Symulacja polityczna

Ustawa
z 2017 roku
o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw

http://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0/ ... e/3321.pdf

Poseł sprawozdawca: minister pracy i polityki społecznej Elżbieta Seredyn
Uzasadnienie

Pani Marszałek,
Wysoka Izbo,

Projektowane niniejszą ustawą zmiany w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy zmierzają do ograniczenia nieuzasadnionego wykorzystywania umów o pracę na czas określony. Obecnie umowy o pracę na czas określony są zawierane niejednokrotnie na długie okresy bez
obiektywnego uzasadnienia. Tymczasem celem umowy o pracę na czas określony nie jest długotrwałe (wieloletnie) zatrudnianie pracowników. Do tego celu służy umowa o pracę na czas nieokreślony, co potwierdza także orzecznictwo Sądu Najwyższego.

Przy zatrudnianiu pracowników regułę powinno stanowić zatrudnianie na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony, znajduje wyraz także
w prawie Unii Europejskiej. Zgodnie z postanowieniami preambuły do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) umowy o pracę zawierane na czas nieokreślony są powszechną formą stosunków pracy między pracodawcami a pracownikami. Umowy o pracę na czas określony odpowiadają, w pewnych warunkach, jednocześnie potrzebom pracodawców, jak i pracowników.

Główne zmiany o charakterze systemowym wprowadzane przedmiotową nowelizacją dokonywane są w obszarze:
1) rodzajów umów o pracę;
2) przesłanek zatrudniania pracowników na podstawie umów o pracę na okres próbny;
3) zasad zatrudniania pracowników na podstawie umów o pracę na czas określony;
4) dopuszczalności i okresów wypowiedzenia umów o pracę na czas określony;
5) zwalniania pracowników z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia.

Dziękuję.