Wybór członków RMP

[Gniewomir Maj-Ołyński]

Sylwia Jaskulska:

W związku z tym, że niedługo końca dobiegają kadencje członków RMP, proszę o zgłaszanie kandydatur. Kandydata może zgłosić 5 senatorów.

og: 36h

[Gniewomir Maj-Ołyński]

OKL zgłasza kandydatury Cezarego Żaka i Piotra Kraśko.

Cezary Żak (ur. 22 sierpnia 1961 w Brzegu Dolnym) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny

W 1985 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii PWST w Krakowie.

W teatrze zadebiutował 15 marca 1986 rolą Działacza społecznego w sztuce Panna Tutli Putli Stanisława Ignacego Witkiewicza wystawianej przez Wrocławski Teatr Współczesny. W 1993 roku otrzymał nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Teatru we Wrocławiu dla młodego aktora. W 1994 roku otrzymał kolejną nagrodę (wyróżnienie za Kontrabasistę w reż. Susskinda i Trofeum od Prezydenta Torunia na XXVIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu).

W latach 1985-1986 oraz 1990-1995 występował w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, w latach 1995-1996 w Teatrze im. Norwida w Jeleniej Górze. Od 1997 do 2006 roku aktor Teatru Powszechnego w Warszawie. W latach dziewięćdziesiątych był gospodarzem teleturnieju As, dama, walet emitowanego na antenie Polsatu.

Zasłynął za sprawą popularnego sitcomu Miodowe lata (1998-2003), w którym wcielał się w postać egoistycznego i bardzo pomysłowego Karola Krawczyka. Rolę tę powtórzył później w spin-offie serialu, Całkiem nowe lata miodowe (2004). W 2006 roku dołączył do obsady serialu Ranczo. W latach 2010-2011 grał także główną rolę w serialu Ludzie Chudego. W swoich filmach był wielokrotnie obsadzany, na zasadzie przeciwieństwa postaci, w duecie aktorskim z Arturem Barcisiem.

W 2017 roku został jurorem w programie The Brain. Genialny Umysł w telewizji Polsat.

Jest mężem aktorki Katarzyny Żak, z którą ma dwie córki, Aleksandrę i Zuzannę, oraz bratem ciotecznym satyryka Tadeusza Drozdy.

Piotr Kraśko (ur. 11 lipca 1971 w Warszawie) – polski teatrolog, dziennikarz i prezenter telewizyjny; w latach 1991–2016[1] dziennikarz Telewizji Polskiej (TVP), korespondent TVP w Brukseli (2003), Rzymie (2004–2005), Waszyngtonie (2005–2008), w latach 2012–2016 szef redakcji Wiadomości TVP1[1]; od 2016 prezenter TVN: współprowadzący Dzień Dobry TVN i TVN24 BiS: gospodarz programu Fakty z zagranicy; laureat „Wiktorów” w kategorii „Najlepszy prezenter” (2008) i „Prezenter telewizyjny” (2013).

Jest synem producentki filmowej Barbary Pietkiewicz i dziennikarza Tadeusza Kraśki, a wnukiem Wincentego Kraśki. Jego macochą była Nina Terentiew. Brat cioteczny dziennikarki Moniki Zamachowskiej.

Ukończył IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie, a następnie studia na Wydziale Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.

W latach 1988–1989 był członkiem redakcji niezależnego pisma młodzieży licealnej „Uczeń Polski”; pisał pod pseudonimem „Piotr Mucha”. Związany był z Tygodnikiem Akademickim „Auditorium”.

W czasach PRL występował w Telewizji Polskiej jako prezenter programu dla dzieci i młodzieży 5-10-15, później był spikerem TVP1. Przygotowywał także magazyn interwencyjny Na żywo oraz program poświęcony środkom masowego przekazu Oblicza mediów. Następnie został korespondentem telewizji publicznej w Rzymie. Po wygaśnięciu kontraktu korespondenta TVP w Ameryce Mariusza Maxa Kolonki w 2005, został przeniesiony do Waszyngtonu. Od 2 marca 2009 prowadził program publicystyczny Rozmowa Jedynki. Od 26 października 2011 do 10 lipca 2013 był gospodarzem magazynu Na pierwszym planie w TVP1.

Od 27 maja 2008 był gospodarzem głównego wydania Wiadomości, a od 26 stycznia 2012 również redaktorem naczelnym tego programu. Od września 2013 prowadził w TVP Info program Dziś wieczorem nadawany po głównym wydaniu Wiadomości.

Wielokrotnie relacjonował pielgrzymki papieża Jana Pawła II, był korespondentem TVP z punktów zapalnych na całym świecie (m.in. Afryka). Przygotowywał relacje z zamachów bombowych w Londynie w 2005 roku, a także z katastrofalnego tsunami w Azji w 2004 roku. Był również w Smoleńsku w kwietniu 2010 roku i relacjonował wydarzenia tuż po katastrofie polskiego Tu-154. Natomiast w marcu 2011 przebywał w Japonii, skąd relacjonował wydarzenia po tragicznym trzęsieniu ziemi, tsunami i katastrofie jądrowej w elektrowni Fukushima I. W lutym 2014 roku przebywał w Kijowie, gdzie relacjonował wydarzenia podczas Euromajdanu.

Od czerwca 2015 prowadzi środowe poranki w Tok FM.

W kwietniu 2022 r. odszedł z TVP, by zostać członkiem zarządu telewizji WP, prowadzi tam także programy informacyjne.

W latach 2000–2004 żonaty z Dominiką Czwartosz. We wrześniu 2008 jego żoną została Karolina Ferenstein, z którą ma dwóch synów, Konstantego (ur. 16 czerwca 2007) i Aleksandra (ur. 21 października 2009), oraz córkę Laurę (ur. 14 stycznia 2016).

[Lukasz Wojtowicz]

OG: Przecież Kraśko nie był w grze w TVNie

[Administrator]

OG: Tak, u nas do 2022 był w TVP.

[Gniewomir Maj-Ołyński]

PD zgłasza też Karolinę Korwin-Piotrowską.

Karolina Korwin-Piotrowska (ur. 13 stycznia 1971) – polska dziennikarka radiowa i telewizyjna, felietonistka.

Jest wnuczką Jana Piotrowskiego, dziennikarza Polskiego Radia.

Ukończyła historię sztuki, broniąc pracy magisterskiej w 1994 roku na Uniwersytecie Warszawskim.

W latach 1993–1995 związana z Radiem Kolor.W latach 1995–2001 była dziennikarką Radia Zet[3]. Prowadziła takie audycje, jak Klub Radia Zet, Filmzet, Mniej więcej serio i Weekend z Radiem Zet, gdzie przeprowadziła wywiady między innymi ze Stevenem Spielbergiem, Sophią Loren i Romanem Polańskim.

W latach 2002–2014 z przerwami związana była z Radiem PiN, gdzie prowadziła audycje, takie jak: W kinie i na kanapie oraz Bez cukru.

Od 8 stycznia 2018 prowadzi razem z Michałem Figurskim poranny program Antyradia – Najgorsze państwo świata.

W latach 1994–1997 prowadziła dla TVP1 relacje z Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W tym samym czasie relacjonowała wydarzenia z Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage w Toruniu. Przez trzy lata produkowała i pisała scenariusze relacji z Festiwalu Filmowego w Cannes. W 1997 przeprowadziła w Wenecji wywiad z Harrisonem Fordem. Była współprowadzącą wraz z Marcinem Pawłowskim cyklicznego programu TVP Filmidło.

Od 1998 do 2001 pracowała w stacji E! Entertainment, gdzie w autorskim programie E!News również przeprowadzała relacje z festiwali w Cannes i Wenecji.

Od kwietnia 2006 związana z TVN Style, gdzie do 2017 roku prowadziła Magiel towarzyski. Była też gospodynią programu W kinie i na kanapie. W latach 2010–2011 była jurorką w pierwszej i drugiej edycji programu Top Model. Zostań modelką, emitowanego na antenie TVN. W latach 2013–2016 była komentatorką w programie TVN – Na językach, prowadzonym przez Agnieszkę Szulim.

W latach 1997–1998 prowadziła kolumnę filmową w miesięczniku „Cosmopolitan”. Od 2001 do 2002 pisała w kolumnie filmowej miesięcznika „Pani”]. W 2002 została szefową działu „Ludzie” w tygodniku „Gala” Jej rozmówcami byli między innymi Kevin Spacey, Agnieszka Chylińska, Hanka Bielicka. W 2003 została szefową działu gwiazd w miesięczniku „Uroda”.

Od marca do lipca 2004 stała na czele działu kultura miesięcznika „Marie Claire”. Od 2004 do 2006 była redaktorem naczelnym miesięcznika „Sukces”. W 2007 była dziennikarką „Dziennika Polska”. W latach 2012-2013 pisała felietony dla dwutygodnika „Party”. Od lutego 2013 współpracuje z tygodnikiem „Wprost”, a od listopada pisze felietony w miesięczniku „Grazia”.

W 2013, nakładem wydawnictwa The Facto, ukazała się jej książka, pt. Bomba, czyli alfabet polskiego szołbiznesu. Rok później ukazała się jej druga książka Ćwiartka raz, wydana przez Prószyński i S-ka. W 2017 premierę miała jej trzecia książka pt. Sława.

Og: skoro nikt inny nie zgłasza

[Gniewomir Maj-Ołyński]

Jaskulska:

Przechodzimy do głosowania. Zgłoszono troje kandydatów

1) Cezary Żak
2) Piotr Kraśko
3) Karolina Korwin-Piotrowska

Og: 48h

[Gniewomir Maj-Ołyński]

1) za
2) za
3) za

[Szamir DeLeon]

1. Za
2. Za
3. Wstrzymuję się

[Lukasz Wojtowicz]

3x wstrzymuje się

[Mikołaj Liściowski]

1-3) za