój systemu opieki zdrowotnej w obszarze onkologii przez koncentrację działań wokół chorego i jego potrzeb, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy jakości życia chorych i ich rodzin;
4) zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej w obszarze onkologii, udzielanych zgodnie z aktualną wiedzą medyczną;
5) opracowanie i wdrożenie zmian organizacyjnych, które zapewnią chorym równy dostęp do koordynowanej i kompleksowej opieki zdrowotnej w obszarze onkologii;
6) rozwój działalności szkoleniowej i edukacji oraz kształcenia kadr medycznych w obszarze onkologii;
7) rozwój badań naukowych mających na celu poprawę i wzrost efektywności oraz innowacyjności leczenia chorób nowotworowych.

Art. 3. Strategia obejmuje:
1) analizę stanu profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych, zawierającą w szczególności:
a) opis funkcjonującego w Rzeczypospolitej Polskiej systemu opieki zdrowotnej w obszarze onkologii oraz występujących w nim problemów,
b) informacje na temat epidemiologii oraz skuteczności leczenia chorób nowotworowych,
c) porównanie wskaźników dotyczących epidemiologii oraz skuteczności leczenia chorób nowotworowych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innych państwach,
d) informacje na temat kształcenia kadr medycznych w obszarze onkologii,
e) informacje na temat rozwoju badań naukowych mających na celu poprawę i wzrost efektywności oraz innowacyjności leczenia chorób nowotworowych,
f) informacje na temat dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej w obszarze onkologii oraz jakości tych świadczeń;
2) diagnozę i określenie działań, które powinny zostać podjęte w zakresie poprawy profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych oraz osiągnięcia pozostałych celów wskazanych w art. 2, zawierającą w szczególności:
a) określenie działań, które umożliwią poprawę zarządzania zasobami w obszarze onkologii, w tym monitorowanie i ocenę skuteczności opieki zdrowotnej oraz poprawę bezpieczeństwa i wyników leczenia chorych,
b) określenie kierunków kształcenia kadr medycznych koniecznych do zapewnienia właściwej opieki onkologicznej,
c) określenie kierunków rozwoju badań naukowych koniecznych do zapewnienia wzrostu efektywności oraz innowacyjności leczenia chorób nowotworowych;
3) określenie priorytetów w zakresie poprawy profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych oraz osiągnięcia pozostałych celów wskazanych w art. 2, a także działań zmierzających do realizacji tych priorytetów, zawierające w szczególności rozwiązania mające na celu poprawę: a) zapobiegania chorobom nowotworowym,
b) wczesnego wykrywania chorób nowotworowych,
c) jakości i efektywności leczenia chorób nowotworowych,
d) jakości życia chorych i ich rodzin w trakcie leczenia choroby nowotworowej oraz po jego zakończeniu;
4) wskazanie źródeł wiedzy na temat walki z chorobami nowotworowymi, opartych na dowodach naukowych i zgodnych z aktualną wiedzą medyczną, w celu wdrożenia działań i polityk zdrowotnych w obszarze onkologii;
5) określenie szczegółowego sposobu jej realizacji;
6) wskazanie podmiotów odpowiedzialnych za realizację określonych w niej działań;
7) wskazanie źródeł finansowania określonych w niej działań.

Art. 4. 1. Strategia jest przyjmowana przez Radę Ministrów, w drodze uchwały.
2. Projekt Strategii, opracowany przez Zespół do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej, zwany dalej „Zespołem”, minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Radzie Ministrów.

Art. 5. 1. Strategia jest realizowana w oparciu o harmonogram wdrażania Strategii, uwzględniający w szczególności koszty realizacji i źródła finansowania działań określonych w Strategii, obejmujący okres roku kalendarzowego.
2. Projekt harmonogramu wdrażania Strategii na kolejny rok kalendarzowy opracowany przez Zespół, minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Radzie Ministrów corocznie, nie później niż do dnia 30 września.
3. Harmonogram wdrażania Strategii jest przyjmowany przez Radę Ministrów, w drodze uchwały.

Art. 6. 1. Strategia podlega aktualizacji nie rzadziej niż raz na 5 lat, w szczególności w przypadku istotnych zmian w obszarze onkologii, w tym wdrożenia nowych działań i polityk zdrowotnych.
2. Do aktualizacji Strategii stosuje się odpowiednio przepisy art. 4.

Art. 7. 1. Podmiotami realizującymi działania określone w Strategii są organy i instytucje publiczne oraz podmioty działające w systemie ochrony zdrowia.
2. Organy i instytucje publiczne oraz podmioty działające w systemie ochrony zdrowia są obowiązane do współpracy na rzecz realizacji Strategii.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 2, mogą współdziałać z samorządami zawodów medycznych, organizacjami społecznymi, w tym organizacjami zrzeszającymi pacjentów, do których zadań statutowych należy ochrona praw chorych na choroby nowotworowe, oraz innymi podmiotami zainteresowanymi wsparciem działań określonych w Strategii.

Art. 8. 1. Strategia jest finansowana ze środków publicznych.
2. Strategia może być finansowana ze środków innych niż publiczne, w przypadku gdy taki sposób finansowania wynika z harmonogramu wdrażania Strategii.

Art. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia koordynuje działania określone w Strategii, monitoruje jej realizację oraz opracowuje roczne sprawozdanie z realizacji Strategii.
2. Roczne sprawozdanie z realizacji Strategii za poprzedni rok kalendarzowy minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do dnia 31 maja.

Art. 10. 1. Projekt Strategii, aktualizacji Strategii oraz harmonogramu wdrażania Strategii opracowuje Zespół, działający przy ministrze właściwym do spraw zdrowia.
2. W skład Zespołu wchodzą:
1) przedstawiciele ministra właściwego do spraw zdrowia;
2) przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
3) przedstawiciel Narodowego Funduszu Zdrowia;
4) przedstawiciel Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych;
5) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Onkologicznego;
6) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej;
7) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów;
8) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej;
9) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej;
10) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej;
11) przedstawiciel Towarzystwa Chirurgów Polskich;
12) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc;
13) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów;
14) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Urologii;
15) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej;
16) przedstawiciele organizacji zrzeszających pacjentów, do których zadań statutowych należy ochrona praw chorych na choroby nowotworowe.
3. Członków Zespołu, o których mowa w ust. 2, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia. Członków Zespołu, o których mowa w ust. 2 pkt 2-16, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje i odwołuje na wniosek podmiotów, których są przedstawicielami.
4. Członkowie Zespołu, o których mowa w ust. 2 pkt 16, są powoływani spośród kandydatów wskazanych przez organizacje zrzeszające pacjentów, do których zadań statutowych należy ochrona praw chorych na choroby nowotworowe, zgłoszonych w terminie 14 dni od dnia udostępnienia na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia ogłoszenia o naborze przedstawicieli takich organizacji na członków Zespołu.
5. Przewodniczącego Zespołu wskazuje minister właściwy do spraw zdrowia spośród członków Zespołu.
6. W pracach Zespołu mogą uczestniczyć osoby niebędące członkami Zespołu, zaproszone przez Przewodniczącego Zespołu. Osobom tym nie przysługuje prawo głosu przy podejmowaniu rozstrzygnięć.
7. Zespół podejmuje rozstrzygnięcia zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy jego członków. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos Przewodniczącego Zespołu.
8. Zespół działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
9. Członkom Zespołu biorącym udział w posiedzeniu Zespołu, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie Zespołu,
przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz dieta na zasadach określonych w przepisach dotyczących należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.
10. Koszty funkcjonowania Zespołu są finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
11. Obsługę Zespołu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zdrowia.

Art. 11. Tworzy się Zespół do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej.

Art. 12. Strategię wraz z harmonogramem realizacji Strategii na 2036 r. minister właściwy do spraw zdrowia przedstawi Radzie Ministrów, nie później niż do dnia 30 października 2035 r.

Art. 13. Zespół znosi się z dniem 31 grudnia 2046 r.

Art. 14. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: (-)Monika
Michał II, Król Senior

Administrator
Administrator
Posty: 22717
Rejestracja: 19 kwie 2015, 13:04

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Administrator » 13 lis 2023, 16:51

Ustawa
z dnia 30 sierpnia 2035 roku
o zmianie ustawy – Kodeks karny

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny po art. 255a dodaje się art. 255b w brzmieniu:
„Art. 255b. § 1. Kto za pośrednictwem sieci teleinformatycznej, poprzez transmisję obrazu lub dźwięku albo udostępnienie zapisu obrazu lub dźwięku, rozpowszechnia treści przedstawiające popełnienie czynu zabronionego:
1) zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat, jako umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, wolności, wolności seksualnej, obyczajności, rodzinie i opiece lub popełnione z użyciem przemocy;
2) polegającego na znęcaniu się nad zwierzęciem lub zabiciu zwierzęcia, określonym w art. 35 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt;
3) stanowiącego naruszenie nietykalności cielesnej, w sposób prowadzący do poniżenia lub upokorzenia innej osoby,
podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w sposób określony w § 1 rozpowszechnia treści przedstawiające, jako czyn rzeczywiście popełniony, pozorowane popełnienie czynu zabronionego wskazanego w § 1 pkt 1-3.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej albo taką korzyść osiąga,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1, kto, nie będąc sprawcą,
podżegaczem lub pomocnikiem do czynu zabronionego wskazanego w § 1 pkt 1-3, działa
w celu obrony interesu publicznego lub zasługującego na uwzględnienie interesu
prywatnego.”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Administrator
Administrator
Posty: 22717
Rejestracja: 19 kwie 2015, 13:04

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Administrator » 03 gru 2023, 19:40

Ustawa budżetowa na rok 2036
z 10 października 2035 roku


Art. 1. 1. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1. łączną kwotę dochodów budżetu państwa na 1 074 527 224 tys. zł
2. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2. łączną kwotę wydatków budżetu państwa na 1 082 822 374 tys. zł
3. Deficyt budżetu państwa na dzień 31 grudnia 2036 ustala się na kwotę nie wyższą niż 8 295 150 tys. zł

Art. 2. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 1 000 000 tys. zł

Art. 3. Prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosi 105%.

Art. 4. Prognozowane przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej wynosi 10 500 zł.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2036 roku.


Królowa Polski: Monika

I. Ogółem 1 074 527 224 (w tysiącach złotych)
I Dochody podatkowe 992 792 203
1.1. Podatki pośrednie 653 148 551
z tego:
Podatek od towarów i usług 436 301 192
Podatek akcyzowy 211 256 999
Podatek od gier 5 590 360
1.2. Podatek dochodowy od osób prawnych 119 114 324
1.3. Podatek dochodowy od osób fizycznych 20 548 096
1.4. Podatek od funduszu wynagrodzeń 191 827 457
1.5. Podatek tonażowy 10
1.6. Podatek od wydobycia niektórych kopalin 8 153 765
2. Dochody niepodatkowe 81 735 021
2.1. Dywidendy 13 996 213
2.2. Wpłaty z zysku z Narodowego Banku Polskiego 1 000
2.3. Cło 9 017 347
2.4. Opłaty, grzywny, odsetki i inne dochody niepodatkowe 37 723 691
2.5. Wpłaty Jednostek Samorządu Terytorialnego 8 711 180
3. Środki z Unii Europejskiej i innych źródeł 12 285 590


II. Ogółem 1 082 822 374 (w tysiącach złotych)
010 Rolnictwo i łowiectwo 12 237 459
020 Leśnictwo 177 335
050 Rybołówstwo i rybactwo 366 888
100 Górnictwo i kopalnictwo 1 831 361
150 Przetwórstwo przemysłowe 1 516 703
500 Handel 1 444 835
550 Hotele i restauracje 55 384
600 Transport i łączność 22 212 330
630 Turystyka 76 646
700 Gospodarka mieszkaniowa 18 500 081
710 Działalność usługowa 1 507 633
720 Informatyka 1 155 000
730 Nauka 23 041 113
750 Administracja publiczna 23 693 433
751 Urzędy naczelnych organów władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa oraz sądownictwa 4 358 045
752 Obrona narodowa 147 680 000
753 Obowiązkowe ubezpieczenia społeczne 160 207 481
754 Bezpieczeństwo publiczne i ochrona przeciwpożarowa 31 646 140
755 Wymiar sprawiedliwości 23 623 174
757 Obsługa długu publicznego 63 829 852
758 Różne rozliczenia 184 600 000
801 Oświata i wychowanie 22 027 630
803 Szkolnictwo wyższe 25 295 986
851 Ochrona zdrowia 221 520 000
852 Pomoc społeczna 38 714 750
853 Pozostałe zadania w zakresie polityki społecznej 38 913 823
854 Edukacyjna opieka wychowawcza 651 511
900 Gospodarka komunalna i ochrona środowiska 2 120 995
921 Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego 7 722 272
925 Ogrody botaniczne i zoologiczne oraz naturalne obszary i obiekty chronionej przyrody 938 448
926 Kultura fizyczna 1 156 066

Administrator
Administrator
Posty: 22717
Rejestracja: 19 kwie 2015, 13:04

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Administrator » 08 gru 2023, 22:37

Postanowienie Królowej Polski z dnia 15 listopada 2035 r. w sprawie zarządzenia wyborów uzupełniających do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Na podstawie art. 251 § 7-8 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, w związku z postanowieniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 2035 r. w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatów poseł Heleny Leszczyńskiej w JOW nr 199 i posła Sylwestra Chruszcza w JOW nr 226 stanowi się, co następuje:

§ 1. Zarządzam wybory uzupełniające do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w województwie warszawskim – jednomandatowy okręg wyborczy nr 199 oraz województwie zachodniopomorskim - jednomandatowy okręg wyborczy nr 226, do mandatów, których wygaśnięcie stwierdził Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 2. Datę wyborów wyznaczam na niedzielę 3 lutego 2036 r.
§ 3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych, określa kalendarz wyborczy, stanowiący załącznik do niniejszego postanowienia.
§ 4. Postanowienie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika


Jednomandatowy Okręg Wyborczy nr 199 – część województwa warszawskiego,
obejmuje część obszaru miasta na prawach powiatu Warszawa, obejmującą dzielnice:
Ursynów, Wilanów
Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: Warszawa


Jednomandatowy Okręg Wyborczy nr 226– część województwa zachodniopomorskiego, obejmuje obszary powiatów:
choszczeńsko-stargardzki
Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: Stargard Szczeciński

Administrator
Administrator
Posty: 22717
Rejestracja: 19 kwie 2015, 13:04

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Administrator » 18 gru 2023, 19:39

Ustawa
z 5 listopada 2035 roku
o zmianie ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach


Art. 1. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 ust. 2b i 2c otrzymują brzmienie:
„2b. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, określi w drodze rozporządzenia:
1) minimalne wymagania techniczne dla odwzorowań cyfrowych;
2) standardy przygotowania, ewidencjonowania i technicznego zabezpieczenia materiałów archiwalnych przechowywanych w składach chronologicznych i w składach informatycznych nośników danych przed ich przekazaniem do archiwów państwowych
– mając na uwadze wartość historyczną dokumentacji lub utratę jej znaczenia i potrzebę ochrony dokumentacji przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą oraz kierując się zakresem stosowania systemów teleinformatycznych w załatwianiu i rozstrzyganiu spraw.
2c. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać informatyczne nośniki danych i formaty zapisu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, przekazywanych do archiwów państwowych materiałów archiwalnych, uwzględniając potrzebę ochrony tych materiałów przed utratą oraz nieuprawnioną zmianą.”;
2) w art. 6:
a) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Zadania, o których mowa w ust. 1, mogą być dokumentowane elektronicznie i realizowane w ramach elektronicznego zarządzania dokumentacją, będącego systemem wykonywania czynności kancelaryjnych, dokumentowania przebiegu załatwiania i rozstrzygania spraw, gromadzenia i tworzenia dokumentacji w postaci elektronicznej z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, zwanego dalej „systemem teleinformatycznym”, o którym mowa w ust. 1g.”,
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b–1zo w brzmieniu:
„1b. Dokumenty elektroniczne powstające w organach i jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, lub napływające do nich, zwane dalej „dokumentami ewidencjonowanymi”, jeżeli odzwierciedlają przebieg załatwiania i rozstrzygania spraw, podlegają ewidencjonowaniu w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 1g.
1c. Dokumenty ewidencjonowane dzielą się na:
1) materiały archiwalne;
2) dokumentację niearchiwalną.
1d. Dokumenty elektroniczne, które nie podlegają ewidencjonowaniu, są usuwane w sposób przyjęty w organach i jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1.
1e. Wraz z dokumentami ewidencjonowanymi przechowuje się ich metadane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a, lub wskazanie na te metadane, jeżeli zapewnia ono stałe przyporządkowanie metadanych aktualnych w dniu wytworzenia dokumentu.
1f. W zakresie zapewnienia prawidłowości przechowywania dokumentów ewidencjonowanych do czasu przekazania ich do archiwum państwowego albo brakowania, stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
1g. Postępowanie z dokumentami ewidencjonowanymi i metadanymi prowadzi się przy użyciu systemu teleinformatycznego, który:
1) zapewnia integralność treści dokumentów i metadanych polegającą na zabezpieczeniu przed wprowadzaniem zmian, z wyjątkiem zmian wprowadzanych w ramach ustalonych i udokumentowanych procedur;
2) zabezpiecza przed wprowadzaniem zmian w dokumentach spraw załatwionych;
3) zabezpiecza przed usunięciem dokumentów z systemu, z wyjątkiem udokumentowanych czynności dokonywanych w ramach ustalonych procedur usuwania dokumentów:
dla których upłynął okres przechowywania ustalony w jednolitym rzeczowym wykazie akt,
b) mylnie zapisanych,
c) mogących stanowić zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania systemu,
d) których usunięcie jest wymagane na podstawie przepisu prawa, prawomocnego orzeczenia sądu lub ostatecznej decyzji organu administracji;
4) zapewnia stały i skuteczny dostęp do dokumentów oraz ich wyszukiwanie;
5) umożliwia odczytanie metadanych dla każdego dokumentu;
6) identyfikuje użytkowników i dokumentuje dokonywane przez nich zmiany w dokumentach i metadanych;
7) zapewnia kontrolę dostępu poszczególnych użytkowników do dokumentów i metadanych;
8) umożliwia odczytanie bez zniekształceń treści dokumentów wytworzonych przez organ lub jednostkę organizacyjną, w którym działa system;
9) zachowuje dokumenty i metadane w strukturze określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a, łącznie z możliwością prezentacji tej struktury;
10) zapewnia odtworzenie przebiegu załatwiania i rozstrzygania spraw;
11) wspomaga czynności związane z klasyfikowaniem i kwalifikowaniem oraz grupowaniem dokumentów w akta spraw na podstawie jednolitego rzeczowego wykazu akt;
12) wspomaga i dokumentuje proces brakowania dokumentów stanowiących dokumentację niearchiwalną, w tym:
a) wyodrębnia automatycznie dokumenty przeznaczone do brakowania,
b) przygotowuje automatycznie spis dokumentacji niearchiwalnej przeznaczonej do brakowania;
13) wspomaga czynności związane z przygotowaniem dokumentów stanowiących materiały archiwalne i ich metadanych do przekazania do właściwego archiwum państwowego, w tym:
a) wyodrębnia automatycznie dokumenty przeznaczone do przekazania,
b) umożliwia sporządzenie ewidencji, o której mowa w ust. 1zg,
przygotowuje obowiązujący w organie lub jednostce organizacyjnej jednolity rzeczowy wykaz akt w postaci dokumentu elektronicznego zapisanego w formacie XML, którego wzór jest publikowany w Biuletynie Informacji Publicznej Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych,
d) zapisuje dokumenty i ich metadane w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2c,
e) eksportuje dokumenty i ich metadane,
f) oznacza dokumenty przekazane do archiwum państwowego w sposób umożliwiający ich odróżnienie od dokumentów nieprzekazanych;
14) umożliwia przesyłanie dokumentów do innych systemów teleinformatycznych, w szczególności przez:
a) eksport dokumentów i ich metadanych lub wskazań na te metadane oraz danych dokumentujących dokonane zmiany, o których mowa w pkt 6, z zachowaniem powiązań między tymi dokumentami i metadanymi,
b) zapisywanie wyeksportowanych metadanych w formacie XML w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a;
15) umożliwia opatrzenie odwzorowań cyfrowych kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną organu lub jednostki organizacyjnej wykonującego odwzorowanie lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym;
16) zapewnia ochronę przetwarzanych danych osobowych znajdujących się w zgromadzonych dokumentach, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
1h. System teleinformatyczny spełnia dla dokumentów ewidencjonowanych funkcję archiwum zakładowego lub składnicy akt, a jeżeli zachodzi taka konieczność, zapewnia również funkcjonowanie kilku archiwów zakładowych w zależności od potrzeb.
1i. W celu zapewnienia kompletności dokumentacji gromadzonej w systemie teleinformatycznym wykonuje się odwzorowanie cyfrowe dokumentów innych niż elektroniczne, które odzwierciedla tę dokumentację i umożliwia zapoznanie się z jej pełną treścią, bez konieczności bezpośredniego dostępu do pierwowzoru.
1j. Odwzorowanie cyfrowe, o którym mowa w ust. 1i, zastępuje dokumenty sporządzone w postaci innej niż elektroniczna i jest z nią tożsame jako źródło informacji o wartości dowodowej i historycznej, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1) zostało wykonane w sposób określony w instrukcji kancelaryjnej, o której mowa odpowiednio w ust. 2 pkt 1, ust. 2b pkt 1, ust. 2e lub 2f;
2) zostało opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym upoważnionego pracownika lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną organu lub jednostki organizacyjnej sporządzającego odwzorowanie cyfrowe;
3) jest ewidencjonowane i przechowywane z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego.
1k. Dokumenty, dla których sporządzono pełne odwzorowanie cyfrowe zgodnie z ust. 1i i 1j, stanowią dokumentację niearchiwalną i mogą być brakowane po upływie okresu przechowywania zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2.
1l. Opatrzenie odwzorowania cyfrowego dokumentów zgromadzonych w służbach specjalnych, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, innym podpisem elektronicznym wykorzystywanym w systemach teleinformatycznych służb specjalnych, traktuje się na równi z opatrzeniem ich podpisem lub pieczęcią, o których mowa w ust. 1j pkt 2.
1m. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, odrębnie dla Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, warunki, jakie musi spełniać inny podpis elektroniczny, o którym mowa w ust. 1l, z uwzględnieniem wymogu, aby podpis elektroniczny potwierdzał autentyczność tworzonego odwzorowania cyfrowego dokumentu.
1n. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, odrębnie dla Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego warunki, jakie musi spełniać inny podpis elektroniczny, o którym mowa w ust. 1l, z uwzględnieniem wymogu, aby podpis elektroniczny potwierdzał autentyczność tworzonego odwzorowania cyfrowego dokumentu.
1o. Opatrzenie odwzorowania cyfrowego, o którym mowa w ust. 1i, kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną, o których mowa w ust. 1j pkt 2, lub innym podpisem elektronicznym, o którym mowa w ust. 1l, stanowi potwierdzenie, że odwzorowanie spełnia warunki określone w ust. 1j pkt 1 i 3.
1p. Dokumenty sporządzone w postaci innej niż elektroniczna są gromadzone w składzie chronologicznym.
1r. Dokumenty ewidencjonowane zapisane na informatycznych nośnikach, są gromadzone w składzie informatycznych nośników danych.
1s. Dokumenty w postaci innej niż elektroniczna, gromadzone w składzie chronologicznym prowadzonym przez organ lub jednostkę organizacyjną, w którym funkcjonuje system teleinformatyczny i które w pełni odwzorowano cyfrowo, są przechowywane przez okres dwóch lat, licząc od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym były one zgromadzone.
1t. Jeżeli dokumenty ewidencjonowane zapisane na informatycznych nośnikach, gromadzone w składzie informatycznych nośników danych prowadzonym przez organ lub jednostkę organizacyjną, w którym funkcjonuje system teleinformatyczny, w całości zostały skopiowane do systemu teleinformatycznego, są przechowywane przez okres dwóch lat, licząc od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym były one zgromadzone.
1u. Dokumenty, o których mowa w ust. 1t, stanowią dokumentację niearchiwalną i są brakowane po upływie okresu przechowywania zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 1.
1w. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1c pkt 2, jest brakowana po upływie okresu przechowywania zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 1.
1z. Brakowanie dokumentacji, o której mowa w ust. 1w, polega na jej zniszczeniu, wraz z metadanymi ją opisującymi, w sposób właściwy dla danej technologii zapisu.
1za. Brakując dokumentację, o której mowa w ust. 1w, można zniszczyć jej odpowiedniki zgromadzone w składzie chronologicznym lub w składzie informatycznych nośników danych bez sporządzania odrębnego spisu, o ile nie zostały już one wybrakowane zgodnie z ust. 1t i ust. 1u.
1zb. Organy lub jednostki organizacyjne przekazują materiały archiwalne do właściwego archiwum państwowego niezwłocznie po upływie 10 lat od ich wytworzenia, o ile nie przekazały ich wcześniej.
1zc. Przygotowanie materiałów archiwalnych do przekazania do archiwum państwowego polega na:
1) przypisaniu do każdego dokumentu ewidencjonowanego metadanych, których podanie jest obowiązkowe zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 5 ust. 2a;
2) sprawdzeniu kompletności akt spraw oraz ewentualnym uzupełnieniu akt spraw o brakujące przesyłki lub pisma;
3) uporządkowanym zapisaniu tych dokumentów w strukturze określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a, w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2c;
4) wykonaniu z całości dokumentów nieelektronicznych zgromadzonych w składzie chronologicznym odwzorowania cyfrowego i wprowadzeniu go w całości do akt sprawy;
5) przygotowaniu dokumentów nieelektronicznych, które nie zostały odwzorowane cyfrowo lub nie zostały odwzorowane cyfrowo w całości, a które odpowiadają przekazywanym materiałom archiwalnym lub ich metadanym znajdującym się w systemie teleinformatycznym wraz z ich ewidencją;
6) przygotowaniu dokumentów zapisanych na informatycznych nośnikach, które nie zostały skopiowane, lub nie zostały skopiowane w całości do systemu teleinformatycznego, a które odpowiadają materiałom archiwalnym lub ich metadanym znajdującym się w systemie teleinformatycznym wraz z ich ewidencją.
1zd. Odwzorowanie cyfrowe, o którym mowa w ust. 1zc pkt 4, wykonuje się, gdy akta sprawy, która ma zostać przekazana, nie zawierają odwzorowania cyfrowego ich całości oraz zawierają metadane dokumentów nieodwzorowanych cyfrowo, a warunki techniczne i prawne na to pozwalają.
1ze. Do materiałów archiwalnych, o których mowa w ust. 1zb, dołącza się jednolity rzeczowy wykaz akt w formacie XML, którego wzór jest publikowany w Biuletynie Informacji Publicznej Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych, obowiązujący w jednostce organizacyjnej w okresie wytworzenia materiałów archiwalnych przekazywanych do archiwum państwowego.
1zf. W przypadku przekazywania materiałów archiwalnych jednostki organizacyjnej, której działalność ustała, do materiałów archiwalnych, o których mowa w ust. 1zb, należy dołączyć, w postaci dokumentu elektronicznego, podstawowe dane dotyczące organizacji i zakresu jej działania w ujęciu chronologicznym.
1zg. Dla materiałów archiwalnych, o których mowa w ust. 1zc pkt 5 i 6, sporządza się odrębną ewidencję.
1zh. Dokumenty ewidencjonowane, o których mowa w ust. 1c pkt 1, przekazuje się do właściwego archiwum państwowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych spełniającym wymagania techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2c.
1zi. Dyrektor archiwum państwowego ustala w porozumieniu z zainteresowanym organem lub jednostką organizacyjną sposób przekazania materiałów archiwalnych.
1zj. Dyrektor właściwego archiwum państwowego może, w przypadku nieprzygotowania materiałów archiwalnych w sposób określony w ust. 1zc, wstrzymać ich przekazanie do archiwum państwowego do czasu dokonania odpowiednich zmian, określając termin ich wykonania.
1zk. Materiały archiwalne zgrupowane inaczej niż w akta spraw bądź niezawierające metadanych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a, lub zapisane w inny sposób niż określony w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2c przekazuje się w sposób uzgodniony z dyrektorem właściwego archiwum państwowego.
1zl. Dyrektor właściwego archiwum państwowego potwierdza przejęcie materiałów archiwalnych, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia przekazania materiałów archiwalnych.
1zm. W przypadku gdy w organie lub jednostce organizacyjnej nie występują materiały archiwalne, o których mowa ust. 1zc pkt 5 i 6, kierownik jednostki organizacyjnej przekazuje stosowne oświadczenie.
1zn. Do czasu uzyskania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1zl, organ lub jednostka organizacyjna ma obowiązek przechowywać przekazane materiały archiwalne wraz z ich metadanymi.
1zo. Po potwierdzeniu przejęcia materiałów archiwalnych przez właściwe archiwum państwowe, organ lub jednostka organizacyjna usuwa je z systemu teleinformatycznego w sposób właściwy dla danej technologii zapisu.”;
3) w art. 21:
a) w ust. 1:
– pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) nadzór nad działalnością naukową, edukacyjną i wydawniczą prowadzoną w archiwach państwowych;”,
– pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) popularyzacja wiedzy o materiałach archiwalnych i archiwach oraz prowadzenie działalności informacyjnej, edukacyjnej i wydawniczej;”,
b) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 4, 5, 9 i 10, dotyczących podległych mu archiwów państwowych, może wydawać zarządzenia.”;
4) w art. 28 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) prowadzenie prac naukowych i wydawniczych oraz działalności edukacyjnej w dziedzinie archiwistyki i dziedzinach pokrewnych;”;
5) w art. 36a pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) posiada dokumentację przydatną dla potrzeb nauki, kultury, techniki lub gospodarki na terenie, na którym jest ona wytwarzana i gromadzona.”;
6) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu:
„Art. 39a. 1. Osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym wyróżniającym się w dziedzinie działalności archiwalnej nadaje się odznakę honorową „Za Zasługi dla Dziedzictwa Archiwalnego”, zwaną dalej „odznaką honorową”.
2. Odznakę honorową nadaje Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych z własnej inicjatywy lub na wniosek:
1) dyrektora archiwum państwowego;
2) kierującego archiwum wyodrębnionym;
3) ministra lub kierownika centralnego urzędu administracji rządowej;
4) wojewody;
5) marszałka województwa;
6) rektora uczelni;
7) kierownika placówki dyplomatycznej lub konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej;
8) organizacji społecznej, stowarzyszenia lub fundacji prowadzących działalność archiwalną.
3. W związku z nadawaniem odznaki honorowej mogą być przetwarzane następujące dane osób fizycznych, o których mowa w ust. 1:
1) imię i nazwisko;
2) data urodzenia;
3) miejsce pracy i zajmowane stanowisko;
4) wykształcenie;
5) tytuł oraz stopnie naukowe i stopnie w zakresie sztuki.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, tryb nadawania, wzór i sposób noszenia odznaki honorowej oraz warunki, jakie musi spełniać wniosek o jej nadanie, uwzględniając wzornictwo stosowane w polskiej falerystyce.”.

Art. 2. Za odwzorowanie cyfrowe, o którym mowa w art. 6 ust. 1i ustawy zmienianej w art. 1, uznaje się również odwzorowania cyfrowe dokumentów wykonane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli odwzorowania te zostały wykonane w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 6 ust. 1g ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 3. Systemy teleinformatyczne, o których mowa w art. 6 ust. 1g ustawy zmienianej w art. 1, niespełniające wymogów tej ustawy, należy do nich dostosować w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 4. Przepisu art. 6 ust. 1k ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się do dokumentacji, o której mowa w art. 6 ust. 1 tej ustawy, sporządzonej w postaci innej niż elektroniczna przed dniem 20 stycznia 2011 r.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika





Ustawa z 3 listopada 2035 roku o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym

Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) droga – wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt;”,

b) pkt 17 i 18 otrzymują brzmienie:

„17) uczestnik ruchu – pieszego, osobę poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, kierującego, a także inne osoby przebywające w pojeździe lub na pojeździe znajdującym się na drodze;

18) pieszy – osobę znajdującą się poza pojazdem na drodze i niewykonującą na niej robót lub czynności przewidzianych odrębnymi przepisami; za pieszego uważa się również osobę prowadzącą, ciągnącą lub pchającą rower, motorower, motocykl, hulajnogę elektryczną, urządzenie transportu osobistego, urządzenie wspomagające ruch, wózek dziecięcy, podręczny lub inwalidzki, osobę poruszającą się w wózku inwalidzkim, a także dziecko w wieku do 10 lat kierujące rowerem pod opieką osoby dorosłej;”,

c) po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu:

„18a) urządzenie wspomagające ruch – urządzenie lub sprzęt sportowo‑rekreacyjny, przeznaczone do poruszania się osoby w pozycji stojącej, napędzane siłą mięśni;”,

d) pkt 23 otrzymuje brzmienie:

„23) ustąpienie pierwszeństwa – powstrzymanie się od ruchu, jeżeli ruch mógłby zmusić kierującego do zmiany kierunku lub pasa ruchu albo istotnej zmiany prędkości, pieszego – do zatrzymania się, zwolnienia lub przyspieszenia kroku, a osobę poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch – do zatrzymania się, zmiany kierunku albo istotnej zmiany prędkości;”,

e) pkt 31 i 32 otrzymują brzmienie:

„31) pojazd – środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch;

32) pojazd silnikowy – pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego;”,

f) po pkt 47a dodaje się pkt 47b i 47c w brzmieniu:

„47b) hulajnoga elektryczna – pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe;

47c) urządzenie transportu osobistego – pojazd napędzany elektrycznie, z wyłączeniem hulajnogi elektrycznej, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe;”;

2) w dziale II tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:

„Ruch pieszych oraz osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch”;

3) w art. 11:

a) w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi, jest obowiązany ustąpić miejsca osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego.”,

b) w ust. 5 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„W strefie tej pieszy korzysta z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdem oraz osobą poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch.”;

4) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu:

„Art. 15a. 1. Osoba poruszająca się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch jest obowiązana korzystać z chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów. Osobę poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch na drodze dla rowerów obowiązuje ruch prawostronny.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w strefie zamieszkania. W strefie tej osoba poruszająca się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch korzysta z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdem.

3. Osoba poruszająca się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, korzystając z chodnika albo drogi dla pieszych, jest obowiązana poruszać się z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego, zachować szczególną ostrożność, ustępować pierwszeństwa pieszemu oraz nie utrudniać jego ruchu.

4. Osoba poruszająca się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, przekraczając jezdnię, jest obowiązana zachować szczególną ostrożność oraz korzystać odpowiednio z przejazdu dla rowerzystów albo przejścia dla pieszych.

5. Przekraczanie torowiska wyodrębnionego z jezdni przez osobę poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch jest dozwolone tylko w miejscu do tego przeznaczonym.

6. Osoba poruszająca się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch jest obowiązana:

1) poruszać się z prędkością zapewniającą panowanie nad tym urządzeniem, z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa;

2) przy wymijaniu zachować bezpieczny odstęp od wymijanego pojazdu lub uczestnika ruchu;

3) przy omijaniu zachować bezpieczny odstęp od omijanego pojazdu, uczestnika ruchu lub przeszkody;

4) przed wyprzedzaniem upewnić się, czy ma dostateczne miejsce do wyprzedzania bez utrudnienia komukolwiek ruchu;

5) zbliżając się do przejścia dla pieszych, zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu.

7. Osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch zabrania się:

1) poruszania się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu;

2) przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku;

3) ciągnięcia pojazdu lub ładunku;

4) czepiania się pojazdów;

5) poruszania się tyłem.”;

5) w art. 20 w ust. 6 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) hulajnogi elektrycznej i urządzenia transportu osobistego – 20 km/h.”;

6) w art. 22:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Kierujący pojazdem jest obowiązany zawczasu i wyraźnie sygnalizować kierunkowskazem zamiar zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu oraz zaprzestać sygnalizowania niezwłocznie po wykonaniu manewru.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. W przypadku gdy pojazd nie jest wyposażony w kierunkowskazy, kierujący pojazdem jest obowiązany zawczasu i wyraźnie sygnalizować zamiar zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu przez wyciągnięcie ręki w stronę zamierzonej zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu.”;

7) w art. 24 w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„W razie wyprzedzania roweru, wózka rowerowego, motoroweru, motocykla, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego, osoby poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch lub kolumny pieszych odstęp ten nie może być mniejszy niż 1 m.”;

8) w art. 26 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych, z zastrzeżeniem art. 33 ust. 6, art. 33a ust. 2 oraz art. 33b ust. 2.”;

9) w art. 27:

a) ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie:

„1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejazdu dla rowerzystów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego oraz osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, znajdującym się na przejeździe.

1a. Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego oraz osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jadącym na wprost po jezdni, pasie ruchu dla rowerów, drodze dla rowerów lub innej części drogi, którą zamierza opuścić.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Kierujący pojazdem, przejeżdżając przez drogę dla rowerów poza jezdnią, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego oraz osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch.”;

10) w art. 32:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) rowerów, wózków rowerowych lub hulajnóg elektrycznych – 15;”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Zabrania się wjeżdżania między jadące w kolumnie rowery, wózki rowerowe lub hulajnogi elektryczne oraz pojazdy, o których mowa w ust. 5.”;

11) w dziale II w rozdziale 3 tytuł oddziału 11 otrzymuje brzmienie:

„Przepisy dodatkowe o ruchu rowerów, hulajnóg elektrycznych, urządzeń transportu osobistego, motorowerów oraz pojazdów zaprzęgowych”;

12) w art. 33:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeżeli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną, korzystając z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować pierwszeństwa pieszemu.”,

b) w ust. 1a zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną może zatrzymać się w śluzie rowerowej obok innych kierujących tymi pojazdami.”,

c) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zabrania się:”,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Kierujący rowerem, korzystając z chodnika albo drogi dla pieszych, jest obowiązany jechać z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego, zachować szczególną ostrożność, ustępować pierwszeństwa pieszemu oraz nie utrudniać jego ruchu.”;

13) po art. 33 dodaje się art. 33a–33d w brzmieniu:

„Art. 33a. 1. Kierujący hulajnogą elektryczną jest obowiązany korzystać z jezdni, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością nie większą niż 30 km/h, w przypadku gdy brakuje wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów.

2. Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez kierującego hulajnogą elektryczną jest dozwolone wyjątkowo, gdy chodnik jest usytuowany wzdłuż jezdni, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 30 km/h, i brakuje wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów.

3. Kierującemu hulajnogą elektryczną zabrania się:

1) ciągnięcia lub holowania innego pojazdu;

2) przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku.

Art. 33b. 1. Kierujący urządzeniem transportu osobistego jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów, jeżeli jest ona wyznaczona dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Kierujący urządzeniem transportu osobistego, korzystając z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować pierwszeństwa pieszemu.

2. Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez kierującego urządzeniem transportu osobistego jest dozwolone wyjątkowo, gdy brakuje wydzielonej drogi dla rowerów.

3. Kierującemu urządzeniem transportu osobistego zabrania się:

1) ciągnięcia lub holowania innego pojazdu;

2) przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku;

3) czepiania się pojazdów.

Art. 33c. Kierujący hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego, korzystając z chodnika albo drogi dla pieszych, jest obowiązany jechać z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego, zachować szczególną ostrożność, ustępować pierwszeństwa pieszemu oraz nie utrudniać jego ruchu.

Art. 33d. 1. Zabrania się dopuszczania dziecka w wieku do 10 lat do kierowania hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego na drodze.

2. W strefie zamieszkania dopuszcza się kierowanie hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego przez dziecko w wieku do 10 lat wyłącznie pod opieką osoby dorosłej.”;

14) w art. 47:

a) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Dopuszcza się, przy zachowaniu warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2, zatrzymanie lub postój na chodniku przy krawędzi jezdni całego samochodu osobowego, motocykla, motoroweru lub wózka rowerowego.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Dopuszcza się postój roweru, hulajnogi elektrycznej lub urządzenia transportu osobistego na chodniku w miejscu do tego przeznaczonym, a w razie braku takiego miejsca – jak najbliżej zewnętrznej krawędzi chodnika najbardziej oddalonej od jezdni oraz równolegle do tej krawędzi, przy zachowaniu warunków określonych w ust. 1 pkt 2.”;

15) w art. 60 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) ciągnięcia za pojazdem kierującego hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego, osoby poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, osoby na sankach lub innym podobnym urządzeniu, zwierzęcia lub ładunku;”;

16) w art. 129 w ust. 2:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi, używania pojazdu lub urządzenia wspomagającego ruch;”,

b) w pkt 8 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) kierowania pojazdem lub poruszania się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,”;

17) w art. 129b:

a) w ust. 2 w pkt 2 lit. b oraz c otrzymują brzmienie:

„b) ruchu motorowerów, rowerów, wózków rowerowych, hulajnóg elektrycznych, urządzeń transportu osobistego, pojazdów zaprzęgowych oraz o jeździe wierzchem lub pędzeniu zwierząt,

c) ruchu pieszych oraz osób poruszających się przy użyciu urządzeń wspomagających ruch,”,

b) w ust. 3:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) zatrzymania pojazdu, osoby poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch lub jadącego wierzchem;”,

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi, używania pojazdu lub urządzenia wspomagającego ruch;”;

18) w art. 130a w ust. 6a w lit. g kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. h w brzmieniu:

„h) hulajnoga elektryczna lub urządzenie transportu osobistego – za usunięcie – 123 zł; za każdą dobę przechowywania – 23 zł.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń po art. 86 dodaje się art. 86a w brzmieniu:

„Art. 86a. Kto, kierując rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego albo poruszając się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch na chodniku lub drodze dla pieszych, nie porusza się z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego lub nie ustępuje pierwszeństwa pieszemu,

podlega karze grzywny albo karze nagany.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych po art. 20a dodaje się art. 20aa w brzmieniu:

„Art. 20aa. 1. Zarządca drogi może ponadto planować i wykonywać oświetlenie przejść dla pieszych lub przejazdów dla rowerzystów na drogach publicznych na terenie zabudowy.

2. Zarządca drogi finansuje prace, o których mowa w ust. 1.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) rowerem, wózkiem rowerowym, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego – jest karta rowerowa lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T – w przypadku osób, które nie ukończyły 18 lat;”;

2) w art. 8 w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) 10 lat – dla roweru, hulajnogi elektrycznej lub urządzenia transportu osobistego;”;

3) w art. 17 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) wykazała się niezbędnymi umiejętnościami w kierowaniu rowerem odpowiednio podczas zajęć szkolnych, zajęć prowadzonych przez wojewódzki ośrodek ruchu drogowego lub zajęć prowadzonych przez ośrodek szkolenia kierowców posiadający poświadczenie potwierdzające spełnianie dodatkowych wymagań.”.

Art. 5. 1. Hulajnogi elektryczne i urządzenia transportu osobistego wprowadzane do obrotu po dniu 31 grudnia 2035 r. muszą spełniać warunki techniczne określone dla tych pojazdów w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1.

2. Hulajnogi elektryczne i urządzenia transportu osobistego wprowadzone do obrotu przed dniem 1 stycznia 2036 r. mogą nie spełniać warunków technicznych określonych dla tych pojazdów w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 6. Uchwały rady powiatu, o których mowa w art. 130a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, podjęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych uchwał podjętych na podstawie art. 130a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Awatar użytkownika
Michał Ajna
Posty: 5354
Rejestracja: 20 wrz 2015, 21:57

Re: Dziennik Ustaw

Postautor: Michał Ajna » 19 lut 2024, 10:45

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2036 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 po pkt 32 dodaje się pkt 32a w brzmieniu:
„32a) fakturze ustrukturyzowanej – rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie;”;
2) w art. 29a w ust. 15 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) wystawienia faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej.”;
3) w art. 42 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Dokument wywozu podatnik wystawia w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu na rzecz nabywcy, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 4.”;
4) w art. 86:
a) w ust. 19a zdanie pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:
„W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego te warunki zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym te warunki zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym te warunki zostały spełnione.”,
b) po ust. 19b dodaje się ust. 19c w brzmieniu:
„19c. W przypadku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 5, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur fakturę korygującą w postaci faktury ustrukturyzowanej. Przepis ust. 19a zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.”;
5) w art. 87:
a) w ust. 2 wyrazy „ust. 6 i 6a” zastępuje się wyrazami „ust. 6, 6a i 6c”,
b) w ust. 2c wyrazy „ust. 2, 5a i 6” zastępuje się wyrazami „ust. 2, 5a, 6 i 6c”,
c) po ust. 6b dodaje się ust. 6c–6e w brzmieniu:
„6c. Urząd skarbowy jest obowiązany dokonać zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 40 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:
1) w związku z wykonywaniem czynności, dla których występował obowiązek wystawienia faktur na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1, 3 lub pkt 4 w zakresie, w jakim dotyczy otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, uwzględnionych w rozliczeniu podatnika za dany okres rozliczeniowy, podatnik wystawiał wyłącznie faktury ustrukturyzowane,
2) kwota podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, nierozliczona w poprzednich okresach rozliczeniowych i wykazana w deklaracji nie przekracza 3000 zł,
3) podatnik przez kolejne 12 miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje z wnioskiem o zwrot:
a) był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
b) składał za każdy okres rozliczeniowy deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1–3,
c) posiadał rachunek rozliczeniowy lub imienny rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej zawarty w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1– przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a–2c oraz ust. 4a–4f stosuje się odpowiednio.
6d. Przepis ust. 6c stosuje się również w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik oprócz faktur ustrukturyzowanych wystawiał faktury:
1) których nie wystawia się w postaci faktury ustrukturyzowanej z powodu braku zgodności z wzorem faktury ustrukturyzowanej, udostępnionym na elektronicznej platformie usług administracji publicznej zgodnie z art. 106nc ust. 3, lub
2) o których mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 – w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej.”;
6) w art. 88 w ust. 3b po wyrazach „do duplikatów faktur” dodaje się wyrazy „lub kolejnych egzemplarzy faktur”;
7) w art. 106f w ust. 1 w pkt 4 skreśla się wyrazy „cenę jednostkową netto,”;
8) w art. 106g:
a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:
„3a. Faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1.
3b. Jeżeli odbiorca faktury nie wyraził akceptacji, o której mowa w art. 106na ust. 2, faktura ustrukturyzowana może być przesłana temu podmiotowi w postaci z nim uzgodnionej. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
3c. Dostęp do faktury ustrukturyzowanej jest możliwy poprzez podanie danych tej faktury określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 106r pkt 4.”,
b) w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
„Przepisu nie stosuje się do faktur ustrukturyzowanych.”;
9) w art. 106i w ust. 7 wyrazy „30. dnia” zastępuje się wyrazami „60. dnia”;
10) w art. 106j:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2) dokonano zwrotu towarów i opakowań podatnikowi,
3) dokonano nabywcy zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
4) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
– podatnik wystawia fakturę korygującą.”,
b) w ust 2:
– uchyla się pkt 1,
– po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca – w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;”,
– w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–5,”,
– uchyla się pkt 4,
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Faktura korygująca może zawierać:
1) wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo „KOREKTA”;
2) przyczynę korekty.”,
d) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny, może wystawić fakturę korygującą dotyczącą dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, która:
1) zawiera dodatkowo wskazanie okresu, do którego się odnoszą udzielany opust lub udzielana obniżka;
2) może nie zawierać nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą – w przypadku gdy korekta dotyczy wszystkich dostaw towarów i usług.”,
e) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Fakturę korygującą fakturę ustrukturyzowaną wystawia się w postaci faktury ustrukturyzowanej.”;
11) w art. 106l ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Faktura wystawiona ponownie zawiera datę jej wystawienia oraz może zawierać wyraz „DUPLIKAT”.”;
12) w art. 106m w ust. 5:
a) w pkt 2 wyrazy „jej danych.” zastępuje się wyrazami „jej danych, lub”,
b) dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) Krajowego Systemu e-Faktur – w odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych otrzymanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.”;
13) po art. 106n dodaje się art. 106na–106ne w brzmieniu:
„Art. 106na. 1. Fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur.
2. Otrzymywanie faktur ustrukturyzowanych przy użyciu Krajowego Systemu e Faktur wymaga akceptacji odbiorcy faktury.
3. Faktura ustrukturyzowana jest uznana za otrzymaną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur w dniu przydzielenia przez ten system numeru identyfikującego tę fakturę.
Art. 106nb. Z Krajowego Systemu e-Faktur mogą korzystać:
1) podatnik,
2) podmiot wskazany przez podatnika,
3) podmioty, o których mowa w art. 106c,
4) osoby fizyczne wskazane w zawiadomieniu o nadaniu lub odebraniu uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur, którym podatnik lub organ egzekucyjny, o którym mowa w art. 106c pkt 1, nadali uprawnienia do korzystania z tego systemu
– uwierzytelnieni w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 106r pkt 3.
Art. 106nc. 1. Faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
2. Oprogramowanie interfejsowe, o którym mowa w ust. 1, jest dostępne na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór faktury ustrukturyzowanej.
Art. 106nd. 1. Krajowy System e-Faktur jest systemem teleinformatycznym służącym do:
1) nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur;
2) powiadamiania podmiotów, o których mowa w art. 106nb, o nadanych uprawnieniach do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur lub ich odebraniu;
3) uwierzytelnienia oraz weryfikacji uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur posiadanych przez podmioty, o których mowa w art. 106nb;
4) wystawiania faktur ustrukturyzowanych;
5) dostępu do faktur ustrukturyzowanych;
6) otrzymywania faktur ustrukturyzowanych;
7) przechowywania faktur ustrukturyzowanych;
8) oznaczania faktur ustrukturyzowanych numerem identyfikującym przydzielonym przez Krajowy System e-Faktur;
9) analizy i kontroli prawidłowości danych z faktur ustrukturyzowanych;
10) powiadamiania podmiotów, o których mowa w art. 106nb, o:
a) dacie i czasie wystawienia faktury ustrukturyzowanej oraz numerze identyfikującym fakturę ustrukturyzowaną przydzielonym przez Krajowy System e-Faktur oraz dacie i czasie jego przydzielenia,
b) dacie i czasie odrzucenia faktury w przypadku jej niezgodności z wzorem, o którym mowa w art. 106nc ust. 3,
c) braku możliwości wystawienia faktury ustrukturyzowanej – w przypadku niedostępności Krajowego Systemu e-Faktur;
11) powiadamiania podmiotów innych niż określone w art. 106nb o braku uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur.
Art. 106ne. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra komunikaty dotyczące niedostępności Krajowego Systemu e-Faktur.”;
14) po art. 106q dodaje się art. 106r w brzmieniu:
„Art. 106r. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur,
2) sposoby nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur oraz wzór zawiadomienia o nadaniu lub odebraniu tych uprawnień,
3) sposoby uwierzytelnienia podmiotów korzystających z Krajowego Systemu e Faktur,
4) dane faktury ustrukturyzowanej, których podanie umożliwia dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur
– uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji i weryfikacji podmiotów, o których mowa w art. 106nb, oraz zapewnienia dostępu do faktur ustrukturyzowanych i możliwości zapoznania się z ich treścią.”;
15) po art. 112a dodaje się art. 112aa w brzmieniu:
„Art. 112aa. 1. Faktury ustrukturyzowane są przechowywane w Krajowym Systemie e-Faktur przez okres 10 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Przepisów art. 112 i art. 112a nie stosuje się.
2. Po upływie okresu przechowywania faktur, o którym mowa w ust. 1, podatnik przechowuje faktury ustrukturyzowane poza Krajowym Systemem e-Faktur do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przepisy art. 112 i art. 112a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa w art. 193a po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Przepisu § 1 nie stosuje się do faktur ustrukturyzowanych w rozumieniu art. 2 pkt 32a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.”.

Art. 3. Tworzy się Krajowy System e-Faktur.

Art. 4. Czynności, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, dokonane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których termin wystawienia faktury upływa po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, mogą być udokumentowane fakturą ustrukturyzowaną, o której mowa w art. 2 pkt 32a ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 5. Przepisy art. 87 ust. 6c–6e ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do okresów rozliczeniowych przypadających począwszy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6. 1. W latach 2037–2046 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy wynosi 214 472 710 zł, w tym w:
1) 2037 r. – 23 056 127 zł;
2) 2038 r. – 25 796 170 zł;
3) 2039 r. – 26 003 419 zł;
4) 2040 r. – 26 809 867 zł;
5) 2041 r. – 24 345 604 zł;
6) 2042 r. – 19 658 116 zł;
7) 2043 r. – 19 658 116 zł;
8) 2044 r. – 19 658 116 zł;
9) 2045 r. – 19 658 116 zł;
10) 2046 r. – 9 829 058 zł.
2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na obniżeniu wydatków związanych z realizacją zadań wynikających z regulacji wprowadzanych niniejszą ustawą.
3. Organem właściwym, który monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2037 r.

Królowa Polski: (-)Monika
Michał II, Król Senior


Wróć do „Rada Ministrów RP”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 6 gości