Dziennik Ustaw

[Administrator]

Ustawa
z dnia 10 stycznia 2031 r.
o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji w art. 18a po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: „1c. Nadawcy programów telewizyjnych są obowiązani do zapewniania dostępności audycji dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu, o których mowa w ust. 1, w szczególności przez wprowadzanie udogodnienia polegającego na wyświetlaniu tłumacza języka migowego na powierzchni przynajmniej 1/8 ekranu.”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa
z dnia 10 stycznia 2031 roku
o zmianie ustawy o ochronie przyrody

W celu zapewnienia realizacji wynikającego z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 sierpnia 2017 roku obowiązku strzeżenia dziedzictwa narodowego i zapewnienia ochrony środowiska, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a także umożliwienia realizacji obowiązku ochrony środowiska, wynikającego z art. 73 Konstytucji, stanowi się co następuje:

Art. 1. W ustawie o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2004 roku wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic oraz likwidacja może nastąpić po zaopiniowaniu projektu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, przez właściwe miejscowo organy uchwałodawcze jednostek samorządu terytorialnego, Państwową Radę Ochrony Przyrody, oraz zainteresowane organizacje pozarządowe. Niezłożenie opinii w ciągu 30 dni uznaje się za brak uwag."
2) w art. 101 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Minister właściwy do spraw środowiska może odwołać dyrektora parku narodowego przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 2, wyłącznie ze względu na przyczyny podane w art. 52 i 53 Kodeksy pracy, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej odwołanie. Niezłożenie opinii w terminie 14 dni uznaje się za brak uwag."

Art. 2. Dotychczasowe rozporządzenia o utworzeniu parków narodowych i zmianie ich granic zachowuję moc.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od jej uchwalenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 13 marca 2031 roku
o zmianie ustawy - Kodeks karny

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł rozdziału XXV otrzymuje brzmienie: „Przestępstwa przeciwko wolności i autonomii seksualnej”;
2) art. 197 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto doprowadza inną osobę do obcowania płciowego bez wcześniejszego wyrażenia świadomej i dobrowolnej zgody przez tę osobę, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 10.
§ 3. (uchylony)
§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1–2 działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5.”
3) art. 198 otrzymuje brzmienie:
„Art. 198. § 1. Kto wykorzystując bezradność innej osoby lub wynikający z upośledzenia umysłowego lub choroby psychicznej brak zdolności tej osoby do rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, doprowadza ją do obcowania płciowego
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca osobę określoną w § 1 doprowadza do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 10.”;
4) w art. 199 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: „§ 1. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca w sytuacji określonej w § 1 doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 10.”

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa
z dnia 14 lutego 2031 roku
o zmianie ustawy o samorządzie gminnym

Art. 1.
W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 5b otrzymuje brzmienie:
,,Art. 5b. 1. Gmina podejmuje działania na rzecz wspierania i upowszechniania idei samorządowej wśród mieszkańców gminy, w tym zwłaszcza wśród młodzieży.
2. Rada gminy z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanych środowisk może wyrazić zgodę na utworzenie młodzieżowej rady gminy. Wniosek staje się przedmiotem obrad rady gminy na kolejnej sesji po jego złożeniu.
3. Młodzieżowa rada ma charakter konsultacyjny, doradczy i inicjatywny. Może podejmować inicjatywy w szczególności na rzecz społeczności lokalnej, edukacji obywatelskiej i patriotycznej.
4. Rada gminy, powołując młodzieżową radę gminy, nadaje jej statut określający tryb wyboru jej członków i zasady działania, dążąc do wykorzystania potencjału działających organizacji młodzieżowych, podmiotów działających na rzecz młodzieży oraz samej młodzieży, a także zapewnienia sprawnego sposobu wyboru członków młodzieżowej rady gminy. Statut jest tworzony w porozumieniu i z uwzględnieniem opinii zainteresowanych środowisk.
5. Młodzieżowa rada posiada opiekuna, którego zasady powoływania i odwoływania określa statut młodzieżowej rady. Opiekun jest wybierany w porozumieniu z młodzieżową radą. Opiekun pełni funkcje wspierające.
6. Rada gminy zapewnia środki niezbędne do funkcjonowania młodzieżowej rady, udzielając jej wsparcia technicznego, merytorycznego i finansowego. Młodzieżowa rada ma prawo do korzystania z zasobów gminy w celu realizacji swoich inicjatyw.
7. Rada gminy może nadać młodzieżowej radzie w swoim statucie prawo do występowania z inicjatywą uchwałodawczą.
8. Rada gminy może w statucie jednostki pomocniczej upoważnić ją do utworzenia młodzieżowej rady jednostki pomocniczej. Przepisy ust. 3-5 stosuje się odpowiednio. Przepis ust. 6 stosuje się w zakresie wsparcia udzielanego takiej radzie przez jednostkę pomocniczą.ˮ;
2) w art. 5c dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
,,7. Rada gminy może nadać gminnej radzie seniorów w swoim statucie prawo do podejmowania inicjatywy uchwałodawczej.ˮ

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 5 marca 2031 roku
o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym

Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pieszy wchodzący na jezdnię lub torowisko albo przechodzący przez jezdnię lub torowisko jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, korzystać z przejścia dla pieszych.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Pieszy znajdujący się na przejściu dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem. Pieszy wchodzący na przejście dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem, z wyłączeniem tramwaju.”;
2) w art. 14 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) korzystania z telefonu lub innego urządzenia elektronicznego podczas wchodzenia na jezdnię lub torowisko lub przechodzenia przez jezdnię lub torowisko, w tym również na przejściu dla pieszych – w sposób, który prowadzi do ograniczenia możliwości obserwacji sytuacji na jezdni lub torowisku lub przejściu dla pieszych.”;
3) w art. 19 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Kierujący pojazdem podczas przejazdu autostradą i drogą ekspresową jest obowiązany zachować minimalny odstęp między pojazdem, którym kieruje, a pojazdem jadącym przed nim na tym samym pasie ruchu. Odstęp ten wyrażony w metrach określa się jako nie mniejszy niż połowa liczby określającej prędkość pojazdu, którym porusza się kierujący, wyrażonej w kilometrach na godzinę. Przepisu tego nie stosuje się podczas manewru wyprzedzania.”;
4) w art. 20:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym wynosi 50 km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.”,
b) uchyla się ust. 1a;
5) w art. 26:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność, zmniejszyć prędkość tak, aby nie narazić na niebezpieczeństwo pieszego znajdującego się na tym przejściu albo na nie wchodzącego i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na tym przejściu albo wchodzącemu na to przejście, z zastrzeżeniem ust. 1a.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Kierujący tramwajem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność, zmniejszyć prędkość tak, aby nie narazić na niebezpieczeństwo pieszego znajdującego się na tym przejściu i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na tym przejściu.”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 25 kwietnia 2031 roku
Karta Praw Podatnika

Preambuła
Mając na względzie rolę podatków w demokratycznym państwie prawnym i uznając, że państwo i samorząd terytorialny są zobowiązane do dbałości o prawa podmiotów, które umożliwiają ich działanie, ponosząc ciężary i świadczenia publiczne, w tym w szczególności podatki, stanowi się Kartę Praw Podatnika. Celem Karty jest zapewnienie należytej ochrony praw podatników, w tym poprzez odpowiednie wyważenie interesu publicznego i prywatnego w prawie podatkowym oraz podniesienie świadomości społecznej praw podatnika.

Rozdział 1
Postanowienia wstępne

Art. 1.
Zakres podmiotowy ustawy
1. Unormowania ustawy stosuje się do podatników, a także innych podmiotów, których prawa i obowiązki są regulowane przepisami prawa podatkowego, w tym w szczególności płatników, inkasentów, osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o podatniku rozumie się przez to również inne podmioty, o których mowa w ust. 1.

Art. 2
Obowiązek informacyjny organów podatkowych w zakresie praw podatnika
1. Organy podatkowe publikują na swoich stronach Internetowych Kartę Praw Podatnika.
2. Wszczynając postępowanie podatkowe, kontrolę podatkową lub kontrolę celno-skarbową organy podatkowe doręczają podatnikowi egzemplarz Karty Praw Podatnika.

Rozdział 2
Prawo do dobrego prawodawstwa podatkowego

Art. 3
Obowiązek odpowiedniego wyważenia interesu publicznego i interesu prywatnego w prawie podatkowym
1. Prawo podatkowe tworzone jest z poszanowaniem konstytucyjnie określonych praw i wolności ekonomicznych, z uwzględnieniem zarówno interesu publicznego jak i prywatnego, w tym w szczególności poprzez odpowiednie konsultowanie projektów przepisów prawa podatkowego.
2. Wszystkie projekty przepisów prawa podatkowego, w tym w szczególności projekty poselskie, są poddawane konsultacjom z udziałem podatników, przedstawicieli organizacji społecznych, samorządowych i gospodarczych oraz samorządów zawodowych.

Art. 4
Pewność prawa podatkowego
1. Podatnik ma prawo do ochrony praw nabytych i interesów w toku.
2. Należy zapewnić odpowiedni czas między ogłoszeniem przepisu prawa podatkowego a jego wejściem w życie (vacatio legis), umożliwiający podatnikowi dostosowanie się do nowych unormowań.
3. Prawo nie działa wstecz, chyba że na korzyść podatnika.
4. Organy podatkowe bez uzasadnionej przyczyny nie odstępują od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym.
5. Podatnik ma prawo do stabilizacji stosunków prawnych przez przedawnienie następujące w rozsądnym i przewidywalnym czasie.

Art. 5
Jawność prawa podatkowego
1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ma obowiązek urzędowej publikacji ujednoliconych tekstów aktów prawnych z zakresu prawa podatkowego.
2. Przepisy prawa podatkowego są tworzone i przyjmowane w ramach jawnych procedur prawodawczych, co oznacza także publikowanie rządowych założeń i projektów przepisów prawa podatkowego z odpowiednim wyprzedzeniem w celu poddania ich konsultacjom publicznym i zapewnienie jawności debat parlamentarnych oraz debat w organach stanowiących jednostek samorządu terytorialnego.

Art. 6
Komunikatywność prawa podatkowego
1. Podatnik ma prawo do jasnego i zrozumiałego prawa podatkowego.
2. Organy podatkowe wspierają podatnika w wykonywaniu jego obowiązków i korzystaniu z praw, w tym w szczególności udzielając informacji o prawidłowym sposobie rozumienia i stosowania przepisów prawa podatkowego.
3. Zastosowanie się przez podatnika do informacji udzielonej przez organ podatkowy w formie przewidzianej w przepisach nie może mu szkodzić, w tym w szczególności nie może być podstawą do zastosowania sankcji podatkowych, karnych i karnych skarbowych oraz żądania zapłaty odsetek od zaległości podatkowych.
4. Niedające się usunąć wątpliwości co do treści normy prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.
5. Niezrozumiały przepis prawa podatkowego nie może być podstawą zastosowania sankcji podatkowych, karnych i karnych skarbowych.

Rozdział 3
Prawo do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z ustaw podatkowych

Art. 7
Zapłata podatku w prawidłowej wysokości i zwrot należnej nadpłaty
1. Podatnik ma prawo do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z ustaw podatkowych.
2. Podatnik ma prawo do korekty złożonych deklaracji.
3. Podatnik ma prawo do zainicjowania postępowania w celu stwierdzenia, czy doszło do powstania nadpłaty.
4. Podatnik ma prawo do otrzymania zwrotu nadpłaty w rozsądnym terminie.

Art. 8
Ulgi i zwolnienia
1. Podatnik ma prawo do ulg i zwolnień, których zastosowanie zależy od spełnienia przesłanek jasno określonych w przepisach.
2. Prawo do ulg i zwolnień podatkowych oraz korzystania z innych przewidzianych przepisami możliwości obniżenia wysokości podatku przysługuje podatnikowi w każdym czasie, chociaż nie dłużej niż przez okres odpowiadający przedawnieniu zobowiązania podatkowego.
3. Podatnik ma prawo do ulgi w zapłacie zobowiązań podatkowych lub do umorzenia zaległości podatkowej, jeśli przemawiają za tym wartości konstytucyjne, w szczególności ochrona godności jednostki, minimum egzystencji, ochrona rodziny albo zasada ochrony źródeł podatku.

Rozdział 4
Prawo do domniemania rzetelności i dobrej wiary

Art. 9
Domniemanie rzetelności wykonania obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego
1. Domniemywa się prawidłowość wykonania przez podatnika obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego, chyba że zostanie wykazane przez organ podatkowy, że obowiązki nie zostały prawidłowo wykonane.
2. Domniemywa się prawidłowość deklaracji złożonej przez podatnika, chyba że zostanie wykazane przez organ podatkowy, że deklaracja jest nieprawidłowa albo deklaracja zostanie skutecznie skorygowana.
3. Niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

Art. 10
Domniemanie dobrej wiary
Domniemywa się dobrą wiarę podatnika, chyba że zostanie wykazane przez organ podatkowy, że podatnik działał w złej wierze.

Rozdział 5
Prawo do prywatności

Art. 11
Ochrona danych i dostępu do nich
1. Organy podatkowe gromadzą i przetwarzają jedynie takie informacje dotyczące podatnika i jego spraw, które pozostają w związku z wykonaniem obowiązków i korzystaniem z praw wynikających z przepisów prawa podatkowego.
2. Organy podatkowe wykorzystują informacje dotyczące podatnika i jego spraw tylko w zakresie dozwolonym prawem.
3. Podatnik ma prawo dostępu do informacji dotyczących jego i jego spraw gromadzonych i przetwarzanych przez organy podatkowe oraz do informacji o sposobie i zakresie ich wykorzystania.

Art. 12
Zachowanie informacji w tajemnicy
1. Organy podatkowe zachowują informacje dotyczące podatnika i jego spraw w tajemnicy.
2. Organy podatkowe przekazują innym podmiotom informacje dotyczące podatnika i jego spraw tylko w przypadkach i w zakresie dozwolonym ustawą lub umową międzynarodową.

Rozdział 6
Prawo do rzetelnego postępowania administracyjnego i sądowego w sprawach podatkowych

Art. 13
Rzetelne postępowanie administracyjne i sądowe w sprawach podatkowych
1. Podatnik ma prawo do rzetelnego postępowania administracyjnego i sądowego w sprawach podatkowych, w tym w szczególności prawo do czynnego udziału w tych postępowaniach.
2. Organy podatkowe i sądy rozstrzygając sprawę podatkową mają obowiązek działać w sposób budzący zaufanie, kierując się zasadami bezstronności i równego traktowania.
3. Organy podatkowe i sądy rozstrzygając sprawę podatkową mają obowiązek uwzględniać interes publiczny i słuszny interes podatnika.

Art. 14
Efektywność postępowania administracyjnego
1. Organy podatkowe mają obowiązek działać w sprawie wnikliwie i szybko, dążąc do ograniczenia kosztów własnych i kosztów podatnika.
2. Organy podatkowe mają obowiązek podejmować działania umożliwiające osiągnięcie celu ustawowego, które są najmniej uciążliwe dla podatnika.
3. Organy podatkowe mają obowiązek dążyć do załatwienia sprawy we współpracy i porozumieniu z podatnikiem.

Art. 15
Zakaz wykorzystania materiałów zgromadzonych niezgodnie z prawem
Materiały zgromadzone sprzecznie z prawem nie stanowią dowodów.

Art. 16
Informacje o podejmowanych przez organy podatkowe czynnościach i rozstrzygnięciach oraz ich przesłankach
1. Podatnik ma prawo do rzetelnej i zrozumiałej informacji o przesłankach czynności kontrolnych lub wymiarowych podejmowanych wobec niego przez organy podatkowe.
2. Podatnik ma prawo do zawiadomienia o zamiarze podjęcia wobec niego czynności kontrolnych lub wymiarowych, z wyjątkiem przypadków jasno określonych w przepisach ustaw.
3. Podatnik ma prawo wglądu do akt sprawy podatkowej w postępowaniu administracyjnym i sądowym.
4. Podatnik ma prawo do rzetelnej i zrozumiałej informacji o zgromadzonym materiale dowodowym i ustaleniach faktycznych w sprawie.
5. Podatnik ma prawo do rzetelnej i zrozumiałej informacji o przesłankach rozstrzygnięć organów podatkowych i sądów.

Art. 17
Reprezentacja podatnika
1. Podatnik ma prawo do bycia reprezentowanym w postępowaniu administracyjnym i sądowym przez zawodowego pełnomocnika lub członka najbliższej rodziny, a w postępowaniu administracyjnym także przez innego pełnomocnika.
2. Podatnicy, którzy nie posiadają wystarczających środków mają prawo do bezpłatnej pomocy prawnej w postępowaniu administracyjnym i sądowym w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla zapewnienia skutecznej ochrony ich praw.
3. Zawodowy pełnomocnik ma prawo zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz Rzecznikowi Praw Obywatelskich przypadki rażącego naruszenia praw podatnika.

Rozdział 7
Prawo do zaskarżenia rozstrzygnięć w sprawach podatkowych

Art. 18
Informacja o środkach zaskarżenia
Podatnik ma prawo do rzetelnej i zrozumiałej informacji o przysługujących mu środkach zaskarżenia.

Art. 19
Kontrola instancyjna rozstrzygnięcia podatkowego
Podatnik ma prawo do zainicjowania kontroli instancyjnej dotyczącego go rozstrzygnięcia podatkowego.

Art. 20
Kontrola sądowa rozstrzygnięcia podatkowego
1. Podatnik ma prawo do zainicjowania kontroli sądowej dotyczącego go rozstrzygnięcia podatkowego przez niezależny sąd w toku dwuinstancyjnego postępowania sądowego.
2. Podatnik ma prawo do zainicjowania kontroli sądowej dotyczącego go rozstrzygnięcia podatkowego, nawet jeśli nie skorzystał z prawa do zainicjowania kontroli instancyjnej.
3. Brak środków na poniesienie kosztów postępowania nie może ograniczać podatnikowi prawa do sądu.

Art. 21
Zakaz rozstrzygnięcia na niekorzyść skarżącego (zakaz reformationis in peius)
Wniesienie środka zaskarżenia nie może pogarszać sytuacji podatnika w postępowaniu administracyjnym i sądowym w sprawach podatkowych.

Art. 22
Prawo do ochrony przed przedwczesną egzekucją
Środki egzekucyjne nie mogą być stosowane przed rozpatrzeniem środków zaskarżenia przeciw wykonalności decyzji.

Rozdział 8
Obowiązek miarkowania sankcji

Art. 23
Zakaz podwójnego lub nieproporcjonalnego karania
1. Sankcje i odpowiedzialność karna i karna skarbowa są stanowione i nakładane z uwzględnieniem zasady proporcjonalności.
2. Zakazane jest nakładanie podwójnej sankcji (podatkowej i karnej lub karnej skarbowej) za ten sam czyn stanowiący naruszenie normy przepisów prawa podatkowego.

Rozdział 9
Prawo do naprawienia szkody

Art. 24
Naprawienie szkody wyrządzonej działaniem lub zaniechaniem organów podatkowych
Podatnik ma prawo do naprawienia szkody wyrządzonej niezgodnym z prawem działaniem lub zaniechaniem organów podatkowych.

Rozdział 10
Kontrola przestrzegania praw podatnika

Art. 25
Obowiązek informacyjny sądu administracyjnego
Sąd administracyjny ma obowiązek poinformowania ministra właściwego do spraw finansów publicznych o każdym dostrzeżonym rażącym naruszeniu praw podatnika przez organy podatkowe

Art. 26
Obowiązek informacyjny ministra właściwego do spraw finansów publicznych
Minister właściwy do spraw finansów publicznych corocznie składa Sejmowi sprawozdanie o przestrzeganiu praw podatnika, ze szczególnym uwzględnieniem informacji sądów i pełnomocników zawodowych o rażących naruszeniach praw podatnika oraz ocen, wniosków i rekomendacji sformułowanych przez Rzecznika Praw Obywatelskich.

Art. 27
Obowiązek informacyjny samorządowych organów podatkowych
Samorządowy organ podatkowy corocznie składa organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego sprawozdanie o przestrzeganiu praw podatnika.

Art. 28
Uprawnienia Rzecznika Praw Obywatelskich
Rzecznik Praw Obywatelskich, działając w celu zapewnienia skutecznej ochrony praw podatnika, ma prawo wglądu do akt postępowania administracyjnego i sądowego w sprawach podatkowych, udziału w postępowaniu, żądania wyjaśnień od organów podatkowych i formułowania ocen, wniosków i rekomendacji.

Rozdział 11
Wejście w życie

Art. 29
Wejście w życie
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa z dnia 10 marca 2031 r. o zmianie Konstytucji RP

Art. 1. W Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 sierpnia 2017 r. wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 9 otrzymuje brzmienie:
“Art. 9.
1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władz.
2. Król jako czynnik nadrzędny w państwie harmonizuje działania naczelnych organów państwowych.
3. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Rada Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały.”

2) art. 80 otrzymuje brzmienie:
“Art. 80.
Praw określonych w art. 65, art. 68, art. 70 i art. 73-art. 75 można dochodzić w granicach określonych w ustawie.”

3) Art. 98 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
3. Posłem ani senatorem nie może być osoba skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

4) art. 106 otrzymuje brzmienie:
“Do senatorów stosuje się odpowiednio przepisy art. 102-105. Mandat senatora można łączyć z funkcją w samorządzie terytorialnym oraz zatrudnieniem w Kancelarii Królewskiej.”

5) Art. 107 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
2. Pierwsze posiedzenia Sejmu i Senatu Król zwołuje na dzień przypadający w ciągu 30 dni od dnia wyborów, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 97 ust. 4 i 6.

6) art. 109 otrzymuje brzmienie:
“Art. 109.
1. Sejm i Senat mogą powołać komisję śledczą do zbadania określonej sprawy.
2. Tryb działania komisji śledczej określa ustawa.”


7) art. 129 otrzymuje brzmienie:
“Art. 129.
1. Jeżeli Król nie może przejściowo sprawować urzędu, wyznacza Regenta, który tymczasowo przejmuje obowiązki królewskie.
2. Jeżeli Król jest małoletni lub nie może sprawować urzędu a nie wyznaczył Regenta, Regenta wybiera Sejm za zgodą Senatu.
3. W przypadku śmierci lub zrzeczenia się tronu przez Króla i jednoczesnym braku Regenta wykonywanie jego obowiązków przejmuje Marszałek Senatu, z tytułem Interrexa. W tej sytuacji nie powołuje się Regenta.
4. Jeśli Marszałek Senatu nie może sprawować urzędu Interrexa, sprawuje ją najstarszy wiekiem wicemarszałek Senatu, a jeśli nie ma wicemarszałka najstarszy wiekiem senator.”

8) po art. 129 dodaje się art. 129a w brzmieniu:
“Art. 129a
Wejście w życie postanowienia o zrzeczeniu się tronu Król może odroczyć do dnia koronacji nowego Króla.”


9) w art. 143 wprowadza się następujące zmiany:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
“3. Przepis ust. 2 nie dotyczy:
1) zarządzania wyborów do Sejmu i Senatu,
2) zwoływania pierwszego posiedzenia nowo wybranych Sejmu i Senatu,
3) skracania kadencji Sejmu w przypadkach określonych w Konstytucji,
4) inicjatywy ustawodawczej,
5) zarządzania referendum ogólnokrajowego,
6) podpisywania albo odmowy podpisania ustawy,
7) zarządzania ogłoszenia ustawy oraz umowy międzynarodowej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej,
8) zwracania się z orędziem do Sejmu, do Senatu lub do Zgromadzenia Narodowego,
9) wniosku do Trybunału Konstytucyjnego,
10) wniosku o przeprowadzenie kontroli przez Najwyższą Izbę Kontroli,
11) desygnowania i powoływania Prezesa Rady Ministrów,
12) przyjmowania dymisji Rady Ministrów i powierzania jej tymczasowego pełnienia obowiązków,
13) wniosku do Sejmu o pociągnięcie do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu członka Rady Ministrów,
14) odwoływania ministra, któremu Sejm wyraził wotum nieufności,
15) zwoływania Rady Gabinetowej,
16) nadawania orderów, odznaczeń i tytułów szlacheckich,
17) powoływania sędziów,
18) stosowania prawa łaski,
19) nadawania obywatelstwa polskiego i wyrażania zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego,
20) powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego,
21) powoływania Prezesa i Wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego,
22) powoływania Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego,
23) powoływania prezesów Sądu Najwyższego oraz wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego,
24) wniosku do Sejmu o powołanie Prezesa Narodowego Banku Polskiego,
25) powoływania członków Rady Polityki Pieniężnej,
26) powoływania i odwoływania członków Rady Bezpieczeństwa Narodowego,
27) powoływania członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,
28) nadawania statutu Kancelarii Królewskiej oraz powoływania i odwoływania urzędników Kancelarii Królewskiej oraz urzędników nadwornych,
29) wydawania zarządzeń na zasadach określonych w art. 92,
30) zrzeczenia się tronu,
31) wyznaczenia Regenta,
32) powierzenia następcy tronu wykonywania części obowiązków królewskich,
33) wydawania na podstawie ustawy aktów prawnych związanych z funkcjonowaniem wymiaru sprawiedliwości oraz funkcjonowaniem organów kontroli państwowej i ochrony prawa.
b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
“4. Lista prerogatyw królewskich zawarta w ust. 3 może być rozszerzana w drodze ustawy przyjętej przez Sejm większością 2/3 ustawowej liczby posłów oraz przez Senat większością głosów ogólnej liczby senatorów.”


10) w art. 154 ust. 4-5 otrzymują brzmienie:
“4. W razie niepowołania Rady Ministrów w trybie ust. 1 lub nieudzielenia jej wotum zaufania w trybie ust. 2 lub 3 Sejm w ciągu 14 dni od upływu terminów określonych w ust. 1, 2 lub 3 wybiera Prezesa Rady Ministrów oraz proponowanych przez niego członków Rady Ministrów bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Król powołuje tak wybraną Radę Ministrów i odbiera przysięgę od jej członków.
5. W sytuacji, o której mowa w ust. 4, ust. 3 stosuje się odpowiednio.”



11) Art. 158 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
1. Sejm wyraża Radzie Ministrów wotum nieufności większością ustawowej liczby posłów na wniosek zgłoszony przez co najmniej 46 posłów i wskazujący imiennie kandydata na Prezesa Rady Ministrów. Jeżeli uchwała została przyjęta przez Sejm, Król przyjmuje dymisję Rady Ministrów i powołuje wybranego przez Sejm nowego Prezesa Rady Ministrów, a na jego wniosek pozostałych członków Rady Ministrów oraz odbiera od nich przysięgę. Art. 154 ust. 3 stosuje się odpowiednio.


12) Art. 189 otrzymuje brzmienie:
Trybunał Konstytucyjny orzeka w sprawach:
1) zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją,
2) zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie,
3) zgodności przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami,
4) zgodności aktów indywidualno-konkretnych wydawanych przez centralne organy państwowe, dla których Konstytucja ani ustawy nie przewidują kontroli sądowej, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami,
5) zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych,
6) skargi konstytucyjnej, o której mowa w art. 78 ust. 1.


13) art. 191 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w sprawach wymienionych w art. 189 podlegają niezwłocznemu ogłoszeniu w organie urzędowym, w którym akt normatywny był ogłoszony. Jeżeli akt nie był ogłoszony, orzeczenie ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski"."

14) art. 192 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Z wnioskiem w sprawach, o których mowa w art. 189, do Trybunału Konstytucyjnego wystąpić mogą:
1) Król, Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów, 50 posłów, 15 senatorów, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prokurator Generalny, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich,
2) Krajowa Rada Sądownictwa w zakresie, o którym mowa w art. 187 ust. 2,
3) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego,
4) ogólnokrajowe organy związków zawodowych oraz ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców i organizacji zawodowych,
5) kościoły i inne związki wyznaniowe,
6) podmioty określone w art. 78 w zakresie w nim wskazanym."

15) Art. 193 otrzymuje brzmienie:
“Z wnioskiem w sprawach, o których mowa w art. 190, do Trybunału Konstytucyjnego wystąpić mogą: Król, Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego i Prezes Najwyższej Izby Kontroli.”


16) w art. 199 ust. 1-2 otrzymują brzmienie:
"1. Za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu ponoszą: Król, Regent, Interrex, następca tronu wykonujący obowiązki Króla, Prezes Rady Ministrów oraz członkowie Rady Ministrów, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, osoby, którym Prezes Rady Ministrów powierzył kierowanie ministerstwem oraz Hetman Wielki Koronny.
2. Odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu ponoszą również posłowie i senatorowie w zakresie określonym w art. 105."



17) W art. 234 wprowadza się następujące zmiany:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
1. Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w czasie stanu wojennego i wyjątkowego nie może ograniczać wolności i praw określonych w art. 29 (godność człowieka), art. 33 i art. 35 (obywatelstwo), art. 37 (ochrona życia), art. 38, art. 39 i art. 40 ust. 4 (humanitarne traktowanie), art. 41 (ponoszenie odpowiedzialności karnej), art. 44 (dostęp do sądu), art. 46 (dobra osobiste), art. 52 (sumienie i religia), art. 62 (petycje) oraz art. 47 i art. 71 (rodzina i dziecko).
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
3. Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w stanie klęski żywiołowej może ograniczać wolności i prawa określone w art. 21 (wolność działalności gospodarczej), art. 40 ust. 1, 3 i 5 (wolność osobista), art. 49 (nienaruszalność mieszkania), art. 51 ust. 1 (wolność poruszania się i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), art. 58 ust. 3 (prawo do strajku), art. 63 (prawo własności), art. 64 ust. 1 (wolność pracy), art. 65 ust. 1 (prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy) oraz art. 65 ust. 2 (prawo do wypoczynku).

18) Art. 235 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Jeżeli w czasie stanu wojennego Sejm nie może zebrać się na posiedzenie, Król na wniosek Rady Ministrów wydaje rozporządzenia z mocą ustawy w zakresie i w granicach określonych w art. 229 ust. 3-5. Rozporządzenia te podlegają zatwierdzeniu przez Sejm na najbliższym posiedzeniu."


Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Postanowienie Królowej Polski z dnia 25 czerwca 2031 r. w sprawie zarządzenia wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej

Na podstawie art. 97 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 sierpnia 2017 r. stanowi się, co następuje:
1. Zarządzam wybory do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Dzień wyborów wyznaczam na niedzielę 16 listopada 2031 r.
3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych, określa kalendarz wyborczy stanowiący załącznik do postanowienia.
4. Postanowienie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 14 lipca 2031 roku
o ustanowieniu Dnia Nauki Polskiej

W celu uznania dokonań polskich naukowców, ich dążenia do poznania prawdy i przekazywanie wiedzy kolejnym pokoleniom oraz dostrzegając fundamentalną rolę nauki w tworzeniu cywilizacji, uchwala się co następuje:

Art. 1. Dzień 19 lutego ustanawia się Dniem Nauki Polskiej.
Art. 2. Dzień Nauki Polskiej jest świętem państwowym.
Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Rozporządzenie Królowej Polski
z dnia 25 sierpnia 2031 r.
w sprawie zniesienia i utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości

Na podstawie art. 16 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych zarządza się, co następuje:
§ 1. Znosi się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oraz Wydział Zamiejscowy w Radomiu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

§ 2. Tworzy się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ostrołęce oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Dąbrowie Górniczej.

§ 3. Ustala się następujące siedziby i obszary właściwości wojewódzkich sądów administracyjnych:

1) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
dla obszaru województwa podlaskiego;

2) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
dla obszaru województwa kujawsko-pomorskiego;

3) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Dąbrowie Górniczej
dla obszaru województwa jurajsko-dąbrowskiego;

4) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
dla obszaru województwa pomorskiego;

5) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
dla obszaru województwa górnośląskiego;

6) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim
dla województwa lubuskiego;

7) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
dla województwa świętokrzyskiego;

8) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
dla obszaru województwa małopolskiego;

9) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
dla obszaru województwa lubelskiego;

10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
dla obszaru województwa łódzkiego;

11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
dla obszaru województwa warmińsko-mazurskiego;

12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ostrołęce
dla obszaru województwa mazowieckiego;

13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
dla obszaru województwa wielkopolskiego;

14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
dla obszaru województwa podkarpackiego;

15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
dla obszaru województwa zachodniopomorskiego;

16) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
dla obszaru województwa warszawskiego;

17) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
dla obszaru województwa dolnośląskiego.

§ 4. Uchyla się rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości oraz rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 grudnia 2005 r. w sprawie utworzenia Wydziału Zamiejscowego w Radomiu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2032 r.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa
z dnia 30 sierpnia 2031 roku
o ratyfikacji Traktatu między Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Węgrami, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republiką Chorwacji (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Albanii, Czarnogórą i Republiką Macedonii Północnej dotyczącego przystąpienia Republiki Albanii, Czarnogóry i Republiki Macedonii Północnej do Unii Europejskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 21 czerwca 2031 roku.

Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Królową Polski ratyfikacji Traktatu między Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Węgrami, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republiką Chorwacji (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Albanii, Czarnogórą i Republiką Macedonii Północnej dotyczącego przystąpienia Republiki Albanii, Czarnogóry i Republiki Macedonii Północnej do Unii Europejskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 21 czerwca 2031 roku.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

[Administrator]

Ustawa z dnia 13 września 2031 roku o zmianie ustawy o spółdzielniach socjalnych
Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. poz. 651, z późn. zm.) art. 4 ust. 2 pkt. 1 otrzymuje brzmienie:
„1) inne osoby niż wskazane w ust. 1, o ile liczba tych osób nie stanowi więcej niż:
a) 50% ogólnej liczby założycieli,
b) 70% ogólnej liczby założycieli, w przypadku gdy spółdzielnię socjalną zakładają osoby o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych albo gdy spółdzielnia socjalna prowadzi działalność w zakresie:
– zadań i usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej,
– rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
– opieki nad dziećmi do lat trzech, o której mowa w przepisach o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3,
– prowadzenia niepublicznych przedszkoli lub innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Art. 2 Ustawa wchodzi w życie w dniu następującym po dniu ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa
z 13 września 2031 roku
o zasadach współpracy prawnej w sprawach karnych między Rzecząpospolitą Polską i terytorium, do którego stosuje się prawo karne należące do właściwości Ministra Sprawiedliwości Tajwanu

Art. 1. Zasady współpracy prawnej w sprawach karnych między Rzecząpospolitą Polską i terytorium, do którego stosuje się prawo karne należące do właściwości Ministra Sprawiedliwości Tajwanu, określa Porozumienie między Biurem Polskim w Tajpej a Biurem Przedstawicielskim Tajpej w Polsce o współpracy prawnej w sprawach karnych, podpisane w Tajpej dnia 17 maja 2031 r., zwane dalej „Porozumieniem”, które stanowi załącznik do ustawy.

Art. 2. 1. Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o umowie międzynarodowej, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, należy przez to rozumieć również Porozumienie.
2. Ilekroć w przepisach prawa o postępowaniu w sprawach karnych ze stosunków międzynarodowych i odpowiedzialności za przestępstwa popełnione za granicą jest mowa o państwie obcym lub innym państwie, należy przez to rozumieć również terytorium, do którego stosuje się prawo karne należące do właściwości Ministra Sprawiedliwości Tajwanu.

Art. 3. Minister Sprawiedliwości podaje do publicznej wiadomości, w drodze obwieszczenia ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, informację o dacie wejścia w życie Porozumienia.

Art. 4. 1. Zasady, o których mowa w art. 1, stosuje się pod warunkiem stosowania Porozumienia na terytorium, do którego stosuje się prawo karne należące do właściwości Ministra Sprawiedliwości Tajwanu.
2. Minister Sprawiedliwości podaje do publicznej wiadomości, w drodze obwieszczenia ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, informację w przedmiocie stosowania Porozumienia na terytorium, do którego stosuje się prawo karne należące do właściwości Ministra Sprawiedliwości Tajwanu.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

ZAŁĄCZNIK DO USTAWY

POROZUMIENIE MIĘDZY BIUREM POLSKIM W TAJPEJ A BIUREM PRZEDSTAWICIELSKIM TAJPEJ W POLSCE O WSPÓŁPRACY PRAWNEJ W SPRAWACH KARNYCH

Biuro Polskie w Tajpej i Biuro Przedstawicielskie Tajpej w Polsce, dążąc do usprawnienia współpracy prawnej w sprawach karnych opartej na zasadach wzajemnego szacunku, poszanowania praw człowieka i rządów prawa, uzgodniły co następuje:

Artykuł 1. Postanowienia ogólne
1. Niniejsze Porozumienie reguluje zasady i tryb współpracy prawnej w sprawach karnych w zakresie wzajemnej pomocy prawnej, ekstradycji, przekazywania osób skazanych, udzielania informacji o prawie i praktyce jego stosowania oraz udzielania informacji dotyczących ścigania i zapobiegania przestępstwom.
2. Biuro Polskie w Tajpej i Biuro Przedstawicielskie Tajpej w Polsce poinformują się o nazwie lub nazwach Organu Centralnego lub Organów Centralnych odpowiedzialnych za wykonywanie zadań wskazanych w niniejszym Porozumieniu a także o zmianie nazwy lub danych kontaktowych tych Organów Centralnych.
3. Niniejsze Porozumienie nie narusza zobowiązań Polski wynikających z członkostwa w Unii Europejskiej.

Artykuł 2. Zakres zastosowania
1. Niniejsze Porozumienie ma zastosowanie w sprawach należących do właściwości sądów i Prokuratury.
2. Niniejsze Porozumienie nie uprawnia żadnego podmiotu prywatnego lub osoby fizycznej do uzyskania, nie dopuszczenia lub wyłączenia przeprowadzenia jakiegokolwiek dowodu albo przeciwdziałania wykonaniu wniosku.

Artykuł 3. Wzajemna pomoc prawna
1. Organy Centralne będą dążyć do tego, by zapewnić sprawną współpracę sądów i Prokuratur w zakresie wzajemnej pomocy prawnej, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym i niniejszym Porozumieniem, w związku z dochodzeniem, ściganiem lub postępowaniem sądowym.
2. Wzajemna pomoc prawna będzie obejmować w szczególności przesyłanie wniosków o:
(a) odbieranie zeznań lub oświadczeń od osób; organy wyznaczone przez Wezwany Organ Centralny zezwolą na obecność osób wskazanych we wniosku podczas jego wykonywania i zadawanie pytań osobie składającej zeznanie lub oświadczenie oraz na sporządzanie protokołu lub dosłownego zapisu przebiegu czynności, na zasadach określonych przez organy wyznaczone przez Wezwany Organ Centralny,
(b) przepis ustępu 2 (a) niniejszego artykułu będzie stosowany w celu upoważnienia organów wyznaczonych przez Wzywający Organ Centralny do odbierania w formie wideokonferencji zeznań lub oświadczeń od osoby znajdującej się na terytorium na które skierowano wezwanie,
(c) dostarczanie dokumentów, zapisów i dowodów rzeczowych,
(d) ustalanie miejsca pobytu lub tożsamości osób,
(e) doręczanie dokumentów,
(f) wykonywanie wniosków o przeszukanie i zatrzymanie rzeczy,
(g) oględziny rzeczy i miejsc,
(h) pomoc w postępowaniach związanych z zamrażaniem lub przepadkiem aktywów.

Artykuł 4. Ekstradycja
Organy Centralne będą udzielać sobie możliwie najszerszej pomocy w zakresie ekstradycji, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym i niniejszym Porozumieniem, dążąc do tego, by wydawanie osób ściganych za popełnienie przestępstwa, w celu przeprowadzenia postępowania karnego, zapobiegało ich bezkarności.

Artykuł 5. Przekazywanie osób skazanych
Organy Centralne będą udzielać sobie możliwie najszerszej pomocy w zakresie przekazywania skazanych, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym i niniejszym Porozumieniem, dążąc do ułatwienia resocjalizacji w ich własnym społeczeństwie osób, które zostały pozbawione wolności na skutek popełnienia przez nie przestępstwa.

Artykuł 6. Udzielanie informacji o prawie i praktyce jego stosowania
Organy Centralne będą udzielać sobie, na wniosek, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym i niniejszym Porozumieniem, informacji o przepisach prawnych, które obowiązują lub obowiązywały na ich terytoriach, jak również o praktyce ich stosowania.

Artykuł 7. Udzielanie informacji dotyczących ścigania i zapobiegania przestępstwom
Organy Centralne mogą przekazywać sobie, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym i niniejszym Porozumieniem, informacje niezbędne do ścigania i zapobiegania przestępstwom, w tym przestępstwom o charakterze terrorystycznym.

Artykuł 8. Przekazywanie wniosków
1. Wnioski w sprawach objętych niniejszym Porozumieniem będą przekazywane bezpośrednio między Organami Centralnymi.
2. Przed przekazaniem wniosku Organy Centralne rozważą, czy jego wykonanie nie naruszałoby praw człowieka, suwerenności, bezpieczeństwa, podstawowych zasad porządku prawnego lub innego ważnego interesu terytorium, na które go skierowano; w przypadku Polski przez taki interes należy rozumieć także zobowiązania wynikające z jej członkostwa w Unii Europejskiej.
3. Przed przekazaniem wniosku Organy Centralne rozważą, czy wniosek spełnia wymogi określone przez drugi Organ Centralny.

Artykuł 9. Języki
Organy Centralne we wzajemnej korespondencji dotyczącej spraw objętych niniejszym Porozumieniem będą używać własnych języków urzędowych załączając tłumaczenie na język angielski.

Artykuł 10. Konsultacje
Organy Centralne będą konsultować się we wzajemnie uzgodnionych terminach, aby promować jak najbardziej efektywną współpracę w obszarach objętych niniejszym Porozumieniem, a także w celu wypracowania ulepszonych środków praktycznych usprawniających tę współpracę.

Artykuł 11. Wykonywanie wniosków
1. Organy Centralne uczynią wszystko, co możliwe w celu niezwłocznego wykonania wniosku.
2. Każdy z Organów Centralnych niezwłocznie poinformuje drugi Organ Centralny o wyniku postępowania w przedmiocie wykonania wniosku, w tym o odmowie jego wykonania oraz o przyczynie odmowy, a także udzieli odpowiedzi na zapytania drugiego Organu Centralnego w przedmiocie wykonywania wniosku.
3. Organ Centralny do którego skierowano wniosek o wzajemną pomoc prawną uczyni zadość życzeniu drugiego Organu Centralnego, aby przy jego wykonywaniu zastosowano szczególny tryb postępowania lub szczególną formę, chyba że jest to sprzeczne z prawem obowiązującym na terytorium na które skierowano wniosek.

Artykuł 12. Ochrona danych osobowych
Dane osobowe przekazywane w sprawach objętych niniejszym Porozumieniem będą chronione zgodnie z mającym zastosowanie prawem Polski, Tajwanu i Unii Europejskiej.

Artykuł 13. Kontakty robocze
Każdy z Organów Centralnych przygotuje listę osób upoważnionych do kontaktów roboczych w sprawach objętych niniejszym Porozumieniem obejmującą zakres ich kompetencji i przekaże ją drugiemu Organowi Centralnemu. Organy Centralne będą się informować o zmianie tych danych.

Artykuł 14. Stosunek do innych instrumentów
Pomoc i procedury przewidziane w niniejszym Porozumieniu nie stanowią przeszkody do udzielenia pomocy drugiemu Organowi Centralnemu lub Organom Centralnym na podstawie innych mających zastosowanie porozumień prawa krajowego lub międzynarodowego, na zasadzie wzajemności lub na podstawie jakiegokolwiek mającego zastosowanie uzgodnienia lub praktyki.

Artykuł 15. Zakres czasowy
Niniejsze Porozumienie będzie mieć zastosowanie do wszelkich wniosków złożonych po jego wejściu w życie, nawet jeśli odnośne przestępstwa popełniono przed jego wejściem w życie lub wyrok w sprawie osoby skazanej podlegającej przekazaniu zapadł przed jego wejściem w życie.

Artykuł 16. Wejście w życie
Biuro Polskie w Tajpej i Biuro Przedstawicielskie Tajpej w Polsce zawiadomią się na piśmie o ukończeniu procedur wewnętrznych niezbędnych do wdrożenia niniejszego Porozumienia na ich terytoriach. Porozumienie wejdzie w życie z dniem otrzymania późniejszego z zawiadomień.

Artykuł 17. Zmiana
Niniejsze Porozumienie może zostać zmienione za zgodą Biura Polskiego w Tajpej i Biura Przedstawicielskiego Tajpej w Polsce. Zmiany wejdą w życie zgodnie z procedurą określoną w Artykule 16.

Artykuł 18. Okres obowiązywania
Niniejsze Porozumienie będzie obowiązywać przez czas nieokreślony.

Artykuł 19. Wypowiedzenie
1. Niniejsze Porozumienie może zostać wypowiedziane w formie pisemnego oświadczenia Biura Przedstawicielskiego Tajpej w Polsce do Biura Polskiego w Tajpej albo Biura Polskiego w Tajpej do Biura Przedstawicielskiego Tajpej w Polsce. W takim przypadku Porozumienie przestanie obowiązywać po upływie trzech miesięcy od dnia doręczenia oświadczenia.
2. W razie wypowiedzenia współpraca i pomoc będą kontynuowane a informacje dostarczane zgodnie z niniejszym Porozumieniem dla wniosków złożonych przed dniem wejścia w życie wypowiedzenia. Na wypadek zakończenia obowiązywania Porozumienia dane osobowe będą nadal chronione w sposób w nim określony.