Prasa

[Człowiek-Media]

Mucha nie będzie ubiegać się o ponowny wybór
Rusza giełda nazwisk do fotela Marszałka Sejmu

Joanna Mucha, marszałek Sejmu kończącej się właśnie kadencji zapowiedziała, że nie będzie ubiegała się o ponowny wybór na stanowisku w Sejmie I kadencji IV RP. Wielu komentatorów zaskoczyła ta nagła decyzja, ale już ruszyła giełda nazwisk kandydatów na jej następcę.

Marszałek Sejmu VIII kadencji, którym od listopada 2015 roku jest Joanna Mucha zapowiedziała dzisiaj, że nie będzie się ubiegać o ponowny wybór na stanowisku. - To były naprawdę intensywne cztery lata. W Sejmie pracowaliśmy nad nową Konstytucją, wprowadzone zostały znaczące zmiany ustrojowe. Uważam, że cztery lata to dla mnie wystarczająco dużo i cieszę się, że mogłam sprawować tą funkcję. - napisała Mucha w oświadczeniu prasowym. Ta decyzja zaskoczyła wielu komentatorów, ale nie przeszkodziło to, aby giełda nazwisk jej następcy już ruszyła.

Już wiemy, że Polską przez następne lata będzie rządziła koalicja PO-PC-PSL-IW pod wodzą premier Anny Radziwiłł-Schmidt. Kandydat na Marszałka Sejmu będzie więc wspólny. Na liście potencjalnych kandydatów na następcę Muchy pojawiają się m.in. Magdalena Gąsior-Marek, Katarzyna Matusik-Lipiec i Agnieszka Pomaska. Do tej pory w tym kontekście wymieniało się również Grażynę Piotrowską-Oliwę, która jednak znalazła się w składzie drugiego rządu Anny Radziwiłł-Schmidt.

Według komentatorów w grę wchodzi również oddanie funkcji Marszałka Sejmu jednej z partii koalicyjnych. Politolog, prof. Irena Raczkiewicz zauważa, że funkcja marszałka izby wyższej straciła na ważności w wyniku ostatnich przemian ustrojowych. - Marszałek Sejmu nie jest już formalnie drugą osobą w państwie. - zauważa. Jako możliwych kandydatów wymienia się w tym kontekście tylko dwie osoby - obecnego wicepremiera Pawła Szałamachę, oraz dość zaskakująco - byłą szefową sztabu wyborczego PSL, Annę Bejcę. Żadna z partii koalicyjnych nie potwierdziła jeszcze, kto będzie wspólnym kandydatem.

[Administrator]

Michał II w szpitalu! Król miał zawał!


Widok i wnętrze Białego Domku w Łazienkach

Król Michał II trafił do szpitala po zawale serca. Zawał miał miejsce, gdy monarcha przebywał w znajdującym się w Łazienkach Królewskim Białym Domku w towarzystwie swojej szwagierki Anny Karwickiej, sekretarz królewskiej Róży Natalii Wiśniewskiej, referendarz królewskiej Pauliny Boroń, pułkownik rot dworskich Małgorzaty Furman, Iwony Cześnik, pracownicy Kancelarii Królewskiej, oraz swojej rzecznik prasowej Małgorzaty Leśniewskiej. Na szczęście dla króla towarzyszące mu kobiety przeprowadziły natychmiastową reanimację oraz zadzwoniły po karetkę pogotowia, która przyjechała niemal natychmiast. O sytuacji została poinformowana królowa Maria.

Lekarze zapytani o to, czy król szybko powróci do sprawowania obowiązków odpowiadają, że ich zdaniem rekonwalescencja potrwa co najmniej do końca listopada. Król powierzył już królowej obowiązki regentki.







Od góry: Anna Karwicka, Natalia Wiśniewska, Iwona Cześnik, Małgorzata Leśniewska, Paulina Boroń, płk Małgorzata Furman (zdjęcia ze zbiorów redakcji) - to one towarzyszyły królowi, one też prawdopodobnie uratowały mu życie

[Człowiek-Media]

Posłanka nerwowo reaguje na próbę niedopuszczenia do króla

Król Michał II (54 l.) przechodzi rekonwalescencję i potrzebuje dużo spokoju. Wizyty rodziny, współpracowników czy przyjaciół ograniczone są do minimum. Kiedy szpital odwiedziła posłanka PO Aleksandra Olszańska (28 l.) próby niedopuszczenia do króla niebywale ją zirytowały. Olszańska jest jedną z posłanek frakcji Platformy uważanej za bliską monarsze. Kiedy jednak w ostatni poniedziałek zechciała odwiedzić w szpitalu Michała Ajnę, którego zresztą zna prywatnie, służby porządkowe nie ułatwiały jej realizacji tego pomysłu. Nie chciano jej dopuścić nawet po okazaniu dowodu osobistego i legitymacji poselskiej.
Pani jest córką? - dopytywał strażnik
Kochanką! - wypaliła posłanka

Zdenerwowało mnie, że nie chce mnie się dopuścić do króla, z którym prywatnie znamy się nie od dziś. Idiotyczne pytanie, to i idiotyczna odpowiedź. Przecież córki króla są osobami publicznymi, a fakt że się do nich nie zaliczam jest powszechnie znany. - tłumaczy Aleksandra Olszańska.

Ostatecznie posłanka została dopuszczona do monarchy po interwencji przebywającej akurat w szpitalu jego rzeczniczki prasowej i przebywała z nim przez dwadzieścia minut.

Co ciekawe, w latach 2011-12 obecna posłanka, a wówczas studentka zaczynająca karierę aktorki teatralnej i przyszły król rzeczywiście spotykali się ze sobą. Od tego czasu jednak oboje są w nowych związkach.

[Administrator]

RPP podnosi stopy

Rada Polityki Pieniężnej podniosła stopy procentowe o 50 punktów bazowych. To odpowiedź na rosnącą inflację i próba zmiany oczekiwań rynku co do jej dalszych wzrostów. Inflacja już od jakiegoś czasu przekracza górny pułap celu inflacyjnego, a trzeba pamiętać, że wpływ zmiany stóp procentowych na gospodarkę daje się zauważyć dopiero po około roku. Mimo decyzji Rady sytuacja może być trudna do opanowania. Wzrost gospodarczy finansowany rosnącą konsumpcją na kredyt przy utrzymywanych od lat niskich stopach wywarł mocną presję inflacyjną.



"Kolejna podwyżka płacy minimalnej spowodowała dodatkowe koszty dla przedsiębiorców, którzy oczywiście przerzucili je na konsumentów przez podniesienie cen. Prognozy co do polityki rządu i dalszego napędzania wzrostu konsumpcją też przyczyniają się na napędzanie inflacji. Według nas ta decyzja to wstęp do kolejnych mocnych podwyżek stóp jeszcze pod koniec tego lub na początku przyszłego roku" - prognozuje analityk PKO BP.

Wskaźnik CPI znajduje się już znacznie powyżej celu i to może być początek cyklu podwyżek. RPP z pewnością będzie prowadzić bardziej restrykcyjną politykę pieniężną w obliczu tak szybko rosnącej inflacji. Według analityków PKO BP nawet kilka podwyżek stóp procentowych nie doprowadzi do powrotu inflacji w okolice celu. "Naszym zdaniem szansa na to, aby wskaźnik CPI znalazł się poniżej górnego pułapu celu inflacyjnego już w 2020 roku jest niewielka pomimo zaostrzenia polityki przez RPP" - dodaje analityk.

Prezes NBP Witold Orłowski po ostatnim posiedzeniu RPP wskazywał na uporczywość inflacji i konieczność przeciwdziałania temu zjawisku. Analitycy odebrali to nie tylko jako słowną interwencję, ale również zapowiedź kolejnych podwyżek stóp. "Jest wiele elementów kosztotwórczych, na które zwróciliśmy uwagę i które będziemy bacznie obserwować. Presja na wzrost płac, osłabienie złotego, rosnąca akcja kredytowa to tylko najważniejsze z nich." - mówił prezes NBP.

[Administrator]

Lewica antykrólewska czy antypaństwowa?


Zjednoczona Lewica nie kryła swojego republikańskiego nastawienia. Nie dziwi więc sceptycyzm formacji Dobrzyńskiej wobec zmian ustrojowych. Czy jednak pogarda wobec monarchy niebezpiecznie nie zbliża się do pogardy dla państwa i jego instytucji?

Przyjętą przez Zjednoczoną Lewicę taktykę można określić jako bojkotowanie króla, brak jakiejkolwiek współpracy z nim i okazywanie mu braku szacunku. Kiedy monarcha pod koniec ubiegłej kadencji sejmu poprosił partie polityczne o wskazanie mu zasłużonych, a nie ubiegających się o reelekcję do sejmu polityków, do nominacji na kasztelanów, lewica zdecydowanie odrzuciła taką możliwość. To jeszcze można zrozumieć jako wyraz pryncypialności, choć z drugiej strony pozostaje pytanie, jak ZL chce zmienić ustrój, m.in. likwidując senat, nie posiadając w parlamencie większości - i samemu rezygnując z dożywotnich senatorów (których głosami mogłaby senat i instytucję kasztelanów próbować znieść).

Trudno już wytłumaczyć czy usprawiedliwić postawę liderki lewicy w Święto Niepodległości. Liderzy wszystkich ważniejszych partii politycznych otrzymali zaproszenie do udziału w oficjalnych obchodach. Dostała je również Janina Dobrzyńska, nie udzieliła jednak na nie żadnej odpowiedzi. Lewicę na uroczystościach z okazji narodowego święta reprezentowali działacze drugiego szeregu. To już było nie tylko ignorowanie osoby króla, samo w sobie kontrowersyjne, ale bojkotowanie państwowych uroczystości. Czołowe postaci SLD wypisują się z polskiej wspólnoty politycznej.

Wszelkie rekordy zostały natomiast pobite podczas sejmowej debaty nad zaproponowanymi przez króla zmianami ustawy o senatorach dożywotnich, wojewodach i duchownych. Z ramienia lewicy głos zabierała Joanna Senyszyn - już sam fakt wystawienia do debaty o sprawach ustrojowych tej kontrowersyjnej i znanej głównie z prowokacji i showmaństwa polityk o czymś świadczy. Na początku swego przemówienia zwróciła się ona do nieobecnego w sejmie monarchy "panie królu", co było zamierzonym afrontem. Wystarczy wspomnieć burzę, jaka rozpętała się w 1999 r. po nazwaniu przez rabina Menachema Joskowicza Jana Pawła II "panem papieżem". Kilka chwil później Senyszyn obraziła Mikołaja Liściowskiego nazywając go "katofaszystą". Wszystko to działo przy śmiechach i oklaskach z ław lewicy oraz całkowitej bierności wicemarszałek Sekuły-Szmajdzińskiej, która w żaden sposób nie zareagowała na bezprzykładne chamstwo swojej klubowej koleżanki. Jakby tego było mało, Dobrzyńska pospieszyła na Twitterze z... nie nie z przeprosinami pod adresem monarchy i byłego regenta. Z wyrazami solidarności skierowanymi do Senyszyn i Sekuły-Szmajdzińskiej. W dodatku w swym wpisie nazwała króla - "królem", w cudzysłowie. Czy oznacza to że przewodnicząca SLD nie uznaje obowiązującej w Polsce ustawy zasadniczej i konstytucyjnych organów państwowych.

Sprawa skandalicznych popisów posłanki Senyszyn powinna jak najprędzej zająć się Komisja Etyki Poselskiej. Lewica powinna zaś zastanowić się nad swoją rolą na polskiej scenie politycznej. Zapewne będzie konsekwentna nie nie będzie zasiadać także w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego zwołanej przez "króla"? Należałoby też podjąć próbę odwołania Małgorzaty Sekuły-Szmajdzińskiej, która jak widać nie dorosła do prowadzenia obrad sejmu. W ogóle to po co negującej porządek konstytucyjny lewicy wicemarszałek sejmu, czy też może "sejmu"? Trudno nazwać Zjednoczoną Lewicę opozycją. Opozycją, choćby i wobec dworu, to można nazwać np. Partię Liberalną. ZL i SLD to formacja jak widać nie uznająca konstytucji.

Jacek Wilk
autor jest adwokatem, doradcą króla Michała II ds. prawno-gospodarczych

[Administrator]

Poseł od dwóch kadencji, członek Polskiego Stronnictwa Ludowego, prawnik. Człowiek, który nie przebiera w słowach, ale robi to w pełni kulturalnie. Zadał chyba najwięcej pytań podczas expose premier Radziwiłł-Schmidt.



Tomasz Lis: Panie pośle, zapytam dość przewrotnie. Co z tą Polską?
Piotr M. Wiśniewski: Z Polską? Dobrze, za to z rozumem co poniektórych posłów niezbyt dobrze (śmiech).
Mam pan na myśli Zjednoczoną Lewicę? Pracują dosyć merytorycznie...
Ale zachowują się, jakby pozjadali wszelkie rozumy. Klika Dobrzyńskiej ma się dobrze i rośnie w siłę. Musimy reagować na takie wypowiedzi jak wypowiedzi poseł Senyszyn, skandaliczne zachowanie, obrażające króla, powinny zostać napiętnowane i ja pierwszy podpisałem się pod wnioskiem o skierowanie wypowiedzi posłanki do Komisji Etyki Poselskiej.
Lewica lewicą, ale pańska partia po raz kolejny wchodzi w skład rządu, który, trzeba przyznać - jest odrobinę dziwną kombinacją prawicowego Porozumienia Centrum, centroprawicy, czyli PSL, ostatnio prawicującej Platformy oraz lewicowej Inicjatywy Wolność. Czy to nie za dużo jak na jeden rząd?
Ja bardzo się cieszę, że w polskim parlamencie powstał tak szeroki konsensus, który pozwolił utworzyć rząd, być może, skrajnie różny w sprawach światopoglądowych, ale wszyscy chcemy dobrze dla Polski i to w tej, można by rzec, przedziwnej koalicji, nas łączy. Ale jeszcze nic nie jest przesądzone, wotum zaufania nie zostało udzielone, ale zapewne czeka nas to w niedalekiej przyszłości, bo tak dobrego rządu nie było od dawna i, zapewne, długo nie będzie.
Z większością, jaką posiadacie to nie będzie trudne. A co pan sądzi o Partii Liberalnej, kolejnej partii na lewicy, ostatnio zyskującej dużo zwolenników. Są pracowici, już zgłaszają ustawy i udzielają się w debatach.
Mnie oczywiście cieszy to, że pojawiają się nowe ustawy, a debaty parlamentarne są żywe, ale to dopiero początek drogi liberałów. Każda partia musi wypracować swój stały elektorat, znaleźć luki, które należy wypełnić i przede wszystkim - być słowną, bo niespełnione obietnice się mszczą.
Polskie Stronnictwo Ludowe już w poprzedniej kadencji wzięło się za reformę mediów publicznych, wówczas powołano Radę Mediów Publicznych, dzisiaj "kombinuje" przy KRRiT.
Kombinować to złe słowo, my po prostu chcemy naprawić to, co dotychczasowo zostało popsute. Krajowa Rada jest organem uprawnionym do kontroli mediów, musi pracować sprawnie i merytorycznie, a większy skład pozwoli na szybsze przepracowywanie niektórych spraw. Skrócenie kadencji miało na celu wprowadzenie zmian od razu, by prace od razu mogły przyśpieszyć, ale zgadzamy się, że budziło to wątpliwości konstytucyjne, wobec czego Rada powiększy skład od kolejnej kadencji. Osobiście jestem zadowolony z tego projektu, brałem udział w jego tworzeniu i cieszy mnie, że, po poprawkach, zyskał poparcie.
Owszem, liberałowie i lewica chyba będą za dalszym odpolitycznianiem mediów, ale obawiam się, że instytucja ta zostanie szybko zamieniona w partyjną maszynkę do realizowania celów przez media.
To niemożliwe, dlatego, że wokół kandydatów należy osiągnąć szeroki konsensus, bo większość 2/3 nie pozwoli na obsadzenie stanowisk w KRRiT osobami, które opowiadają się po jednej stronie sceny politycznej.
Zobaczymy, jak to będzie. Niech pan odpowie mi na jedno pytanie - po co nam biskupi w Senacie? Po co dążyć do, jak twierdzi, lewica, "zachwiania neutralności światopoglądowej".
Absurd, w Wielkiej Brytanii od lat w Izbie Lordów zasiadają biskupi i nikt nie byłby tak głupim, żeby powiedzieć, że są niepotrzebni. W Polsce dajemy możliwość zasiadania w Senacie nie tylko biskupom rzymskokatolickim, ale każda grupa wyznaniowa może zgłosić każdego kandydata.
Dlaczego chcecie stworzyć z Senatu tak liczebną izbę?
Bo to pozwoli na zasiadanie w tej izbie profesjonalistów, biskupów, doświadczonych polityków, samorządowców, którzy sprawią, że nasze wszystkie starania w Sejmie zostaną jeszcze ulepszone w Senacie.
Trąci to trochę populizmem.
Może. Ale nim nie jest.
Skoro pan tak mówi. To teraz pytanie z grubej rury. PSL chce przejąć elektorat PiSu, TORu i innych prawicowych partii?
Cieszymy się, jeśli obywatele, którzy głosowali na te partie chcą oddać głos na Polskie Stronnictwo Ludowe. Panie redaktorze, uważam, że każdy ma prawo do decydowania na kogo zagłosuje, a my możemy tylko zachęcać. PSL zawsze był partią, która zrzesza osoby o różnych poglądach, ale również partią, broniącą słabych. Tak jest nadal i jeśli to nas łączy z prawicą, to tak, chcemy przejąć ich elektorat.
Czy PSL planuje nowy program? Pytania podczas expose zapewne nie były przypadkowe.
Być może przypadkowy, być może nie. Sędziowie pozwalają uchylać się od odpowiedzi na pytanie, a więc i ja to zrobię tym razem. PSL od lat ma stały program, ale to nie znaczy, że jest od wieczny. Należy go trochę unowocześnić i dodać kilka punktów.
Ciekawi mnie, skąd u pana pomysł na zmniejszenie podatku na książki.
Obniżenie tego podatku, spowoduje też obniżenie marż i standardowa książka zamiast 40 złotych, za co można wyżywić kilkuosobową rodzinę przez 2-3 dni, będzie kosztować 25-30, co spowoduje lekki wzrost czytelnictwa, a więc wpływy z podatków pozostaną takie same.
Dziękuję panu za rozmowę, życzę miłej pracy w tej kadencji i oby, kolejnych.
Również dziękuję. To była przyjemność.

[Administrator]

Korwin-Mikke: Likwidacja sejmu to świetny pomysł

WCz. Krystyna Pawłowicz (nie Pawłowiczowa - do nazwisk panien oraz rozwódek nie dodaje się końcówek!) powiedziała rzecz ze wszech miar słuszną. Zamiast bredzić o likwidacji senatu można raczej zastanowić się nad likwidacją sejmu. Już zresztą widać, że ze strony sejmu nie czeka nas nic dobrego. Starczy spojrzeć na wyczyny tow. Dobrzyńskiej i jej czerwonej bandy. Oto do czego prowadzi d***kracja. W senacie powinni zasiadać mianowani przez króla kasztelanowie, książęta, koniecznie także jak zaproponowała prof. Pawłowicz ordynaci, przedstawiciele Kościołów, organizacji zawodowych, rektorzy wyższych uczelni, wybierani pośrednio przedstawiciele samorządu terytorialnego, no może też ostatecznie senatorowie wybierani w wyborach powszechnych przez l*d. Istnieje oczywiście ryzyko, że senat wyłaniany w sposób elitarny będzie podejmował głupie decyzje, ale to że będzie tak robił sejm wybierany d***kratycznie jest więcej niż pewne.

[Administrator]

Sekuła-Szmajdzińska do odwołania?

W sejmowych kuluarach krąży plotka na temat wniosku o odwołanie wicemarszałek Małgorzaty Sekuły-Szmajdzińskiej.

W ostatnich tygodniach co raz częściej mówi się o możliwości odwołania ze stanowiska wicemarszałek Sejmu Małgorzaty Sekuły-Szmajdzińskiej. Posłom, szczególnie Polskiego Stronnictwa Ludowego i Prawa i Sprawiedliwości, nie podobał się sposób, w jaki prowadzi ona już pierwsze swoje obrady. Zdaniem parlamentarzystów marszałek podczas debaty nad królewską ustawą o zmianie ustawy o senatorach dożywotnich, wojewodach i duchownych bez słowa sprzeciwu pozwoliła swojej partyjnej koleżance, posłance Joannie Senyszyn, na lekceważenie m.in. Jego Królewskiej Mości Michała II oraz byłego regenta Mikołaja Liściowskiego. Klub PSL zapowiedział już, że złoży wniosek do Komisji Etyki Poselskiej o ukaranie Senyszyn.

Poparcie wniosku o odwołanie Sekuły-Szmajdzińskiej, oprócz partii Szczerskiego i Antoniszyn-Klik, zapowiedziały inne centroprawicowe i prawicowe ugrupowania - Porozumienie Centroprawicy; Tradycja, Ojczyzna, Rodzina; KORWiN, Wolna Polska i Prawica RP. Na razie nie wiadomo, jak zachowają się inne kluby i koła parlamentarne. Pojedynczy posłowie Platformy Obywatelskiej deklarują poparcie dla wniosku, jednak podobnie jak w przypadku Inicjatywy Wolność - nie znamy nastrojów w całej partii. Przeciwna wnioskowi będzie na pewno największa partia opozycyjna, Zjednoczona Lewica.

Jeśli wniosek doszedłby do skutku, Małgorzata Sekuła-Szmajdzińska zostałaby prawdopodobnie najkrócej urzędującym wicemarszałkiem Sejmu w historii - została bowiem wybrana na stanowisko nieco ponad miesiąc temu.

[Administrator]

Rzeczpospolita Biskupia

Za nami wybory więc pro europejskość i postępowość i rządzącej Platformy Obywatelskiej ujawnia się z całą mocą. Wraz z dworem i skrajną prawicą paktują aby jak najbardziej poszerzyć senat i wprowadzać do niego funkcjonariuszy religijnych z jak najmniejszymi ograniczeniami , choć pojawiają się też głosy aby doprosić ateistów i senat mógł radzić jak niegdyś z całą gromadą biskupów. Nad andronami PiS nie ma sensu się nawet rozpisywać to argumentowanie dworu aby nieco ostrożnie postępować z dzieleniem funkcji w drugiej izbie( która to podobno pracuje lepiej niż sejm. Tak jakby winą sejmu było, że zasiada w nim poseł Pawłowicz). jest osobliwe. Otóż w Wielkiej Brytanii spada liczba lordów dziedzicznych. Może dworzanie roją sobie,że w Polsce jest już prawie jak w Wielkiej Brytanii. Wskazuje to na pewien dysonans, czy w IV RP ma być bardziej jak w nieboszczce o numerze 1 czy jak w Wielkiej Brytanii. Argumentacja ta prędzej uczyni z dworzan polskiego króla stańczyków Europy, niż ktoś ja potraktuje poważnie w kraju, który nie ma historycznych związków z Wielką Brytanią. Zapewne nawet doradcy króla wiedzą, że są w Europie monarchie, gdzie nie tylko w senacie nie ma biskupów, ale nawet nie ma senatu. Pytanie tylko jaki będzie kolejny krok w czołobitności wobec kleru i powrocie do tradycji. Może tym razem zakuwanie w dyby.

[Administrator]

Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów krytykuje proponowane reformy senatu.

Uważamy, że błędem jest gwarantowanie poszczególnym stowarzyszeniom miejsc w gremiach decyzyjnych. Przedstawiciele władzy ustawodawczej powinni pochodzić z wyboru bezpośredniego. Prawo do ubiegania się o funkcje powinno być niezależne od przynależności do stowarzyszeń . Działanie zmierzające do przyznania PSR miejsca w parlamencie uznajemy za cyniczną próbę wciągnięcia Naszej organizacji w bieżące rozgrywki polityczne, które maja na celu propagandowe wygładzenie powiększania oddziaływania religii na sferę publiczną. Powyższe działania uznajemy za antydemokratyczne i sprzeczne z wartościami jakie wyznajemy.

PSR bez względu ma wynik głosowania nie wprowadzi swojego przedstawiciela do senatu. Za właściwe uznano poszanowanie neutralności światopoglądowej państwa, a nie budowę sojuszu ołtarza i tronu.