Dziennik Ustaw

[Administrator]

Ustawa
z dnia 20 lipca 2034 roku
o ułatwieniu odrzucenia spadku przez rodziców w imieniu dziecka

Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 101 dodaje się § 4 w brzmieniu:
„§ 4. Jeżeli dziecko jest powołane do dziedziczenia wskutek uprzedniego odrzucenia spadku przez rodzica, to czynność polegająca na odrzuceniu spadku w imieniu dziecka przez rodzica, któremu w tym zakresie przysługuje władza rodzicielska, gdy jest dokonywana za zgodą drugiego z rodziców, któremu również w tym zakresie przysługuje władza rodzicielska, albo gdy jest dokonywana wspólnie, nie wymaga zezwolenia sądu opiekuńczego – chyba że spadek przyjmuje inny zstępny rodziców tego dziecka. W braku porozumienia rodziców stosuje się przepis § 3.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego w art. 641 po § 3 dodaje się § 3^1 i 3^2 w brzmieniu:
„§ 3^1. Rodzic, składając w imieniu dziecka oświadczenie o odrzuceniu spadku, informuje o:
1) przysługiwaniu mu władzy rodzicielskiej i jej zakresie,
2) wyrażeniu przez drugiego z rodziców zgody na odrzucenie spadku, chyba że
oświadczenie to jest składane wspólnie,
3) uprzednim odrzuceniu spadku przez któregokolwiek z rodziców,
4) przyjęciu spadku przez innego zstępnego rodziców tego dziecka – chyba że przed złożeniem oświadczenia zostało wydane zezwolenie sądu na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka w postaci odrzucenia spadku.

§ 3^2. Pod względem skutków karnych podanie informacji wskazanych w § 3^1 jest równoznaczne ze złożeniem zeznań pod przyrzeczeniem, o czym sędzia lub notariusz powinien uprzedzić składającego oświadczenie. Jeżeli oświadczenie jest składane na piśmie z podpisem urzędowo poświadczonym, informacje wskazane w § 3^1 zawiera się w treści oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w treści oświadczenia klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za podanie fałszywych informacji.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za podanie fałszywych informacji.”.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 15 lipca 2034 roku o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych

Art. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Ustawa określa zasady zakładania i funkcjonowania cmentarzy, zasady i sposoby postępowania ze zwłokami, szczątkami i prochami ludzkimi, dokonywania ich pochówku oraz zasady przechowywania prochów ludzkich przez osoby fizyczne.”;
2) po art. 1 dodaje się art. 1a i 1b w brzmieniu: „Art. 1a. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) balsamowanie zwłok – utrwalanie zwłok mające na celu powstrzymanie lub spowolnienie ich rozkładu;
2) biourna – zamykane naczynie służące do umieszczenia prochów wraz z nasionami lub sadzonką drzewa lub krzewu oraz niezbędnymi substancjami, którego właściwości umożliwiają wzrost tego drzewa lubkrzewu w naturalnych warunkach;
3) cmentarz – obszar służący do pochówku zwłok, szcząt ków lub prochów w grobach, kolumbariach lub poprzez rozsypanie na polach pamięci;
ponowne pochowanie, w tym samym lub innym grobie;
4) dochowanie – umieszczenie zwłok, szczątków lub prochów w grobie lub niszy, w którym złożono już przynajmniej jedne zwłoki, szczątki lub prochy;
5) dom przedpogrzebowy – kompleks budynków, budynek lub część budynku posiadający w szczególności kostnicę i salę służącą do przeprowadzania ceremonii pogrzebowych;
6) drzewo pamięci – drzewo lub krzew wyrosły z biourny umieszczonej w grobie biournowym w ogrodzie pamięci;
7) ekshumacja – wydobycie z grobu zwłok, szczątków lub prochów, i ich ponowne pochowanie, w tym samym lub innym grobie;
8) grób biournowy – grób urnowy ziemny przeznaczony wyłącznie do chowania biourny;
9) grób murowany – grób będący dołem, którego boki są murowane do poziomu gruntu, do którego chowa się trumnę ze zwłokami lub szczątkami, dopuszcza się pochowanie wielu urn z prochami, a nad trumną lub urną zakłada się sklepienie;
10) grób murowany zbiorowy – grób murowany służący do pochowania więcej niż jednej trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urn z prochami;
11) grób urnowy – grób ziemny lub murowany przeznaczony wyłącznie do chowania urny lub urn;
12) grób ziemny – grób stanowiący dół niemurowany, do którego chowa się trumnę ze zwłokami lub szczątkami, urny z prochami lub biourny i
zasypuje ziemią;
13) grób ziemny zbiorowy – grób ziemny służący do pochowania więcej niż jednej trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urny z prochami;
14) katakumby – pomieszczenie podziemne posiadające nisze w ścianach służące do pochowania zwłok, szczątków lub prochów w trumnach lub
urnach;
15) kolumbarium – budowla z niszami przeznaczona do składania urn;
16) kostnica – budynek lub jego część służąca do przechowywania i przygotowywania zwłok lub szczątków do pochówku;
17) krematorium – budynek lub jego część, wyposażony w urządzenia służące do kremacji, promesji lub resomacji zwłok lub szczątków;
18) ogród pamięci – niezabudowane, wydzielone miejsce, usytuowane na terenie cmentarza, wolne od grobów, kolumbariów, katakumb i pól
pamięci, na którym znajdują się groby biournowe;
19) pochowanie – złożenie zwłok, szczątków lub prochów, w grobach, katakumbach, kolumbariach, rozsypanie na polach pamięci lub zatopienie
w morzu;
20) pole pamięci – niezabudowane, wydzielone miejsce, usytuowane na terenie cmentarza, wolne od grobów, kolumbariów lub katakumb,
służące do rozsypywania prochów;
21) prochy – prochy powstałe w wyniku skremowania zwłok lub szczątków;
22) prosektorium – budynek lub jego część posiadający salę sekcyjną oraz infrastrukturę służąca do przechowywania i przygotowywania zwłok lub
szczątków do pochówku;
23) szczątki – pozostałości zwłok ludzkich lub ich części odłączone od całości, w tym wydobyte z miejsca ich położenia;
24) trumna – skrzynia, w której chowa się zwłoki lub szczątki, w tym – wykonana z materiałów podlegających rozkładowi w glebie;
25) urna – zamykane naczynie służące do umieszczenia prochów, w tym – wykonane z materiałów podlegających rozkładowi w glebie;
26) zwłoki – ciało osoby zmarłej, w związku z której śmiercią wystawiono akt stanu cywilnego.
Art. 1b. 1. Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gmin.
2. O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego decyduje rada gminy, a w miastach na prawach powiatu rada miasta, po uzyskaniu zgody właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.
3. Właściwe władze kościoła lub innego związku wyznaniowego decydują o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza wyznaniowego, które może nastąpić na terenie przeznaczonym na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.
4. O zamknięciu cmentarza komunalnego decyduje właściwa rada gminy lub rada miasta po zasięgnięciu opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.
4
5. O zamknięciu cmentarza wyznaniowego decyduje właściwa władza kościoła lub innego związku wyznaniowego, po zasięgnięciu opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.”;
3) w art. 6 w ust. 5 wyrazy „ministra właściwego do spraw wyznań religijnych” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych”;
4) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: „Art. 6a. Groby ziemne, murowane, urnowe, a także kolumbaria, pola pamięci oraz ogrody pamięci mogą znajdować się wyłącznie na cmentarzach.”;
5) w art. 7:
a) w ust. 1 po wyrazie „grób” dodaje się wyraz „ziemny”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku grobu ziemnego wieloosobowego lub w przypadku
dochowania do grobu, w którym pochowano urnę lub urny.”,
c) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Po upływie 20 lat ponowne użycie grobu ziemnego pojedynczego nie może nastąpić, jeżeli właściciel lub
współwłaściciel prawa do grobu zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na
dalsze 20 lat i może być odnowione.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do pochowania w grobach murowanych, przeznaczonych do pomieszczenia zwłok więcej niż jednej osoby, a także do pochowania w grobach urnowych przeznaczonych do pomieszczenia więcej niż jednej urny.”,
d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W istniejących grobach murowanych dopuszcza się chowanie zwłok osób zmarłych w ciągu 20 lat od wydania decyzji o zamknięciu cmentarza. Przy zmianie przeznaczenia terenu cmentarnego przepis art. 6 ust. 7 stosuje się również do zwłok i urn z prochami pochowanych w tym dwudziestoletnim okresie.”,
e) dodaje się ust. 7-12 w brzmieniu: „7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do kolumbariów i katakumb.
5
8. Grób biournowy może być użyty do ponownego chowania po upływie 20 lat i usunięciu drzewa pamięci zgodnie z przepisami ust. 9-11.
Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się.
9. Drzewo pamięci może być usunięte wyłącznie, gdy:
1) zagraża życiu lub zdrowiu ludzi, lub
2) obumarło, lub
3) stało się wywrotem lub złomem w rozumieniu art. 5 pkt 26c i 26d ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
10. Usunięcie drzewa pamięci następuje na podstawie zezwolenia wydanego przez starostę na wniosek właściwego wójta (burmistrza,
prezydenta miasta), gdy drzewo pamięci znajduje się na cmentarzu komunalnym, lub właściwej władzy kościelnej, gdy drzewo pamięci znajduje się na cmentarzu wyznaniowym, albo osoby, której przysługiwało prawo pochowania prochów złożonych w biournie lub ich następcom prawnym.
11. Do usunięcia drzewa pamięci nie stosuje się przepisów rozdziału 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
12. Zarząd cmentarza, za zgodą osoby, która skorzystała z prawa pochowania zwłok lub jej następcy prawnego, w miejsce usuniętego drzewa pamięci sadzi inne drzewo lub krzew.”;
6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. Nowy grób można założyć w rzucie korony drzewa, gdy:
1) nie prowadzi to do uszkodzenia głównych korzeni;
2) odległość grobu od pnia równa jest co najmniej dwukrotnemu obwodowi drzewa mierzonego na wysokości 130 cm od gruntu.”;
7) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Prawo to służy, obok osoby określonej w ust. 3, także jej małżonkowi i partnerowi, z wyjątkiem małżonka lub partnera, który pozostawał z nią w separacji, osobie pozostającej w trwałym wspólnym pożyciu, wstępnym, zstępnym, rodzeństwu i przysposobionym.”;
6
8) w art. 9 w ust. 4 wyrazy „inspektora sanitarnego” zastępuje się wyrazami
„państwowego powiatowego inspektora sanitarnego”;
9) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. 1. Zwłoki i szczątki ludzkie mogą być przechowywane jedynie w kostnicach, prosektoriach lub domach pogrzebowych.
2. Zwłoki lub szczątki chowa się w trumnach.
3. Prochy chowa się w urnach lub biournach.
4. Prochy przechowuje się w urnach.”;
10) w art. 10:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. 1. Prawo pochowania zwłok lub prochów
albo przechowywania urny z prochami mają:
1) małżonek, o ile nie pozostawał ze zmarłym w separacji bezpośrednio przed śmiercią;
2) partner w związku partnerskim.
3) osoba, która pozostawała ze zmarłym w faktycznym, trwałym wspólnym pożyciu bezpośrednio przed śmiercią;
4) zstępni;
5) przysposobieni;
6) wstępni;
7) krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa;
8) powinowaci w linii prostej do 1 stopnia.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: „1a. Prawo pochowania osób wojskowych zmarłych w czynnej służbie wojskowej przysługuje właściwym organom wojskowym w myśl przepisów wojskowych.
1b. Prawo pochowania zwłok osób zasłużonych wobec Państwa i społeczeństwa przysługuje organom państwowym, instytucjom i
organizacjom społecznym.
1c. Prawo pochowania zwłok przysługuje również osobom, które dobrowolnie się do tego zobowiążą.”;
11) w art. 11 w ust. 8 wyrazy „inspektora sanitarnego” zastępuje się wyrazami „państwowego powiatowego inspektora sanitarnego”;
12) w art. 12:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zwłoki i szczątki mogą być pochowane przez złożenie w grobach ziemnych i murowanych, z wyjątkiem grobów urnowych, lub w katakumbach albo przez zatopienie w morzu.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1d w brzmieniu: „1a. Prochy mogą być pochowane przez złożenie w grobach ziemnych, w grobach murowanych, w
grobach urnowych, w tym grobach biournowych, w katakumbach lub w kolumbariach, przez rozsypanie na polach pamięci lub przez zatopienie w
morzu.
1b. Prochy mogą być przechowywane przez osobę najbliższą wobec osoby zmarłej wyłącznie na zasadach określonych w art. 12a i 12b.
1c. Zatopienie w morzu, o którym mowa w ust. 1, może być dokonane tylko w przypadku osób zmarłych na okrętach będących na pełnym morzu nastąpić zgodnie ze zwyczajem morskim. W przypadku gdy okręt może w przeciągu 24 godzin przybyć do portu objętego programem podróży, należy zwłoki przewieźć na ląd i pochować.
1d. Wyjątki od przepisów ust. 1c mogą być czynione przez kapitana okrętu z uwzględnieniem wskazań sanitarnych i wojskowych, jeżeli chodzi o okręty wojenne lub inne używane do celów wojskowych.”,
c) uchyla się ust. 3 i 4;
13) po art. 12 dodaje się art. 12a-12c w brzmieniu: „Art. 12a. 1. Prochy przechowuje się wyłącznie w trwale zamkniętych urnach.
2. Prawo do przechowywania prochów osoby zmarłej przysługuje osobom najbliższym wobec niej, zgodnie z porządkiem określonym w art. 10 ust. 1c pkt 1-7.
3. Prochy mogą być przechowywane jedynie w miejscu zamieszkania osoby uprawnionej.
4. Prochy przechowuje się w sposób gwarantujący poszanowanie godności osoby zmarłej, w szczególności integralność prochów zmarłego i nienaruszalność urny, jak również ochronę życia i zdrowia ludzkiego.
5. Zabronione jest przechowywanie prochów ludzkich:
1) w miejscach służących do przechowywania odpadów,
2) w łazienkach, toaletach i ustępach,
3) w pomieszczeniach kuchennych i spiżarniach,
4) w piwnicach, garażach i pomieszczeniach magazynowych,
5) w pomieszczeniach przeznaczonych dla dzieci do ukończenia 13. roku życia na cele sypialne, edukacyjne lub rekreacyjne,
6) w miejscach znajdujących się w pobliżu legowisk zwierząt.
6. Przed przyjęciem prochów na przechowanie osoba uprawniona składa właściwemu ze względu na jej miejsce zamieszkania państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu pisemne oświadczenie o zamiarze przyjęcia urny z prochami danej osoby, miejscu i warunkach, w jakich urna będzie przechowywana.
7. Osoba, o której mowa w ust. 6, jest obowiązana poinformować właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o zmianie miejsca ich przechowywania. Przepisy ust. 3-5 stosuje się odpowiednio.
8. Osoba, o której mowa w ust. 6, może zdecydować o pochowaniu przechowywanych przez siebie prochów zmarłego w każdym czasie. Przed pochowaniem jest zobowiązana powiadomić o tym właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego oraz osoby określone w art. 10 ust. 1c pkt 1-7.
9. Osoba, o której mowa w ust. 6, może przekazać innej osobie za jej zgodą prochy zmarłego, zgodnie z porządkiem określonym w art. 10 ust 1c pkt 1-7. Przepisy ust. 3-6 stosuje się odpowiednio.
10. W przypadku śmierci osoby, o której mowa w ust. 6, prawo do
przechowywania posiadanych przez nią prochów przysługuje zgodnie z
porządkiem określonym w art. 10 ust. 1c pkt 1-7.
Art. 12b. 1. Właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny w ciągu pięciu dni odmawia przyjęcia oświadczenia, którym mowa w art. 12a ust. 6, jeżeli osoba uprawniona nie daje rękojmi zapewnienia warunków przechowywania urny z prochami, o których mowa w art. 12a ust. 3 i 4. Odmowa następuje w formie decyzji administracyjnej.
2. Do czasu upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, prochy przechowywane są w urnie w kostnicy, prosektorium lub domu pogrzebowym.
3. W przypadku odmowy przyjęcia oświadczenia, którym mowa w art. 12an ust. 6, osoba uprawniona obowiązana jest niezwłocznie pochować urnę z
prochami.
4. Właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny ma prawo
przeprowadzenia kontroli miejsca oraz warunków przechowywania prochów.
5. W przypadku stwierdzenia niezgodności treści oświadczenia ze stanem faktycznym lub stwierdzenia niespełnienia warunków, o których mowa w art. 12 ust. 3-5, właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny w drodze decyzji nakazuje pochowanie urny z prochami. Decyzja ma rygor natychmiastowej wykonalności.
6. Właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny prowadzi ewidencję osób przechowujących prochy zmarłych.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim muszą odpowiadać urny służące do przechowywania prochów ludzkich, mając na względzie potrzebę właściwej ochrony pamięci po osobie zmarłej.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 12a ust. 6, oraz zasady prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 6, mając na względzie potrzebę zapewnienia szybkości postępowania w tych sprawach oraz właściwych warunków kontroli miejsca i warunków przechowywania urny z prochami.
Art. 12c. 1. Otwieranie trumny, urny lub biourny po ich zamknięciu jest zabronione.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do otwarcia trumny, urny lub biourny w kostnicy, prosektorium lub domu pogrzebowym albo w przypadku rozsypania
prochów na polu pamięci.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku dokonania balsamacji zwłok lub dokonania kremacji znajdujących się w niej zwłok lub szczątków ludzkich.
4. Otwarcie trumny lub urny może również nastąpić na podstawie decyzji
właściwego prokuratora, w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że przyczyną
zgonu było przestępstwo.”;
10
14) w art. 15 w ust. 1 w pkt 1 i 3 wyrazy „inspektora sanitarnego” zastępuje się wyrazami „państwowego powiatowego inspektora sanitarnego”;
15) uchyla się art. 16 w całości;
16) w art. 18:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto narusza przepisy niniejszej ustawy i rozporządzeń wydanych na jej podstawie, podlega karze grzywny,
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”,
b) uchyla się ust. 2,
c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „2. Kto niszczy, uszkadza, usuwa bez zezwolenia drzewo pamięci lub prowadzi prace ziemne, które zagrażają jego dobrostanowi, podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”;
17) w art. 20:
a) w ust. 1 dodaje się pkt 5-6 w brzmieniu: „5) wymagania, jakim muszą odpowiadać pola pamięci;
6) wymagania, jakim muszą odpowiadać ogrody pamięci”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, postępowanie ze zwłokami i szczątkami oraz warunki ich ekshumacji i przewozu, mając na względzie potrzebę poszanowania pamięci osoby zmarłej oraz ochrony życia i zdrowia ludzi.”,
c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne, którym muszą odpowiadać biourny oraz groby biournowe, sposób umieszczania biourn w grobach biournowych, sposób zapewnienia wzrostu drzew pamięci oraz szczegółowe warunki ich utrzymania i oznakowania, mając na względzie potrzebę poszanowania pamięci osoby zmarłej oraz zapewnienia dobrostanu drzew pamięci.”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa z dnia 5 sierpnia 2034 roku o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora

Art. 1
W ustawie z dnia 9 maja 1996 o wykonywaniu mandatu posła i senatora art. 43 ust. 1 uzyskuje brzmienie:
"1. Poseł i senator ma prawo, na terenie kraju, do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego oraz środkami publicznej komunikacji miejskiej, a także do wystąpienia o zwrot kosztów przelotów w krajowym przewozie lotniczym."

Art. 2
Ustawa wchodzi w życie 30 dni po ogłoszeniu jej w Dzienniku Ustaw.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 20 lipca 2034 roku
o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 179^5 dodaje się art. 179^6 w brzmieniu:
„Art. 179^6 § 1. Pracownicy w ciąży, przez cały okres trwania ciąży przysługuje urlop ciążowy.
§ 2. Pracownica łączy korzystanie z urlopu ciążowego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu w wymiarze nie niższym niż 1/5 pełnego wymiaru czasu pracy i nie wyższym niż 4/5 pełnego wymiaru czasu pracy. Urlopu ciążowego udziela się na pozostałą część dotychczasowego wymiaru czasu pracy.
§ 3. Urlop ciążowy jest udzielany na wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej pracownicy składany w terminie nie krótszym niż 7 dni przed dniem wskazanym we wniosku, od którego pracownica chce rozpocząć korzystanie z urlopu. Do wniosku dołącza się dokumenty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 186^8a. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownicy.
§ 4. Pracownica może zrezygnować z korzystania z urlopu ciążowego w każdym czasie za zgodą pracodawcy i powrócić do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.”;

2) w art. 186^8a w pkt 9 po słowach „o którym mowa w pkt 8” dodaje się przecinek i dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu:
„10) treść wniosku o udzielenie urlopu ciążowego,
11) dokumenty dołączane do wniosku, o którym mowa w pkt 10”.

Art. 2. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 po w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) zasiłek ciążowy.”;
2) po rozdziale 7 dodaje się Rozdział 7a w brzmieniu:
„Rozdział 7a Zasiłek ciążowy
Art. 35a 1. Zasiłek ciążowy przysługuje ubezpieczonej w okresie ciąży.
2. Zasiłek ciążowy przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu ciążowego.
3. Miesięczny zasiłek ciążowy za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu ciążowego wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku.
4. Do zasiłku ciążowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 oraz art. 12 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3.”;
3) Art. 47 otrzymuje brzmienie:
„Przepisy art. 36-42 i art. 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłku opiekuńczego i zasiłku ciążowego, a do świadczenia rehabilitacyjnego także art. 46.”.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 31 sierpnia 2034 roku
o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego

Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. — Kodeks postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 958 dodaje się art. 958^1 w brzmieniu:
"Art. 958^1 . § 1. Z chwilą obwieszczenia o licytacji nieruchomości służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych współwłaścicielowi tej nieruchomości, który nie jest dłużnikiem osobistym i który korzysta z tej nieruchomości dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, przysługuje aż do trzeciego dnia przed licytacją prawo przejęcia nieruchomości na własność w cenie nie niższej od sumy oszacowania. Przy wniosku o przejęcie wnioskodawca nie składa rękojmi.
§ 2. Jeżeli kilku współwłaścicieli zgłosi wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu z nich, któremu przysługuje większy udział we współwłasności nieruchomości. W wypadku równych udziałów o pierwszeństwie rozstrzyga sąd.";
2) w art. 960 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
"Jeżeli nikt z prawa przejęcia nieruchomości na podstawie trzech artykułów poprzedzających wcześniej nie skorzysta albo jeżeli przedmiotem egzekucji nie jest nieruchomość rolna lub służącą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, komornik po dokonaniu obwieszczeń przedstawia akta sądowi." ,
3) w art. 982 dodaje się § 4 w brzmieniu:
"§ 4. Jeżeli na licytacji nikt nie przystąpił do przetargu, a przedmiotem egzekucji jest nieruchomość służąca zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, współwłaściciel nieruchomości wystawionej na licytację, który korzysta z tej nieruchomości dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, niebędący dłużnikiem osobistym, ma prawo przejęcia nieruchomości na własność w cenie nie niższej od trzech czwartych sumy oszacowania. Wniosek o przejęcie nieruchomości należy zgłosić w ciągu tygodnia od licytacji. Przy wniosku o przejęcie wnioskodawca nie składa rękojmi. Przepis art. 958 1 S 2 stosuje się odpowiednio.";
4) w art. 983 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
"Jeżeli nikt nie zgłosił wniosku o przejęcie nieruchomości w myśl artykułu poprzedzającego albo przedmiot egzekucji nie jest nieruchomością rolną lub służącą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, komornik na wniosek wierzyciela wyznacza drugą licytację, na której cena wywołania stanowi dwie trzecie sumy oszacowania.";
5) w art. 984 w § 1 zdanie drugie i trzecie otrzymują brzmienie:
"Jeżeli przedmiotem egzekucji jest nieruchomość rolna lub służąca zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, stosuje się art. 982 z wynikającą z niniejszego przepisu zmianą co do ceny przejęcia. W wypadku gdy osoby określone w art. 982 nie skorzystają z prawa przejęcia nieruchomości rolnej lub służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, prawo to przysługuje także wierzycielowi egzekwującemu i hipotecznemu.";
6) w art. 1005 dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu:
"Współwłaścicieli nieruchomości należy zawiadomić o terminie opisu i oszacowania. Przysługuje im prawo zaskarżenia opisu i oszacowania.";

Art. 2. 1 . Do postępowań egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
2. Czynności egzekucyjne dokonane zgodnie z dotychczasowymi przepisami pozostają w mocy.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 7 listopada 2034 roku
o zmianie ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego

Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego:
1) w Art. 2. 1. dodaję się podpunkt 6 oraz 7 i 8 o treści
“Art. 2. 1. 6) .
Osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji w rozumieniu art. 1a ust. 4 pkt 1.
“Art. 2. 1. 7)
Seniorzy którzy ukończyły 85 lat.
“Art. 2. 1. 8)
przewodnicy lub opiekunowie towarzyszący w podróży osobie niewidomej albo osobie niezdolnej do samodzielnej egzystencji w rozumieniu art. 2 ust. 3.
2) Art. 2. 3. otrzymuje brzmienie
“Art. 2. 3. Do ulgi 100% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego oraz autobusowego, na podstawie biletów jednorazowych, jest uprawniony przewodnik lub opiekun towarzyszący w podróży osobie niewidomej albo osobie niezdolnej do samodzielnej egzystencji.
3) Art. 2. 5. otrzymuje brzmienie
“Art. 2. 5. Do ulgi 90% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego oraz autobusowego są uprawnione następujące osoby:
1) dzieci i młodzież dotknięte inwalidztwem lub niepełnosprawne – na podstawie biletów jednorazowych lub miesięcznych imiennych;
2) jedno z rodziców lub opiekun dzieci i młodzieży dotkniętych inwalidztwem lub niepełnosprawnych – na podstawie biletów jednorazowych.
Uprawnienie to obejmuje wyłącznie przejazd z miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu do przedszkola, szkoły, szkoły wyższej, placówki opiekuńczo--wychowawczej, placówki oświatowo-wychowawczej, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, specjalnego ośrodka wychowawczego, ośrodka umożliwiającego dzieciom i młodzieży spełnianie obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, ośrodka rehabilitacyjno-wychowawczego, domu pomocy społecznej, ośrodka wsparcia, zakładu opieki zdrowotnej, poradni psychologiczno- -pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, a także na turnus rehabilitacyjny – i z powrotem.
4) Art. 2. 7. otrzymuje brzmienie
“Art. 2. 7. Do ulgi 100% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych i pospiesznych oraz autobusowego w komunikacji zwykłej, przyspieszonej i pospiesznej, na podstawie biletów jednorazowych, są uprawnione cywilne niewidome ofiary działań wojennych uznane za osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji.
3) Art. 3. otrzymuje brzmienie
“Art. 3. Do dwóch przejazdów w ciągu roku z ulgą 51% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych, pospiesznych i ekspresowych uprawnieni są emeryci i renciści oraz ich współmałżonkowie, na których pobierane są zasiłki rodzinne

4) Art. 4. 1. otrzymuje brzmienie
“Art. 4. 1. Do ulgi 100% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych oraz autobusowego w komunikacji zwykłej, na podstawie biletów jednorazowych, są uprawnione osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji, z wyjątkiem osób określonych w ust. 1a.
5) Art. 4. 1a. otrzymuje brzmienie
“Art. 4. 1a. Do ulgi 100% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych oraz autobusowego
w komunikacji zwykłej, na podstawie biletów jednorazowych lub miesięcznych imiennych, są uprawnione osoby niewidome uznane za niezdolne do samodzielnej egzystencji.
6) Art. 4. 3. otrzymuje brzmienie
“Art. 4. 3. Do ulgi 51% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego oraz autobusowego, na podstawie biletów jednorazowych lub miesięcznych imiennych, są uprawnione osoby niewidome, jeśli nie są uznane za osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji.
7) w art. 4 w ust. 4 skreśla się pkt 1 - 2a;
8) w art. 4 ust. 4a otrzymuje brzmienie:
"4a. Do ulgi 51% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w pociągach osobowych, pospiesznych i ekspresowych, na podstawie biletów jednorazowych lub okresowych imiennych są uprawnione następujące osoby:
1) dzieci w wieku powyżej 4 lat do rozpoczęcia odbywania obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego;
2) dzieci i młodzież w okresie od rozpoczęcia odbywania obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego do ukończenia szkoły podstawowej lub ponadpodstawowej - publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia;
3) dzieci i młodzież, nie dłużej niż do ukończenia 18. roku życia, w okresie pobierania nauki języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej lub innych przedmiotów nauczanych w języku polskim w:
a) szkołach prowadzonych przez organizacje społeczne za granicą zarejestrowanych w bazie prowadzonej przez upoważnioną jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania,
b) szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw,
c) sekcjach polskich funkcjonujących w szkołach działających w systemach oświaty innych państw,
d) szkołach europejskich działających na podstawie Konwencji o Statucie Szkół Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia 21 czerwca 1994 r.;
4) studenci do ukończenia 26 roku życia; osobom, które ukończyły studia pierwszego stopnia przysługuje to prawo do dnia 31 października roku, w którym ukończyły te studia.".
9) Art. 5. 1. otrzymuje brzmienie.
“Do ulgi 51% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego w komunikacji zwykłej i przyspieszonej, na podstawie biletów imiennych miesięcznych, są uprawnione dzieci i młodzież w okresie od rozpoczęcia odbywania obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego do ukończenia szkoły podstawowej lub ponadpodstawowej – publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia.
10) Art. 5. 1c otrzymuje brzmienie
“Do ulgi 51% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego w komunikacji zwykłej i przyspieszonej, na podstawie biletów imiennych miesięcznych, są uprawnione dzieci i młodzież, o których mowa w art. 4 ust. 4 pkt 2a, nie dłużej niż do ukończenia 18. roku życia

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2035 r.

Królowa Polski: Monika

[Michał Ajna]

Ustawa budżetowa na rok 2035
z 25 listopada 2034 roku

Art. 1. 1. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1. łączną kwotę dochodów budżetu państwa na 973 380 317 tys. zł
2. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2. łączną kwotę wydatków budżetu państwa na 998 950 885 tys. zł
3. Deficyt budżetu państwa na dzień 31 grudnia 2035 ustala się na kwotę nie wyższą niż 25 570 568 tys. zł

Art. 2. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 1 000 000 tys. zł

Art. 3. Prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosi 104%.

Art. 4. Prognozowane przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej wynosi 10 200 zł

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2035 roku.

Królowa Polski (-)Monika

I. Ogółem 973 380 317 (w tysiącach złotych)
I Dochody podatkowe 897 699 667
1.1. Podatki pośrednie 598 267 176
z tego:
Podatek od towarów i usług 397 482 585
Podatek akcyzowy 195 608 332
Podatek od gier 5 176 259
1.2. Podatek dochodowy od osób prawnych 110 291 041
1.3. Podatek dochodowy od osób fizycznych 19 026 015
1.4. Podatek od funduszu wynagrodzeń 162 565 642
1.5. Podatek tonażowy 10
1.6. Podatek od wydobycia niektórych kopalin 7 549 783
2. Dochody niepodatkowe 75 680 650
2.1. Dywidendy 12 959 456
2.2. Wpłaty z zysku z Narodowego Banku Polskiego 1 000
2.3. Cło 8 349 395
2.4. Opłaty, grzywny, odsetki i inne dochody niepodatkowe 34 929 344
2.5. Wpłaty Jednostek Samorządu Terytorialnego 8 065 908
3. Środki z Unii Europejskiej i innych źródeł 11 375 547

II. Ogółem 998 950 885 (w tysiącach złotych)
010 Rolnictwo i łowiectwo 12 237 459
020 Leśnictwo 177 335
050 Rybołówstwo i rybactwo 366 888
100 Górnictwo i kopalnictwo 1 831 361
150 Przetwórstwo przemysłowe 1 516 703
500 Handel 1 444 835
550 Hotele i restauracje 55 384
600 Transport i łączność 21 154 600
630 Turystyka 76 646
700 Gospodarka mieszkaniowa 18 500 081
710 Działalność usługowa 1 507 633
720 Informatyka 1 100 000
730 Nauka 23 041 113
750 Administracja publiczna 22 565 175
751 Urzędy naczelnych organów władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa oraz sądownictwa 4 358 045
752 Obrona narodowa 152 820 000
753 Obowiązkowe ubezpieczenia społeczne 160 207 481
754 Bezpieczeństwo publiczne i ochrona przeciwpożarowa 30 027 753
755 Wymiar sprawiedliwości 23 623 174
757 Obsługa długu publicznego 60 790 336
758 Różne rozliczenia 181 384 000
801 Oświata i wychowanie 22 027 630
803 Szkolnictwo wyższe 25 295 986
851 Ochrona zdrowia 152 820 000
852 Pomoc społeczna 30 371 191
853 Pozostałe zadania w zakresie polityki społecznej 37 060 784
854 Edukacyjna opieka wychowawcza 651 511
900 Gospodarka komunalna i ochrona środowiska 2 120 995
921 Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego 7 722 272
925 Ogrody botaniczne i zoologiczne oraz naturalne obszary i obiekty chronionej przyrody 938 448
926 Kultura fizyczna 1 156 066

[Administrator]

Postanowienie Królowej Polski z dnia 23 grudnia 2034 r. w sprawie zarządzenia wyborów uzupełniających do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Na podstawie art. 251 § 7-8 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, w związku z postanowieniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 grudnia 2034 r. w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu poseł Weroniki Ryszkowskiej w JOW nr 15, stanowi się, co następuje:

§ 1. Zarządzam wybory uzupełniające do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w województwie dolnośląskim – jednomandatowy okręg wyborczy nr 15, do mandatu, którego wygaśnięcie stwierdził Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 2. Datę wyborów wyznaczam na niedzielę 11 marca 2035 r.
§ 3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych, określa kalendarz wyborczy, stanowiący załącznik do niniejszego postanowienia.
§ 4. Postanowienie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski Monika

Jednomandatowy Okręg Wyborczy nr 15 – część województwa dolnośląskiego, obejmuje część obszaru miasta na prawach powiatu Wrocław, obejmującą obszar dawnych dzielnic:
Stare Miasto, Śródmieście
Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: Wrocław

[Michał Ajna]

Ustawa z dnia 23 grudnia 2034 o Narodowym Instytucie Eksperymentów i Badań Obronnych

Art. 1.
1. Ustawa określa zasady działania Narodowego Instytutu Eksperymentów i Badań Obronnych, zwanego dalej Instytutem.
2. Instytut jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powołaną do realizacji zadań z zakresu badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego i obronności państwa.
3. Siedzibą Instytutu jest Rzeszów.
4. Instytut działa na podstawie ustawy.

Art. 2.
1. Organami Instytutu są:
1) Dyrektor Instytutu;
2) Rada Instytutu.

Art. 3.
1. Dyrektor jest wyłaniany w drodze konkursu przeprowadzonego przez Ministra Obrony Narodowej i przez niego powoływany.
2. Dyrektor jest powoływany na 5 letnią kadencję.
3. Ta sama osoba może pełnić funkcję Dyrektora nie dłużej niż przez dwie kadencje.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, regulamin konkursu na stanowisko Dyrektora, sposób wyłaniania komisji konkursowej, sposób publikacji informacji o konkursie oraz dokumentowania spełniania wymagań dotyczących doświadczenia i kwalifikacji zawodowych kandydatów, uwzględniając konieczność zapewnienia przejrzystości i rzetelności procedury konkursowej.

Art. 4. Kandydatem na stanowisko Dyrektora może być osoba, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
3) posiada co najmniej wykształcenie wyższe;
4) posiada znajomość języka angielskiego w stopniu umożliwiającym swobodne porozumiewanie się, również w sprawach dotyczących działalności naukowej;
5) posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w kierowaniu zespołami pracowniczymi;
6) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r. nie pracowała w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia
18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, nie pełniła w nich służby ani nie współpracowała z tymi organami.

Art. 5. Powołanie, o którym mowa w art. 2 ust. 2, stanowi nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.

Art. 6. Dyrektor kieruje działalnością Instytutu, w szczególności podejmuje decyzje w sprawach związanych z realizacją i podziałem środków finansowych na realizację badań naukowych i prac rozwojowych oraz realizacją innych zadań Instytutu. Dyrektor jest odpowiedzialny za prawidłowość i sprawność realizacji zadań Instytutu.
2. Dyrektor samodzielnie dokonuje czynności prawnych w imieniu Instytutu i reprezentuje je na zewnątrz.
3. Dyrektor jest odpowiedzialny za gospodarkę finansową Instytutu oraz za zarządzanie i gospodarowanie majątkiem Instytutu.

Art. 7.
1. Rada opiniuje i przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej do wglądu przyjęte do realizacji programy badań naukowych i prac rozwojowych.
2. Skład Rady oraz sposób powoływania jej członków określi Minister Obrony Narodowej w drodze rozporządzenia uwzględniając konieczność zapewnienia merytorycznego wsparcia i doradztwa Instytutowi oraz odpowiedniego nadzór nad działaniem Instytutu.

Art. 8. Nabór kandydatów na wolne stanowiska pracy w Instytucie jest otwarty i konkurencyjny.

Art. 9.
1. Instytut zarządza programami badań naukowych i prac rozwojowych oraz finansuje lub współfinansuje te programy.
2. Programy badań naukowych i prac rozwojowych, są finansowane ze środków finansowych, o których mowa w art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 25 maja 2001 roku o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 10. Do zadań Instytutu należy:
1) wspieranie komercjalizacji wyników badań naukowych lub prac rozwojowych oraz innych form ich transferu do gospodarki;
2) inicjowanie i realizacja programów obejmujących finansowanie badań naukowych lub prac rozwojowych oraz działań przygotowujących do wdrożenia wyników badań naukowych lub prac rozwojowych;
3) inicjowanie i realizacja programów obejmujących finansowanie badań aplikacyjnych mających na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawionych na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
4) udział w realizacji międzynarodowych programów badań naukowych lub prac rozwojowych, w tym programów współfinansowanych ze środków
zagranicznych.

Art. 11. W celu realizacji swoich zadań Instytut może:
1) udzielać finansowania w formie:
a) wsparcia bezzwrotnego,
b) pomocy zwrotnej, o której mowa w art. 67 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.
ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,
c) instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 lit. p rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, EURATOM) nr 966/2012 z dnia 25
października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE,
Euratom) nr 1605/2002;
2) utworzyć spółki, obejmować lub nabywać udziały i akcje lub obejmować warranty subskrypcyjne uprawniające do zapisu lub objęcia akcji w spółkach mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą;
3) obejmować lub nabywać certyfikaty inwestycyjne, o których mowa w art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Art. 12. W wykonywaniu zadań wynikających z ustawy Instytut może podejmować działania, które mają potencjał osiągnięcia dużych korzyści lecz niosą również za sobą wysokie ryzyko porażki.

Art. 13.
1. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór nad działalnością Instytutu z punktu widzenia legalności, gospodarności i rzetelności.
2. Minister Obrony Narodowej może wskazywać Dyrektorowi kierunki działania jeśli uzna je za niezbędne w zakresie realizacji interesów bezpieczeństwa narodowego.
3. Dyrektor musi stosować się do kierunków wyznaczonych zgodnie z ust. 2.

Art. 14. Programy realizowane przez Instytut podlegają obowiązkowemu zewnętrznemu audytowi.

Art. 15.
1. Przychodami Instytutu są środki finansowe otrzymywane w formie:
1) dotacji celowej na realizację programów badań naukowych i prac rozwojowych oraz innych zadań Instytutu,
2) dotacji podmiotowej na pokrycie bieżących kosztów zarządzania realizowanymi przez Instytut zadaniami,
3) dotacji celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji dotyczących obsługi realizacji zadań.
2. Przychodami Instytutu mogą być środki finansowe pochodzące z innych źródeł, w szczególności z:
1) tytułu realizacji innych zadań Instytutu;
2) budżetu Unii Europejskiej;
3) międzynarodowych programów badawczych;
4) komercjalizacji wyników prowadzonych badań naukowych lub prac rozwojowych;
5) odsetek od wolnych środków przekazanych w depozyt zgodnie z przepisami o finansach publicznych;
6) zapisów i darowizn;
7) tytułu realizacji zadań Instytutu.
3. Środki niewykorzystane w danym roku nie podlegają zwrotowi do budżetu państwa.

Art. 16. Wydatkowanie środków, przez Instytut jest dokonywane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz z przepisami niniejszej ustawy.

Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2035 roku.

Królowa Polski: (-)Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 25 listopada 2034 roku
o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej

Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej po art. 12d dodaje się art. 12e w brzmieniu:
"Art. 12e. 1. W przypadku podejrzenia stosowania przemocy domowej wobec dziecka kurator sądowy albo pracownik socjalny są uprawnieni do uzgodnienia doraźnego terminu konsultacji dziecka z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej lub psychologiem, którzy obowiązani są wyznaczyć termin jej przeprowadzenia nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od daty zgłoszenia.
2. Kurator sądowy albo pracownik socjalny ustala termin konsultacji, o której mowa w ust. 1, i zobowiązuje rodzica lub opiekuna prawnego do stawienia się z dzieckiem w wyznaczonym terminie i miejscu w celu jej przeprowadzenia.
3. Po przeprowadzeniu konsultacji lekarz lub psycholog niezwłocznie wydają zaświadczenie, w którym przedstawiają jej wyniki, w szczególności w zakresie okoliczności zgłaszanych przez kuratora sądowego albo pracownika socjalnego.
4. Jeżeli rodzic lub prawny opiekun nie stawi się z dzieckiem w wyznaczonym terminie na konsultację, kurator sądowy albo pracownik socjalny niezwłocznie zawiadamiają sąd opiekuńczy i prokuratora.".

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 10 grudnia 2034 roku
o ratyfikacji Traktatu w sprawie Eurokorpusu i statusu jego Dowództwa zawartego między Republiką Francuską, Republiką Federalną Niemiec, Królestwem Belgii, Królestwem Hiszpanii i Wielkim Księstwem Luksemburga, sporządzonego w Brukseli dnia 22 listopada 2004 r.

Art. 1.
Wyraża się zgodę na dokonanie przez Królową Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu w sprawie Eurokorpusu i statusu jego Dowództwa zawartego między Republiką Francuską, Republiką Federalną Niemiec, Królestwem Belgii, Królestwem Hiszpanii i Wielkim Księstwem Luksemburga, sporządzonego w Brukseli dnia 22 listopada 2004 r.

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika