Wybór członków KRRiT

[Ignacy Schmidt]

Jaskulska:

Dobiega końca kadencja członków KRRiT. Senat musi wybrać ich dwóch następców. Aby wybrać członka, niezbędne jest uzyskanie poparcia 2/3 ogólnej liczby senatorów.

Przypominam również, że kandydatem nie może być osoba, która w ciągu 4 lat poprzedzających wybór pełniła funkcję posła, senatora, posła do Parlamentu Europejskiego lub prezydenta miasta.

Og: 72h na zgłaszanie

[Ignacy Schmidt]

PSL zgłasza Jarosława Gugałę.

Jarosław Rafał Gugała (ur. 13 kwietnia 1959 w Młynarach) – polski dziennikarz związany m.in. z Telewizją Polską i Polsatem, muzyk, nauczyciel akademicki i dyplomata, w latach 1999–2003 ambasador RP w Urugwaju.

Z wykształcenia jest iberystą, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył również studia doktoranckie z zakresu ekonomii w SGH.

W 1983 założył z kolegami Zespół Reprezentacyjny, specjalizujący się w adaptacjach polskich piosenek i prezentacjach scenicznych utworów różnych obszarów kulturowych (Lluís Llach, Georges Brassens, piosenki sefardyjskie, brazylijskie). Nagrał z tą grupą płyty: Za nami noc... (pieśni Lluisa Llacha) (1985), Śmierć za idee – ballady Georgesa Brassensa (1986), Sefarad (1991), Pornograf (1993) i Kumple to grunt (2007). W 1995 zagrał samego siebie w sensacyjnym filmie Gracze w reżyserii Ryszarda Bugajskiego.

W 1990 rozpoczął pracę w nowo powstałych Wiadomościach w TVP1, początkowo jako reporter, następnie także wydawca i prezenter. W 1992 objął najpierw funkcję dyrektora I programu TVP, a potem dyrektora Telewizyjnej Agencji Informacyjnej. Pozostał na tym stanowisku do 1995. W 1997 został prezenterem i wydawcą programu publicystycznego W centrum uwagi.

W 1999 został powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Urugwaju. Urząd ten sprawował do 2003. Przyczynił się do odebrania tytułu konsula honorowego w Urugwaju Janowi Kobylańskiemu.

Po zakończeniu działalności w dyplomacji rozpoczął pracę w komercyjnej stacji telewizyjnej Polsat jako prezenter i wydawca programu Informacje. Od października 2004, kiedy Informacje zastąpiono Wydarzeniami, prezentował wydania popołudniowe oraz główne w weekendy. Od października 2007 do marca 2018 był jednym z prezenterów głównego wydania Wydarzeń w dni powszednie. We wrześniu 2007 zastąpił Tomasza Lisa na stanowisku szefa tego programu. Od 2008 pracuje też w Polsat News jako prowadzący m.in. magazyny Gość Wydarzeń i Wydarzenia Opinie Komentarze. Od lutego 2011 do sierpnia 2012 zajmował w strukturach grupy Polsat stanowisko dyrektora Pionu Informacji i Publicystyki. W marcu 2018 zaczął pracować nad wieczornym pasmem w Polsat News.

Od 2005 do 2007 był również gospodarzem wtorkowych wydań Poranka Radia TOK FM. Od 2006 w TV 4 prowadził autorski program publicystyczny IV władza. Zajął się także pisaniem felietonów w tygodniku „Newsweek Polska” oraz prowadzeniem wykładów na Uniwersytecie Warszawskim i w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza. W 2012 wydał książkę Doskonale a nawet gorzej. Świat we mgle absurdu, będącą zbiorem jego felietonów prasowych.

W 2014 odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

[Ignacy Schmidt]

PSL zgłasza także Radosława Krzyżowskiego.

Radosław Krzyżowski (ur. 30 stycznia 1972 w Kluczborku) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Przez długi czas w podstawówce był przekonany, że zostanie lekarzem, na maturze zdawał biologię. Jednak w trzeciej klasie liceum pobił rekord nieobecności na lekcjach, grał w młodzieżowym zespole rockowym, występował w szkolnym teatrzyku i był członkiem grupy poezji śpiewanej, zdecydował się zdawać do szkoły teatralnej.

Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, związał się z Teatrem im. Juliusza Słowackiego (1994–1998 i 2003–2015). Zaczął działać także w teatrze Offowym. Występował potem w teatrach krakowskich: Mniejszym (1996, 1999), Stowarzyszenie Teatralne „Łaźnia” (1999), STU (2000–2001, 2007), Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej (1998–2003 i od 2015), Współczesnym (2005), Łaźnia Nowa (2006).

Zdobył takie nagrody jak:

1997: XXXII OPTMF „Kontrapunkt” – nagroda promocyjna im. K. Krzanowskiego za role w przedstawieniach Audiencja I i Audiencja IV Bogusława Schaeffera w Teatrze Mniejszym w Krakowie
2000: Nagroda Dziennikarzy za rolę w spektaklu Sen pogodnego karalucha w Teatrze Mniejszym w Krakowie na XXXV Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie
2000: Ludwik, nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za rolę tytułową w Hamlecie Shakespeare’a w Teatrze STU w Krakowie
2001: stypendium twórcze miasta Krakowa
2003: Nagroda aktorska za rolę Czeladnika I w spektaklu Trzeci akt wg Szewców Witkacego w Starym Teatrze w Krakowie na XXVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
2012: Nagroda Teatralna im. Stanisława Wyspiańskiego

[Ignacy Schmidt]

Jaskulska:

Przechodzimy do głosowania. Zgłoszono dwóch kandydatów na dwa miejsca, w związku z tym, będziemy głosować za, przeciw lub wstrzymując się.

1) Jarosław Gugała
2) Radosław Krzyżowski

Og: do północy w poniedziałek

[Ignacy Schmidt]

1) za
2) za

[Anna Radziwiłł-Schmidt]

2x za

[Aleksander Beski]

2 razy za

[Laura]

2x za

[Joanna Poniatowska]

1. za
2. wstrzymuję się

[Ignacy Schmidt]

Og: ktoś jeszcze?