Media społecznościowe Fryderyka Skarbińskiego

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński

Smutne jest to, że pomimo iż u władzy są politycy mieniący się liberałami znów ubędzie nam więcej pieniędzy z portfeli. Bagatela 68 miliardów złotych więcej. O tyle liberalny rząd zamierza zwiększyć wpływy budżetowe państwa w 2024 roku. Cieszyć może tylko to, że wydatki rosną wolniej niż dochody. To oznacza, że państwo będzie musiało pożyczyć mniej pieniędzy. Choć znaczna część wzrostu wydatków wynika ze zmiany modelu finansowania ubezpieczeń społecznych to nie zmienia jednak tego, że w ciągu tego roku zadłużenie państwa wzrośnie o kolejne 400 zł na mieszkańca. Na koniec roku każdy z nas będzie obciążony kwotą ponad 32 tysięcy złotych długu publicznego, i to tylko w części oficjalnej podawanej w statystykach rządowych. Do tego dochodzi przynajmniej drugie tyle długu ukrytego wynikającego z przyszłych zobowiązań państwa. Już spojrzenie na te liczby pokazuje każdemu rozsądnemu obywatelowi, że ten budżet jest po prostu zły. Polscy politycy niezależnie od opcji politycznej zapominają o najważniejszej prawdzie, że aby coś podzielić najpierw trzeba to wytworzyć.

Struktura wydatków państwa też jest niepokojąca przynajmniej z kilku względów. Przede wszystkim - i to uwaga nie tylko do tego rządu - nie potrafimy mierzyć skuteczności polityki państwa. Zwiększamy wydatki na przykład na kulturę, ale nikt nie wie w jaki sposób zmierzymy, że ta dodatkowa inwestycja przyniosła oczekiwane skutki. Nie ma mówiąc językiem biznesowym business case dla tych projektów. Posłowie jako swego rodzaju Komitet Sterujący powinni móc decydować o portfelu projektów do realizacji na podstawie analizy nie tylko kosztów inwestycji ale także zakładanego zwrotu. Oczywiście nie mówimy tutaj tylko o zwrocie finansowym, ale także o takich korzyściach społecznych jak zmniejszenie przestępczości czy zwiększenie dostępu do kultury (które w sumie też można przeliczyć na konkretne korzyści finansowe dla społeczeństwa).

Rosną wydatki na służbę zdrowia czy pomoc społeczną choć systemy te są worki bez dna przez które uciekają pieniądze obywateli. Bez reform strukturalnych w tych obszarach będziemy dorzucać do nich coraz więcej pieniędzy bez poprawy dla jakości i dostępności opieki zdrowotnej bez poprawy sytuacji emerytów i bez poprawy wykorzystania środków tak żeby trafiały do rzeczywiście potrzebujących. To smutna prawda, ale duża część pomocy rządowej trafia do różnej maści naciągaczy i wyłudzaczy oraz osób które tej pomocy nie potrzebują pozostawiając na marginesie tych, którzy rzeczywiście są w trudnej sytuacji, z którą sami nie potrafią sobie poradzić. Nie tędy droga. Nie o taką Polskę walczyli nasi dziadkowie i rodzice. Nie takiej Polski oczekujemy my i nasze dzieci. Świat biegnie do przodu, a my kręcimy się w kółko...

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński @Fryderyk_Skarbinski

Transparentność jest ważna polskie firmy się tego wciąż uczą, ale żadne nakazy nie poprawią uczciwości to kwestia bodźców #zmianywpodatkuCIT

Fryderyk Skarbiński @Fryderyk_Skarbinski

ZL chce kolejne zadania dla urzędników. Może łatwiej uprościć podatki? Zmniejszyć biurokrację? #zmianywpodatkuCIT #lewicaprawicapiaskownica

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk_Skarbinski

#selfie #meetup #kalisz #kaliszanie #polska #skarbiński #marzeniapolaków

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński @Fryderyk_Skarbinski

Doczekałem się własnego hasła na wikipedii: http://goo.gl/JYhNBD Well done! #wikipedians #fame #skarbiński #wikipedia

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński @Fryderyk_Skarbinski

@filipserafin Przebijam dam 7% PKB! Czy za tym zwiększeniem wydatków stoją jakieś konkretne projekty? Jak sprawdzicie ROI?

Fryderyk Skarbiński @Fryderyk_Skarbinski

@k_flinta i darmowe obiady! to znaczy, że pielęgniarki, lekarze i opiekunowie w żłobkach będą pracować jako wolontariusze? 1/2

Fryderyk Skarbiński @Fryderyk_Skarbinski

@k_flinta Czy darmowe oznacza jednak finansowane z pieniędzy podatników? 2/2 #nosuchthingasafreelunch

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński

W 1979 roku noblista Daniel Kahneman i jego współpracownik Amos Tversky opisali zjawisko złudzenia planowania (ang. planning fallacy). Zjawisko to wyjaśnia skąd biorą się błędy w planowaniu budżetu skutkujące niedoszacowaniem niezbędnych środków i czasu na realizację określonych projektów.

Kiedy politycy mówią, że za ileś milionów zrealizują wskazane cele polityki państwa to patrzę na te założenia z dużą dozą nieufności. Świetnym przykładem jest informatyzacja ZUS, która wielokrotnie przekroczyła zakładane koszty i czas realizacji.

Dlatego na propozycję 6% PKB na edukację, 9% PKB na służbę zdrowia odpowiadam "przebijam". Realizacja zakładanych celów na pewno będzie kosztowała więcej niż przewidują politycy zarówno jeśli chodzi o zaangażowane zasoby jak i niezbędny do realizacji czas.

Do rzeczywistej oceny zasadności alokacji dodatkowych środków na te cele musielibyśmy poznać ich przeznaczenie i mierniki na jakie ma wpływać. Na tej bazie możliwe byłoby realne oszacowanie kosztów np. metodą reference class forecasting i ocena wartości tych propozycji. Dziś dla mnie są to tylko puste i niskich lotów hasła wyborcze.

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński

Pracować inaczej i rządzić inaczej - czy to możliwe? Wiele lat temu przeczytałem niezwykle inspirującą książkę Frederica Laloux "Pracować inaczej" i zakochałem się w turkusowym modelu organizacji. Na bazie tej idei zbudowałem swoją firmę Choice Lab, która w dużej mierze opiera się na samoorganizacji pracowników. Nie ma kierowników, nie ma centralnego sterowania, a różne zespoły zlecają sobie nawzajem wykonywanie zadań. To działa! A na świecie można znaleźć coraz więcej przykładów takich organizacji.

Czy można to przenieść na politykę i rządzenie? Wierzę, że tak. Początkiem powinno być budowanie partii politycznych na bazie procesowej a nie hierarchicznej struktury. To partie powinny być ambasadorami nowego sposobu zarządzania i rządzenia. Przykładem może być działająca od wielu lat w Holandii organizacja non-profit Buurtzorg, która zrzesza samoorganizujące się zespoły pielęgniarek.

Do ziszczenia się takiego ideału niezbędne jest odrzucenie dotychczasowych wydawałoby się niepodważalnych fundamentów działania partii. Celem działania takiej organizacji powinno być zmienianie świata na lepsze, a nie realizacja konkretnego programu wyborczego. Partia powinna być zbudowana na zaufaniu, poczuciu odpowiedzialności i partnerstwie. Nie będzie poleceń i kontroli ich wykonania lecz samoorganizujące się zespoły. Decyzje będą podejmowane przez specjalistów, a nie władze.

Zamiast współzawodnictwa, wewnętrznych wojen o stanowiska i posady budować należy na współpracy. Za tym idzie odrzucenie hierarchicznej struktury na rzecz sieciowej struktury procesowej. Lider partii jest w takiej strukturze publicznym wizerunkiem partii, a nie zarządzającym, podejmującym decyzje, rozstrzygającym spory prezesem. Wierzę, że można rządzić inaczej. Tylko czy Polscy politycy są gotowi aż tak poświęcić się dla dobra obywateli? Sami sobie odpowiedzcie.

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk_Skarbinski

Bardzo pouczające spotkanie z założycielem Demokracji Bezpośredniej Adamem Kotuchą w jednej z warszawskich restauracji
#meetup #lunch #warszawa #polska #skarbiński #kotucha #marzeniapolaków #demokracjabezpośrednia #turkusowarewolucja #rządzićinaczej

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński

Ludwig Erhard wprowadzając reformy gospodarcze w powojennych Niemczech Zachodnich każdą decyzję tłumaczył obszernie w swoich radiowych wystąpieniach. Chciał, aby ludzie nie tylko popierali zmiany, ale także rozumieli to co się dzieje. To był jeden z elementów bez którego niemiecki Wirtschaftwunder nie miałby miejsca.

Dzisiaj w erze dostępu, gdzie informacja jest na wyciągnięcie ręki (a dokładniej na wyciągnięcie smartphona z kieszeni) politycy nawet nie próbują iść tą drogą. Będące znakomitą platformą do edukacji obywateli social media stają się dla polityków tubą propagandową. Era dostępu jest tak naprawdę erą zalewu nieistotnymi informacjami.

Spójrzmy na profile najważniejszych polityków. Propaganda sukcesu "dobre zmiany postępują", polityczne przepychanki "Trudno dyskutować z tymi, którzy w debatach milczą", wytykanie błędów "jedynym poważnym 'sukcesem' jest otwarte z poślizgiem biuro", hasła wyborcze "Godzina dla Rodziny, Ziemia dla młodych, Żłobki za złotówkę" czy po prostu zwykły hejt "To tylko pokazuje jak obrzydliwe są te konserwatywno-liberalne ugrupowania i ich politycy."

Potrzebujemy polskich Ludwików Erhardów. Potrzebujemy polityków z misją, a nie z parciem na władzę. Potrzebujemy, aby obywatele byli wyedukowani i podejmowali decyzje na podstawie argumentów i faktów, a nie emocji i propagandy. To jednak oznacza, że większość obecnej klasy politycznej powinna spakować walizki. Zapomnijcie. Brak im cywilnej odwagi żeby podjąć taką decyzję.

[Fryderyk Skarbinski]

Fryderyk Skarbiński

Moje myśli uparcie wracają do tematu budżetu państwa. Budżetu, który powinien być czymś więcej niż zabawką w rękach polityków. Kolejne władze szczycą się wykonaniem budżetu, a rola ministrów odpowiedzialnych za finanse sprowadza się do roli księgowych. Poszczególne ministerstwa realizują plany budżetowe żeby wykorzystać każdą przyznaną im złotówkę.

Nie tak działają dobrze zarządzane firmy. Cnotą w takich przedsiębiorstwach jest oszczędzanie i poszukiwanie możliwości realizacji większej liczby zadań za mniej. Budżet państwa z roku na rok rośnie, ale nie idzie za tym poprawa jakościowa życia Polaków.

Jednym z głównych problemów budżetu jest brak podziału wydatków na OPEX i CAPEX. Nie wiemy czy wzrosty wydatków będą finansowały koszty działalności czy zostaną przeznaczone na inwestycje. Jeśli na inwestycje, to jakie cele będą realizować i jak zostaną zmierzone? Politycy nie dyskutują w tych kategoriach, a jedynie w kategoriach księgowych.

Słusznym posunięciem byłoby wydzielenie wydatków inwestycyjnych i pokazywanie ich w ujęciu zadaniowym. Minister, który realizowałby dane zadanie rozliczany byłby z osiągnięcia konkretnych mierników jak najmniejszym kosztem. Moglibyśmy analizować poszczególne projekty i dobierać odpowiedni portfel zmian do realizacji w danym roku.

Brzmi jak mrzonka? Jest to bardziej realne niż się wydaje bo od wielu lat równolegle do budżetu tradycyjnego powstaje budżet w ujęciu zadaniowym. Może już czas by budżet zadaniowy stał się częścią ustawy budżetowej w części dotyczącej nakładów inwestycyjnych?