Panie Marszałku, Wysoka Izbo!
Państwo senatorowie przedstawiciele Zjednoczonej Lewicy pewnie zaczną mnie krytykować, ale uważam, że po tylu latach przygotowywania tej ustawy powinna być o wiele lepsza.
Art. 10. ust. 1. jest naszym zdaniem niepełny, bo w obecnej formie, jeśli dobrze rozumiem, Rzecznik nie ma możliwości odmowy, dlatego proponuję poprawkę:
Art. 10. 1. 4) nie podjąć sprawy - zawiadamiając o tym wnioskodawcę i podając powody odmowy
Kolejną poprawką jest wykreślenie pkt. d w artykule 2, a punkt e stanie się automatycznie punktem d. Jak argumentowała moja koleżanka w Sejmie, wiedza prawnicza nie jest jednoznaczna ze znajomością praw pracowników, znani przedsiębiorcy, którzy szanują prawa swoich pracowników niekoniecznie musi kończyć studia prawnicze.
Art. 2.
Na Rzecznika może być powołany ten, kto:
a. posiada obywatelstwo polskie,
b. posiada pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych,
c. nie był skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne,
d. wyróżnia się wiedzą z zakresu prawa gospodarczego i prawa pracy.
Ta poprawka, podwyższająca większość, ma na celu zapobiegnięcie odwoływaniu i powoływaniu Rzecznika według politycznych zachcianek:
Art. 7. 2. Sejm odwołuje Rzecznika większością trzech piątych głosów przy przynajmniej połowie ustawowej liczby posłów, przed upływem kadencji, na którą został powołany jeżeli:
1) zrzekł się on sprawowania urzędu,
2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby lub utraty sił,
stwierdzonych orzeczeniem lekarskim,
3) sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu,
4) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślnego lub finansowego.
Kolejna poprawka, którą chcemy wprowadzić to dodanie art. 7. ust. 6. Rzecznik powinien być niezależny i posiadać immunitet, by zapobiec złym praktykom, a także zapewnia ochronę Rzecznikowi, który czasem może działać na granicy prawa.
Art. 7. 6. Rzecznikowi na okres pełnienia funkcji przysługuje immunitet.