Wiadomości ze świata

[Administrator]

Konserwatywna Partia Rozwoju triumfuje w wyborach do Dumy

Konserwatywna Partia Rozwoju premiera Konstantina Wasiljewa zdecydowanie wygrała niedzielne wybory parlamentarne w Rosji, uzyskując bezpieczną samodzielną większość w Dumie Państwowej. Porażkę poniosły partie liberalne.

Wynik wyborów nie był zaskoczeniem w świetle sondaży, które pokazywały dużą przewagę rządzących procarskich konserwatystów. Pod znakiem zapytania stał jednak rozmiar tego zwycięstwa. Ostatecznie z pomocą KPR przyszedł fakt słabości jej rywali i mieszana ordynacja wyborcza, która dała zwycięskiej partii olbrzymią premię dzięki zwycięstwom w JOWach.

Ostateczne wyniki wyborów przedstawiają się następująco:
Konserwatywna Partia Rozwoju 38% 293 mandaty
Rosyjska Partia Narodowa 14% 38 mandatów
Jedna Rosja 9% 31 mandatów
Komunistyczna Partia Rosji 9% 27 mandatów
Rosja Przyszłości 6% 25 mandaty
Zieloni 6% 16 mandatów
Jabłoko 3% 8 mandatów
Nowi Ludzie 3% 2 mandaty
Kandydaci niezależni 20 mandatów

Jak wskazują komentatorzy, wyniki pokazały, iż większość Rosjan jest zadowolona z polityki obecnych władz. Umiarkowane reformy dały efekty w postaci polepszenia sytuację gospodarczej, a także zbliżenia z państwami zachodnimi.

Drugie miejsce zajęła nacjonalistyczna Rosyjska Partia Narodowa, co dla wielu było zaskoczeniem. Skrajna prawica w ostatnim czasie stała się dla wielu Rosjan jedyną prawdziwą nieskompromitowaną opozycją, zyskała w dodatku poparcie na krytyce prozachodniej polityki rządzących.

Duże straty poniosła Jedna Rosja, która po odsunięciu od władzy i wpływów stała się dla większości Rosjan opcją kompletnie skompromitowaną. I tak trzecie miejsce nie jest aż tak fatalnym wynikiem zważywszy, że większość liderów partii odsiaduje wyroki, bądź trwa ich proces.

Pomimo lepszego wyniku procentowego komuniści w nowej Dumie będą mieli mniej deputowanych, niż w upływającej kadencji. 27 posłów to ich najmniejsza reprezentacja parlamentarna w historii. Komuniści przegrali przede wszystkim z ordynacją wyborczą, większość ich dotychczasowych posłów przegrało w JOWach z kandydatami rządzących konserwatystów.

Spektakularną porażkę poniosła Rosja Przyszłości Aleksieja Nawalnego. W upływającej kadencji koalicjant KPR był bowiem drugą siłą w parlamencie, teraz będzie piątą. Współrządzenie zaszkodziło Nawalnemu, który w rządzie stał raczej w dalszym szeregu. Co prawda udało mu się przeprowadzić reformę wymiaru sprawiedliwości, jednak przez większość Rosjan nie zostało to zauważone, a przynajmniej nie zaważyło o ich głosie. Rosja Przyszłości została niemal zupełnie zdominowana w koalicji przez silniejszego partnera, teraz poparcie zachowała jedynie w większych miastach.
Porażkę poniosły także inne partie liberalne - opozycyjne Jabłoko i Nowi Ludzie, które nie przekroczyły progu wyborczego, zdobywając jedynie kilka mandatów w wielkomiejskich JOWach. O sukcesie mogą za to mówić Zieloni, którzy po raz pierwszy przekroczyli 5% głosów, dzięki czemu zdobyli mandaty obsadzane metodą proporcjonalną (dotąd mieli jedynie pojedynczych posłów z JOWów). Zieloni wybili się na popularnych postulatach ekologicznych, które w Rosji są tym istniejsze, że państwo to wciąż w niewielkim stopniu chroni środowisko naturalne, a silny jest tradycyjny, przestarzały przemysł. Dużym echem odbił się postulat wprowadzenia wzorowanego na UE zakazu sprzedaży nowych samochodów spalinowych, co miałoby polepszyć jakość powietrza w miastach.

Zdecydowana większość KPR niewątpliwie ułatwi rządy premierowi Wasiljewowi. Pytanie tylko, czy w standardach rosyjskich nie będzie to oznaczało stopniowego powrotu ku rządom autorytarnym.

[Administrator]

Nowa umowa o współpracy naukowo-technicznej z USA

Nowe perspektywy dla polskich naukowców i uczelni – to efekt podpisanej w poniedziałek obustronnej umowy między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Porozumienie będzie podstawą dla wszelkich projektów i wspólnych przedsięwzięć realizowanych przez naukowców z obu krajów.

- To jest ważny dzień dla polskiej nauki. Podpisanie umowy z rządem amerykańskim otwiera nowe perspektywy przed polskimi naukowcami i polskimi uczelniami. To jest także ważny dzień dla polskiej gospodarki, bo współpraca naukowo-techniczna ze Stanami Zjednoczonymi zintensyfikuje wzajemną współpracę gospodarczą - powiedziała wiceminister edukacji i nauki Anita Mikołajczyk w trakcie wizyty w Departamencie Stanu USA w Waszyngtonie. Umowę podpisały wiceminister Mikołajczyk oraz podsekretarz stanu USA Victoria Nuland. Zawarcie nowej umowy to jasny sygnał co do pozytywnego rozwoju stosunków dwustronnych z USA.

- Stany Zjednoczone należą do kluczowych partnerów zagranicznych Polski w zakresie badań naukowych. Polsko-amerykańska współpraca naukowa ma charakter wielowątkowy i obejmuje szerokie spektrum inicjatyw począwszy od wymiany naukowców do realizacji wspólnych projektów badawczych - wskazywała wiceminister Mikołajczyk. Umowa o współpracy naukowo-technicznej stanowi podstawę dla wszelkich projektów i wspólnych przedsięwzięć realizowanych przez naukowców z Polski i USA. Do istotnych korzyści wynikających z uregulowania współpracy w formie umowy międzynarodowej należy m.in. możliwość rozwijania kontaktów między naukowcami na różnych etapach ich karier. Bezpośrednie kontakty, udział w konferencjach i spotkaniach eksperckich czy też wspólne prowadzenie badań naukowych mają kluczowe znaczenie dla budowania szerokiego partnerstwa między Polską i USA.

Podpisanie umowy umożliwi nawiązanie bliższej współpracy między polskimi i amerykańskimi agencjami rządowymi dystrybuującymi fundusze na badania naukowe, a przede wszystkim na wypracowanie mechanizmów współfinansowania polsko-amerykańskich projektów badawczych. Platformą takich działań będą regularne posiedzenia komisji wspólnej (tzw. Joint Committee Meetings), z których najbliższe odbędzie się wiosną przyszłego roku w Warszawie. Obecnie przyjęta umowa będzie obowiązywać przez kolejne 10 lat.

[Administrator]

Z ostatniej chwili: Polka z Noblem!
Guterres, Saint Malo i Skolska laureatami Pokojowej Nagrody Nobla 2035

Tegorocznych laureatów nagrody nobla w dziedzinie pokoju ogłosił norweski komitet noblowski w Oslo. Antonio Guterres to były sekretarz generalny ONZ, Isabelle Saint Malo to obecna sekretarz tej organizacji. Wiktoria Anastazja Skolska to specjalna przedstawicielka UE w Sahelu, w latach 2026-2031 minister spraw zagranicznych Polski. Laureaci zostali uhonorowani nagrodą za program "Bezpieczna Żywność’’, który w werdykcie komitetu został oceniony jako ,, Przedsięwzięcie, które skutecznie przyczyniło się do zmniejszenia się głodu na świecie i zapobiegło marnowaniu się żywności, poprzez budowę magazynów do przechowywania żywności przetworzonej oraz płodów rolnych produkowanych w krajach objętych programem. Powyższe działania są elementem zrównoważonego rozwoju oraz globalizacji dobrobytu’’. Nagrodzeni brali udział w pracach koncepcyjnych nad programem, zaś Organizacja Narodów Zjednoczonych poprzez osoby swoich sekretarzy generalnych nadzoruje realizację programu. Komitet Noblowski podkreślił również pozytywne następstwa społeczne i środowiskowe programu Bezpieczna Żywność.

Wiktoria Anastazja Skolska jest pierwszą Polką i drugą osobą z Polski będącą laureatem nobla w dziedzinie pokoju. W roku 1983 nagrodę otrzymał Lech Wałęsa.

[Administrator]

Blisko powstania Funduszu na Rzecz Energii Termojądrowej


Parlament Europejski przegłosował rezolucję w sprawie Funduszu na Rzecz Energii Termojądrowej, projekt poparła większość europosłów. Szczególnym zaangażowaniem wykazywali się deputowani socjalistów i liberałowie z Renew Europe. Powołanie funduszu ma umożliwić wybudowanie w ciągu kolejnych 15-20 lat elektrowni termojądrowych w Europie, w treści rezolucji wskazano na potrzebę inwestowania w kilka różnych technologii pozwalających na uzyskanie energii termojądrowej: fuzji magnetycznej ( m.in. reaktor ITER), fuzji wodorowo borowej, fuzji laserowej, deuterowo-trytowej. Wezwano do ściślejszej współpracy w ramach Euratom. W treści dokumentu zwrócono uwagę, że energia termonuklearna powinna stanowić ważną część miksu energetycznego wszystkich państw członkowskich. A współpraca powinna mieć charakter transgraniczny.

Przypomnijmy, że w październiku 2034 ruszył reaktor termonuklearny we Francji, stąd możliwe stało się przyśpieszenie prac nad tym by reaktory termojądrowe budować w poszczególnych państwach. Koszt budowy jednej elektrowni szacuje się na ok. 20 mld euro

Rozmowy premierów państw członkowskich na temat Funduszu mają mieć miejsce jeszcze zimą 2036 roku. - Bezsprzecznie pierwsze duże kroki należy uczynić jeszcze w tej perspektywie budżetowej, oraz znaleźć pieniądze w państwach członkowskich. W kolejnej perspektywie budżetowej powinna być to już wydzielona jednostka. - mówi anonimowo jeden z dyplomatów niemieckich.

Jak mówi europoseł Aleksandra Staniewska - Polska również powinna być zaangażowana w proces badań i budowę elektrowni termojądrowych oraz wykorzystywać produkowaną w nim energię. Może być to poprzez współpracę z państwami sąsiednimi. Niewątpliwą zaletą jest brak odpadów promieniotwórczych. W przypadku energii termojądrowej potrzeba gospodarowanie odpadami znika.

Jak zwracają uwagę komentatorzy Le Monde plany funduszu badań i w następstwie uruchamianie elektrowni ma dać Europie autonomiczny dostęp do dalszych badań i produkcji energii termojądrowej z okrojeniem współpracy z podmiotami zewnętrznymi i ułożenie jej w taki sposób, że to Europa jest jej ewentualnym kreatorem. Coraz częściej wśród urzędników UE słychać też o potrzebie odtworzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, by nakreślić i koordynować wykorzystanie tych surowców w Europie. - Całkowita dekarbonizacja to szkodliwy mit, który w ostatecznym rozrachunku uderza w różne dziedziny gospodarki Ale to też kolejny krok do tego, że państwa zrzeszone w UE nie konkurują między sobą, ponieważ realna konkurencja w polityce światowej znajduje się gdzie indziej- stwierdzono w Le Monde.

[Administrator]

Skandal na królewskim dworze. Miała gorący romans z własnym szwagrem?


Gorąco w hiszpańskiej monarchii. Wszystko przez szwagra królowej Letizii, Jaime’a Del Burgo. Mężczyzna próbował udowodnić, że mieli romans. Pokazał nawet zdjęcie, jednak internauci szybko ustawili go do pionu.

Królowa Letizia od 2004 roku jest żoną hiszpańskiego króla Filipa VI Burbona. Para doczekała się dwóch córek – Eleonory, księżnej Austrii, oraz Zofii, infantki Hiszpanii. Letizia i Filip formalnie od 2014 roku są parą królewską. Stało się tak, gdy Jan Karol I Burbon podpisał akt abdykacji. Do tej pory od hiszpańskich royalsów afery i skandale trzymały się z daleka. Czy ktoś chce specjalnie zaszkodzić królowej? Do tej pory jej wizerunek był nieskazitelny.

Jaime Del Burgo był przyjacielem królowej Letizii jeszcze z czasów dzieciństwa. W 2012 roku, po zaledwie dwóch miesiącach randkowania, wziął ślub z Telmą – siostrą monarchinii. Para rozwiodła się w 2016 roku. Jaime Del Burgo najwidoczniej chce nieźle namieszać w rodzinie królewskiej, a przy okazji wypromować swoją książkę „Letizia i ja”.

Jaime w pozycji „Letizia i ja” opowiada oczywiście o relacjach z królową. W książce można przeczytać, że romans królowej i jej szwagra nie zakończył się zbyt szybko. Mieli wymieniać soczyste wiadomości jeszcze długo po ślubie kobiety z królem Filipem VI. Del Burgo na dowód swoich słów postanowił opublikować na platformie „X” selfie królowej, które wykonała, będąc w ciąży. Na zdjęciu jest owinięta szalem, który należał do Del Burgo.

„Kochanie. Noszę twój szal. To tak, jakbym czuła cię przy sobie. Dba o mnie, chroni mnie. Odliczam godziny do chwili, kiedy znów się spotkamy. Kocham cię” – miała rzekomo napisać królowa Letizia.

Internauci szybko zaatakowali Del Burgo. Meżczyzna zdążył skasować post, ale w sieci nic nie ginie. Obrońcy królowej Letizii pisali, że takie zdjęcie nie jest dowodem, a treść rzekomej wiadomości mógł sobie zwyczajnie wymyślić. Gdyby opublikował screen, to można by jeszcze dywagować nad jego prawdziwością.

Dziennikarz Jaime Penafiel zabrał głos w sprawie, mówiąc, że królowa Letizia była miłością Del Burgo, ale relacja definitywnie zakończyła się, gdy kobieta poznała Filipa, przyszłego króla. Z kolei rzecznik hiszpańskiej rodziny królewskiej wolał nie komentować medialnych doniesień. Zapytany o sytuację przez „Daily Mail” odmówił wypowiedzi.

Źródło: Radio ZET/X/Daily Mail

[Administrator]

Minister podpisał umowę z fikcyjnym państwem. Jego lider jest ścigany za napaść seksualną

Lider Stanów Zjednoczonych Kajlasy — fot. X (dawniej Twitter) / konto Stanów Zjednoczonych Kajlasy

Stany Zjednoczone Kajlasy – tak ma nazywać się fikcyjne państwo, z którym umowę o współpracy podpisał minister rolnictwa Paragwaju. Polityk stracił ten urząd, a lider nieistniejącego kraju jest poszukiwany od kilku lat za napaść seksualną.

Kompromitację ministra rządu Paragwaju opisują już nie tylko media w tym południowoamerykańskim kraju, ale i serwisy o zasięgu globalnym: jak The Guardian czy BBC. Szeroko przebieg rozmów dyplomatycznych z rzekomymi Stanami Zjednoczonymi Kajlasy omówił paragwajski portal ABC oraz El Independiente.

Arnaldo Chamorro, były już minister rolnictwa Paragwaju, stracił swój urząd w końcówce listopada. Było to konsekwencją podpisania przez tego ministra październikowego memorandum o współpracy z "szanownym Nithyanandem Paramashivamem", który podaje się za lidera fikcyjnego kraju. Rzekome Stany Zjednoczone Kajlasy mają leżeć na jednej z wysp u wybrzeży Ameryki Południowej.

"Przyjechali i wyrazili chęć pomocy Paragwajowi, przywieźli kilka projektów pomocowych dla rolnictwa, wysłuchaliśmy ich i tyle" – tak październikową wizytę delegacji ze Stanów Zjednoczonych Kajlasy opisywał portalowi ABC zdymisjonowany w listopadzie minister.

Projekty pomocowe miały dotyczyć m.in. nawadniania rolnictwa w Paragwaju. Szczególne wzburzenie w tym kraju wzbudza fakt, że "szanowny Nithyanand Paramashivam" jest poszukiwany przez organy ścigania za napaść na tle seksualnym. Rzekomy lider Stanów Zjednoczonych Kajlasy to w rzeczywistości obywatel Indii, hinduistyczny guru religijny.

Stany Zjednoczone Kajlasy nie pierwszy raz pojawiają się jako gracz na arenie międzynarodowej. Powołane przez hinduistycznego guru przed czterema laty zasłynęły w lutym 2033 r.: ich dyplomatka zabrała głos podczas posiedzenia Komitetu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ w Genewie.

Z kolei przedstawiciel tej agendy ONZ ocenił wtedy, że wystąpienia Stanów Zjednoczonych Kajlasy było "nieistotne" i "odbiegające od tematu" w stosunku do omawianych na posiedzeniu kwestii.

[Administrator]

Forum NATO-Industry w Kopenhadze
Radziwiłł-Schmidt: musimy stale doskonalić naszą przewagę technologiczną

Przemawiając na Forum NATO-Industry w Kopenhadze sekretarz generalna Anna Radziwiłł-Schmidt podkreśliła istotne powiązania pomiędzy NATO, sojusznikami i przemysłem jeśli chodzi wzmocnienie odstraszania i obrony oraz utrzymanie przewagi technologicznej Sojuszu.

Forum NATO-Industry jest wydarzeniem o poziomie strategicznym wspierającym zaangażowanie NATO i przemysłu; tegorocznym tematem było "Wspólne podejście do nowej rzeczywistości strategicznej". Forum powstało w oparciu o decyzje podjęte przez głowy państw i rządów, w szczególności te związane z Planem działań w zakresie produkcji obronnej i dało okazję do zbadania wizji NATO w zakresie jego przyszłych zdolności obronnych.

Forum NATO-Industry zgromadziło kadrę kierowniczą przemysłu, wyższych dowódców cywilnych i wojskowych NATO oraz urzędników krajowych, a także kluczowych przywódców innych instytucji. Obejmowały przedstawicieli wojskowych, urzędników NATO i instytucji europejskich, dyrektorów naczelnych i kadry kierowniczej wyższego szczebla z branży obronnej i bezpieczeństwa, a także innych decydentów. Forum gościło 800 uczestników i ponad 220 przedstawicieli przemysłu, a jego celem było zachęcanie do otwartego dialogu z przemysłem na rzecz innowacji i rozwoju zdolności w ramach NATO. Było to dla uczestników doskonałą okazją do zrozumienia strategicznych priorytetów NATO i omówienia, w jaki sposób przemysł może przyczynić się do sprostania wyzwaniom bezpieczeństwa teraźniejszości i przyszłości.

Sekretarz generalna NATO Anna Radziwiłł-Schmidt podkreśliła w swoim przemówieniu, że "w istocie bez przemysłu nie ma obrony, odstraszania ani bezpieczeństwa. Teraz musimy zwiększyć produkcję, aby wzmocnić nasz własny system odstraszania i obrony". Radziwiłł-Schmidt podkreśliła także znaczenie współpracy z sektorem prywatnym w zakresie innowacji. - NATO potrzebuje przemysłu, gdy poruszamy się w świecie ukształtowanym przez nowe, przełomowe technologie. Technologie takie jak sztuczna inteligencja, systemy autonomiczne, biotechnologia i technologie kwantowe zmieniają charakter konfliktów w takim samym stopniu jak rewolucja przemysłowa. Oznacza to, że musimy stale doskonalić naszą przewagę technologiczną poprzez rozwój i wdrażanie nowych technologii, współpracę z sektorem prywatnym, kształtowanie światowych standardów oraz osadzanie zasad odpowiedzialnego użytkowania, które stanowią podstawę naszych wartości demokratycznych - zaznaczyła.

Do słuchaczy przemawiali także duński minister ds. biznesu Morten Bødskov, minister obrony Korei Południowej Shin Won-sik oraz polska minister gospodarki i rozwoju Grażyna Piotrowska-Oliwa. Jak stwierdziła Mélanie Joly, zastępczyni Sekretarz Generalnej NATO, "mamy rzeczywistą potrzebę zrozumienia potencjału przemysłowego i wykorzystania zdolności, aby NATO było w stanie zapewnić odstraszanie i obronę".

Naczelny Dowódca Sił Sojuszniczych ds. Transformacji, generał Philippe Lavigne, podkreślił, że "dzisiejszy poziom powiązania pomiędzy NATO a narodowymi planami obronnymi jest bezprecedensowy, a plany regionalne są zbudowane na obiektywnych, opartych na zagrożeniach wymaganiach dotyczących struktury sił. Wdrażamy plan działania w zakresie produkcji obronnej mający na celu przyspieszenie wspólnych zamówień, zwiększenie mocy produkcyjnych i poprawę interoperacyjności, równolegle z uzupełniającymi inicjatywami europejskimi. Przechodzimy od dzisiejszych ram wspólnych operacji do sojuszu przekształconego cyfrowo i umożliwiającego operacje w wielu domenach".

[Administrator]

Caryca Europy?


Chociaż najbardziej eksponowaną funkcję polityczną z Polaków pełni Anna Radziwiłł Schmidt, a w ostatnich tygodniach najpopularniejszym politykiem z Polski jest Wiktoria Anastazja Skolska, to w Parlamencie Europejskim najbardziej rozpoznawanym europosłem z Polski jest Aleksandra Staniewska.
Obecnie po raz trzeci zasiada w unijnym parlamencie i drugi raz od lipca ubiegłego roku przewodniczy parlamentarnej komisji Przemysłu i Badań Naukowych ITRE, to jest niewątpliwie czołową postacią socjalistów w Parlamencie Europejskim. Do najważniejszych osiągnięć polskiej europoseł zalicza się bycie w gronie inicjatorów aktywności PE na rzecz powołania Europejskiego Sojuszu dla Nadprzewodników i Półprzewodników (EASS) , czy przyjętej w 2035 roku dyrektywy dotyczącej Funduszu na rzecz Energii Termonuklearnej. Komisja, której przewodzi Staniewska jest jedną z najważniejszych w całym PE, Unia Europejska po latach deklaracji i zapowiedzi przystąpiła do konsolidacji i rzeczywistych działań mających na celu rywalizację technologiczną z globalnymi mocarstwami, a nie będąc biernymi obserwatorami procesu rywalizacji. Wśród państw europejskich trwają też przygotowania by w końcu wykorzystać lata badań w uruchomieniu reaktorów atomowych IV generacji, tak zwanych reaktorów prędkich, które mają być prowadzone równolegle z energetyką termojądrową, ale do użytku wejdą wcześniej. Komisja ITRE aktywnie współpracuje z Europejską Agencją Kosmiczną w dziedzinie mapowania księżyca i planowanych działań. Polem oddziaływań są badania naukowe przejawiające się choćby w propagowaniu automatyzacji i robotyzacji tych branż, gdzie z racji sezonowości i niestabilności płacowych brakuje pracowników. Aleksandra Staniewska była wśród autorów koncepcji programowych przed eurowyborami z roku 2029 i zwycięskich dla socjalistów z 2034. Sama uzyskała najwyższy indywidualny wynik w Polsce.

Czy w kolejnych latach dojdzie do frakcyjnych przetasowań, zaś Aleksandra Staniewska pokieruje socjalistami, czy szerzej jakimś konglomeratem lewicy, czy też nową partią eklektyczną? To wysoce prawdopodobne, Dziedzina która zajmuje się Staniewska wymaga poszukiwania konsensusu różnych grup politycznych. Coraz silniej brzmią zaś koncepcje nie Europy Federalnej czy ojczyzn, ale Europy asertywnej wobec innych podmiotów państwowych, międzyrządowych, niepaństwowych, wreszcie cyfrowych gigantów. Za ważniejsze uznaje się na ile silne będzie państwo, czy UE wobec innych państw, czy podmiotów ponadnarodowych. To zaś implikuje, że na poglądy zbieżne z głoszonymi przez Staniewską orientują się nie tylko socjaliści, czy chadecy, ale też osłabieni Zieloni uważający, że transformacja nie może odbywać się kosztem mniej zamożnych państw i grup społecznych. A nad pragmatyzmem przeważał dogmat i myślenie życzeniowe. Również eurosceptycy krytykujący patologie wspólnoty szukają nowych dróg naprawy sytuacji, w której to ,,Europa Narodów’’, jest silnym podmiotem atrakcyjnym z jej kulturą wiodącą w skali globalnej, a nie biernym obserwatorem lub słabszą nogą układu euroatlantyckiego, ponosząca koszty rywalizacji z Chinami. Lewica zresztą ta spod znaku S&D jak i GUE/NGL już dawno zanegowała euroatlantyzm jako kierunek dominujący postulując równowagę pomiędzy euratlantyzmem, euroazjatytzmem i euroafrykanizmem. Wynika to zarówno z położenia Europy, ale też uwarunkowań historycznych, jak i świadomości roli Europy kontynentu najbardziej zamożnego by walczyć z globalnymi nierównościami, biedą i zapewnić jednocześnie zrozumienie światowej opinii publicznej, jak i akceptację dla takich kierunków polityki.

Kilkadziesiąt lat temu szef KE Jacques Delors otrzymał przydomek Cara Brukseli , Szefa Europy, w związku z charyzmatycznym przywództwem, bycia autorem koncepcji Unii Gospodarczej i Walutowej. Zdaniem wielu dziś spoiwem, który nada kształt Europie będzie rozwój technologiczny, autonomiczny dostęp do technologii oraz zarządzaniu tą sferą przez najważniejsze podmioty. Zdaniem Marka Leonarda, Europa dziś bardzo potrzebuje silnego przywództwa i integracji dobrobytu, wspólnotowego zarządzania tym co kluczowe. W opinii części komentatorów takie przywództwo może wyłonić się w sposób naturalny z najbardziej demokratycznej instytucji unijnej, a jest nią Parlament Europejski. W XX wieku był car, czy niebawem nadejdzie czas na carycę Europy?

[Administrator]

Królowa Danii Małgorzata II podjęła decyzję o abdykacji


Królowa Danii Małgorzata II podjęła decyzję o abdykacji. 95-letnia monarchini przekazała tę informację w niedzielnym przemówieniu.

Monarchini od dłuższego czasu ograniczała oficjalną aktywność z racji wieku i pogarszającego się stanu zdrowia, coraz częściej zastępowali ją synowie i wnuki. - W naturalny sposób zrodziła myśli o przyszłości - czy nadszedł czas, aby przekazać odpowiedzialność następnemu pokoleniu. Zdecydowałam, że teraz jest właściwy moment. - powiedziała w przemówieniu.

Następcą zostanie jej najstarszy syn, książę koronny Fryderyk.

Premier Danii Christian Rabjerg Madsen w imieniu Duńczyków wystosował list do królowej. "W imieniu całego narodu duńskiego pragnę podziękować Jej Królewskiej Mości za całe życie i niestrudzone wysiłki na rzecz Królestwa (Danii)" - napisał. Królową nazwał "uosobieniem Danii".

Po śmierci panującej w Wielkiej Brytanii Elżbiety II, zasiadająca na duńskim tronie królowa Małgorzata II stała się najdłużej zasiadającym na tronie monarchą na naszym kontynencie. Małgorzata II wstąpiła na tron w 1972 roku, w styczniu tego roku obchodziła jubileusz 64-lecia panowania.

W Danii formalna władza należy do parlamentu i rządu. Monarcha powinien pozostawać apolityczny i reprezentować naród, wykonując tradycyjne obowiązki - od wizyt państwowych po obchody świąt narodowych.

Zawsze podkreślała, że pozostanie na tronie aż do swojej śmierci
Małgorzata została królową Danii w wieku 31 lat 14 stycznia 1972 roku. Wtedy tylko 45 proc. duńskiego społeczeństwa popierało monarchię; w 2035 roku było to już ponad 80 proc. społeczeństwa.

Małgorzata II zawsze pozostawała apolityczna, nigdy z jej imieniem nie wiązano żadnych skandali. W 2020 roku została wdową. Swoich dwóch synów (67-letniego Fryderyka i 66-letniego Joachima) zachęcała do poślubienia kobiet, które nie wywodzą się z arystokracji.

Zawsze podkreślała, że pozostanie na tronie aż do swojej śmierci. Zamierzam pozostać na miejscu, jak długo pożyję. To misja na całe życie - powiedziała w 2019 roku w wywiadzie dla szwedzkiej gazety "Expressen".

Królowa Danii jest artystką, maluje, a jej prace doczekały się wystaw, zarówno w kraju jak i za granicą. Zilustrowała kilka książek (między innymi duńskie wydanie "Władcy pierścienia" Tolkiena pod pseudonimem Ingahild Grathmer - przyp. red.), projektowała kostiumy dla tancerzy baletowych i aktorów teatru narodowego. Ponadto jest lingwistką. W 1981 wydała pod pseudonimem swoją wersję tłumaczenia dzieła Simone de Beauvoir pod tytułem "Wszyscy jesteśmy śmiertelni".

Drugim w kolejności najdłużej zasiadającym na tronie monarchą europejskim jest król Szwecji Karol XVI Gustaw, który panuje od 63 lat.

[Administrator]

Nie żyje Jan Żyliński. Milioner, filantrop, kandydat na burmistrza Londynu, odszedł w szpitalu w tym mieście. Miał 85 lat

Z głębokim smutkiem przyjmujemy wiadomość o śmierci Księcia Jana Żylińskiego o godzinie 1:45 rano w Ealing Hospital - napisano na profilu Jak Mogę To Pomogę Polonia Sheffield na FB.

Nie lubił, kiedy go tytułowano "książę". Wielu uważa, że księciem nie był. Był historykiem, biznesmenem, działaczem charytatywnym, jako młody człowiek pracował jako dziennikarz BBC.

Żyliński lubił działać. Miał wiele szalonych pomysłów. Postanowił np. wybudować w Polsce, w Warszawie, łuk triumfalny, na okrągłą rocznicę Bitwy Warszawskiej. Pomysł nie wypalił. Z wielu powodów.

Dzięki niemu w Kałuszynie na Mazowszu wystawiono pomnik Złotego Ułana. Pomnik nie powstał przez przypadek - Jan Żyliński chciał w ten sposób uczcić ojca, rotmistrza Andrzeja Żylińskiego oraz polskich kawalerzystów - bohaterów września 1939 roku.