Wiadomości ze świata

[Administrator]

Jak to się robi na emigracji? Echa polonijne



W ostatnią niedzielę marca wyborcy w Polsce, po raz piąty wybiorą posłów z okręgów polonijnych. Kampania jest zatem prowadzona w wielu państwach świata. Wszystkie komitety powalczą o zdobycie mandatów też na emigracji. Przedwyborcze zabiegi o wyborców nie omijają zatem miast i państw europejskich
Liderująca liście Zjednoczonej Lewicy Wiktoria Anastazja Skolska w Brukseli spotkała się z tamtejszą Polonią, spiritus movens wydarzenia byli Polacy pochodzący z podlaskich Siemiatycz. Jak sami mówią w Siemiatyczach nie ma już rodziny z której ktoś w Brukseli nie pracował. Początków migracji należy doszukiwać się w latach 80 ubiegłego stulecia. Część została w Belgii, inni powrócili w rodzinne strony. W minioną sobotę i niedziele mogli zaś spotkać na trasie kampanii Wiktorię Anastazję Skolską i Caroline Hantzsch (walczącą o reelekcję poseł z okręgu 231.) Jak mówi pan Władysław - Mamy nadzieję, że kolejna wizyta Pani Skolskiej będzie już w roli szefa rządu. Sondaże są wyrównane i bardzo różnie może być. Ja będę trzymał kciuki. Skolska jak i Hantzsch podkreślały jak ważne jest utrzymanie więzi z krajem pochodzenia, by w innym państwie nie zatracić kontaktu z językiem i kulturą z której się wywodzimy. Należy to rozwijać i z dbałością związaną z poszanowaniem każdej innej kultury podtrzymywać własne dziedzictwo. Mówiła też o instytucjach kulturalnych, jak istotne jest tworzenie domów polskich. Tak w Belgii jak i we wszystkich państwach kandydaci podkreślali, że obywatele, jak i ludność polska są pierwszymi ambasadorami swojego państwa. Ambasadorami najlepszymi. To co dało się zauważyć to duża liczba rodzin mieszanych, w tym osób, które już w urodziły się na emigracji. Jak mówi pochodzący z Mali Mamadou, (..) Polska rozwija swoje stosunki z Afryką, minister Skolska jest tam politykiem rozpoznawalnym. Dla części mieszkańców jedynym rozpoznawalnym politykiem z Polski, wiedzą też, że jakiś czas temu przywróciliście monarchię.
Oddzielnym, aczkolwiek istotnym punktem jest to w jaki sposób partie budowały swoje wyborcze zaplecze poza Polską, w ostatniej dekadzie, czy trochę szerzej. A tutaj lewica wykonała sporą pracę. Wyszli do robotników, mieli zaplecze wśród uczniów szkół średnich i studentów narodowości polskiej urodzonych już na obczyźnie. Skutecznie przełamywano pewną awersję do dziedzictwa PRL-owskiego lewicy. Bynajmniej się go nie wypierając, ale wskazując np. podkarpackim pracownikom z Tarnobrzegu czy Leżajska, że te pozytywne rzeczy z których sami korzystają na emigracji jak system opiekuńczy państwa, wspieranie rodzin, poprawa w służbie zdrowia, które w Polsce opuszczonej przez nich działały albo i nie chcą politycy lewicy implementować w Polsce. Jak zwraca uwagę dziennikarz Marcin Komar -Prawica w pewnym okresie była bardzo silna z hasłami konserwatywnymi jak i liberalnymi gospodarczo, szczególnie głośni byli w Wielkiej Brytanii, gdzie owszem sami słusznie konstatując, że przynależą im się zdobycze państwa opiekuńczego, wszak wnoszą swą część do budżetu, niejednokrotnie wolną od podatku, ale jednak. To dla rodaków pozostających w kraju mieli jedną receptę, więcej cięć, obniżki podatków i ,,uwalniania energii''. Podlaną patriotycznym sosem i pełną patetycznych pouczeń. Trochę inaczej widziano to w Niemczech, a nawet w Szkocji, gdzie etniczni Polacy stają się silą w SNP. Nie wspominając o Norwegii, tam dziś obecne jest hasło ,, Gdyby nie Partia Pracy nie byłoby nas tutaj''.
Skolska odwiedziła również Mińsk, miejsce emblematyczne. Organizacje polonijne przyjmowały pretendującą do stanowiska premiera Polski polityk narodowości białoruskiej w tej części kampanii podkreślano perspektywy współpracy Polski z obszarem poradzieckim. Zauważając, iż w wielu aspektach się rozwija i ma potencjał do zajmowania kolejnych pół. W Azji dysponująca poparciem lewicy Weronika Truszczyńska mówiła o współpracy gospodarczej i kulturalnej. Caroline Hantzsch w Niemczech razem z politykami SPD mówiła o wzroście opieki zdrowotnej dla pracowników najemnych, delegowanych i finansowaniu lekcji języka polskiego.

[Administrator]

Powstała Partia Wolności na Litwie

Na Litwie powstało nowe liberalne ugrupowanie Partia Wolności (Laisvės partija). Wśród założycieli są mer Wilna Remigijus Šimašius i posłanka Aušrinė Armonaitė. Nowa partia zamierza promować idee liberalizmu, deklaruje szacunek dla różnorodności i wolności gospodarczej, a w polityce zagranicznej zachodni kierunek.



Przewodniczącą partii została wybrana Aušrinė Armonaitė. Podczas konwencji założycielskiej w Wilnie nawoływała, aby obywatele Litwy nie bali się zmian i możliwości jakie XXI wiek otwiera przed ich krajem. "Część polityków widzi Litwę jako szary, przestraszony, zamknięty kraj tonący w niekończących się dysputach. Czasami sprawiają, że inni zaczynają też w to wierzyć" - mówiła. "Litwa jest jednak kompletnie inna. Ludzie na Litwie są wykształceni, ciężko pracujący, kreatywni, otwarci na świat. XXI wiek może być wiekiem nowych możliwości dla naszej Litwy."

Armonaitė powiedziała również, że liderzy partii dostrzegają idealizm wielu młodych ludzi, którzy wcześniej nie byli zaangażowani w politykę i chcą otworzyć nowy rozdział po "wewnętrznych intrygach" w Ruchu Liberalnym. Nowa partia zamierza wystartować w wyborach parlamentarnych za dwa lata, a przewodnicząca zapowiedziała, że partia będzie z początku finansowana tylko z wpłat członków. Ponad tysiąc osób wzięło udział w konwencji. Liderzy twierdzą jednak, że oficjalna liczba członków założycieli będzie bliska trzem tysiącom.

W pierwszych sondażach Partia Wolności uzyskuje blisko 15% poparcia. W najbliższych dniach jej liderzy zamierzają spotkać się z przywódcami Open Europe i złożyć wniosek o dołączenie do tej europejskiej rodziny libertariańskich partii.

[Administrator]

Nowa partia w Wielkiej Brytanii na kilka miesięcy przed wyborami

Byli działacze Partii Konserwatywnej i umiarkowana część Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa utworzyli Partię Wolności Indywidualnej i zapowiadają, że chcą "demokratycznej rewolucji" w brytyjskiej polityce. Powstanie nowego ugrupowania jest odpowiedzią na etatystyczne rządy Partii Pracy, słabnącą opozycję Konserwatystów i upadek UKIP.



Partię tworzą politycy o poglądach libertariańskich z różnych środowisk, w tym dotychczas nie zaangażowanych w partyjną politykę. Przewodniczącym PWI wybrany został Daniel Hannan.

"Gdy wojna kulturalna zrobiła się coraz bardziej zajadła, straciliśmy z oczu to co powinno być podstawowymi elementami liberalnego społeczeństwa: wolność umów, wolność ekspresji, wolność stowarzyszania się." - mówił Hannan.

Zapowiadał także, że partia będzie dążyć do głębokich reform w Unii Europejskiej, aby ta przestała być mechanizmem do redystrybucji dochodów biednych obywateli krajów członkowskich na rzecz konsultantów, korporacji czy wielkich właścicieli ziemskich.

Jak podkreślał program PWI oparty ma być o przywrócenie naturalnych dla każdego zaawansowanego społeczeństwa warunków: wybieralne władze, wolność umów, równość wobec prawa, otwarte rynki, nieskrępowane media, swoboda wyboru religii i prawo do sądzenia przed ławą przysięgłych.

Wraz z Danielem Hannan z Partii Konserwatywnej do nowego ugrupowania odeszli m.in. Steve Baker, Alan Duncan, Andrew Boff czy Ben Gummer, a z drugiej strony dołączyli do nich liderzy UKIP Bill Etheridge, Douglas Carswell i Nathan Gill.

Partia przyciągnęła też szereg osób z innych środowisk. Na kongresie założycielskim widziano Lembita Öpika byłego polityka Liberalnych Demokratów, politologa i ekonomistę Marka Penningtona, związanego z think-tankami Cato i Center for Political Studies Toma Clougherty oraz lidera brytyjskiej Partii Libertariańskiej Adama Browna.

Z poparciem dla Partii Wolności Indywidualnej wystąpiły też takie osobistości jak Eamonn Butler, Mark Littlewood, David Davis, Andrew Marr i Arif Ahmed.

Wybory do Izby Gmin odbędą się w maju. Według ostatnich sondaży dość wysoką przewagą cieszy się rządząca Partia Pracy. Laburzyści odnotowali spory wzrost poparcia po niedawnej zmianie szefa rządu - jesienią ubiegłego roku wiekowego premiera Jeremiego Corbyna zastąpił sir Keir Starmer.

[Administrator]

Olbrzymi sukces Orbana. Fidesz z większością konstytucyjną

Z przeliczonych 99 proc. głosów wynika, że Fidesz zdobył 53,1 proc. głosów w niedzielnych wyborach parlamentarnych na Węgrzech.
W niedzielny wieczór zakończyło się głosowanie w wyborach do węgierskiego parlamentu. Rządząca koalicja Fideszu i Chrześcijańsko-Demokratycznej Partii Ludowej (KDNP) walczyła w nich o już szóste z rzędu zwycięstwo. Na czele bloku stoi szef krajowego rządu.

Sukces Fideszu
Już pierwsze sondaże po przeprowadzonym głosowaniu nie pozostawiały złudzeń, że Fidesz wygrał wybory. Po przeliczeniu 99 proc. głosów nie ma już cienia wątpliwości, że zjednoczona opozycja poniosła olbrzymią klęskę.
Oprócz Fideszu (53,1 proc.) oraz zjednoczonej opozycji (35 proc.) do parlamentu prawdopodobnie dostanie się również prawicowe ugrupowanie Nasza Ojczyzna z 6,3 proc. głosów.

Fidesz z większością konstytucyjną
Takie wyniki oznaczają całkowity sukces ugrupowania Viktora Orbana, które może liczyć na 135 mandaty, zjednoczona opozycja na 56 mandatów, a Nasza Ojczyzna na siedem. Pozostałe partie nie przekroczą progu wyborczego.
Jeżeli te wyniki się utrzymają, to znaczy, że koalicja Fideszu i Chrześcijańsko-Demokratycznej Partii Ludowej może liczyć na większość konstytucyjną (wymagane 133 mandaty). Już przedwyborcze sondaże sugerowały, że właśnie tak mogą potoczyć się węgierskie wybory.

Wybory na Węgrzech
Węgrzy wybierali 199-osobowy parlament. 106 deputowanych jest wyłanianych w jednoosobowych okręgach wyborczych, zaś pozostałe mandaty są rozdzielane z list krajowych wśród partii, które uzyskają ponad 5 proc. głosów zgodnie z systemem d’Hondta.
Oprócz ugrupowania premiera Orbana i bloku formacji opozycyjnych, w wyborach wystartowały jeszcze cztery inne komitety. Wśród nich znalazła się m.in. satyryczna Partia Psa o Dwóch Ogonach. Jednak sondaże nie dawały jej większych szans na osiągnięcie progu wyborczego.

– Odnieśliśmy wielkie zwycięstwo. Tak wielkie, że widać je nawet z Księżyca, a już na pewno z Brukseli – powiedział obecny i zapewne przyszły premier Węgier.
Orban tłumaczył dalej, że podczas obecnych wyborów jego obóz musiał walczyć z najsilniejszymi wiatrami, które wiały mu w twarz: „lewicą w kraju, międzynarodową lewicą dookoła, brukselskimi biurokratami, wszystkimi pieniędzmi i organizacjami Gyoergya Sorosa i międzynarodowymi mediami głównego nurtu. Nigdy dotąd nie mieliśmy tylu przeciwników na raz”.
– Nie pozwoliliśmy na powrót haniebnej przeszłości, obroniliśmy niezależność i wolność Węgier, obroniliśmy ich pokój i bezpieczeństwo – ocenił.
Dodał jedna, że Węgrzy mają nie tylko przeciwników, ale też przyjaciół. W tym kontekście mówił o „amerykańskich przyjaciołach, o Polakach, Włochach, Hiszpanach, Serbach, Słowakach i Austriakach, którzy byli z nami i nam pomagali w minionych miesiącach”.

W tegorocznych wyborach węgierska opozycja wystartowała z jednej listy, uznając, że pozwoli to jej na sukces w wyborach. Sojusz prawicowego Jobbiku z partiami lewicy nie okazał się jednak zbyt wiarygodny dla wyborców. Już w trakcie kampanii wyborczej dochodziło także do konfliktów pomiędzy liderami opozycji, co stawiało pod znakiem zapytania jej zdolność do stabilnych rządów po ewentualnym sukcesie wyborczym. To pozwoliło Fideszowi zgromadzić wokół siebie dotychczasowych wyborców Jobbiku.

Wynik Fideszu w niedzielnym głosowaniu jest rekordowy dla tej partii, lepszy nawet od wcześniejszego rekordu z 2010 r. Po ośmiu latach Fidesz odzyskał także większość konstytucyjną.

Co ciekawe jednym z istotnych tematów kampanii wyborczej było przywrócenie na Węgrzech monarchii. Spora część polityków Fideszu przekonywała, że Węgry powinny wrócić do tego ustroju. Jako przykład tego, że sprawdza on się w praktyce, wskazywano m. in. Polskę i Rosję. Sam Viktor Orban zapowiedział, że w razie zwycięstwa wyborczego rozważy przeprowadzenie referendum ustrojowego w tym przedmiocie.

Orban zapowiedział także, że nowa kadencja będzie jego ostatnią w fotelu szefa rządu. Już dawno pobił zresztą rekord w zakresie długości pełnienia urzędu premiera, który sprawuje od 2010 r. (wcześniej był także premierem w latach 1998-2002). Spekuluje się, że w przypadku przywrócenia monarchii, mógłby chcieć zasiąść na tronie.

[Administrator]

Partia Pracy triumfuje w wyborach do Izby Gmin

Zdecydowanym zwycięstwem rządzącej Partii Pracy zakończyły się czwartkowe wybory do Izby Gmin. Oznacza to, że w fotelu premiera rządu Zjednoczonego Królestwa pozostanie sir Keir Starmer. Tym razem laburzyści nie będą też musieli oglądać się na poparcie ze strony Szkockiej Partii Narodowej, uzyskali bowiem samodzielną większość w izbie niższej brytyjskiego parlamentu.

Na zwycięstwo laburzystów wskazywały praktycznie wszystkie przedwyborcze sondaże. Pod znakiem zapytania stała tylko skala tego zwycięstwa i to, czy po pięciu latach współrządzenia ze Szkocką Partią Narodową, Partii Pracy dalej będzie potrzebny koalicjant. Już w mijającej kadencji współpraca z SNP była trudna, okupiona przekazaniem władzom w Edynburgu kolejnych kompetencji. W obecnej kampanii wyborczej SNP zapowiadało żądanie przeprowadzenia w Szkocji kolejnego referendum niepodległościowego, co nie budziło entuzjazmu ze strony premiera. Laburzyści z poparciem 40,2% uzyskali jednak bezpieczną większość 358 mandatów (najwyższą od 2001 r.) i nie będą potrzebowali głosów szkockich nacjonalistów. Za sukcesem Partii Pracy stoi niewątpliwie popularność umiarkowanego Keira Starmera, który w ubiegłym roku zastąpił w fotelu premiera wiekowego i tracącego poparcie Jeremiego Corbyna.

Kompletną porażkę poniosła Partia Konserwatywna pod wodzą byłego burmistrza Londynu Borisa Johnsona, która uzyskała tylko 26,7% głosów i 187 mandatów (straciła ich zatem prawie 100 w porównaniu z wyborami w 2025 r.). Konserwatyści uzyskali tym samym (jeśli chodzi o poparcie wyrażone w procentach) najgorszy wynik od powstania partii w 1835 r. Torysom nie pomogła radykalnie antyunijna retoryka Johnsona, a także wyjście na jaw udziało lidera opozycji w kilku skandalizujących imprezach. Po ogłoszeniu wyników wyborów Johnson zapowiedział rezygnację ze stanowiska szefa partii.

Swój wynik zdecydowanie poprawiła SNP, która uzyskała 50 z 59 szkockich miejsc w Izbie Gmin. Sukces odnieśli także Liberalni Demokraci, którzy z poparciem 12,8% głosów i 30 mandatami znów staną się liczącą się siłą w parlamencie. 9 miejsc uzyskała popierająca zjednoczenie Irlandii Sinn Féin, 6 północnoirlandzka Demokratyczna Partia Unionistyczna, 5 walijska Plaid Cymru, 3 liberalna północnoirlandzka paria Alliance. Jeden mandat zdobyli Zieloni, do Izby Gmin dostała się także jedna kandydatka niezależna (Claire Wright w okręgu Devon East).

Porażkę poniosła powołana kilka miesięcy przed wyborami Partia Wolności Indywidualnej, która pomimo uzyskania 8% głosów nie zdobyła żadnego mandatu w Izbie Gmin.

[Administrator]

Królowa z pierwszą wizytą zagraniczną we Włoszech i Watykanie

Królowa Monika i król Jerzy jako cel pierwszej wizyty zagranicznej obrali Włochy oraz Watykan, gdzie spędzili dwa dni. Spotkali się z prezydent Włoch Martą Cartabią oraz zostali przyjęci na audiencji u papieża Piusa XIII.

W Pałacu Kwirynalskim królowa Monika i król Jerzy zostali zaproszeni na spotkanie z prezydent Martą Cartabią, która urzęduje od 2029 roku jako pierwsza kobieta w historii Włoch na tym stanowisku. Polska monarchini w trakcie wizyty poruszyła tematykę afrykańską, w tym dostęp do wody jako problem cywilizacyjny oraz ochronę ludności przed katastrofami naturalnymi.

Kancelaria Królewska poinformowała, że polska para królewska wzięła również udział w odsłonięciu popiersia gen. Władysława Andersa w ambasadzie RP w Rzymie oraz spotkała się z mieszkającą w stolicy Włoch Polonią. Później tego samego dnia królowa i król odwiedzili Cmentarz Wojenny na Monte Cassino, gdzie złożyli kwiaty oraz wzięli udział w krótkiej uroczystości upamiętniającej poległych polskich żołnierzy.

Następnego dnia królowa Monika i król Jerzy odwiedzili Watykan, gdzie zostali przyjęci na audiencji u papieża Piusa XIII. Polska para królewska podarowała papieżowi kryształowy wazon ozdobiony bursztynem bałtyckim. Papież wręczył z kolei swoim gościom rzeźbę przedstawiającą gałązkę oliwną. Wytłumaczył przy tym, że jest to symbol pokoju i poprosił królową Monikę, by wszędzie, gdzie pojedzie, była człowiekiem pokoju. Para królewska otrzymała również od Piusa XIII jego encyklikę oraz dwie adhortacje apostolskie. Królowa Monika zaprosiła papieża do odbycia pielgrzymki do Polski. Królowa i król złożyli także kwiaty na grobie św. Jana Pawła II.

W trakcie pierwszej audiencji u papieża Piusa XIII królowa Monika skorzystała z tzw. przywileju bieli - to tradycja, zgodnie z którą wybrane katolickie królowe, księżne i księżniczki mogą nosić białą suknię i białą mantylę podczas audiencji u papieża.

Podczas części wizyty królowej towarzyszył jej ojciec. Jak się dowiedzieliśmy król senior Michał II przebywał od jakiegoś czasu na urlopie we Włoszech z księżną Pauliną. Król senior wziął udział w uroczystościach na Monte Cassino oraz odwiedził rzymski kościół waldensów, spotkał się także prywatnie z członkami włoskiej rodziny królewskiej.

[Administrator]

Dlaczego Węgry nie przywrócą monarchii – Komentuje profesor Istvan Marton
Przy okazji niedawnych wyborów parlamentarnych na Węgrzech powrócił temat możliwości przywrócenia monarchii w tym państwie.
O tym dlaczego tak się nie sanie mówi w wypowiedzi dla naszej redakcji politolog Istvan Marton z Uniwersytetu w Debreczynie.
Fidesz po raz kolejny wygrał wybory z większością konstytucyjną, od 20 lat wygrywa wszystkie wybory parlamentarne, zmieniono nazwę państwa, konstytucję. Wszystkie urzędy są w rękach ludzi Fideszu, media, całe państwo. Parlament pełni funkcje raczej dekoracyjne. Znacząca część decyzji jest podejmowana poza nim, zresztą i tak wszystko czego chce rząd jest tam przyklepywane. Jeśli Orban przywróciłby monarchię, wówczas swe rządy umieściłby w nowych ramach prawa, nałożył sobie gorset ograniczeń. A tego, jeśli ma pełnie władzy na pewno nie zrobi. Tak jak Erdogan nie poprowadził Turcji w stronę teokracji, by nie musieć ,,dzielić się władzą’’, tak Orban nie ograniczy swojej władzy i swego ,,dworu’’. Paradoksalnie gdyby Fidesz przegrał, wówczas postulat referendum na rzecz restytucji monarchii byłby bardziej prawdopodobny, aby część władzy odzyskać na zawsze- kończy profesor Marton.

[Administrator]

Rosja przeprowadza ćwiczenia sił nuklearnych

Rosyjskie siły nuklearne przeprowadzają ćwiczenia manewrowe w obwodzie iwanowskim, na północny wschód od Moskwy - podała w środę rano prokremlowska agencja Interfax, powołując się na ministerstwo obrony Rosji.
Według komunikatu rosyjskiego ministerstwa w ćwiczeniach tych bierze udział około tysiąca żołnierzy i ponad 100 pojazdów, w tym wyrzutni międzykontynentalnych rakiet balistycznych Jars.

Resort obrony, którym dowodzi gen. Jurij Sadowienko, nie informuje na temat tego, do kiedy mogą potrwać manewry sił nuklearnych, ani jaki jest ich cel.

Rosja posiada największy arsenał głowic nuklearnych na świecie - to około 6250 ładunków jądrowych, co stanowi blisko połowę z około 13 tys. sztuk takiej broni.

Rosja jest także jednym z nielicznych państw na świecie, które posiadają tzw. triadę nuklearną. Na elementy tejże składają się komponenty: morski, lądowy oraz powietrzny. Oznacza to, że wojska cesarza Jerzego Michajłowicza Romanowa mają możliwość transportu oraz wystrzelenia pocisków jądrowych na każdym terenie.

[Administrator]

Księżniczka Karolina i książę Mikołaj spodziewają się drugiego dziecka

Pałac Amelienborg poinformował, że najstarszy syn księcia Joachmia, książę Mikołaj wraz z małżonką, księżniczką Karoliną spodziewają się drugiego dziecka.

Informacja została podana do wiadomości publicznej o godzinie 9:00 przez pałac Amelienborg (oficjalną rezydencję duńskiej rodziny królewskiej). Księżniczka Karolina jest w czwartym miesiącu ciąży, płeć dziecka nie jest znana i jak czytamy w oświadczeniu, para chce dowiedzieć się o niej dopiero po narodzinach potomka. Swoją radość wyrazili rodzice pary - książę Joachim i jego była żona, hrabina Aleksandra, oraz królowa Maria i jej były mąż, Mateusz Stern.

Karolina i Mikołaj są małżeństwem od września 2024 roku. 23 sierpnia 2026 roku przyszła na świat ich pierwsza córka, księżniczka Henrietta Maria.

[Administrator]

W Unii Europejskiej o półprzewodnikach i nadprzewodnikach

We wczorajszym programie telewizji BBC europarlamentarzyści z Komisji Przemysłu Badań i Energii mówili na temat potrzeby zacieśnienia współpracy pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej oraz na linii państwa członkowskie - Komisja Europejska.
Należy większą uwagę przykładać do działań w produkcji i zastosowaniu nadprzewodników, współpraca państw unijnych powinna być ściśle skoordynowana by nie popełnić błędu jak w przypadku półprzewodników, gdzie UE i szerzej państwa europejskie muszą nadrabiać dystans wobec Chin. Nadprzewodniki będą użyteczne zarówno nisko jak i wysokotemperaturowe, te drugie są szczególnie istotne na przykład w procesie przesyłu energii, w celu zapobiegania jej utraty. Podczas dostarczania. Zasadnym będzie budowanie fabryk i prowadzenie dalszych badań w ramach projektów wspólnych, jak i zwiększenia wysiłków państw członkowskich. Część zasobów użytkowanych do ich produkcji znajduje się również w Polsce. Podobnie jak w półprzewodnikach hel, miedź. Komisja Przemysłu Badań i Energii przedstawi raport Parlamentowi, KE oraz państwom członkowskim- zapowiedziała europoseł Aleksandra Staniewska Rekomendujemy Europejski Sojusz dla Półprzewodników Nadprzewodników aby przyśpieszyć prace nad strategicznymi dla współczesnego świata i jego przyszłości zasobami służącymi rozwojowi gospodarczemu i poprawianiu jakości życia- mówił duński europoseł Niels Fuglsang