Symulacja polityczna

Wicemarszałek Pomaska:

Przechodzimy do debaty nad poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, zgłoszonym przez grupę posłów klubu poselskiego Koalicji Obywatelskiej. Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców, panią posłankę Beatrycze Delaunay.

Ustawa
z dnia ... 2030 r.
o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego

Art. 1. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
“3. Przepisy ustawy, w zakresie określonym przez ustawę, stosuje się do osób urodzonych w latach 1929-1945, których stan zdrowia znacząco pogorszył się w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945.”
2) po art. 20^4 dodaje się art. 20^5 w brzmieniu:
“Art. 20^5 . 1. Przepisy rozdziału 3 i 4 stosuje się odpowiednio również do osób urodzonych w latach 1929-1945, których stan zdrowia znacząco pogorszył się w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, składają wniosek o nadanie statusu osoby uprawnionej do Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) imię i nazwisko;
2) datę i miejsce urodzenia;
3) numer PESEL, a w przypadku nieposiadania numeru PESEL – serię i numer dowodu osobistego albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
4) adres zamieszkania lub adres do korespondencji;
5) uzasadnienie.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2 dołącza się dokumenty, materiały źródłowe lub inne dokumenty uprawdopodabniające spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 1.”
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Szanowna Pani Marszałek,
Wysoka Izbo,

Około 14 milionów dzieci urodzonych przed lub w czasie II wojny światowej doznały cierpień fizycznych i psychicznych, głodu, zimna, nieprzespanych nocy, przesiedleń w bydlęcych wagonach razem ze zwierzętami, w warunkach urągającym wszelkim zasadom sanitarnym i higieny osobistej, były świadkami niemieckich egzekucji i łapanek, jak również ofiarami wysiedleń i pacyfikacji, często bez wyżywienia i wody. Zginęło 2 miliony dzieci, kilkaset tysięcy zostało okaleczonych fizycznie i psychicznie z rąk okupantów niemieckich, w tym milion to dzieci żydowskie. Prawie 1,5 miliona dzieci zostało osieroconych, wszystkim dzieciom wojna odcisnęła piętno świadków bestialstwa wobec ich rodziców, rodzeństwa i najbliższych. Dorastały w bardzo trudnych warunkach, większość z nich nie miała możliwości kształcenia i zdobycia zawodu. Wykorzystywano je do niewolniczej pracy, w tym niemieckiego hitlerowskiego przemysłu zbrojeniowego, gdzie polskie dzieci i młodzież wyjęte były spod ochrony prawa.

Dzieci Wojny miały nieporównywalnie trudniejszy start w życiu dorosłym niż ich rówieśnicy w innych krajach. Mimo ogromu cierpień, w dorosłym życiu po II wojnie światowej przyczynili się do odbudowy Polski ze zniszczeń wojennych. Dzisiaj Dzieci Wojny to grupa ok. 1 mln seniorów, którym należy się wsparcie i ogromny szacunek. Proponowana ustawa stanowi symbol pamięci cierpienia Dzieci Wojny oraz ich wkładu w odbudowę Polski z wojennych zniszczeń.

W wyniku wejścia w życie projektowanej ustawy poprawi się sytuacja osób urodzonych w latach 1929-1945, których stan zdrowia znacząco pogorszył się w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945. Poprawie ulegnie ich stan zdrowia, w tym dostęp do ochrony zdrowia, oraz sytuacja materialna. Dzięki temu spodziewane jest podwyższenie przeciętnego trwania życia po 85. roku życia, a także zwiększony udział seniorów w życiu gospodarczym, społecznym i kulturalnym. Dzięki proponowanej ustawie osoby opiekujące się seniorami będą miały możliwość sprawowania lepszej opieki.

Ze względów demograficznych koszty wprowadzenia przepisów w życie będą systematycznie spadać do kwot rzędu kilkuset mln zł do roku 2040. Przedmiot projektu ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej. Przedmiot regulacji nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu przepisów dotyczących notyfikacji norm i aktów prawnych. Ustawa nie ma wpływu na funkcjonowanie rodzin z dziećmi.

Dziękuję.

Fryderyk Skarbiński

Pani Marszałek!
Wysoka Izbo!

Czas przyznać, że państwo polskie zawiodło. Zawiodło Dzieci Wojny, zawiodło ich rodziny. Przez 40-lat od przemian ustrojowych parlament nie był w stanie przyjąć regulacji dotyczących wsparcia dla tej grupy. Politycy nie byli w stanie mimo kilkukrotnych prób legislacyjnych załatwić tego tematu. Gdzie było państwo przez ostatnich 40-lat? Na szczęście społeczeństwo nie było obojętne na los osób, które jako dzieci zostały dotknięte koszmarem wojny. Dzięki pomocy organizacji pozarządowych te osoby otrzymały niezbędną im pomoc i mogły dożyć sędziwego wieku. Mówimy w końcu o grupie osób 85+. Osób, które przeżyły dłużej niż średnia oczekiwana długość życia dla Polaków. To dzięki organizacjom takim jak chociażby Stowarzyszenie Mali Bracia Ubogich los wielu z nich na stare lata był i jest nieco lepszy.

Gdyby państwo nie odbierało im i ich rodzinom tak dużej części owoców ich pracy ten los byłby jeszcze lepszy. Gdyby państwo pod pozorem zaopiekowania się wykluczonymi nie powodowało erozji więzi społecznych i troski o własny los i los swoich najbliższych ich los byłby jeszcze lepszy. Gdyby państwo w końcu nie obciążało tak bardzo społeczeństwa i pozwoliło na jeszcze większy rozkwit działalności charytatywnej ich los byłby jeszcze lepszy.

Dziś Koalicja Obywatelska przychodzi niczym zbawca na białym koniu i oferuje im "symbol pamięci". Symbol tyleż potrzebny co wadliwy. Przede wszystkim, aby otrzymać wsparcie każe się tym osobom wnioskować o nadanie odpowiedniego statusu oczywiście z uzasadnieniem. Po drugie pomocą obejmuje się osoby, których stan znacząco się pogorszył w wyniku działań wojennych. W jaki sposób Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych ma stwierdzić, że stan zdrowia dziś ponad 85 letniego seniora pogorszył się znacząco w wyniku działań wojennych, które miały miejsce prawie wiek temu? Jak ma stwierdzić nie mając wykształcenia i wiedzy medycznej, że było to znaczące pogorszenie zdrowia i że nastąpiło w efekcie działań wojennych? Chciałbym, aby wnioskodawcy wytłumaczyli jak ta weryfikacja ma przebiegać oraz jak szacują potencjalną liczbę osób mogących taki status uzyskać spośród blisko miliona seniorów urodzonych we wskazanych latach. Chciałbym również zapytać dlaczego z przepisów ustawy wykluczone zostały Dzieci Wojny urodzone przed 1929 rokiem. Są to osoby, które w wieku 10-16 lat były świadkiem rozpoczęcia wojny wchodząc za chwilę w okres nastoletni lub dorosły. Osoby dużo bardziej świadome tego co się działo, dla których trauma mogłaby być jeszcze mocniejsza.

Wnioskodawcy wskazują, że koszty ustawy spadną do kilkuset milionów złotych w rok 2040. Brakuje jednak wskazania jaką kwotą obciążony zostanie budżet tegoroczny oraz wskazania źródła finansowania tych dodatkowych wydatków. Pamiętajmy, że ustawa budżetowa na ten rok została już uchwalona.

Jestem pełen szacunku dla Dzieci Wojny i ich cierpień. Mając w pamięci ich doświadczenia, ich żywy wciąż przykład okrucieństwa wojny stawiamy jako Rządzić Inaczej jako jeden z naszych priorytetów pokojowe współistnienie. Chcemy urzeczywistnić ich przesłanie zamykające się w słowach "Nigdy więcej wojny". Myślę, że tym w lepszy sposób oddamy im hołd niż ustawą, która jak sami wnioskodawcy wskazują jest jedynie "symbolem pamięci". I nawet to o wiele za późnym. Czemu nie wnieśliście tego projektu w poprzedniej kadencji? Czemy nie wnieśliście go w poprzednich latach? Jesteście u władzy od lat, a teraz nagle przypominacie sobie o Dzieciach Wojny. Ja domyślam się dlaczego. Koszty tej ustawy są dziś dużo niższe ze względu na to, że ta grupa się mocno kurczy niż byłyby 5 czy 10 lat temu. Wcześniej państwa opiekuńczego nie było na pomoc Dzieciom Wojny stać. Lepiej było sfinansować pensje członkom rodziny królewskiej.

Na szczęście społeczeństwo nie było obojętne. Na szczęście obywatele wypełnili ta lukę i wyręczyli państwo.

Dziękuję.

Wicemarszałek Pomaska:

Zamykam debatę, przechodzimy do głosowania. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem ustawy zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk?
Dziękuję.
Kto jest przeciw?
Dziękuję.
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.


og: 32h

Wstrzymuję się

za

Za

wstrzymuje się x 8

za

za

za