Symulacja polityczna

Para królewska i przedstawiciele rządu w Zjednoczonym Królestwie


W ostatnich dniach miała miejsce wizyta królowej Moniki i króla Jerzego w Zjednoczonym Królestwie. Para królewska, w towarzystwie przedstawicieli polskiego rządu, spotkała się z królem Karolem III i królową Kamilą na serii oficjalnych spotkań, które podkreśliły silne więzi łączące oba kraje oraz wspólną wizję współpracy na wielu strategicznych płaszczyznach.

Podczas wizyty delegacji polskiej, na której czele stała szefowa dyplomacji Katarzyna Pisarska, istotne rozmowy przeprowadzili także sekretarz stanu ds. polityki zbrojeniowej Jan Starosta oraz sekretarz stanu ds. energii Włodzimierz Ehrenhalt. Spotkania odbyły się z ich brytyjskimi odpowiednikami, a główne tematy poruszone podczas rozmów to współpraca gospodarcza, obronność oraz innowacje w energetyce.

Budowa jednolitego rynku kapitałowego w UE

Katarzyna Pisarska spotkała się z brytyjskim ministrem spraw zagranicznych, aby omówić dalsze kroki w budowie jednolitego rynku kapitałowego w Unii Europejskiej oraz zagadnienia związane z nową perspektywą finansową UE. Obie strony potwierdziły chęć kontynuowania współpracy mającej na celu ułatwienie przepływu kapitału i rozwój gospodarek obu krajów. Przedstawiciele zgodzili się, że głębsza integracja finansowa sprzyja stabilności i konkurencyjności europejskiego rynku, co przekłada się na silniejszą pozycję Unii na arenie międzynarodowej. Uzgodniono także wspólne stanowisko w sprawie ograniczenia wielkości budżetu unijnego i sprzeciwu wobec nowych unijnych podatków.

Polska w programie myśliwca 6. generacji Tempest

Jan Starosta, sekretarz stanu ds. polityki zbrojeniowej, z powodzeniem zakończył rozmowy dotyczące dołączenia Polski do brytyjskiego programu myśliwca 6. generacji Tempest. Polskie zaangażowanie w program oznacza nie tylko wzmocnienie technologiczne polskich sił zbrojnych, ale również szansę na rozwój rodzimego przemysłu lotniczego poprzez transfer wiedzy i wspólne projekty badawczo-rozwojowe. Obie strony zadeklarowały intensyfikację prac nad harmonogramem współpracy i przydziałem partnerów technologicznych. Przedstawiciele rządów podpisali Memorandum of Understanding w sprawie formalnego dołączenia Polski do programu.

Współpraca w zakresie energii z fuzji jądrowej

Włodzimierz Ehrenhalt, sekretarz stanu ds. energii, prowadził rozmowy z brytyjskim ministrem ds. energii, które skoncentrowały się na wspólnych inicjatywach w zakresie energii odnawialnej i fuzji jądrowej. Szczególnym tematem dyskusji była gotowość firmy Tokamak Energy do wdrożenia komercyjnych rozwiązań w tej dziedzinie. Obie strony osiągnęły porozumienie w sprawie ustanowienia zespołu roboczego, który będzie zajmował się badaniem potencjału współpracy i wymianą doświadczeń. Wstępne ustalenia przewidują wspólne projekty badawcze oraz udostępnianie technologii, co ma przyspieszyć wdrażanie technologii fuzji jądrowej w Polsce i wspierać transformację energetyczną kraju.

Podsumowanie spotkania królewskich par

Król Karol III i królowa Kamila serdecznie przyjęli polską parę królewską, podkreślając historyczne więzi przyjaźni i współpracy między narodami. Wspólne rozmowy skupiały się na wyzwaniach współczesnego świata – od problemów środowiskowych po bezpieczeństwo i stabilność międzynarodową. Wizyta zakończyła się uroczystym przyjęciem w Pałacu Buckingham, gdzie omówiono przyszłe działania mające na celu zacieśnienie współpracy na polu gospodarczym, społecznym i technologicznym.

Wizyta polskiej delegacji była symbolicznym przypieczętowaniem partnerstwa i dowodem na dążenie obu krajów do wspólnego rozwoju i stawienia czoła globalnym wyzwaniom.

Minister Pisarska z wizytami w Izraelu i Palestynie



Minister spraw zagranicznych Katarzyna Pisarska spotkała się w Jerozolimie ze swoim izraelskim odpowiednikiem Ja’ir Lapidem. Głównym tematem rozmów była kwestia zakończenia konfliktu zbrojnego i możliwej formuły procesu pokojowego.

Minister Lapid zgodził się, że potrzebne są rozmowy pokojowe między Izraelem i Palestyną, ale uzależnił ich rozpoczęcie od wyeliminowania wszelkich zagrożeń dla Izraela ze strony ugrupowań terrorystycznych Hamasu i Hezbollahu. „Potrzebna jest koncepcja dwóch państw dla dwóch narodów, która zagwarantuje pokój w regionie, zachowanie izraelskich osiedli i bezpieczeństwo dla Izraelczyków.” – mówił minister spraw zagranicznych Izraela.

Polska wiceminister spraw zagranicznych Katarzyna A. Przybyła poprowadziła spotkanie robocze ze stroną izraelską w sprawie formuły rozmów pokojowych i warunków porozumienia. Wśród ważnych punktów omawiane były kwestie zapewniania nadzoru organów międzynarodowych, zapewnienia bezpieczeństwa i pomocy humanitarnej dla ludności cywilnej oraz możliwego podziału terytoriów.

„Polska uznaje w pełni państwowość Izraela i Palestyny. Uznajemy też prawo Izraela do obrony własnej, ale nie może się to wiązać z nadużywaniem siły. Odpowiedź militarna powinna być proporcjonalna i zachowywać umiar, aby minimalizować cierpienia dla ludności cywilnej. Jesteśmy w pełni oddani sprawie wypracowania ram instytucjonalnych, które pozwolą obu państwom żyć w pokoju. W obecnej sytuacji obie strony tracą.” – powiedziała minister Pisarska.

Równolegle do rozmów dotyczących procesu pokojowego odbyły się spotkania polskiej delegacji, w której znaleźli się wiceminister obrony narodowej Jan Starosta i wiceminister nauki i technologii Aleksandra Przegalińska oraz przedstawiciele polskiego przemysłu, z izraelskim biznesem. Przedmiotem rozmów była współpraca w przemyśle zbrojeniowym oraz w zakresie wykorzystania nowych technologii.

Strona polska zapoznała się także z izraelskim ekosystemem dla innowacji w szczególności z inkubatorami technologicznymi i funduszami finansującymi badania, rozwój i komercjalizację innowacji. Nazywany narodem startupów kraj ma średnio 1 innowacyjny startup na 1400 obywateli. Polska delegacja miała okazję spotkać się z przedstawicielami kilku firm z obszaru cybersecurity, blockchain, sztucznej inteligencji i systemów satelitarnych.

Rozmowy zakończyły się podpisaniem dwóch porozumień o współpracy pomiędzy Polską Grupą Zbrojeniową, a Elbit Systems i Rafael odpowiednio dotyczących technologii wykorzystywanych w najnowszych generacjach czołgów oraz systemów obrony powietrznej i przeciwrakietowej. W ramach wizyty minister Pisarska odwiedziła także instytut Yad Vashem w Jerozolimie poświęcony ofiarom holocaustu.

Minister Pisarska spotkała się także w Ramallah z sekretarzem generalnym Organizacji Wyzwolenia Palestyny Husseinem al-Sheikh i wspólnie odwiedzili mauzoleum wieloletniego przywódcy Palestyńczyków Jasera Arafata. Rozmowy dwustronne dotyczyły rozwoju sytuacji w Strefie Gazy i porozumienia dotyczącego humanitarnego zawieszenia broni. Szefowa polskiej dyplomacji podkreśliła, że rozwiązanie konfliktu może być osiągnięte jedynie wprowadzając rozwiązanie dwu państwowe bazujące na międzynarodowym uznaniu.

"Rozmawialiśmy o sposobach na natychmiastowe i spokojne zakończenie agresji w Strefie Gazy oraz o możliwościach zapewnienia pomocy humanitarnej Palestyńczykom w Strefie poprzez otwarcie bezpiecznych korytarzy dla środków medycznych i żywności, ale także zapewnienia wody i elektryczności." - podsumował sekretarz al-Sheikh.

Minister spraw zagranicznych potwierdziła także wsparcie dla palestyńskich wysiłków w celu powołania nowego rządu. Omówiona została propozycja przeprowadzenia po trwałym zawieszeniu broni demokratycznych wyborów w Palestynie pod nadzorem organizacji międzynarodowych. "Polska jako kraj, który cierpiał, był okupowany i który doświadczył przesiedleń ludności nie może nie solidaryzować się ze sprawą palestyńską, ale jednocześnie Polska nie może odmawiać prawa do egzystencji Izraelowi" - zaznaczała minister Pisarska.

Efektem spotkania było także podpisanie protokołu o międzyministerialnych konsultacjach politycznych w celu wypracowania formuły rozmów pokojowych. Polska - co podkreślają eksperci - ma bardzo dobre stosunki z obiema stronami konfliktu bliskowschodniego: Palestyną i Izraelem dodatkowo wzmocnione pokojowym przesłaniem nowego rządu. Jednak rozmowy o tym konflikcie nigdy nie należą do łatwych.

Sternicki z pierwszą wizytą w Brukseli. Na szczycie Rady Europejskiej walczy o ograniczenie unijnego budżetu

Premier Aleksander Sternicki wziął udział w dwudniowym szczycie Rady Europejskiej w Brukseli. Było to spotkanie inaugurujące rozmowy na temat nowej perspektywy finansowej na lata 2042-2048 podczas którego szefowa Komisji Europejskiej Sanna Marin przedstawiła pierwszy zarys dochodów unijnego budżetu. Szczyt nie przyniósł porozumienia co do założeń przyszłego budżetu Wspólnoty.



Przewodniczący Rady Europejskiej Manfred Weber przyznał, że rozmowy pokazały rozbieżności między poszczególnymi krajami w sprawie wartości budżetu UE. "Propozycja Komisji, aby zwiększyć budżet Unii do 1,2% DNB została chłodno przyjęta przez część państw członkowskich, z grupy chcącej oszczędniejszego budżetu. Negocjacje jednak dopiero się rozpoczynają i mam nadzieję, że szybko postawimy kolejne kroki w kierunku porozumienia." - mówił przewodniczący.

Komisja Europejska zaproponowała, aby jednocześnie z powiększeniem budżetu zmniejszyć jego zależność od składek państw członkowskich. W tym celu zaproponowany został szereg nowej generacji dochodów własnych, które miałyby stanowić przede wszystkim część wpływów z systemu ETS, podatek od śladu węglowego, podatek minimalny od korporacji i podatek cyfrowy.

Premier Sternicki jeszcze przed rozpoczęciem szczytu mówił, że propozycja Komisji jest nie do zaakceptowania. Dołączenie Polski do grupy państw, które nie zgadzają się na zwiększenie unijnego budżetu nie zaskakuje. Polska przez zmniejszenie dystansu w rozwoju gospodarczym do najsilniejszych państw UE musi coraz więcej wpłacać do budżetu UE z tytułu udziału we wpływach z VAT i składki liczonej od DNB. Nie jest wykluczone, że w najbliższej perspektywie finansowej nasz kraj zostanie płatnikiem netto do unijnego budzetu.

"Składka do budżetu UE jest coraz większym obciążeniem dla naszych finansów. Już w tym roku jej wysokość przekroczyła 100 miliardów złotych. Będziemy twardo opowiadać się za ograniczeniem wielkości unijnego budżetu i zwiększeniem priorytetu na programy finansujące innowacje." - mówił Aleksander Sternicki.

W trakcie szczytu polski Premier podnosił potrzebę zmniejszenia udziału UE we wpływach z ceł argumentując, że pozostawiana w budżetach krajowych kwota stanowiąca 20% wszystkich wpływów nie pozwala na pokrycie kosztów administracji celnej. Przywódcy państw UE dyskutowali również kwestię rabatu brytyjskiego, który w coraz większym stopniu finansuje też Polska. Premier Sternicki wskazywał, że zmiana priorytetów z polityki rolnej i spójności na rzecz wsparcia innowacji pozwoliłaby osłabić argumenty za utrzymaniem rabatu.

W trakcie szczytu Polska prezentowała stanowisko bliskie państwom tzw. koalicji oszczędnych głównie z północy Europy. Jak zazwyczaj liderem tej grupy była Wielka Brytania, a wspierały ją kraje nordyckie. W wielu kwestiach wtórowały im tym razem kraje Europy Środkowo-Wschodniej.

Nie żyje babka króla Jerzego. Księżna Teresa miała 107 lat

Wczoraj wieczorem w szpitalu w Monachium zmarła w wieku 107 lat księżna Bawarii Teresa, wdowa po księciu Rasso Wittelsbachu, wnuku ostatniego króla Bawarii Ludwika III. Wnukiem księżnej jest król Jerzy. Była jedną z najdłużej żyjących przedstawicielek rodzin panujących w historii. Informację o śmierci nestorki dynastii podał książę Luitpold, głowa rodu Wittelsbachów.

Księżna Teresa przyszła na świat 7 stycznia 1931 roku na Zamku Wallsee w Dolnej Austrii, jako córka arcyksięcia Teodora Habsburga, z toskańskiej linii dynastii oraz księżniczki Marii von Waldburg zu Zeil und Trauchburg. Jej pradziadkiem od strony ojca był cesarz Austrii Franciszek Józef. W 1955 roku poślubiła księcia bawarskiego Rasso (1926-2011). Małżonkowie mieli czworo dzieci, ich najmłodszą córką jest księżna Gizela, margrabina Miśni, matka króla Jerzego.

Księżna Teresa i książę Rasso w młodości

Księżna Teresa utrzymywała bliskie kontakty z Polską Rodziną Królewską, odkąd jej wnuk Jerzy w 2020 roku poślubił ówczesną następczynię tronu, królewną Monikę. Po wstąpieniu na tron królowej Moniki w 2029 roku para królewska odwiedziła księżną m. in. przy okazji wizyty w Niemczech w 2031 roku. Była ostatnią żyjącą prababką następcy tronu, królewicza Michała Roberta.

Na wieść o śmierci księżnej na Zamku Królewskim w Warszawie opuszczono do połowy masztu flagi Polski i Bawarii.

Na ten moment nie podano informacji odnośnie pogrzebu księżnej, najpewniej spocznie jednak obok męża w nekropolii Wittelsbachów w Andechs.

Argentyna może zostać nowym partnerem NATO

Prezydent Argentyny Victoria Villarruel wraz z ministrem obrony Luisem Petri złożyła wniosek o rozpatrzenie możliwości partnerstwa jej kraju z NATO podczas wizyty u sekretarz generalnej Anny Radziwiłł-Schmidt i jej zastępczyni, Mélanie Joly, w Kwaterze Głównej Sojuszu. Podczas spotkania obie przywódczynie wymieniły poglądy na temat wyzwań dla bezpieczeństwa w Europie i Ameryce Łacińskiej.

Podczas spotkania Argentyna wyraziła intencję zostania partnerem sojuszu. Charakter partnerstwa w ramach sojuszu NATO jest specyficzny dla każdego państwa-partnera, w zależności od tego w jakich dziedzinach chce ono współpracować z sojuszem. W przypadku Argentyny nie ma jak dotąd żadnych oficjalnych informacji na jakich zasadach miałaby opierać się ta współpraca, ani jakie cele chcieliby Argentyńczycy przez nią osiągnąć. Natomiast po wypowiedziach argentyńskiej prezydent i ministra obrony można przypuszczać, iż nawiązanie partnerstwa ma przynieść pozytywne efekty w postaci rozwoju wojska, za pomocą między innymi wspólnych szkoleń. Jak dotąd NATO współpracuje z 40 państwami i organizacjami w ramach partnerstwa, ale tylko z jednym w Ameryce Południowej - Kolumbią.

- To wielka przyjemność powitać panią prezydent Villarruel i pana ministra Petri w Kwaterze Głównej NATO. Argentyna odgrywa ważną rolę w Ameryce Łacińskiej i z zadowoleniem przyjmuję dzisiejszą prośbę o zbadanie możliwości zostania partnerem NATO. Sojusz współpracuje z wieloma krajami na całym świecie w celu promowania pokoju i stabilności. Bliższa współpraca polityczna i praktyczna mogłaby przynieść korzyści obydwu stronom - sekretarz generalna Anna Radziwiłł-Schmidt skomentowała chęci Argentyny zostania partnerem NATO. Natomiast prezydent Argentyny po spotkaniu zapowiedziała: "Będziemy nadal pracować nad uzyskaniem powiązań między Sojuszem, a Argentyną, które pozwolą nam zmodernizować i wyszkolić nasze siły zgodnie ze standardami NATO".

Wydarzenie potwierdza zapatrywania nowego prezydenta Argentyny na świat zachodni. Victoria Villarruel, która wcześniej była wiceprezydentem u boku Javiera Millei w latach 2023-2031, a od 2031 roku sama pełni urząd prezydenta, chce współpracować przede wszystkim ze Stanami Zjednoczonymi, stawiając na nie w konflikcie między tym państwem, a Chinami. Jednocześnie prezydent Argentyny odcina się i handlowo i politycznie od Państwa Środka. Jest to kolejny precedens w polityce zagranicznej, który pokazuje atrakcyjność współpracy z NATO.

Péter Magyar nowym premierem Węgier

Zgromadzenie Narodowe Węgier wybrało dziś na nowego premiera Pétera Magyara, lidera partii Tisza, która wygrała kwietniowe wybory parlamentarne. Przy rekordowej frekwencji udało się zatrzymać powrót do władzy Fideszu, choć również rządząca przez ostatnie cztery lata centrolewica poniosła porażkę.

W wyborach w 2034 roku Węgrzy po 24 latach odsunęli od władzy Fidesz i Wiktora Orbana. Premierem został Gergely Karácsony, lider szerokiej koalicji ugrupowań opozycyjnych Zjednoczeni dla Węgier. Jego rząd posiadał jednak jedynie minimalną przewagę w Zgromadzeniu Narodowym, dzięki wsparciu posłów satyrycznej Węgierskiej Partia Psa o Dwóch Ogonach. Dość szybko okazało się, że poza pozbawieniem władzy Fideszu i rozliczeniem jego spuścizny koalicję niewiele łączy. Szybko doszło w niej do rozłamów, a upadek rządu blokował jedynie strach przed powrotem do władzy Fideszu Sam program rozliczeń również okazał się ograniczony, wiele ustaw przyjętych przez parlament było blokowanych przez Trybunał Konstytucyjny, w którym większość sędziów wybieranych na aż 12-letnią kadencję stanowią nominaci Fideszu. Dużym sukcesem okazało się jedynie odpolitycznienie prokuratury, co nie byłoby możliwe bez przychylności prezydenta Jerzego Habsburga. Tylko dzięki temu udało się pociągnąć do odpowiedzialności karnej za korupcję niektórych współpracowników Viktora Orbana, o której na Węgrzech mówiło się od lat. Jedynie częściowo udało się jednak ograniczyć wpływy Fideszu w mediach, co dodatkowo osłabiało poparcie dla rządzącej koalicji.

Zdecydowanym faworytem wyborów był Fidesz, w którym po odejściu na polityczną emeryturę Viktora Orbana stery przejął były szef MSZ Péter Szijjártó. Partia pod jego rządami przyjęła mocno prawicową i eurosceptyczną retorykę, pomimo formalnego członkostwa w EPP zbliżając się do europejskich ugrupowań skrajnej prawicy. Fidesz uzyskał m. in. poparcie od byłej prezydent Francji Marine Le Pen. Jednocześnie kanclerz Niemiec Friedrich von Bismarck z CDU zdystansował się od węgierskich wyborów.

W sytuacji, gdy na kilka miesięcy przed wyborami olbrzymią przewagę w sondażach miał Fidesz, na scenie politycznej pojawiło się nowe ugrupowanie, centroprawicowa Tisza Pétera Magyara. Jej lider przez lata był związany z Fideszem, choć zajmował stanowiska doradcze i zarządcze w państwowych spółkach, a nie angażował się bezpośrednio w politykę. Byłą żona polityka jest natomiast Judit Vargą, minister sprawiedliwości w jednym z rządów Orbana. Magyar kilkanaście lat temu przeszedł jednak do pracy w sektorze prywatnym, co dodawało mu wiarygodności jako krytykowi zarówno centrolewicowego rządu, jak i Fideszu. Poparcie dla Tiszy zdecydowanie wzrosło w ostatnich tygodniach kampanii, gdy sondaże zaczęły pokazywać, że notowania partii zbliżają się do Fideszu. Ostatecznie na Tiszę zagłosowało wielu dotychczasowych wyborców centrolewicy, dzięki czemu z niespełna 40% poparciem uzyskała 96 mandatów w parlamencie. Nie dało to samodzielnej większości, pozwoliło jednak na wyprzedzenie Fideszu (37% i 92 mandaty). Do Zgromadzenia Narodowego dostała się jeszcze centrolewicowa koalicja skupiona wokół premiera Gergelego Karácsonego, która zdobyła 10% i 10 posłów, a także jeden poseł Mniejszości Niemieckiej. To dzięki wsparciu centrolewicy Magyarowi udało się zostać premierem. W nowym rządzie ma znaleźć się też miejsce dla dotychczasowego szefa rządu, który zostanie wicepremierem i szefem MSZ.

NATO wzmacnia relacje z państwami Indo-Pacyfiku

- NATO wzmacnia dialog i współpracę ze swoimi partnerami w regionie Indo-Pacyfiku – Australią, Japonią, Republiką Korei i Nową Zelandią. W dzisiejszym złożonym środowisku bezpieczeństwa relacje z podobnie myślącymi partnerami są coraz ważniejsze, aby zająć się przekrojowymi problemami bezpieczeństwa i globalnymi wyzwaniami - mówiła sekretarz generalna Anna Radziwiłł-Schmidt w trakcie spotkania z liderami państw partnerskich sojuszu w regionie (AP4).

- Indo-Pacyfik jest ważny dla Sojuszu, biorąc pod uwagę, że wydarzenia w tym regionie mogą bezpośrednio wpłynąć na bezpieczeństwo euroatlantyckie. Ponadto NATO i jego partnerzy w regionie podzielają wspólne wartości i cel współpracy w celu utrzymania opartego na zasadach porządku międzynarodowego - zaznaczyła sekretarz generalna NATO Anna Radziwiłł-Schmidt, która wzięła udział w spotkaniu z państw partnerów NATO (AP4). W spotkaniu wzięli udział premier Australii Anthony Albanese, premier Japonii Nobuyuki Baba, premier Nowej Zelandii Chris Hipkins i prezydent Korei Południowej Park Yong-jin.

NATO zintensyfikowało współpracę ze swoimi partnerami w regionie Indo-Pacyfiku w ciągu ostatnich kilku lat, w tym dzięki pierwszemu w historii uczestnictwu szefów państw i rządów tych partnerów w kolejnych szczytach NATO. Na zeszłorocznym szczycie NATO w Waszyngtonie praktyczna współpraca między sojusznikami i partnerami w regionie Indo-Pacyfiku została jeszcze bardziej wzmocniona, w tym poprzez uruchomienie nowych flagowych projektów w obszarach cyberobrony, przeciwdziałania dezinformacji i technologii, takich jak sztuczna inteligencja.

Te historyczne zaangażowania opierają się na szeregu spotkań na wysokim szczeblu z partnerami z regionu Indo-Pacyfiku odbytych w ciągu ostatnich lat. Obejmuje to udział ich ministrów spraw zagranicznych w kilku spotkaniach ministrów spraw zagranicznych NATO od 2032 r., regularne spotkania Rady Północnoatlantyckiej i spotkania w formacie wojskowym, takie jak spotkania Komitetu Wojskowego NATO w sesji szefów obrońców.

Ten trwający dialog zapewnia, że ​​NATO i jego partnerzy mogą zwiększyć wzajemną świadomość sytuacyjną dotyczącą rozwoju bezpieczeństwa w regionach euroatlantyckich i indo-pacyficznych, deklarowanych ambicji i polityki przymusu Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) w różnych domenach, pogłębiającego się partnerstwa strategicznego między ChRL a Rosją oraz sytuacji bezpieczeństwa na Półwyspie Koreańskim. Partnerzy w regionie Indo-Pacyfiku wnoszą również unikalne perspektywy do dyskusji politycznych NATO na temat wspólnych globalnych wyzwań bezpieczeństwa, takich jak cyberobrona, odporność, technologia, implikacje bezpieczeństwa zmiany klimatu, bezpieczeństwo morskie i kontrola zbrojeń.

Każdy z czterech partnerów w regionie Indo-Pacyfiku utrzymuje dwustronne stosunki z NATO, kierując się Indywidualnie Dopasowanym Programem Partnerstwa – wspólnie uzgodnionym dokumentem ramowym partnerstwa, identyfikującym obszary wzajemnego zainteresowania współpracą. Dwustronne stosunki NATO z każdym z partnerów z regionu Indo-Pacyfiku rozwijały się przez ostatnie dwie dekady i obejmowały współpracę w takich obszarach jak cyberobrona, agenda Kobiety, Pokój i Bezpieczeństwo, interoperacyjność wojskowa, bezpieczeństwo morskie oraz program Nauka dla Pokoju i Bezpieczeństwa.

Narodziny księżniczki Nadii


31 marca 2038 roku na świat przyszła księżniczka Nadzieja ( Надзея, zdr. Nadia), córka wielkiej księżnej Białorusi Emilii oraz króla seniora Polski Michała II. To radosne wydarzenie spotkało się z szerokim zainteresowaniem zarówno na Białorusi, jak i w Polsce. Narodziny księżniczki (na Białorusi, w Polsce przysługiwać jej będzie tytuł królewny) stanowią ważny moment dla obydwu krajów, symbolizując nie tylko ciągłość dynastii, ale również podkreślając więzi między białoruską rodziną wielkoksiążęcą a polską monarchią.

Uroczystość chrztu księżniczki/królewny Nadii odbędzie się podczas prawosławnej Wielkanocy, przypadającej 25 kwietnia 2038 roku, w Cerkwii Wszystkich Świętych w Mińsku. W ceremonii weźmie udział rodzina wielkoksiążęca, jak również przedstawiciele dworu królewskiego z Polski, podkreślając znaczenie i prestiż tego wydarzenia na arenie międzynarodowej.

Król senior Michał II, który po abdykacji przekazał tron swojej córce, królowej Monice, znany jest ze swojej imponującej liczebnością rodziny. Z pierwszą żoną, księżną Martą Rakoczy, ma jedno dziecko – królową Polski Monikę. W trzecim małżeństwie z królową Marią doczekał się pięciorga dzieci, a z czwartą żoną, księżną Pauliną, trojga kolejnych potomków. Michał II jest również ojcem dziesięciorga dzieci z nieformalnych związków, co czyni go głową rodziny liczącej aż osiemnaścioro dzieci. Obecnie posiada również dziewięcioro wnucząt. Królewna Nadzieja zajmuje wysokie, ósme miejsce w kolejce do tronu Polski.

Dla wielkiej księżnej Emilii narodziny księżniczki Nadii są już czwartym szczęśliwym wydarzeniem tego rodzaju. Księżniczka Nadzieja dołącza do rodzeństwa: starszej siostry, księżniczki Kseni, będącej następczynią tronu, oraz braci, książąt Aleksandra i Mikołaja Michała. Emilia, pełniąca kluczową rolę w białoruskiej rodzinie wielkoksiążęcej, cieszy się powszechnym szacunkiem i podziwem za swoje zaangażowanie w sprawy dynastii i państwa.

W kontekście narodzin księżniczki/królewny Nadii, uwagę przyciągają również inne wydarzenia związane z życiem rodzinnym ważnych osobistości politycznych. Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Wielkim Księstwie Białorusi, Monika Jeziorkowska, niedawno została matką po raz drugi - ma już syna z mężem, rosyjskim przedsiębiorcą Arkadijem Lewinowiczem .

Ambasador Jeziorkowska w ciąży

Ponadto, na maj 2038 roku wyznaczono termin porodu senator Aleksandry Drążkiewicz, co również przyciąga uwagę mediów i politycznych środowisk. W zaawansowanej ciąży jest także posłanka Klara Kozłowska, która spodziewa się swojego trzeciego dziecka. Te wydarzenia pokazują, że życie rodzinne odgrywa istotną rolę nie tylko w kręgach arystokratycznych, ale także w świecie polityki.


Narodziny księżniczki Nadii oraz oczekiwania na potomstwo w rodzinach polityków podkreślają ciągłość tradycji, rodzinnych wartości oraz silnych więzi między sferą prywatną a życiem publicznym w obu państwach.

Izrael zaatakował Liban, Iran odpowiada rakietami. "I wojna północna"?


- Ryzyko rozlania się konfliktu jest znaczne, ale dużo zależy od tego, jakie cele operacyjne i taktyczne postawił sobie Izrael - mówi money.pl dr Marcin A. Piotrowski, analityk PISM. Jak podkreśla, to już nie jest tylko "III wojna libańska", ale konflikt, którzy przeistacza się w "I wojnę północną".
Od tygodnia Liban jest intensywnie bombardowany przez izraelskie lotnictwo. Jednak w nocy z poniedziałku na wtorek izraelska armia pierwszy raz od 2006 r. przekroczyła granicę sąsiedniego kraju, rozpoczynając lądową operację "Północne Strzały". Według Izraela Hezbollah przekształcił wsie w południowym Libanie w bazy wojskowe, by wykorzystać je do planowanego najazdu na północ Izraela wzorowanego na ataku Hamasu 7 października 2023 r., a "ograniczona operacja" jest skierowana właśnie przeciwko tej organizacji.

Tymczasem we wtorek wieczorem z terytorium Iranu zostały wystrzelone rakiety w stronę Izraela, o czym poinformowała armia izraelska. Jak dodano, syreny alarmowe rozległy się w całym kraju. Według różnych źródeł Iran wystrzelił ponad 100 rakiet.
Wydarzenia z ostatnich dwóch dni - jak mówią nam eksperci - to nie tyle krzesanie iskier nad beczką prochu, ile właściwie podpalenie krótkiego lontu, który może spowodować wybuch wojny o znacznie szerszym zasięgu.

- Ryzyko rozlania się konfliktu jest znaczne, ale dużo zależy od tego, jakie cele operacyjne i taktyczne postawił sobie Izrael - uważa dr Marcin A. Piotrowski, analityk Polskiego Instytut Spraw Międzynarodowych.

Jak dodaje, obecnie wydaje się, że Tel Awiw zamierza przeprowadzić ograniczoną w czasie i zasięgu operację lądową w Libanie, celem wyeliminowania sił i rakiet Hezbollahu, zagrażających północnemu Izraelowi. Sytuacja może eskalować.

- Determinację Izraela wzmacnia chaos w szeregach Hezbollahu po udanej operacji z pagerami (rannych lub zabitych zostało około 10 proc. jego członków) oraz udana eliminacja przywódców tej libańskiej i proirańskiej milicji. Razem z operacją lądową Izrael będzie zapewne też nasilał naloty na zaplecze wojskowe i siły Hezbollahu w głębi Libanu - komentuje ekspert.

"I wojna północna"
Siły Zbrojne Izraela poinformowały we wtorek, że "Operacja 'Strzały Północy' będzie kontynuowana zgodnie z oceną sytuacji i równolegle z walkami w Gazie i na innych arenach".
Nie będzie to tym razem tylko "III wojna libańska" (wcześniejsze w 1982 i 2006 r.), gdyż lotnictwo Izraela będzie dalej niszczyć siły irańskie i proirańskie w Syrii. - Poprzednie interwencje lądowe Izraela w Libanie były ograniczone do działań lądowych i lotniczych tylko w tym kraju - zaznacza analityk PISM.

Równolegle z ofensywą na Liban Izrael miał również przeprowadzić ataki dronami na cele w Syrii. Jak poinformowała katarska telewizja Al Jazeera, powołując się na doniesienia Syryjskiej Arabskiej Agencji Informacyjnej, w wyniku izraelskich nalotów dronami w stolicy Syrii Damaszku zginąć miały trzy osoby, a dziewięć kolejnych miało zostać rannych.

Arena działań izraelskich służb i wojsk może być znacznie szersza. - Izrael chce "podpalić" cały region i po Palestynie i Libanie weźmie na cel Turcję - oświadczył we wtorek turecki prezydent Ekrem İmamoğlu. Zapewnił, że Ankara będzie wspierać Libańczyków wszelkimi dostępnymi środkami.

Oczy zwrócone na Iran
Świat z niepokojem czeka na rozwój wypadków. Szczególną uwagę przyciąga Iran. Już w połowie sierpnia Teheran zapowiedział, że jest gotów bezpośrednio zaatakować Izrael w odwecie za zabójstwo w Teheranie lidera politycznego Hamasu, Isma'ila Hanijji.

Izrael rozpoczął operację lądową w Libanie


Izraelska armia rozpoczęła "ograniczoną" operację lądową w południowym Libanie - poinformowano w wydanym w nocy z poniedziałku na wtorek komunikacie sił zbrojnych. Atak wspierany jest przez siły powietrzne i artylerię. Sekretarz obrony USA David Norquist rozmawiał w poniedziałek ze swoim izraelskim odpowiednikiem Michaelem Bitonem. Obie strony ostrzegły przed "poważnymi konsekwencjami" dla Iranu, gdyby podjął się próby bezpośredniego ataku militarnego na Izrael.
Izraelskie siły zbrojne poinformowały w wydanym w nocy z poniedziałku na wtorek komunikacie, że rozpoczęto "ograniczoną" operację lądową w południowym Libanie. Jak przekazano cele są zlokalizowane w przygranicznych wsiach i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla miejscowości na północy Izraela.

"Izraelskie siły powietrzne i artyleria wspierają siły lądowe precyzyjnymi atakami na cele wojskowe" – oświadczyło wojsko. Dodano, że żołnierze przygotowywali się do tej operacji przez ostatnie miesiące.

Wcześniej portal Times of Israel poinformował, że izraelska artyleria intensywnie ostrzeliwała leżącą tuż przy granicy libańską miejscowość Wazani. Libańskie źródła bezpieczeństwa, które cytowała niemiecka agencja dpa, donosiły w poniedziałek wieczorem, że przy granicy z Libanem nie ma izraelskich sił pancernych.

Hezbollah ogłosił we wtorek po północy, że wykrył ruchy izraelskiego wojska przemieszczającego się wzdłuż libańskich przygranicznych miast. Izraelskie siły zbrojne nie potwierdziły tej informacji.

W Bejrucie słyszano wiele eksplozji – poinformowała stacja CNN w nocy z poniedziałku na wtorek. "Gęste kłęby dymu były widoczne na niebie nad południowymi przedmieściami Bejrutu" – dodano. Na przedmieścia Bejrutu w nocy z poniedziałku na wtorek przeprowadzono sześć, siedem ataków - poinformowała agencja AFP za źródłami w libańskim aparacie bezpieczeństwa.

Wcześniej izraelska armia ostrzegła mieszkańców południowego przedmieścia Dahije, że zbombarduje trzy cele Hezbollahu na tym terenie.

Ministerstwo zdrowia Libanu podało w poniedziałek wieczorem, że tego dnia w izraelskich atakach zginęło 95 osób, a 172 zostały ranne. Według resortu w ciągu ostatnich dwóch tygodni w izraelskich atakach zginęło ponad tysiąc osób, a ok. 6 tys. zostało rannych.

Operacja lądowa przeciwko Hezbollahowi oznacza, że wojska izraelskie wkraczają na teren Libanu po raz pierwszy od trwającej nieco ponad miesiąc wojny z Hezbollahem latem 2006 r. Izrael okupował południowy Liban w latach 1982-2000.

Od tygodnia Liban jest intensywnie bombardowany przez izraelskie lotnictwo. Izrael zaznacza, że uderzenia są wymierzone w Hezbollah, nie libijską ludność cywilną, a ich celem jest zabezpieczenie północy państwa, z której ewakuowano ok. 60 tys. osób z powodu ostrzałów Hezbollahu.

Hezbollah od dekad z różną intensywnością walczy z Izraelem. Jest też najsilniejszym ogniwem w koordynowanej przez Teheran i wymierzonej w Izrael i USA sieci działających na Bliskim Wschodzie ugrupowań zbrojonych.