Ustawa z dnia 30 sierpnia 2025 roku o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz niektórych innych ustaw
Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2013 r., poz. 856), wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4:
a) pkt 16 otrzymuje brzmienie:
„16) „zwierzętach bezdomnych” – rozumie się przez to zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały lub gdy właściciel zwierząt zmarł, a nie ma możliwości ustalenia spadkobierców mienia zmarłego albo w sytuacji odrzucenia w całości spadu przez wszystkich spadkobierców po osobie zmarłej i zrezygnowania z dziedziczenia mienia osoby zmarłej;”;
b) pkt 20 otrzymuje brzmienie:
„20) „zwierzętach wykorzystywanych do celów specjalnych” – rozumie się przez to zwierzęta, których profesjonalna tresura oraz używanie odbywa się na podstawie odrębnych przepisów, regulujących szczegółowe zasady działania jednostek Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej i innych formacji podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Służby Więziennej, Krajowej Administracji Skarbowej, ratownictwa oraz regulujących zasady szkolenia i wykorzystania psów – przewodników osób ociemniałych;”,
c) pkt 25 otrzymuje brzmienie:
„25) „schronisku dla zwierząt” – rozumie się przez to placówkę przeznaczoną do utrzymywania zwierząt bezdomnych, spełniającą warunki określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013, poz. 1399, z późn. zm.);”;
d) w pkt 25 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 26 - 34 w brzmieniu:
„26) „psie rasowym” – rozumie się przez to psa o odpowiednim dla rasy fenotypie oraz posiadającego co najmniej pięciopokoleniowy rodowód, który określa pochodzenie psa, zarejestrowany w Fédération Cynologique Internationale
(FCI) lub Alianz Canine Worldwide (ACW);”
„27) „kocie rasowym” – rozumie się przez to kota o odpowiednim dla rasy fenotypie oraz posiadającego co najmniej czteropokoleniowy rodowód, który określa pochodzenie kota, zarejestrowanym w World Cat Federation (WCF), Fédération Internationale Féline (FIFe), The International Cat Association (TICA) lub Felinefederation Europe (FFE);”
„28)”kotach wolnobytujących” – rozumie się przez to koty bytujące w środowisku człowieka, będące stałym elementem ekosystemu, żyjące niezależnie od człowieka lub przy jego wsparciu, urodzone na wolności, mające możliwość swobodnego rozwoju i swobodnego bytu;
„29) „oznakowaniu” – rozumie się przez to oznaczenie psa lub kota w sposób trwały urządzeniem elektronicznym (mikrochipem) zawierającym odnośnik do danych znajdujących się w centralnym rejestrze zwierząt oznakowanych;”
„30)”kojcu” – rozumie się przez to ogrodzoną przestrzeń przeznaczoną do utrzymywania psa poza pomieszczeniem mieszkalnym z dostępem do światła dziennego, uniemożliwiającą wydostanie się psa poza teren, posiadającą zadaszenie oraz w połowie swojej powierzchni utwardzone podłoże;
„31)”kolczatce” – rozumie się przez to typ metalowej obroży dla zwierząt, mającej budowę łańcuszka, którego ogniwa zakończone są tępo wystającymi końcami drutu;
„32)”ślepych miotach” – rozumie się przez to potomstwo psów lub kotów, będące w fazie neonatalnej, całkowicie ślepe;
„33)”wysokości w kłębie” – rozumie się przez to pionowy rozmiar zwierzęcia czworonożnego liczony od poziomu ziemi do najwyższego punktu tułowia, położonego na szczycie łopatek;
34)”wprowadzenie do obrotu”- rozumie się przez to każdą czynność zmierzającą do przeniesienia własności zwierzęcia w tym jego przetrzymywanie i prezentację oraz przenoszenie własności zwierzęcia.";
2) w art. 6 ust. 2:
a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Przez znęcanie nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:”;
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) bicie zwierząt, a w szczególności przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenie obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn”;
c) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów, kolczatek lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć;”;
d) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji lub realizację naturalnych zachowań zwierzęcia z wyjątkiem utrzymywania zwierzęcia w trakcie transportu;”;
e) pkt 18 otrzymuje brzmienie:
„18) transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie bez dostatecznej ilości wody umożliwiającej oddychanie zapewniającej dobrostan;”
f) w pkt 19 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 20, 21 i 22 w brzmieniu:
„20) utrzymywanie zwierzęcia bez pomieszczenia chroniącego go przed zimnem, upałami lub opadami atmosferycznymi;”
„21) świadome i bez przyczyny zaniechanie podjęcia lub kontynuowania leczenia zwierzęcia, w przypadku stanu lub choroby, które powodują ból lub cierpienie lub prowadzą, albo mogą prowadzić do jego śmierci;”
„22) montowanie na elementach budynków urządzeń mogących powodować zranienie lub okaleczenie ptaków, w szczególności kolców lub drutów.”
3) W art. 6 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Używanie urządzeń, o których mowa w ust. 2 pkt 7 jest dozwolone w przypadku zwierząt wykorzystywanych do celów specjalnych.”.
4) w art. 7:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwierzę traktowane w sposób określony w art. 6 ust. 2 może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta)właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane:
1) schronisku dla zwierząt lub organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub
2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub
3) ogrodowi zoologicznemu, organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt lub schronisku dla zwierząt bezdomnych, jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych”.
b) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest z urzędu lub na wniosek po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”,
c) ust. 1c otrzymuje brzmienie:
„1c. W przypadku braku zgody, o której mowa w ust. 1b, lub wystąpienia innych okoliczności uniemożliwiających przekazanie zwierzęcia podmiotom, o których mowa w ust.1, zwierzę może zostać innej osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej albo osobie fizycznej, która zapewni mu właściwą opiekę”.
d) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje prawo wniesienia odwołania do samorządowego kolegium odwoławczego w terminie 7 dni od daty doręczenia decyzji. Samorządowe kolegium odwoławcze rozpoznaje odwołanie w terminie 7 dni”
e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3 a. W przypadku wskazanym w ustępie 3, na żądanie upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, policja lub straż gminna zapewnia asystę przy odbiorze zwierzęcia. Policji, straży gminnej lub przedstawicielowi organizacji społecznej w asyście policji lub straży gminnej, przysługuje prawo wejścia na teren prywatnej posesji bez zgody lub pomimo sprzeciwu jej właściciela”.
f) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Do należności z tytułu kosztów określonych w ust. 4 stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Koszty utrzymania zwierzęcia do czasu egzekucji należności pieniężnych od dotychczasowego właściciela lub opiekuna pokrywa gmina.”
g) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. Przepisy artykułu 7 ust. 1-4 i 6 stosuje się odpowiednio w sytuacji, gdy dotychczasowy właściciel lub opiekun z przyczyn niezależnych od swojej woli traci możliwość sprawowania osobistej opieki nad zwierzęciem, a nie ma możliwości ustalenia osób, które podjęłyby się dobrowolnie opieki nad zwierzęciem w jego zastępstwie; Koszty utrzymania zwierzęcia pokrywa gmina.”;
5) Art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Zabrania się utrzymywania zwierząt domowych na uwięzi.
2. Kto utrzymuje psa w kojcu, ma obowiązek zapewnić zwierzęciu o wysokości w kłębie:
1) poniżej 50 cm – powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 9 m2;
2) pomiędzy 51 cm, a 65 cm – powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 12 m2;
3) powyżej 66 cm – powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 15 m2.
3. Kto utrzymuje w kojcu więcej niż jednego psa, ma obowiązek zapewnić każdemu psu powierzchnię kojca wynoszącą nie mniej niż 8 m2.
4. Kto utrzymuje psa w kojcu lub na innej otwartej przestrzeni, znajdującej się w obrębie terenu prywatnego, ma obowiązek zapewnić zwierzęciu ocieploną budę lub inne pomieszczenie chroniące przed warunkami atmosferycznymi.
5. Zwierzęciu domowemu utrzymywanemu w kojcu należy co najmniej dwa razy dziennie zapewnić możliwość ruchu poza kojcem.”;
6) po art. 9a dodaje się art. 9b w brzmieniu:
„Art. 9b. Właściciel lub opiekun zwierzęcia domowego, które uciekło lub zagubiło się, a w szczególności psa, ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub Policję oraz podjąć inne działania w celu odnalezienia zwierzęcia.”;
7) po art. 9b dodaje się art. 9c w brzmieniu:
„Art. 9c. 1. Zabrania się:
1) organizowania i uczestniczenia w konkursach, loteriach, aukcjach lub licytacjach, w których zwierzę domowe stanowi nagrodę, jest przedmiotem loterii, aukcji albo licytacji;
2) prowadzenia egzekucji ze zwierząt domowych;
3) sprzedaży i nabywania rzeczy i dóbr niematerialnych w przypadku, gdy zwierzę domowe jest nieodpłatnie przekazywane wraz ze sprzedawaną rzeczą lub dobrem.”;
8) w art. 10a w ust. 1 w pkt. 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się punkt 4 i 5 w brzmieniu:
„4) zbywania zwierząt domowych małoletnim;
5) używania lub wystawiania zwierząt domowych publicznie w celach zarobkowych, za wyjątkiem działalności określonej w art. 17 ust. 1."
9) po art. 10b dodaje się art. 10c w brzmieniu:
„10c. 1. Zabrania się uczestnictwa w wystawach kynologicznych psów poddanych zabiegowi przycinania uszu lub ogona (kopiowania).
2. Odpowiedzialności z tytułu naruszenia zakazu, o którym mowa w ust.1, podlega właściciel lub opiekun psa.”
10) po art. 10c dodaje się art. 10d w brzmieniu:
„Art.10d. Zabrania się nabywania lub zbywania produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych ze zwierząt domowych."
11) w art 11:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zapewnianie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gmin. Zasady zapewniania opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywania określa uchwały rady gminy podejmowana co najmniej raz do roku, o której mowa w art. 11a ust. 1”
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, mogą zapewniać bezdomnym zwierzętom opiekę lub prowadzić schroniska dla zwierząt, w porozumieniu z właściwymi organami samorządu terytorialnego”;
12) w art. 11a:
a) w ust. 2
– pkt 1. otrzymuje brzmienie:
„1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt wraz ze wskazaniem minimalnej stawki dziennej przeznaczonej na utrzymanie zwierzęcia w schronisku;”
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) opiekę nad wolnobytującymi kotami, w tym ich dokarmianie oraz sterylizację albo kastrację, po których następuje powrót do naturalnego środowiska;"
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) wyłapywanie bezdomnych zwierząt;”;
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt wyłapanych na terenie gminy;”;
– pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) zapewnienie miejsca w gospodarstwie rolnym dla zwierząt gospodarskich;”;
– pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń losowych w tym drogowych z udziałem zwierząt domowych, gospodarskich lub dzikich, w których odnoszą one obrażenia;”
– w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) plan oznakowania psów w gminie.”
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Program, o którym mowa w ust. 1, może obejmować plan oznakowania kotów w gminie.”
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Realizacja zadań, o których mowa w ust. 2 pkt. 3-6, może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt lub organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Projekt programu, o którym mowa w ust. 1, wójt (burmistrz, prezydent miasta) najpóźniej do dnia 1 stycznia przekazuje do zaopiniowania:
1. właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii;
2. organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy lub powiatu, na terenie którego znajduje się gmina;
3. dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich, działających na obszarze gminy lub powiatu, na terenie którego znajduje się gmina”.
4. właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska;”
e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Podmioty, o których mowa w ust. 7, w terminie 21 dni od dnia otrzymania projektu programu, o którym mowa w ust. 1, wydają opinie o projekcie. Opinia powiatowego lekarza weterynarii jest wiążąca. Niewydanie opinii w tym terminie uznaje się za akceptację przesłanego programu”.
f) po ust. 8 dodaje się ust. 9 -11 w brzmieniu:
„9. Gmina informuje właściwego powiatowego lekarza weterynarii, raz w roku, nie później niż do 31 grudnia, o:
1) podmiotach, z którymi podpisane są umowy na wyłapywanie i pobyt w schronisku dla zwierząt, gospodarstwie rolnym oraz o organizacjach społecznych, o których mowa w ust. 4;
2) liczbie zwierząt wyłapanych i miejscach, do których zostały przekazane;
3) liczbie zwierząt przekazanych do adopcji, padłych i uśpionych;
4) liczbie zwierząt, biorących udział w zdarzeniach losowych, w tym drogowych, w których odniosły one obrażenia, poddanych opiece weterynaryjnej.
10. Kopia informacji, o której mowa w ust. 9, jest przekazywana wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta i jest udostępniana na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U.2016.1764 j.t. z późn. zm.).
11. Powiatowy lekarz weterynarii, do dnia 31 stycznia każdego roku, przekazuje za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, informację, o której mowa w ust.9 pkt.4, w zakresie zwierząt należących do gatunków dziko występujących, objętych ochroną gatunkową, na podstawie przepisów o ochronie przyrody.”;
13) po art. 11a dodaje się art.11b w brzmieniu:
„11b. 1. Wykonując program, o którym mowa w art.11a ust.1, gmina ma obowiązek: 1. zawarcia odrębnych umów na wyłapywanie bezdomnych zwierząt oraz na ich utrzymywanie w schronisku;
2. wyłapania każdego zgłoszonego bezdomnego zwierzęcia;
3. prowadzenia ewidencji zwierząt wyłapanych na terenie gminy obejmującej w szczególności: nr mikrochipa zwierzęcia, jego fotografię, inne dane służące identyfikacji zwierzęcia takie jak wiek, płeć, maść, wielkość, datę wyłapania zwierzęcia, datę umieszczenia zwierzęca w schronisku, datę adopcji wraz z kserokopią dokumentacji adopcyjnej, datę zgonu zwierzęcia wraz z kserokopią zaświadczenia lekarskiego o zgonie zwierzęcia;
4. uiszczania stawki dziennej za utrzymywanie zwierząt w schronisku;
5. oznakowania psa lub kota w ciągu doby po jego wyłapaniu;
6. sterylizację lub kastrację psa lub kota w ciągu 3 dni po odbytej kwarantannie, a jeżeli stan zdrowia zwierzęcia na to nie pozwala – niezwłocznie po ustąpieniu tych przyczyn;
7. kontrolę warunków bytowych zwierząt w schronisku oraz weryfikację dokumentacji znajdującej się w schronisku z ewidencją, o której mowa w pkt 2, co najmniej raz na kwartał.
2. Organem odpowiedzialnym za wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust.1 jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta."
14) po art. 11b dodaje się rozdział 2a, w brzmieniu:
„Rozdział 2a.
Oznakowanie
Art.11c. 1. Psy na obszarze całego kraju podlegają obowiązkowemu oznakowaniu.
2. Koty na obszarze całego kraju mogą podlegać oznakowaniu.
3. Oznakowania psa dokonują:
1) lekarz weterynarii,
2) osoba, która posiada tytuł technika weterynarii,
3) osoba, która posiada tytuł zootechnika
– świadczący usługi weterynaryjne lub zootechniczne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.
4. Psy poddane oznakowaniu podlegają wpisowi do rejestru zwierząt oznakowanych, o którym mowa w art. 11d.
5. Po przeprowadzeniu oznakowania posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie lub dokonuje się wpisu w dokumencie identyfikacyjnym zwierzęcia.
7. Koszty oznakowania, o którym mowa w ust.1 ponosi posiadacz psa.
8. Ustępy 3-7 stosuje się odpowiednio do oznakowania kotów.
Art.11d. 1. Tworzy się centralny rejestr zwierząt oznakowanych.
2. Centralny rejestr zwierząt oznakowanych prowadzi Główny Lekarz Weterynarii.
3. Osoba dokonująca oznakowania, o której mowa w art.11c ust. 3, przekazuje do centralnego rejestru zwierząt oznakowanych informację o oznakowaniu zwierzęcia zawierającą następujące dane:
1) imię i nazwisko, kod pocztowy i miejsce zamieszkania posiadacza zwierząt;
2) gatunek, rasę i płeć zwierzęcia;
3) numer mikroczipa;
4) datę implantacji mikroczipa;
5) miejsce implantacji mikroczipa.
4. Centralny rejestr zwierząt oznakowanych jest udostępniany na wniosek organów Inspekcji Weterynaryjnej, organów samorządu gminnego, Służby Celno- Skarbowej, Policji, straży gminnej lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, w celu realizacji zadań, o których mowa w niniejszej ustawie.
5. Koszty związane z:
1) administrowaniem i utrzymywaniem serwerów, lub
2) przygotowywaniem i aktualizowaniem oprogramowania komputerowego oraz materiałów pomocniczych, związanych z korzystaniem z tego oprogramowania
- są pokrywane z opłat pobieranych od posiadaczy zwierząt za oznakowanie oraz z opłat pobieranych za udostępnianie danych, z rejestru, o którym mowa w art. 11d.
6. Koszty związane z bieżącą eksploatacją systemów informatycznych są pokrywane z budżetu Głównego Inspektoratu Weterynarii.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 11d, zakres gromadzonych i udostępnianych informacji, tryb wprowadzania danych i nieodpłatnego oraz odpłatnego udostępniania danych poszczególnym osobom fizycznym i prawnym,
2) wysokość opłaty ponoszonej przez posiadacza zwierzęcia za oznakowanie zwierzęcia,
3) wysokość opłaty za udostępnienie danych z rejestru, o którym mowa w art. 11d,
4) wysokość wynagrodzenia dla lekarza weterynarii za oznakowanie zwierzęcia oraz za wprowadzenie danych o zwierzęciu do rejestru.”;
15) w art. 12 po ust. 4b dodaje się ust. 4c w brzmieniu:
„4c. zabrania się chowu i hodowli zwierząt, o których mowa w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. z 2007r.133.921, z późn. zm.) z wyjątkiem królika (Oryctolagus cuniculus) hodowanych w celu pozyskiwania z nich futer”.
16) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:
„Art. 14a. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że podmiot utrzymujący zwierzęta gospodarskie narusza przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt gospodarskich, stosuje odpowiednio środki zaradcze określone w art. 54 rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt.
2. Decyzjom o zastosowaniu środków zaradczych, o których mowa w ust.1 powiatowy lekarz weterynarii nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.”
17) art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.Warunki występów, treningów i tresury oraz metody postępowania ze zwierzętami wykorzystywanymi do celów widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych nie mogą zagrażać ich życiu lub zdrowiu.";
18) w art. 17:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do tresury i wykorzystania dla celów filmowych mogą być wykorzystywane tylko zwierzęta urodzone i wychowane w niewoli i tylko takie, którym mogą być zapewnione warunki egzystencji stosowne do potrzeb danego gatunku. Zabronione jest wykorzystywanie w celach widowiskowych zwierząt dzikich lub należących do gatunków zwierząt dzikich, urodzonych w niewoli.
b) uchyla się ust. 2 i 4;
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Zabrania się działalności menażerii objazdowych, a także organizowania i prowadzenia występów cyrkowych z udziałem zwierząt oraz podobnych widowisk lub pokazów, związanych z wykorzystywaniem zwierząt w celach rozrywkowych”.
d) uchyla się ust.7;
e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określi, w drodze rozporządzenia, minimalne warunki utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt wykorzystywanych do celów widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych, mając na względzie zapewnienie im właściwej opieki”
19) art.18 ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwierzęta wykorzystywane do celów widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych mogą być przetrzymywane, hodowane i prezentowane jedynie w stadninach lub w miejscach przeznaczonych dla zwierząt wykorzystywanych do celów specjalnych, pod nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej”.
20) Po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu:
„18a. Opiekunowi zwierzęcia wykorzystywanego do celów specjalnych, które na mocy decyzji właściwego organu zostało wycofane ze służby, przysługuje miesięczne świadczenie na jego utrzymanie, wypłacane do czasu zgonu zwierzęcia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi w drodze rozporządzenia wysokości świadczenia oraz zasady jego wypłacania.”
21) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art 25. Prowadzący pojazd mechaniczny, który potrącił zwierzę, obowiązany jest, do zapewnienia mu stosownej pomocy lub zawiadomienia jednej ze służb, o których mowa w art. 33 ust. 3”;
22) art. 33a ust.3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wyłapanie psa i dostarczenie go właścicielowi, a jeżeli ustalenie tej osoby nie jest możliwe, dostarczenie do schroniska dla zwierząt; wyłapanie i dostarczenie psa odbywa się na koszt właściciela”.
23) w art.34:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwierzę kręgowe w ubojni może zostać uśmiercone tylko po uprzednim nieodwracalnym pozbawieniu świadomości przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. ’’;
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W ubojni wyodrębnia się pomieszczenie do przetrzymywania zwierząt oraz pomieszczenie do ogłuszania i wykrwawiania zwierząt, które są wyposażone w monitoring. Właściciel ubojni ma obowiązek przechowywać zapis z monitoringu przez okres co najmniej 3 miesięcy.’’;
c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Wymogów określonych w ust. 1 i 3 nie stosuje się przy poddawaniu zwierząt szczególnym sposobom uboju przewidzianym przez obrządki religijne związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby wyłącznie jej członków, zwanego dalej ubojem rytualnym.
3b. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a nie zezwala się na stosowanie systemów krępujących bydło przez umieszczenie w odwrotnym położeniu lub w dowolnym innym nienaturalnym położeniu.”;
d) po ust. 6 dodaje się ust. 7, który otrzymuje brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi w drodze rozporządzenia:
1) kwalifikacje osób uprawnionych do uboju rytualnego,
2) warunki wyładunku, przemieszczania, przetrzymywania, unieruchamiania w celu dokonania uboju rytualnego,
3) warunki i metody uboju rytualnego stosownie do gatunku,
4) warunki nadzoru oraz określania maksymalnych potrzeb członków wyznaniowych funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
– mając na względzie zapewnienie humanitarnego traktowania zwierząt podczas uboju rytualnego oraz zaspokojenie potrzeb własnych wyłącznie członków związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”
24) w art. 35:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto zabija, uśmierca zwierzę, dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust.1-3, 3b-4, albo narusza zakaz określony w art. 12 ust. 4c, art. 16 podlega karze pozbawienia wolności do lat 4”
b) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem.”
c) po ust.1a dodaje się ust.1b w brzmieniu:
„1b. Kto narusza zakazy określone w art. 9c oraz 10a ust. 1-3 podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”;
d) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust.1 lub 1a działał ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”
e) ust 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 1a sąd może orzec, a w razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2 sąd orzeka tytułem środka karnego zakaz posiadania zwierząt od roku do lat 10. Sąd może orzec zakaz posiadania zwierząt na zawsze, w razie skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo określone w ust. 2. Zakaz orzeka się w latach.”
25) w art. 37:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto narusza nakazy albo zakazy określone w art. 9, art. 10c ust. 1, 10d, art. 11 ust. 3, art. 11c, art. 12 ust. 1-6, art. 13 ust. 1, art. 14, art. 15 ust. 1-5, art. 17 ust. 1-7, art. 18, art. 22 ust. 1, art. 22a, art. 25 lub art. 27 podlega karze aresztu lub grzywny
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w ust. 1, można orzec nawiązkę w wysokości od 250 zł do 5.000 zł na cel związany z ochroną zwierząt.”
c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. W razie skazania za wykroczenie określone w ust. 1 sąd może orzec tytułem środka karnego przepadek zwierzęcia, jeżeli sprawca jest jego właścicielem lub opiekunem.
6. W razie skazania za wykroczenie określone w ust. 1 sąd może orzec tytułem środka karnego zakaz posiadania zwierząt od roku do lat 10; zakaz orzeka się w latach”.
26) po art. 37e dodaje się art. 37f w brzmieniu:
„Art.37f W sprawach o wykroczenia, określonych w art. 37, 37a, 37b, 37d, 37e organizacja społeczna, której statutowym celem jest ochrona zwierząt może samodzielnie wnieść wniosek o ukaranie jako oskarżyciel posiłkowy."
27) po art. 37f dodaje się art. 37g w brzmieniu:
„Art.37g. Kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu posiadania zwierząt, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
28) w art. 38:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Sąd przekazuje zawiadomienie o wydanym prawomocnym orzeczeniu o przepadku zwierzęcia na rzecz organizacji społecznej biorącej udział w postępowaniu lub innej organizacji, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”
b) po ust.1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przekazanie zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 następuje za zgodą organizacji, której zwierzę ma zostać przekazane”.
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4.Organizacja społeczna, o której mowa w ust. 2, przekazuje zwierzę nieodpłatnie:
1) schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub
2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub
3) ogrodowi zoologicznemu lub schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych,
sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych lub innemu podmiotowi, który zapewni mu właściwą opiekę.”
d) w ust. 8 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
„Koszty utrzymania zwierzęcia do czasu egzekucji należności pieniężnych od skazanego pokrywa jednostka samorządu terytorialnego”.
29) po art. 38 dodaje się art. 38a i art. 38b w brzmieniu:
„Art. 38a. 1. W razie orzeczenia zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt, sąd wyznacza sprawcy odpowiedni termin na przekazanie zwierząt w posiadanie innej osobie lub instytucji i poinformowanie o tym sądu.
2. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu i stwierdzenia przez sąd, że skazany wbrew zakazowi jest posiadaczem zwierzęcia, sąd wydaje postanowienie o odebraniu skazanemu tego zwierzęcia.
3. Odpis postanowienia przesyła się właściwemu ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) w celu wykonania.
4. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję, w której określa miejsce przekazania zwierzęcia, o którym mowa w art. 7 ust. 1.
5. Przepisy art. 7 ust. 1a–5 stosuje się odpowiednio.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również w sytuacji, gdy skazany wejdzie w posiadanie zwierzęcia w okresie trwania zakazu.
Art. 38b. 1. W razie orzeczenia zakazu, o którym mowa w art. 35 ust. 4, przepis art. 84 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768 i 773) oraz przepisy art. 180, art. 181, art. 183, art. 184, art. 185 i art. 186a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 665, 666 i 768) stosuje się odpowiednio.
2. W razie orzeczenia zakazu wykonywania wszelkich zawodów, prowadzenia wszelkiej działalności lub wykonywania wszelkich czynności, o którym mowa w art. 35 ust. 4, sąd przesyła odpis wyroku także powiatowemu lekarzowi weterynarii, właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego.”.
30) W art. 39 dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. W przypadkach, o których mowa w ust.1, organizacja społeczna, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt wykonuje prawa pokrzywdzonego, jeżeli złoży oświadczenie. Ograniczenie liczby organizacji społecznych wykonujących prawa pokrzywdzonego jest możliwe wyłącznie wtedy, kiedy jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania.”
31) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu:
„Art. 39a. Organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, mogą wszcząć postępowanie lub wziąć udział w charakterze strony w toczącym się postępowaniu karnym, cywilnym, administracyjnym lub sądowoadministracyjnym, jeżeli zachodzi potrzeba ochrony zwierząt.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2013 r. poz. 1226) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 51. ust. 1 pkt. 1 otrzymuje następującą treść:
„1) strzela do zwierzyny w odległości mniejszej niż 1000 m od miejsca zebrań publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 500 m od zabudowań mieszkalnych.”,
2) w art. 51. ust. 1 dodaje się pkt. 8 o następującej treści:
„8) poluje na ptactwo po zmierzchu”,
3) w art. 52. dodaje się pkt. 7 o następującej treści:
„7) poluje w towarzystwie małoletniego”,
4) w art. 53. pkt. 1 otrzymuje następującą treść:
„1) poluje na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 4000 m od brzegu w głąb morza lub 6000 m w głąb lądu,”,
5) w art. 53. pkt. 5 otrzymuje następującą treść:
„5) wchodzi w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i amunicji innej niż myśliwska, amunicji ołowianej, środków i materiałów wybuchowych, trucizn, karmy o właściwościach odurzających, sztucznego światła, lepów, wnyków, żelaz, dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych niedozwolonych środków,”.
Art. 3. W ustawie z dnia 13 września 1996r o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013, poz. 1399), wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 i 7 w brzmieniu:
„6) schronisku dla zwierząt – rozumie się przez to miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami spełniające warunki określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.);
7) zwierzę bezdomne – rozumie się przez to zwierzę bezdomne, o którym mowa w przepisach o ochronie zwierząt.”;
2) w art. 7 w ust. 1:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) wyłapywania bezdomnych zwierząt,”;
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) prowadzenia schronisk dla zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części.”
Art. 4. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768 i 773) art. 244 otrzymuje brzmienie:
„Art. 244. Kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych ustawą o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2013 r., poz. 856) osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt albo nie wykonuje zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”.
Art. 5. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U.2016.1817 j.t. z póżn. zm.) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:
„Art. 42a. 1. Rada gminy jednostki samorządu terytorialnego, na rzecz organów której lub na rzecz jednostek organizacyjnych podległych jej organom lub nadzorowanych przez te organy wolontariusze wykonują świadczenia na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, mając na względzie dobrostan zwierząt może wyrazić zgodę na świadczenia tych wolontariuszy na rzecz podmiotu prowadzącego schronisko dla zwierząt.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wolontariusz na piśmie potwierdza swoją zgodę na świadczenie na rzecz podmiotu prowadzącego schronisko dla zwierząt.
3. Art. 45 stosuje się odpowiednio.”
Art. 6. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1:
a) pkt 1 lit. j otrzymuje brzmienie:
„j) prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych,”,
b) pkt 1 po lit. p dodaje się lit. r w brzmieniu:
„r) wyłapywania zwierząt bezdomnych lub prowadzenia miejsc przetrzymywania bezdomnych psów,"
2) w art. 2 w pkt 44 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 45-47 w brzmieniu:
„45) schronisko dla zwierząt bezdomnych - to każde miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami bezdomnymi, niezależnie od nadanej nazwy, wyłapanych w ramach zadania, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt, z wyłączeniem miejsc przetrzymywania bezdomnych psów;
46) miejsce przetrzymywania psów bezdomnych – miejsce przeznaczone do utrzymywania nie więcej niż 10 psów bezpośrednio po ich wyłapaniu przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące liczony od dnia ich wyłapania;
47) zwierzę bezdomne – rozumie się przez to zwierzę bezdomne, o którym mowa w przepisach o ochronie zwierząt.”;
3) w art. 5:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podjęcie działalności nadzorowanej, o której mowa:
1) w art. 1 pkt 1 lit. a, c-f, h, i, j, l, jest dozwolone po stwierdzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na przewidywane miejsce jej prowadzenia, w drodze decyzji, spełniania wymagań weterynaryjnych określonych dla prowadzenia danego rodzaju działalności;
2) w art. 1 pkt 1 lit. b, g, k, n, p, r, jest dozwolone po uprzednim zgłoszeniu, w formie pisemnej, zamiaru jej prowadzenia powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na przewidywane miejsce jej prowadzenia.”
b) w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 4 -6 w brzmieniu:
„4) zezwolenie na prowadzenie schroniska dla zwierząt bezdomnych wydane na podstawie przepisów o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
5) opinię organizacji społecznej o zasięgu ogólnopolskim, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, dotyczącą prowadzenia schroniska dla zwierząt bezdomnych przez podmiot zamierzający prowadzić działalność nadzorowaną.
6) numer z Krajowego Rejestru Sądowego albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jeżeli został nadany.”;
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Powiatowy lekarz weterynarii, po przeprowadzeniu kontroli, wydaje decyzję:
1) stwierdzającą spełnianie wymagań weterynaryjnych, jeżeli wymagania określone dla danego rodzaju działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, c-f, h, i, j, l, są spełnione;
2) odmawiającą stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych, jeżeli wymagania określone dla danego rodzaju działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, c-f, h, i, j, l, nie są spełnione.”
d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 4 pkt 1, powiatowy lekarz weterynarii:
1) stwierdza spełnianie wymagań weterynaryjnych przez poszczególne biekty budowlane lub miejsca, w których ma być prowadzona działalność nadzorowana, lub osoby wykonujące określone czynności w ramach tej działalności, jeżeli stwierdzenie takie jest wymagane;
2) nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny:
a) podmiotowi lub
b) poszczególnym obiektom budowlanym lub miejscom, w których ma być prowadzona działalność nadzorowana, lub osobom wykonującym określone czynności w ramach tej działalności w przypadku, o którym mowa w pkt 1.
3) określa maksymalną liczbę zwierząt poszczególnych gatunków, które mogą być utrzymywane w schronisku dla zwierząt bezdomnych."
e) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zgłoszenia zamiaru prowadzenia przez podmiot działalności nadzorowanej, o której mowa w art.1 pkt 1 lit. b, g, k, p, r, wydaje decyzję o nadaniu temu podmiotowi weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego.”
4) art. 6 ust. pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) podmioty, które uzyskały decyzję, określoną w art. 5 ust. 4 pkt 1, z wyłączeniem podmiotów prowadzących schroniska dla zwierząt bezdomnych”;
5) art. 7 otrzymuje brzmienie:
„Art. 7. Podmiot prowadzący działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. al, n, p, r, informuje, w formie pisemnej, powiatowego lekarza weterynarii o zaprzestaniu prowadzenia określonego rodzaju działalności nadzorowanej, a także o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem tej działalności, w zakresie dotyczącym wymagań weterynaryjnych, w terminie do 7 dni od dnia zaistnienia takiego zdarzenia.”
6) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że przy prowadzeniu działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-n, p, r, są naruszone wymagania weterynaryjne określone dla tej działalności, w zależności od zagrożenia stwarzanego dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, wydaje decyzję:
1) nakazującą usunięcie uchybień w określonym terminie lub
2) nakazującą wstrzymanie działalności do czasu usunięcia uchybień, lub
3) zakazującą umieszczania na rynku lub handlu określonymi zwierzętami będącymi przedmiotem działalności albo zakazującą produkcji, umieszczania na rynku lub handlu określonymi produktami wytwarzanymi przy prowadzeniu tej działalności lub
4) zakazującą przyjmowania nowych zwierząt bezdomnych do schroniska dla zwierząt bezdomnych lub miejsc przetrzymywania wyłapanych bezdomnych psów i kotów, do czasu usunięcia uchybień, lub
5) ograniczającą lub zakazującą wprowadzania do obrotu, przywozu lub wywozu zwierząt.”
7) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia o wydaniu decyzji zakazującej prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, df, h, i, j, l, p za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównego Lekarza Weterynarii oraz organ, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art.5 ust. 1 pkt. 4”
8) po art. 9 dodaję się art. 9a w brzmieniu:
„9a. 1. Powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zakazującą prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, o-r, jeżeli podmiot prowadzi działalność nadzorowaną bez stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych albo prowadzi taką działalność bez zgłoszenia zamiaru jej rozpoczęcia.
2. Podmiot, któremu wydano decyzję zakazującą prowadzenia działalności na podstawie art. 9 albo art. 9a, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wydanie w takim samym zakresie decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 4 albo ust. 9, nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji zakazującej prowadzenia działalności nadzorowanej.
3. Zakaz prowadzenia działalności nadzorowanej dotyczy obszaru powiatu, na którym działalność taka była prowadzona.”
9) w art. 10:
a) ust. 1 pkt 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„dla prowadzenia poszczególnych rodzajów działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-n, p, r w tym może określić:”
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego nadawanego podmiotom prowadzącym działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, o, p, r, mając na względzie zapewnienie właściwego sprawowania nadzoru nad prowadzeniem danego rodzaju działalności.”
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia:
1) dodatkowe wymagania, jakie powinien spełniać wniosek o stwierdzenie spełniania wymagań weterynaryjnych lub zgłoszenie zamiaru prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, n, p, r oraz w art. 4 ust. 3,
2) szczegółowy sposób dokonywania zgłoszenia zamiaru zaprzestania prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, n, p, r oraz w art. 4 ust. 3 - mając na względzie zapewnienie prawidłowego sprawowania przez powiatowego lekarza weterynarii nadzoru nad prowadzeniem danego rodzaju działalności nadzorowanej.";
10) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l, n, p, r oraz w art. 4 ust. 3, na obszarze jego właściwości."
11) w art. 11 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje organowi, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 dane zawarte w rejestrze dotyczące schroniska dla zwierząt bezdomnych, a także informacje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze.”
Art. 7. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 1 stycznia 2029 roku dopuszcza się utrzymywanie zwierząt domowych na uwięzi nie krótszej niż 5 metrów.
Art. 8 1. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność nadzorowaną określoną w art. 1 pkt 1 lit. r ustawy wymienionej w art. 6, której prowadzenie zgodnie z dotychczasowymi przepisami nie wymagało zgłoszenia zamiaru jej podjęcia do powiatowego lekarza weterynarii, tracą prawo do jej prowadzenia, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie dokonają zgłoszenia zgodnie z jej przepisami.
2. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, której prowadzenie zgodnie z dotychczasowymi przepisami nie wymagało stwierdzenia spełniania warunków weterynaryjnych, a zgodnie z przepisami ustawy wymaga takiego stwierdzenia w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy składają wniosek o dokonanie takiego stwierdzenia do powiatowego lekarza weterynarii.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych dołączają dokumenty potwierdzające adopcję co najmniej 50% zwierząt przybyłych do schroniska w ciągu roku poprzedzającego złożenie wniosku.
4. W przypadku nie złożenia w terminie wniosku wraz z dokumentacją, o których mowa w ust. 2 i 3 podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych tracą prawo do prowadzenia tej działalności z dniem upływu terminu na złożenie wniosku.
5. Po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2 i 3 przez podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zatwierdzającą te podmioty jako podmioty prowadzące schronisko dla zwierząt bezdomnych na okres 3 lat.
6. Po opływie okresu, o którym mowa w ust. 5, a przed upływem 37 miesięcy od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, podmioty prowadzące działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych przedkładają powiatowemu lekarzowi weterynarii dokumenty potwierdzające adopcję co najmniej 60% zwierząt przybyłych do schroniska podczas okresu prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 5.
7. W przypadku braku dokumentów, o których mowa w ust. 6, podmioty prowadzące działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych tracą prawo do prowadzenia tej działalności.
8. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, które utracą prawo do prowadzenia tej działalności, oraz podmioty, o których mowa w ust. 7, w terminie 7 dni od dnia zakończenia prowadzenia tej działalności podpisują porozumienie z jednostką samorządu terytorialnego w zakresie przekazania zwierząt, przebywających na miejscu prowadzenia dotychczasowej działalności w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych. Porozumienie określa w szczególności termin na przekazanie zwierząt, który nie może być dłuższy niż 6 miesięcy.
9. Z zastrzeżeniem ust. 10, podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, obowiązane są dostosować swoją działalność do przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6, w brzmieniu nadanym ustawą w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ww. przepisów wykonawczych.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić w drodze rozporządzenia, dla podmiotów prowadzących w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt bezdomnych, dłuższy termin do dostosowania się do nowych wymogów dotyczących infrastruktury określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6, w brzmieniu nadanym ustawą, mając na względzie zapewnienie ww. podmiotom czasu koniecznego do dostosowania się do nowych wymogów.
Art. 9. Do postępowań w sprawie prowadzenia schronisk dla zwierząt, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 10. Przepisy art. 38a i art. 38b ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt oraz zakazów, o których mowa w art. 35 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 11. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 6, w brzmieniu nadanym ustawą.
Art. 12. Minister do spraw rolnictwa wyda rozporządzenie, o którym mowa w art. 2 pkt 23 lit. d, w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy.
Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, za wyjątkiem:
1) art. 1 pkt 14, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2026 roku;
2) art. 1 pkt 15, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2036 roku;
3) art. 1 pkt 23 lit. c, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.
Regentka Królestwa Polskiego: (-)Maria
