Królewna Monika wyszła za mąż!
Królewna Monika
Książę Jerzy
Król Michał i królowa Maria
Królewicz Karol i królewna Paulina
Aleksander i Gizela de Afif
W niedzielę 27 września w katedrze na Wawelu królewna Monika wyszła za mąż za księcia Jerzego Filipa Antoniego de Afif. Uroczystości przewodniczył prymas Polski kardynał Wojciech Polak. Poza Rodziną Królewską i innymi ważnymi osobistościami z kraju pojawiło się wielu gości z zagranicy, w tym mnóstwo koronowanych głów.
Królewna ubrana była w biało-srebrną suknię bogato wysadzaną diamentami; na głowie miała koronę królewską, z prowadził ją król Michał II, płaszcz królewski z biało-srebrnego materiału obszyty futrem gronostajowym niosły kasztelanowa sądecka Zofia księżna Liściowska, kasztelanowa liwska Róża Natalia Wiśniewska oraz kasztelanka krakowska, hrabianka Róża Zamoyska, a welon trzymała księżniczka Tamara Czartoryska, córka kanclerza wielkiego koronnego”.
Na uroczystość zaślubin królewny najważniejsi arystokraci i senatorowie polscy oraz niekoronowani goście z zagranicy przyjechali w sześciokonnych karetach, jak przystało na szlachciców z wysokich rodów. Król i królowa, podobnie jak władcy zagraniczni podróżowali bogato zdobionym zaprzęgiem ośmiokonnym.
W orszaku królewskim każdy znalazł swoje miejsce, które wyznaczała przestrzenna odległość od osoby o najwyższej randze społecznej. W centrum procesji udającej się po czerwonym dywanie do katedry św. św. Stanisława i Wacława znajdował się król Michał II. Członkowie świty postępowali jeden po drugim, parami, zgodnie z rangą ich urzędów i pozycją społeczną. Króla poprzedzali reprezentanci sejmu i instytucji państwowych oraz dworzanie, senatorowie świeccy, biskupi, kanclerz wielki koronny Adam Czartoryski i podskarbi wielka koronna Joanna Mazur. Następnie szli goście zagraniczni zgodnie z rangą ich urzędów: księżniczka Tajlandii Bajrakitiyabha Mahidol, książę Danii Mikołaj, książę Cambridge Wiliam i księżna Catherine, książę Holandii Konstantyn i księżna Laurentien, książę Kalabrii Pedro i księżna Zofia, arcyksiążę Austrii i książę Belgii Wawrzyniec oraz arcyksiężna Astrid, dziedziczny wielki książę Luksemburga Wilhelm i wielka księżna Stefania, książę Japonii Akishino i księżna Kiko, książę koronny Norwegii Hakkon i księżna Mette-Marit, emir Kataru Tamim ibn Hamad Al Sani, emir Umm al-Kajwajn Sa’ud ibn Raszid al-Mu’alla, sułtan Peraku Nazrin Szach i sułtanka Zara Salim, książę-regent Liechtensteinu Aloizy wraz z księżną Zofią i księciem Józefem Wacławem; książę Monako Albert II i księżna Charlene, sułtan Brunei Hassanal Bolkiah, król Bhutanu Jigme Khesar Namgyel Wangchuck i królowa Dziecyn Pema, król Kambodży Norodom Sihamoni, król Maroka Muhammad VI i księżna Lalla Salma, król Jordanii Abdullah II i królowa Rania,król Bahrajnu Hamad ibn Isa Al Chalifa i królowa Sabika, król Lesotho Letsie III i królowa Masenate Mohato Seeiso, król Suazi Mswati III i królowa LaMatsebula, król Szwecji Karol XVI Gustaw i królowa Sylwia. Zaraz za nimi kroczyła rodzina pana młodego, m. in. prawujenka - margrabina-wdowa Anastazja Anhalcka wraz z jego ojcem, margrabią Aleksandrem; młodsi bracia: książę Maurycy wraz z siostrą księżniczką Marią Teresą i książę Klemens wraz z żoną księżną Pauliną. Za nimi szedł pan młody, książę Jerzy prowadzony przez matkę Gizelę Wittelsbach.
W bezpośredniej odległości od Króla kroczyła marszałek wielka koronna Elżbieta Jakubiak niosąca przed sobą bogato zdobioną laskę marszałkowską. To właśnie marszałek przypadało w udziale reprezentowanie króla,dlatego kroczył tuż przed nim. Pomiędzy marszałek a Królem kroczył nuncjusz apostolski, bp Piotr Robak i królowa Maria wraz z młodszymi dziećmi królewskimi.
Miejsce przy Michale II przysługiwało jego ukochanej córce, pannie młodej.
Po ceremonii kościelnej nastąpiła względnie skromna i krótka uczta weselna na Zamku Królewskim na Wawelu, bo dzień ślubu miał być poświęcony przede wszystkim modlitwie. Podobnie jak w trakcie procesji, również w czasie uczty weselnej król stanowił centrum rozgrywającego się spektaklu. Po jego prawej stronie zasiadała królewna Monika, książę Jerzy oraz nuncjusz papieski. Miejsce z lewej strony monarchy zajmowała królowa Maria, królewna Zofia oraz księżniczki Anna Maria i Karolina.
Podczas zaślubin następczyni tronu nie mogło zabraknąć uginającego się pod ilością potraw stołu, francuskiej, włoskiej i polskiej oprawy muzycznej przeplatanej dźwiękiem trąb i bębnów, wystrzałów armatnich, których ilość była dokładnie policzona i miała znaczenie symboliczne, tańców ceremonialnych, fajerwerków przedstawiających alegorię statku i wspólnej podróży małżonków, przedstawień operowych i teatralnych.
Nazajutrz, po porannej mszy świętej, nowożeńcy wreszcie mogli odetchnąć. Liturgia zamykała religijną część obchodów weselnych. Poniedziałek upłynął na ucztach i tańcach, w których tradycyjnie wzięła udział także panna młoda. Ich porządek był dokładnie ustalony, gdyż każdy ukłon i kolejność par była odzwierciedleniem hierarchii społecznej zgromadzonych dworzan oraz gości i podkreślała rangę pary królewskiej. Najpierw król z królową i pozostali członkowie rodziny królewskiej wykonywali taniec polski. Potem tańczyli książęta i zagraniczni monarchowie. W następnej kolejności kawalerowie i senatorowie. Prosto z tanecznej sali, państwo młodzi przeszli do królewskiej sypialni gdzie po raz pierwszy mogli spędzić razem noc.
Erotyczną atmosferę pogłębił jeszcze specjalny konkurs poetycki rozegrany tego samego dnia. Wygrał go kuzyn królowej - książę Florian Czartoryski z lekko rubasznym wierszem "Varsovía", w którym porównał królewnę Monikę do Heleny Trojańskiej, księcia Jerzego do Menelaosa a księcia Franciszka Liściowskiego do Parysa, a rywalizację o rękę królewny do wojny trojańskiej. Nawiązał tym samym do wydarzeń sprzed półtora roku.
Trzeciego dnia uczty weselnej zorganizowano fajerwerki ku czci następczyni tronu królewny Moniki i jej nowego męża, księcia Jerzego. Połączenie rodu królewskiego Ajnów z rodem Wettynów symbolizowała alegoria utworzona na Wiśle, przedstawiająca herb królewski i saski oraz iluminowane inicjały Moniki i Jerzego.
Książę Jerzy Filip Antoni de Afif to najstarszy syn i następca margrabiego Miśni Aleksandra, który od 2012 roku jest głową rodziny Wettynów. Wówczas zmarł jego wuj i poprzednik Maria Emmanuel, a pozostali członkowie rodu pochodzą z małżeństw morganatycznych, przez co uznano sukcesję w linii żeńskiej. Matka księcia Jerzego - Gizela pochodzi z królewskiej dynastii bawarskiej - Wittelsbachów. Urodził się 24 maja 1988 roku w Meksyku. Jest absolwentem Uniwersytetu w Aberdeen w Szkocji. Jeśli w przyszłości wstąpi na polski tron będzie panował jako Jerzy I.