Komentarze do wiadomości ze świata

[Fryderyk Skarbinski]

Dla Euractiv

Incydent związany z najprawdopodobniej chińskimi obiektami latającymi nad USA to nic innego jak element szpiegowskiej gry między mocarstwami. Nie wyciągałbym z tego tak daleko idącego wniosku, że to objaw wrogości. USA i inne kraje też wykorzystują i testują różne szpiegowskie zabawki to normalny element ograniczonego zaufania do innych państw. Nie sądzę, że chińskie władze chcą otwartego konfliktu z wolnym światem jak to ujął król Michał, choć ja raczej bym powiedział z częściowo wolnym światem.

Szkoda, że królowej Monice przy okazji wizyty w Azji nie udało się odwiedzić także ChRL. Najlepszym wyjściem z obecnej sytuacji byłby powrót do dialogu z Chinami i przywrócenie normalnych relacji politycznych i gospodarczych. Nie traktujmy Chin jako wroga, to wciąż ważny gracz na arenie międzynarodowej i gospodarczej. Nie zamykajmy sobie drogi do wykorzystania potencjału z takiej współpracy. Choć należy do Chin podchodzić z dużą dozą ostrożności oraz jak we wszystkich obszarach dywersyfikować współpracę, aby nie popaść w zbytnie uzależnienie.

(...)

Umowa handlowa z Nową Zelandią to krok w dobrym kierunku, a UE powinna dążyć do objęcia ułatwieniami handlowymi wszystkich swoich partnerów. Można dyskutować w tym wypadku o szczegółach i czy wszystkie protekcjonistyczne klauzule są niezbędne. To jednak w żaden sposób nie umniejsza znaczenia i mojego pozytywnego odbioru każdej umowy, która zwiększa obszar wolności w handlu z innymi krajami.

[Michał Ajna]

W retoryce polityków Rządzić Inaczej, szczególnie pana Skarbińskiego, powraca jak mantra stwierdzenie, jakoby rząd postawił popsuć stosunki z Chinami. Ot tak sobie postanowił, premier Fornero-Piotrowska wstała lewą nogą i miała taki kaprys, "a teraz zepsuję stosunki z Chinami".
Niestety, ale takie podejście zdaje się świadczyć o zupełnej niewiedzy co do tego, co obecnie dzieje się na świecie.

Cały wolny świat, Stany Zjednoczone, Unia Europejska radykalnie ograniczają relacje z Chinami, a komunistyczne Chiny nie szczędzą wrogich gestów wobec Zachodu. Trudno byłoby rozwijać stosunki z Chinami, gdy nasi partnerzy i sojusznicy się z nich wycofują. Nie jesteśmy i nie chcemy być chińskim koniem trojańskim.

Owszem, pogorszenie relacji, także z gospodarczych, z Chinami jest faktem. Nie wynika ono jednak z z winy czy kaprysu rządu, a jest efektem trendów obecnych we współczesnych świecie.

Ja nawet trochę p. Skarbińskiego rozumiem. Zapewne życzyłby on sobie, żeby handlowanie z ChRL na dłuższą metą doprowadziło Chińczyków do przyjęcia naszych, zachodnich standardów. Najpierw dotyczących wzajemnych relacji handlowych, potem przestrzegania praw człowieka, a na koniec może i demokratyzacji systemu politycznego. Sam chciałbym, żeby tak było. Powiem więcej, chyba wszyscy życzylibyśmy sobie, żeby tak było. Zachód wychodził z takiego założenia przez ostatnie kilkadziesiąt lat i nim się kierował. Niestety taka polityka zakończyła się fiaskiem.
Chińska Republika Ludowa jest państwem, by tak rzec coraz bardziej totalitarianizującycm się, zawartość totalitaryzmu w totalitaryzmie stale tam rośnie. Co prawda chińscy komuniści nigdy nie przeprosili za zbrodnie na placu Niebiańskiego Pokoju i nigdy się od niej nie odcięli, zawsze uciskali swoich własnych obywateli, prześladowali chrześcijan, wyznawców Falun Gong, prowadzili permanentną inwigilację społeczeństwa i eksterminacyjną politykę względem Tybetańczyków i Ujgurów, ale ostatnio tendencje te tylko przybrały na sile. Komunistyczne Chiny stały się też państwem niebywale agresywnym na arenie międzynarodowej, o czym świadczą choćby pogróżki względem uznawanego za zbuntowaną prowincję Tajwanu czy też praktyki takie jak taranowanie łodzi wietnamskich rybaków. Wreszcie pekińscy komuniści nie tają wrogości względem Zachodu, więc to nie jest tak, że to polski rząd z jakichś nie wiadomo jakich powodów postanowił strzelić focha.

Nie ulegajmy też propagandzie, zgodnie z którą Chiny to jakaś oaza wolnego rynku czy tez wzrastająca potęga gospodarcza. Przed laty stręczono nam tzw. Inicjatywę Pasa i Szlaku, nazywano "nowym jedwabnym szlakiem", mamiono korzyściami jakie miał przynieść, a była to po prostu perspektywa wejścia w ekonomiczno-polityczną orbitę Pekinu! Przecież p. Skarbiński jako ekspert od finansów powinien sobie zdawac sprawę, że Chińczycy "pompowali" juana. Wiele wskazuje, że w ogóle opowieści o ich niebywałym rozwoju to mogły być "wioski Potiomkinowskie" - polecam w tym zakresie badania Luisa Martineza. O problemach demograficznych, będących pokłosiem dawnej zbrodniczej "polityki jednego dziecka" nawet nie wspomnę. Ba, Chiny nie są już nawet "fabryką świata". Niektórzy z Rządzić Inaczej lubują się w liczeniu mi dzieci, szczególnie nieślubnych, i ich matek. Ale przynajmniej jestem w takiej sytuacji, że stosunkowo często kupuję zabawki. Czy ktoś z państwa był ostatnio choćby w warszawskim Smyku? Kiedyś na praktycznie każdej zabawce widniał napis "made in China". Teraz spotyka się go coraz rzadziej. Już częściej jest Indonesia, Malaysia.

Rozwijanie stosunków gospodarczych z Tajwanem, Republiką Korei, Japonią, Australią, innymi państwami regionu Azji i Pacyfiku, umowa z Nową Zelandią - wszystko to ma na celu zbudowanie alternatywy dla relacji z Chinami i łagodzenie skutków ich ograniczenia. Ktoś powie, że to nie musi być alternatywa rozłączna - i ja się z tym zgadzam! Nie powinna i w idealnym świecie by nie była! Ale nie żyjemy w świecie idealnym, a świat w którym wzmocnią się komunistyczne Chiny będzie dalszy od ideału, a nie bliższy mu.

Poseł Beski spotkał się m.in. z białoruskimi republikanami. Ktoś mógłby spytać, czy nie jest to afront wobec władz tego kraju i wielkiej księżnej Emilii, ale chyba takie oceny należy uznać za przesadzone. W końcu ja sam spotykam się np. z członkami włoskiej rodziny królewskiej, choć Italia jest obecnie republiką. Każde środowisko ma prawo do budowania relacji transgranicznych, więc wszystkim siłom politycznym życzę owocnych kontaktów z francuskimi radykałami, pruskimi militarystami, belgijskimi feministkami, włoskimi anarchistami, hiszpańskimi karlistami czy japońskimi samurajami <śmiech>

Oczywiście pozytywnie oceniam budowanie relacji z Polakami na Białorusi, jak i kontakty z Libertariańską Partią Rosji i Sługą Narodu. Libertarianie byli w forpoczcie sprzeciwu społeczeństwa rosyjskiego wobec puczu Wiktora Łukaszenki, zaś władze Ukrainy z prezydentem Zełeńskim na czele, choć same nie zdecydowały się by wziąć udział w interwencji, to jednak udzielały wsparcia w inny sposób.

Pamiętamy, że Rządzić Inaczej poparło leżącą tak w białoruskim, jak i polskim interesie, interwencję w celu przywrócenia konstytucyjnego porządku na Białorusi. Dziwi, że to sama ta partia dzisiaj wydaje się o tym nie pamiętać albo tego wstydzić. Akcja humanitarna, której twarzą był Szymon Hołownia również była bezdyskusyjnie pozytywną inicjatywą. Ale powinniśmy, we wszystkich kościołach, cerkwiach, kaplicach zborowych, synagogach, meczetach czy świętych gajach dziękować, że w czasie puczu na Bialorusi Polską nie "rządzono inaczej". Wtedy siły Wiktora Łukaszenki opanowałyby cały kraj, zintensyfikowałyby ostrzały rakietowe polskich miastt, doprowadzając do setek ofiar śmiertelnych, a władze Polski zastanawiałyby się, czy aby na pewno interwencja byłaby dopuszczalna i zgodna z prawem. Tymczasem obecni białoruscy rozmówcy pana Beskiego trafiliby do więzień lub wręcz zostali zgładzeni. Potem może pan Skarbiński byłby pierwszy do podpisania umowy handlowej z Wiktorem Łukaszenką, no bo przecież wojna handlowa to zło samo w sobie.

Koleje mojego życia przed zaangażowaniem się w politykę nauczyły mnie, że "kasa", w sensie "wolność robienia kasy" jest ważna. Nie wszystko jest jednak przeliczalne na "kasę". Liczą się jeszcze wartości. Oczywiście samymi wartościami nikt się nie naje. Ale bez wolności, słuszności, prawa, praw człowieka żaden chleb nie będzie smakował.

[Fryderyk Skarbinski]

I owszem właśnie tak rząd uczynił. Czy sądzi pan, że premier Fornero-Piotrowska nie była świadoma konsekwencji decyzji o zmianie nazwy przedstawicielstwa Tajwanu? Nie spodziewała się odwetu ChRL? Jeśli tak to dowodzi niekompetencji tej władzy, jeśli nie to dowodzi działania z premedytacją, aby te stosunki popsuć.

Ostatnie lata i rządy premier Radziwiłł-Schmidt pokazywały jak w sposób wyważony można prowadzić politykę ostrożnego dystansu wobec Chin stopniowo dywersyfikując nasze relacje handlowe i tym samym zmniejszając uzależnienie od Chin i możliwe konsekwencje wykorzystania wobec naszego kraju przymusu gospodarczego przez władze w Pekinie. Inne kraje jakoś potrafią utrzymać relacje z ChRL na poziomie, który nie prowadzi do zerwania relacji dyplomatycznych i handlowych kosztem własnych obywateli.

Jego Wysokość po raz kolejny wskazuje na cel naszej interwencji niezgodny z prawem międzynarodowym mówiąc o celu przywrócenia konstytucyjnego porządku na Białorusi. I najwyraźniej nie słucha albo nie rozumie tego co od dłuższego czasu mówimy. Poparcie dla interwencji miało uzasadnienie w prawie do samoobrony. Interwencję w tym celu należało podjąć natychmiast, gdy stało się jasne, że puczyści zagrażają naszym rodakom. Do użycia siły zbrojnej w takim celu nie potrzebne było nawet zaproszenie władz Białorusi. My nie mamy wątpliwości i znamy prawo międzynarodowe na tyle żeby wiedzieć jakie działania były dopuszczalne i zgodne z prawem w tej sytuacji. A bajdurzenie o jakichś scenariuszach historii alternatywnej, która ma na celu tylko uderzenie w Rządzić Inaczej to nie jest dobry sposób na prowadzenie merytorycznej dyskusji.

Jakoś gdy pojawiają się merytoryczne propozycje Jego Wysokość ucieka od dyskusji. To cecha charakterystyczna całego środowiska skupionego wokół króla Michała, co widać po pracach Senatu, gdzie jego stronnicy głosują bez refleksji zgodnie z linią rządu nie biorąc udziału w debatach nad ważnymi projektami. Może zamiast snuć wizje alternatywnej historii Jego Wysokość odniósłby się do niezbędnych zmian w systemie bezpieczeństwa państwa w dużej mierze postulowanych przez ekspertów od wielu lat?

[Michał Ajna]

Pan to chyba z Internet Explorera korzysta, bo wiele rzeczy dociera do pana z opóźnieniem. Ostrzegam, że już od roku przeglądarka ta nie jest obsługiwana. Dobrze, że docenił pan rządy Anny Radziwiłł-Schmidt, choćby z opóźnieniem. Tylko że fałszywe jest ich przeciwstawienie z rządem Marty Fornero-Piotrowskiej. Między polityką tych gabinetów zachodzi ciągłość, zresztą chyba nikt nie ma co do tego wątpliwości. Zmieniły się natomiast okoliczności zewnętrzne, czyli coś z istnienia czegoś wydaje się pan nie zdawać sobie sprawy. Jestem przekonany, że w obecnych warunkach Anna Radziwiłł-Schmidt prowadziłaby politykę zbliżoną do obecnej, zaś w niedawnych spokojniejszych czasach i Marta Fornero-Piotrowska mogłaby pozwolić sobie na komfort prowadzenia spokojniejszej polityki. Pan albo nie zdaje sobie sprawy z istnienia otoczenia zewnętrznego, albo od niego abstrahuje, żeby tylko mieć pretekst do uderzenia w rząd.

Zmiany nazwy przedstawicielstwa dyplomatycznego Tajwanu dokonała wcześniej Litwa i również musi mierzyć się z furią chińskich komunistów. Litwa to dzielny kraj, ale czy sugeruje pan, że Polska jest na tyle tchórzliwa, że nie powinna zdobywać się na takie kroki, jakie podjęła Litwa.
Wszyscy nasi europejscy partnerzy, nawet ci najbardziej dotąd pragmatyczni i realistyczni przyjmują coraz bardziej asertywne stanowisko wobec Chin. Pytanie nie czy ograniczać relacje z komunistami z Pekinu, tylko czym je zastąpić. Pan zdaje się tego nie rozumieć i w ogóle nie ogarniać rozwoju sytuacji, jakby naprawdę pan funkcjonował z jakimś opóźnieniem. Skutek tego jest taki, że niezależnie od intencji realnie jest pan teraz chyba najbardziej prochińskim politykiem w Unii Europejskiej.

A może po prostu nie tylko Marta Fornero-Piotrowska się myli, ale też Amerykanie są w błędzie i ci wszyscy liderzy europejscy? Może popełniają niewybaczalny błąd, bo nie posłuchali takiego wybitnego eksperta jak pan Fryderyk Skarbiński? Podobnie jak ci liderzy 320 globalnych NGOsów, o których pisze brytyjski Guardian, oni to musza narażać stosunki z Chinami... Pan to musi czuć się niedoceniony. Ale zaraz, nie, przecież docenił pana gen. Chrenin, jeden z przywódców białoruskiego puczu. Jak się pan jeszcze postara, to może i Li Keqiang pana dostrzeże i doceni.

Co do interwencji na Białorusi, to wybaczy pan, ale akurat z panem na ten temat dialogu nie zamierzam prowadzić. Pańska formacja, jej działacze i sympatycy - oni wszyscy zdali wtedy egzamin. Pana jakoś sobie akurat z tamtych dni nie przypominam. Siedział pan w mysiej dziurze, a teraz wychodzi w świetle reflektorów i ogłasza, że rzekomo można było inaczej, lepiej, mądrzej. Uderza pan nie tylko w działania władz Polski, ale także opluwa dorobek Rządzić Inaczej, które wówczas przyłożyło się do rozwiązania tamtego kryzysu i to bynajmniej nie w duchu, w jakim pan teraz przemawia. Wie pan, ja tam wtedy byłem, w bombardowanym Grodnie, kiedy pan był nie wiadomo gdzie, więc niech mnie pan z łaski swojej nie poucza, co wtedy trzeba było zrobić. Wie pan, ja jako dzieciak to wolałem siedzieć w książkach a nie na podwórku, ale jednak całkiem oderwany nie byłem. Nie będę powtarzał, jak się w takich sytuacjach mówiło, gdzie pan był i co pan widział... Nie jest to chyba jednak dyskursu, jakim chcielibyśmy się posługiwać, a to jedyna możliwa w tej sytuacji odpowiedź, więc może zostawmy temat.

Nie przeczę, że Rządzić Inaczej ma rozwiązania, które pomogłyby zmierzyć się z kryzysem finansów publicznych czy też systemem ubezpieczeń społecznych - o ile znowu nie pomyliłyby się komuś z ubezpieczeniem zdrowotnym. Problem tylko tym, że za sprawą pańskiej i niektórych innych działaczy postawy, formacja ta nie jest niestety opozycją konstruktywną, a totalną, której zależy nie na rozwiązywaniu realnych problemów, a na atakowaniu rządu, gdzie się ta i gdzie się nie da też. Jest to przykre, bo może pan się zdziwi, ale znam kilkoro działaczy Rządzić Inaczej na gruncie prywatnym i jakoś z nimi potrafię dojść do porozumienia. Nie muszę chyba przypominać, że przed kilkunastu laty samemu dość blisko było mi przez pewien czas do Inicjatywy Wolność, która - może nie w sensie organizacyjnym, ale programowym czy socjologicznym na pewno, była niejako poprzedniczką Rządzić Inaczej na scenie politycznej. To smutne, że formacja która tyle mogłaby dać Polsce, marnuje cudze, ale i własne, czas i energię, na antyustrojowe czy antyrządowe gierki.

To niestety nie są "scenariusze alternatywnych historii" tylko realne podstawy do obaw. Można bać się wojny, przewrotu tuż za naszą granicą lub np. globalnej pandemii, ale moim zdaniem o wiele bardziej przerażająca byłaby wizja tego, że Polską rządziliby ludzie o nastawieniu takim, jakie pan teraz prezentuje. Jak by się wtedy zachowali? Zapewne zaczęliby od przyjemności, jaką jest dla nich lizanie butów antywolnościowych tyranów. Potem pomyśleliby o interesach, przeliczyli wszystko na kasę i wyżej wymienionym sprzedali sznurek, na którym ci ich powieszą.
Czy na pewno chce być pan tak kojarzony, czy to godne lidera formacji liberalnej. Ja wiem, że nawet w NRD była koncesjonowana partia liberalno-demokratyczna, która nawet tak się nazywała, ale chyba nie o to nam chodzi.

[Michał Ajna]

Młyny sprawiedliwości mielą powoli, ale przecież mielą.
Zasłużona kara dla puczystów jest coraz bliżej. Toczą się postępowania w Rosji, a kiedy dobiegną końca, to puczyści będą mogli odpowiadać też z pozostałych zarzutów. Polska nie zapomni i nie odpuści ostrzału naszych miast, śmierci naszych obywateli, śmierci księżnej Pauliny. Haga już czeka.
Uważam, że Łukaszenka i Chrenin powinni odpowiedzieć również za zamach na konstytucyjny porządek Białorusi, być może należałoby rozważyć tu propozycję minister Baerbock osądzenia ich przez międzynarodowy trybunał na podstawie przepisów prawa białoruskiego. Zawsze też można po prostu wydać ich do Mińska.

[Michał Ajna]

Wiktor Łukaszenka stanie już przed innym trybunałem niż ziemski, ale i wszystkich pozostałych przywódców puczu dosięgnie sprawiedliwość, na tym czy na tamtym świecie. Zobaczymy, czy będą wtedy tacy dowcipni jak na Telegramie.

[Aleksander Beski]

O elektrowniach SMR
Kwestia kosztów nie jest taka jednoznaczna, na przykład Adam Rajewski z Politechniki Warszawskiej uważa, że elektrownie SWR takie tańsze nie są. Ale przede wszystkim trzeba pamiętać o skali, SWR w obecnej formie przede wszystkim są przydatne w dostarczaniu energii przemysłowi, jeśli chcemy oprzeć energetykę polską na energii jądrowej, trzeba zainwestować w "tradycyjne", duże elektrownie.

O planach likwidacji Izby Lordów przez premiera Starmera
Nawet w Wielkiej Brytanii dostrzega się, że niewybierani parlamentarzyści to patologia, kiedyś sam Andrew Lloyd Webber zasiadał w Izbie Lordów, przez 20 lat aż 42 razy uczestniczył w głosowaniu. Tymczasem nasz rodzimy establishment sugeruje nam, że 3 wypowiedzi i 2 poprawki kasztelanów w tej kadencji to więcej niż 12 wypowiedzi i 3 poprawki senatorów wybranych demokratycznie. Tak samo było w II kadencji: 24 wypowiedzi i 6 poprawek senatorów kontra 14 wypowiedzi i 3 poprawki kasztelanów, oraz w I kadencji: 32 wypowiedzi i 29 poprawek senatorów kontra 29 wypowiedzi i 8 poprawek kasztelanów. Żeby nie było niedomówień, do wypowiedzi wliczyłem takie ogłoszenie złożenia poprawek. W każdym razie, nie ma żadnych argumentów żeby byli kasztelanowie w izbie wyższej, i ze strony Rządzić Inaczej nie będzie żadnego innego kasztelana oprócz Katarzyny Pisarskiej.

[Franciszek Palucki]

viewtopic.php?p=83638#p83638

Staję dzisiaj wraz z moimi koleżankami i kolegami z SN-K na straży pamięci ponad stu tysięcy ofiar. Ofiar bez grobów. Ofiar, których ekshumacja jest od lat blokowana przez Ukraińców. Czy Polacy żądają tak wiele oczekując zgody na ekshumacje, pochowanie i upamiętnienie swoich ofiar?

Nasz rząd powinien odważnie opowiedzieć się po stronie prawdy, kategorycznie sprzeciwić się i potępić te skandaliczne wypowiedzi. Jednocześnie wymagając zaprzestania budowania ukraińskiej tożsamości historycznej na kłamstwie, fałszu bohaterstwa armii, która na przeciw siebie miała polskie dzieci, kobiety i starców. Liczę na ostre stanowisko naszej dyplomacji. Ekshumacje, godny pochówek ofiar, skrucha władz Ukrainy i prawda, której oczekują dzisiaj rodziny ofiar Rzezi Wołyńskiej muszą stać się fundamentem naszego stanowiska wobec Ukrainy.

Tylko prawdziwe pojednanie oparte na prawdzie historycznej może stać się podstawą silnej współpracy między naszymi krajami.

[Aleksander Beski]

Beski o wypowiedzi szefa ukraińskiego IPN
Jeszcze rozumiem, gdyby chodziło tylko o oznaczenie mogił. Ale cała wypowiedź pana Drobowycza, który używa propagandowego eufemizmu o tragedii wołyńskiej, jest absurdalna, a skandaliczne jest targowanie się ekshumacją, co robi prezes ukraińskiego IPN-u. Dopóki władze Ukrainy jasno nie odetną się od morderców nie tylko Polaków, ale i Ukraińców także, na 100-lecie rzezi wołyńskiej zamiast pamięci będą kłótnie.

[Aleksander Beski]

Beski o wyborach na Węgrzech
Na całe szczęście Węgrzy męczyli się z Orbanem o połowę mniej niż z komunistami, parasol ochronny CDU, a co za tym idzie, Europejskiej Partii Ludowej, u których za swoich rządów koncerny samochodowe masowo inwestowali na Węgrzech, tym razem nie zadziałał. Mam nadzieję, że uda się rządowi, najprawdopodobniej Karácson'ego, wypracować rozwiązania ustrojowe, które uniemożliwią zawłaszczenie państwa w tak wielkim stopniu, i stanowczo postawią na kierunek euroatlantycki. Niedoszły rząd powinien również pamiętać, żeby ten sukces przepracować na coś trwalszego niż tylko 4 lata bez Fideszu.