Prezes
Marek Kohn
Wiceprezesi
Karolina Południkowa
Wincenty Nowak
Zofia Sokołowska
Krzysztof Truskolaski
Sekretarz Generalny
Konrad Berkowicz
Rzecznik Prasowy
Ewa Zajączkowska
Skarbnik
Artur Lingfeld
PROGRAM PARTII LIBERALNO-KONSERWATYWNEJ
"Czas na zmiany. #DamyRadę"
PRZEDMOWA
Kraków 2021
Szanowni Państwo,
Bieżąca sytuacja polityczna nie nastraja nas optymistycznie. Rządząca koalicja nie posiada spójnej koncepcji rządzenia państwem, nie potrafi radzić sobie w sytuacjach wymagających reakcji naczelnych władz publicznych (jak sytuacja po referendum ws. autonomii dla Śląska), jest słaba przygotowana merytorycznie i kadrowo. Pogłębiający się kryzys polityczny nie służy dobrze rozwojowi gospodarczemu Polski, jego pozycji na arenie międzynarodowej czy poczuciu bezpieczeństwa Polaków.
W trosce o przyszłość Polski i następnych pokoleń Polaków, prezentujemy obszerny i spójny program poprawy sytuacji w najistotniejszych dziedzinach życia publicznego, które słusznie budzą największe zainteresowanie przeciętnego Polaka. Przyjęliśmy podejście pragmatyczne, konsultowaliśmy się z ekspertami, analizowaliśmy skutki proponowanych zmian. Choć w wielu kwestiach możemy się różnić między sobą wobec kształtu tej czy innej instytucji w szczegółach, udało nam się wypracować dobry plan zmian dla Polski.
Plan, dzięki któremu jako Polacy #Damy Radę zbudować trwałe, silne podstawy gospodarcze funkcjonowania polskiego państwa, z korzyścią dla dobrobytu obywateli. #Damy Radę wzmocnić bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne Rzeczypospolitej. #Damy Radę usprawnić instytucje państwa - administrację publiczną i wymiar sprawiedliwości. #Damy Radę wzmocnić pozycję Polski zagranicą.
#Damy Radę być wzorem pozytywnych zmian dla całego świata. Czas na zmiany. Czas na PL-K. #Damy Radę .
(-) Marek Kohn,
prezes Partii Liberalno-Konserwatywnej
I. PO PIERWSZE GOSPODARKA!
Sytuacja gospodarcza Polski ulega pogorszeniu - wzrost gospodarczy hamuje, bezrobocie może niedługo wzrosnąć, system emerytalny jest co raz większym wyzwaniem z każdym rokiem funkcjonowania jego dotychczasowego modelu, a Polaków w wieku produkcyjnym ubywa. Z tego powodu, gospodarka jest dla nas obecnie najważniejszym wyzwaniem.
Wyjątkowo ważnym wyzwaniem dla polskiej w najbliższych dziesięcioleciach jest kwestia demografii. Stoimy na stanowisku, że konieczne jest stworzenie warunków do godnego życia i wychowywania dzieci w kraju. Podstawową drogą do osiągnięcia tego celu jest realizacja naszego programu gospodarczego w odniesieniu do polityki podatkowej (dopóki nie dojdzie do stosownych modyfikacji, będziemy popierać obniżki dotychczasowych podatków ze szczególnych uwzględnieniem rozwiązań promujących rodzinę), polityce rynku pracy (elastyczne formy zatrudnienia są szczególnym ułatwieniem dla rodziców), czy polityce budowlanej (uproszczenia prawa budowlanego). Niezaprzeczalnym jest, że działania proponowane przez nas, choć kierowane bez rozróżnień do każdego, w sposób szczególny pomogą polskiej rodzinie. Jest to nasz wkład w rozwiązywanie tego istotnego wyzwania dla następnych pokoleń. Z zaszczytem je prezentujemy.
A. FINANSE PUBLICZNE, REFORMA PODATKOWA, EMERYTALNA I ZDROWOTNA
Podstawowym zobowiązaniem, jakie podejmiemy w dziedzinie finansów publicznych jest rzetelny audyt wydatków publicznych pod kątem ich zasadności oraz efektywności, oddłużenie państwa (poprzez wypracowanie długofalowej nadwyżki budżetowej z przeznaczeniem na spłatę zobowiązań) oraz zagwarantowanie na przyszłość, by nie doszło do ponownego, niekontrolowanego zadłużania kolejnych pokoleń Polaków. Mają w tym pomóc m.in. konstrukcje takie jak "kotwica deficytowa", uniemożliwiające wielomiliardowe zadłużenie budżetów samorządu i państwa.
W koordynacji z celem pierwszym, podejmiemy kroki w celu zbudowania uczciwego, przejrzystego i efektywnego systemu podatkowego. Zlikwidujemy podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ZUS i NFZ - dla większości Polaków zastępując je po prostu przejrzystym podatkiem od funduszu płac na poziomie ok. 25 proc.
Stopniowo wygasimy obecny system emerytalny, zastępując go w przyszłości systemem tzw. "emerytury obywatelskiej" (równego, przysługującego każdemu polskiemu seniorowi świadczenia, finansowanego z budżetu państwa; resztę decyzji ws. zabezpieczenia społecznego pozostawiając jego indywidualnym decyzjom, możliwym dzięki obniżeniu opodatkowania jego zarobków).
System zdrowotny uzdrowimy działając w kierunku upowszechnienia mechanizmów rynkowych, konkurencję na rynku płatników i świadczeniodawców, doprowadzając do redukcji kosztów i podwyższeniu jakości. Będziemy dążyć do wprowadzenia modelu najbardziej wolnorynkowego, przy pomocy pomostowych rozwiązań we wciąż ubogim społeczeństwie w postaci np. "bonu zdrowotnego" (analogicznego do rozwiązań z "bonem edukacyjnym").
Podatek CIT, będący nieefektywną i powodującą nadużycia formułą opodatkowania dużej działalności gospodarczej w Polsce, zastąpimy podatkiem przychodowym w wysokości 1 proc. - co pozwoli na uczciwą konkurencję między podmiotami gospodarczymi na polskim rynku, przy jednoczesnym utrzymaniu wystarczających wpływów do budżetu.
Podejmiemy kroki w celu likwidacji wszelkich zbędnych podatków, składek i danin. Jak dotąd udowodniliśmy to, będąc wnioskodawcami projektów znoszących np. podatek spadkowy. Doprowadzimy do sytuacji, w której złożenie deklaracji podatkowej będzie zdecydowanie uproszczone.
B. RYNEK PRACY I PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
Jesteśmy zwolennikami uelastycznienia rynku pracy (a także koniecznej w związku z tym reformy prawa pracy), która umożliwi dostosowanie regulacji do wymagań XXI wieku, w zakresie czasu (elastyczny czas pracy), miejsca świadczenia pracy (upowszechnienie telepracy) czy jej formuły prawnej (pozwalające na swobodne dopasowanie liczebności kadry do potrzeb pracodawcy, ale także ułatwiające mobilność pracowników za miejscem pracy, co - w konsekwencji - spowoduje konkurencję płacową między pracodawcami). Dostrzegamy nieefektywność systemów pomagających w znalezieniu pracy, popieramy zatem ułatwienia w prowadzeniu tego rodzaju działalności, zwłaszcza dla organizacji społecznych czy społeczności wyznaniowych, które od lat pozostają bardzo sprawnymi organizacjami wzajemnej pomocy między swoimi członkami.
Nie budzi wątpliwości nasze przywiązanie do prostych i przejrzystych zasad prowadzenia działalności gospodarczej, co udowodniliśmy jako autorzy projektów ustaw przywracających jasne zasady w tej dziedzinie. Jesteśmy zwolennikami szerokich ułatwień w założeniu, ale przede wszystkim bieżącym prowadzeniu działalności gospodarczej. Podejmiemy dalsze kroki w celu likwidacji wszelkich zbędnych ograniczeń w tym zakresie. Pozwoli to obudzić energię Polaków, co - w połączeniu z przyjaznym systemem podatkowym - umożliwi dynamiczny rozwój polskiej gospodarki z korzyścią dla wszystkich mieszkańców kraju.
W swojej polityce w zakresie działalności gospodarczej konsekwentnie stosować będziemy zasadę "UE+0", zgodnie z którą nie będzie funkcjonowało żadne ograniczenie, które nie jest wymagane przez wiążące Rzeczpospolitą zobowiązania międzynarodowe (najczęściej wynikające właśnie z członkostwa w Unii Europejskiej).
II. NOWOCZESNE PAŃSTWO
A. WŁADZA BLISKO OBYWATELA
Jesteśmy zwolennikami poglądu, że władza powinna być możliwie najbliżej obywatela. Podejmiemy kroki, które umocnią pozycję lokalnej społeczności w sprawach, które na poziomie gminy, powiatu czy województwa mogą zostać załatwione w sposób najefektywniejszy z pozycji obywateli. Przychylnie odnosimy się nawet do propozycji szerokiej autonomii dla wszystkich regionów Rzeczypospolitej, przy jednoczesnej zastrzeżeniu, że nie może to naruszać istoty narodowej wspólnoty wszystkich Polaków.
W przypadku Sejmu zasadnym w naszym przekonaniu jest zmodyfikowanie ordynacji wyborczej w kierunku wybierania wszystkich posłów w sposób jednolity - bądź to przy pomocy stosowanych obecnie jednomandatowych okręgów wyborczych, bądź ich wariacji. Najważniejsze jednak dla nas utrzymanie zasady wybieranie posła w stosunkowo małych okręgach wyborczych, wraz z głoszonym przez nas poglądem o konieczności istnienia instytucji odwołania posła, co pozwala na rzeczywiste rozliczanie pracy każdego z parlamentarzystów przez lokalną społeczność.
Konieczne jest wzmocnienie instytucji demokracji bezpośredniej, zwłaszcza w formule referendum - zarówno na poziomie lokalnym, jak i ogólnokrajowym. Z życzliwością odnosimy się do wszystkich propozycji, które w sposób racjonalny pozwolą na osiągnięcie tego celu.
Podejmiemy działania w kierunku intensyfikacji procesu informatyzacji administracji (możliwości załatwiania jak największej ilości spraw urzędowych w sieci), ograniczymy wysoki poziom etatyzacji w polskiej administracji (likwidując zbędne instytucje, wprowadzając ograniczenia ilości zatrudnianych urzędników), zmniejszymy ilość procedur biurokratycznych, utrudniających codzienne funkcjonowanie obywateli.
Doprowadzimy do reform w systemie wymiaru sprawiedliwości, celem poprawy efektywności instytucji sądów i prokuratury. Umocnimy niezależność sądów, niezawisłość sędziów, uwolnimy prokuraturę od politycznych nacisków, wzmocnimy kadrowo te dwie instytucje, polepszymy płace dla asystentów i asesorów. Zmniejszymy ilość biurokratycznych obciążeń dla sędziów i prokuratorów, by mogli skupić się na wykonywaniu swoich merytorycznych zadań. Usprawnimy prawo proceduralne, intensyfikując prace komisji kodyfikacyjnych przy Ministrze Sprawiedliwości.
B. EDUKACJA I KULTURA
Nie ulega wątpliwości, że kwestie edukacji - zarówno na poziomie szkolnictwa podstawowego, zawodowego, średniego czy wyższego - są bardzo poważnym wyzwaniem. Stoimy na stanowisku, że w odniesieniu do szkolnictwa podstawowego, zawodowego i średniego zastosowanie powinien mieć system bonu edukacyjnego, tj. ustalenia jednolitej kwoty przypadającej na ucznia (ew. modyfikowanej z uwzględnieniem miejsca zamieszkania), o który konkurować ofertą edukacyjną powinny szkoły, prowadzone przez stowarzyszenia nauczycielskie, rodzicielskie czy związki wyznaniowe. Uznajemy decydujący głos rodziców i młodzieży w zakresie kierunku i zakresu edukacji. Wymagania państwa wobec młodego Polaka ze strony systemu edukacyjnego powinny być określone w sposób ramowy (w zakresie np. przeszkolenia obronnego), resztę pozostawiając szkole oraz rodzicom. W zakresie edukacji zawodowej popierać będziemy w sposób szczególny aktywizację współpracy szkół z biznesem.
Konsekwencją powyższego jest także głęboka reforma szkolnictwa wyższego. Uniwersytety powinny uzyskać głęboką autonomię w zakresie procedury naboru studentów, wykładanych treści czy zatrudniania kadry (umożliwiając wykładanie np. wybitnym specjalistom w danej dziedzinie, którzy niekoniecznie zawsze legitymują się formalnym tytułem naukowym, ale posiadają ogromną wiedzę w danej dziedzinie). Udział państwa powinien zostać w tej materii wycofany do zakresu minimalnego, zapewniającego harmonizację zwłaszcza na początkowym etapie tak wymagającej i istotnej reformy systemu oświatowego, która musi być przy tym wynikiem poważnego porozumienia sił politycznych.
W dziedzinie kultury stawiamy w sposób szczególny na działalność prywatną. Udział państwa nie jest jednak wykluczony, np. poprzez promocję polskiej kultury przez polską służbę dyplomatyczną, czy dofinansowanie ambitnych produkcji, służących rozwojowi polskiej sztuki czy upowszechnieniu dostępu do treści kulturalnych w miejscach, gdzie jest to - z przyczyn zobiektywizowanych - relatywnie trudniejsze niż w dużych ośrodkach miejskich.
III. BEZPIECZEŃSTWO
A. OBRONNOŚĆ
Polska potrzebuje przede wszystkim sprawnej, nowoczesnej, armii zawodowej. Podejmiemy kroki, które pomogą w naprawie wieloletnich zaniedbań w dziedzinie polskiej obronności poprzez: odbudowę korpusu żołnierzy szeregowych (którego liczebność jest zbyt mała w stosunku do liczebności korpusu oficerskiego i podoficerskiego), szeroką technologiczną modernizację sił zbrojnych, będącą okazją do odbudowy i wzmocnienia polskiego przemysłu zbrojeniowego, z uwzględnieniem wzmocnienia przede wszystkim sił szybkiego reagowania na zagrożenia zewnętrzne. Zdecydowanie opowiadamy się także za odbiurokratyzowaniem polskiej armii.
Obronność to jednak sfera wykraczająca ponad zagadnienia armii zawodowej. Opowiadamy się za istnieniem podlegającego MON systemu Obrony Terytorialnej, jako działającej wyłącznie na terytorium RP formacji pomocniczej wobec Sił Zbrojnych w sytuacji zagrożenia zewnętrznego. Siły Obrony Terytorialnej (na poziomie ok. 40 tys. obywateli), będą także stanowić pomoc dla sił porządkowych w sytuacji klęsk żywiołowych. Wykluczamy stosowanie Obrony Terytorialnej w charakterze formacji policyjnej.
System bezpieczeństwa państwa, oprócz wymiaru organizacyjnego, powinien być oparty również na indywidualnej aktywności obywatelskiej. Podejmiemy kroki w kierunku powszechnego przeszkolenia obronnego już na poziomie polskiej młodzieży szkolnej (prowadzonego w oparciu o jednostki Obrony Terytorialnej) oraz upowszechnienie dostępu do broni palnej poprzez uproszczenie dostępu do niej dla praworządnych, zdrowych psychicznie obywateli po przejściu przeszkolenia.
Podjęcie powyższych kroków pozwoli na umocnienie wewnętrznych możliwości obronnych polskiego państwa, co jest w naszym odczuciu podstawową gwarancją bezpieczeństwa zewnętrznego. Nie przeczy to jednak wysiłkowi zbudowania trwałych fundamentów międzynarodowego bezpieczeństwa Polski w oparciu o sieć sojuszy (czego podstawowym wymiarem jest konieczność umocnienia struktur NATO, a także zawarcie porozumień dwustronnych z silnymi partnerami). Najmniejszych wątpliwości nie budzi dla nas również, że silna integracja gospodarcza między Polską (połączona z ogólnym umocnieniem polskiej gospodarki) a innymi państwami pozwoli na obniżenie ryzyka zagrożenia także z czysto ekonomicznych przyczyn.
B. BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE
Poczucie zagrożenia, wywoływane w niedalekiej przeszłości przez różne mniej lub bardziej tragiczne wydarzenia w naszym kraju, musi ustąpić. W związku z tym, podejmować będziemy kroki, które wzmocnią służby zapewniające bezpieczeństwo w kraju. Opowiadamy się przede wszystkim za wzmocnieniem kadrowym, płacowym i technologicznym polskiej policji, jako podstawowego gwaranta bezpieczeństwa Polaków na ulicach.
W kwestii służb specjalnych konieczna jest silna pozycja ich cywilnego koordynatora (m.in. poprzez wzmocnienie kadrowe, a także umocnienie prawne), pozwalające uniknąć niekorzystnych zjawisk "samodzierżawia" w obszarze specsłużb, które w poprzednich latach powodowały sytuacje zgoła aferalne. Należy także podjąć kroki mające umożliwić jasny podział zadań między poszczególnymi służbami, a także możliwość szybkiego rozstrzygania ewentualnych sporów kompetencyjnych przez koordynatora służb specjalnych. Należy także uczynić kroki w celu umocnienia etosu służb specjalnych (będących wszakże oczami i uszami państwa), a także ich wzmocnienia technologicznego, kadrowego oraz finansowego. W warunkach monarchii skupienie służb specjalnych wokół Monarchy (przy jednoczesnej kontroli ze strony parlamentu) wydaje się być słusznym krokiem w kierunku zapewnienia stabilności tych struktur.
C. NOWOCZESNA POLITYKA ZAGRANICZNA
Krytycznie oceniamy dotychczasowy model polskiej dyplomacji oparty nie o konsekwentną realizację interesów Polski, a o nieuzasadnione animozje z poszczególnymi nacjami czy przywódcami. Polska dyplomacja pod naszym przywództwem będzie oparta przede wszystkim na interesie Rzeczypospolitej, zgodnie z zasadą, że "Rzeczypospolita nie ma stałych przyjaciół czy wrogów - ma stałe interesy". Polityka zagraniczna ma służyć zapewnieniu Polsce bezpieczeństwa militarnego (sojusze wojskowe), gospodarczego (dyplomacja ekonomiczna) oraz wpływu na dotyczące naszego państwa i obywateli struktury międzynarodowe, tak by międzynarodowe ustalenia nie stawały w sprzeczności z interesami Polski i Polaków.
Ważną rolę w tym zakresie będzie odgrywać wzmocnienie (zarówno w aspekcie kadrowym, jakościowym, jak i finansowym) polskiej służby dyplomatycznej, intensyfikacja dyplomacji ekonomicznej (promocja polskich podmiotów na świecie, dbałość o korzystne uwarunkowania prawnomiędzynarodowe dla polskiego biznesu, zachęcenia do inwestycji w Polsce), w połączeniu ze ścisłą współpracą rządu z Kancelarią Królewską, by polski głos był silny i jednomyślny.
Prezes
Weronika Ryszkowska
Wiceprezesi
Jacek Żalek
Wojciech Szczurek
Patryk Wild
Zofia Sokołowska
Sekretarz Generalny
Konrad Berkowicz
Członkowie zarządu
Marek Kohn
Karolina Południowa
Wincenty Nowak
Ryszard Tur
Bartosz Kownacki
Andrzej Sośnierz
Michał Jaros
Jerzy Kropiwnicki
Jerzy Tutaj
Paweł Pudłowski
Zygmunt Frankiewicz
Rzecznik Prasowy
Ewa Zajączkowska
Skarbnik
Artur Lingfeld
Prezes
Scholastyka Kowalska
Wiceprezesi
Mateusz Goldenberg
Zofia Sokołowska
Konrad Berkowicz
Karolina Południowa
Sekretarz Generalny
Paulina Matuszewska
Członkowie Zarządu
Miriam Shaded
Krzysztof Truskolaski
Piotr Najzer
Adam Koniecpolski
Gabriela Jurkiewicz
Ewa Zajączkowska
Jacek Żalek
Sławomir Mentzen
Rzecznik prasowy
Gabriela Jurkiewicz
Skarbnik
Tomasz Grabarczyk
Prezes: Gabriela Dawidowska
Wiceprezesi: Zofia Sokołowska, Karolina Południowa, Piotr Najzer, Jan-Roman Potocki
Sekretarz Generalny: Krzysztof Mazur
Członkowie zarządu: Miriam Shaded, Adam Koniecpolski, Gabriela Jurkiewicz, Ewa Zajączkowska-Hernik, Paulina Matuszewska, Jan Henryk Hochberg-Pszczyński, Patryk Wild, Michał Wypij
Rzeczniczka prasowa: Wiktoria Morawska
Wróć do „Partia Liberalno-Konserwatywna”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 8 gości
