Symulacja polityczna

Ustawa z dnia 27 lutego 2039 roku

o zmianie ustawy – Prawo pocztowe

Art. 1. W ustawie z dnia 23 listopada 2012 roku – Prawo pocztowe wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 45 ust. 1 pkt 1 skreśla się ppkt c;
2) w art. 46 ust. 2 skreśla się pkt 1-2 oraz pkt 4-5;
3) w art. 47 skreśla się ust. 3;
4) art. 55-58 skreśla się.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 5 lutego 2039 roku

o zmianie ustawy o muzeach oraz ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej

Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 11 uchyla się;
2) po rozdziale 2 dodaje się Rozdziały 2a – 2c w brzmieniu:

„Rozdział 2a
Rada Powiernicza
Art. 12a. 1. W muzeum państwowym i rejestrowanym muzeum samorządowym działa rada powiernicza.
2. Rada powiernicza realizując zadania, o których mowa w ust. 3, kierując się troską o dobro muzeum.
3. Do zadań rady powierniczej należy:
1) nadzór nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów i społeczeństwa;
2) bezpośredni nadzór nad realizacją celów i zadań, o których mowa w art. 1 i 2;
3) powoływanie i odwoływanie dyrektora muzeum;
4) wyznaczenie członków komisji konkursowej oceniającej kandydatów na stanowisko dyrektora;
5) ocena sprawozdania rocznego z działalności muzeum przedstawionego przez dyrektora;
6) uzgodnienie z dyrektorem ramowego programu działania muzeum na okres jego powołania;
7) uzgodnienie z dyrektorem warunków finansowych realizacji ramowego programu działania;
8) przyjmowanie rocznego planu działalności muzeum.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, właściwe organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego, po zasięgnięciu opinii Rady do spraw Muzeów, mogą przekazać radzie powierniczej realizację dodatkowych uprawnień ponad wskazane w ust. 3.
5. W skład rady wchodzą:
1) dwie osoby wskazane przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
2) trzy osoby wskazane przez organizatora muzeum;
3) dwie osoby wskazane wspólnie przez wszystkie działające w muzeum zakładowe organizacje związkowe, reprezentatywne w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych;
4) dwie osoby wskazane przez stowarzyszenia zawodowe oraz twórcze właściwe ze względu na zakres działania muzeum;
5) dwie osoby wskazane przez fundacje i inne organizacje wspierające działalność muzeum;
6) jedna osoba wskazana przez dyrektora muzeum;
7) od dwóch do pięciu osób o uznanym autorytecie w dziedzinie właściwej ze względu na zakres działania muzeum, wybrane przez jej pracowników.
6. Rada powiernicza wybiera ze swojego grona Przewodniczącego, który kieruje jej pracami.
7. Członkowie rady powierniczej powoływani są na okres 5 letniej kadencji.
8. Członkostwo w radzie powierniczej wygasa przed upływem kadencji w razie:
1) śmierci;
2) zrzeczenia się członkostwa;
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na utratę praw publicznych;
4) ubezwłasnowolnienia;
5) odwołania z powodu niewykonywania obowiązków członka rady powierniczej wynikających z przepisu ustawy lub regulaminu.
9. Szczegółowy plan pracy rady powierniczej określa uchwalony przez nią Regulamin.

Art. 12b. 1. Członkom rady powierniczej przysługuje wynagrodzenie za udział w posiedzeniu rady powierniczej, a także zwrot kosztów przejazdów na zasadach określonych w przepisach regulujących należności przysługujące pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
2. Koszt funkcjonowania rady powierniczej pokrywa muzeum.
3. Wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, ustala organizator muzeum.

Rozdział 2b
Rada muzeum
Art. 12c. 1. W muzeach tworzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, które nie są rejestrowanymi muzeami samorządowymi, działa rada muzeum.
2. Rada muzeum może zostać powołana w muzeach tworzonych przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
3. Do zadań rady muzeum należy:
1) nadzór nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów i społeczeństwa
2) bezpośredni nadzór nad realizacją celów i zadań, o których mowa w art. 1 i 2;
3) ocena sprawozdania rocznego z działalności muzeum oraz opiniowanie rocznego planu działalności muzeum przedstawionych przez dyrektora;
4) opiniowanie kandydatów na stanowisko dyrektora muzeum.
4. Rada muzeum liczy od 5 do 15 członków powołanych na okres 5 letniej kadencji przez podmiot tworzący muzeum, o którym mowa w art. 5 ust. 1.
5. Kandydatów na członków rady muzeum mogą zgłosić:
1) w muzeach upamiętniających historię walk i martyrologii minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
2) podmiot tworzący muzeum;
3) właściwe ze względu na siedzibę muzeum organy jednostek samorządu terytorialnego;
4) zakładowe organizacje związkowe działające w muzeum;
5) stowarzyszenia naukowe i twórcze;
6) fundacje i inne organizacje wspierające działalność muzeum;
7) dyrektor muzeum;
8) rada muzeum;
9) grupa skupiająca co najmniej 20% pracowników muzeum.
6. Rada muzeum wybiera ze swojego grona przewodniczącego, który kieruje jej pracami.
7. Członkowie rady muzeum wskazani przed podmioty, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, nie mogą łącznie stanowić więcej niż 1/3 składu Rady muzeum.
8. Do wygaśnięcia kadencji członka rady muzeum art. 12a ust. 7 stosuje się odpowiednio.
9. Szczegółowy tryb pracy rady określa uchwalony przez nią Regulamin.

Art. 12d. 1. Członkom rady muzeum mogą przysługiwać diety oraz zwrot kosztów przejazdów i noclegów na zasadach określonych w przepisach regulujących należności przysługujące pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, o ile nie otrzymują ich z innego tytułu. Wydatki te pokrywa muzeum.
2. Środki, o których mowa w ust. 1, przyznaje dyrektor muzeum, o ile środki na ten cel ujęte są w planie finansowym muzeum na dany rok.


Rozdział 2c
Dyrektor muzeum

Art. 12e. 1. Działalnością muzeum kieruje dyrektor.
2. Do zadań dyrektora należy w szczególności:
1) zapewnienie warunków do należytego przygotowania i udostępniania zbiorów muzealnych;
2) realizacja celów i zadań muzeum wskazanych w art. 1 i 2;
3) opracowanie rocznego plan działalności muzeum i jego realizacja;
4) opracowanie sprawozdania z wykonania rocznego planu działalności muzeum za rok ubiegły;
5) wyrażanie zgody na przenoszenie muzealiów poza teren muzeum, zgodnie z art. 29;
6) ustalanie opłat za wstęp do muzeum zgodnie z art. 10 ust. 3;
7) uczestnictwo w posiedzeniach rady powierniczej lub rady muzeum;
8) tworzenie kolegiów doradczych zgodnie z art. 12 ust. 1.
3. Dyrektor muzeum nie może należeć do partii politycznej, ani prowadzić działalności publicznej niedającej się pogodzić z celami i zadaniami muzeum.

Art. 12f. 1. W muzeum państwowym oraz rejestrowanym muzeum samorządowym dyrektor muzeum jest powoływany w drodze konkursu przez radę powierniczą.
2. Rada powiernicza może większością 2/3 głosów, bez przeprowadzania konkursu, zdecydować o przedłużeniu mandatu dotychczasowego dyrektora i powołać go na kolejną kadencję. Przepis ust. 1 nie znajduje wówczas zastosowania.
3. W muzeum samorządowym dyrektor jest powoływany w drodze konkursu przez podmiot tworzący muzeum.
4. Na wniosek rady muzeum, przyjęty większością 2/3 głosów, podmiot tworzący muzeum może przedłużyć mandat dotychczasowego dyrektora powołując go na kolejną kadencję bez przeprowadzania konkursu.
5. Informację o zamiarze ogłoszenia konkursu na stanowisko dyrektora muzeum podaje się do wiadomości publicznej wraz ze wskazaniem terminu rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia postępowania konkursowego.
6. W ogłoszeniu o konkursie określa się w szczególności:
1) nazwę, siedzibę i adres muzeum;
2) opis kwalifikacji wymaganych od kandydata na stanowiska dyrektora muzeum;
3) określenie umiejętności i kompetencji, jakie ma posiadać kandydat na stanowisko dyrektora muzeum oraz zadań jakie ma realizować;
4) wykaz dokumentów wymaganych od osób przystępujących do konkursu;
5) miejsce i termin składana ofert, nie krótszy niż 30 dni od podania do publicznej wiadomości informacji o konkursie;
6) termin rozpatrzenia złożonych ofert.”,
7. Kandydat na dyrektora muzeum przedstawia radzie powierniczej lub radzie muzeum, komisji konkursowej oraz podmiotowi tworzącemu muzeum, ramowy program działalności muzeum na okres trzech lat.

Art. 12g. 1. W celu przeprowadzenia konkursu, o którym mowa w art. 12f ust. 1 i 2 podmiot uprawniony do powołania dyrektora powołuje komisję konkursową, w skład której wchodzą:
1) jeden przedstawiciel ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
2) dwóch przedstawicieli podmiotu tworzącego muzeum;
3) cztery osoby wskazane przez radę powierniczą lub radę muzeum.
2. W przypadku nierozstrzygnięcia konkursu niezwłocznie ogłasza się kolejny konkurs.

Art. 12h. 1. Dyrektor muzeum jest powołany na czas oznaczony od 3 do 5 lat.
2. W muzeum państwowym oraz rejestrowanym muzeum samorządowym rada powiernicza powołuje i odwołuje dyrektora po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3. Dyrektor muzeum może być odwołany:
1) na własną prośbę;
2) z powodu choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków;
3) z powodu naruszania przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem;
4) w przypadku rażącego odstąpienia od realizacji planu działalności muzeum.
4. W sprawach dotyczących powołania i odwołania dyrektora muzeum w zakresie nieuregulowanym w ustawie mają zastosowanie przepisy art. 68 – 72 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r., poz. 1510, poz. 1700, poz. 2140, z 2023 r. poz. 240, poz. 641).
5. Statut muzeum może przewidywać utworzenie stanowiska zastępcy dyrektora, a także określać liczbę stanowisk zastępców dyrektora oraz tryb ich powoływania i odwoływania.”;

3) uchyla się art. 16 i art. 17;

4) uchyla się art. 19 i art. 19a.

Art. 2. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Wysokość dotacji celowej wyznacza się na zasadzie finansowania pluralistycznego biorąc pierwiastek kwadratowy każdej z kontrybucji prywatnej, obliczając ich średnią i podnosząc z powrotem do kwadratu dla każdego wniosku. Wyliczona wartość stanowi wskaźnik udziału dla danego wniosku. Kwotę dotacji wylicza się dzieląc wskaźnik udziału danego wniosku przez sumę wskaźników udziału wszystkich wniosków pomnożone przez dostępną pulę środków publicznych na dany cel.";

2) art. 12 otrzymuje brzmienie:
„Art. 12. Organizator zapewnia instytucji kultury środki finansowe niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności, w wysokości adekwatnej do zakresu prowadzonej działalności kulturalnej określonej w rocznym planie działalności, a także środki finansowe na utrzymanie obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.”;

3) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Podstawą gospodarki finansowej Instytucji kultury jest roczny plan finansowy opracowany przez dyrektora, na podstawie wysokości rocznej dotacji od organizatora oraz z uwzględnieniem innych źródeł finansowania.”.

Art. 3.
1. W muzeach państwowych oraz rejestrowych muzeach samorządowych tworzy się rady powiernicze w terminie w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. W muzeach samorządowych tworzy się rady muzeum w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 5 lutego 2039 roku

o zmianie ustawy - Prawo atomowe

Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 roku - Prawo atomowe wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3:
a) po pkt 7^1 dodaje się pkt 7^2 w brzmieniu:
"7^2) fuzja jądrowa - proces za pomocą którego dwa lżejsze jądra atomowe zderzają się ze sobą doprowadzając do fuzji i stworzenia jednego cięższego jądra;";
b) po pkt 16a dodaje się pkt 16b w brzmieniu:
"16b) obiekt fuzji jądrowej - elektrownia fuzji jądrowej lub reaktor badawczy przeznaczony do produkcji energii elektrycznej lub ciepła za pomocą fuzji jądrowej;";
c) pkt 17 uzyskuje brzmienie:
17) "obiekt jądrowy – elektrownię jądrową, reaktor badawczy, zakład wzbogacania izotopowego, zakład wytwarzania paliwa jądrowego, zakład przerobu wypalonego paliwa jądrowego, przechowalnik wypalonego paliwa jądrowego, a także bezpośrednio związany z którymkolwiek z tych obiektów, za wyjątkiem obiektów fuzji jądrowej;".

2) po Rozdziale 12a dodaje się Rozdział 12b w brzmieniu:

"Rozdział 12b
Działania w zakresie rozwoju energetyki fuzji jądrowej

Art. 108f. Minister właściwy do spraw energii podejmuje działania mające na celu rozwój energetyki fuzji jądrowej, w szczególności:
1) opracowuje projekty planów i strategii w zakresie rozwoju i funkcjonowania energetyki fuzji jądrowej w Rzeczypospolitej Polskiej, w tym projekt Programu polskiej energetyki fuzji jądrowej;
2) podejmuje działania na rzecz zapewnienia kompetentnych kadr dla energetyki fuzji jądrowej;
3) wspiera rozwój technologii fuzji jądrowej;
4) zapewnia rozwój niezbędnej infrastruktury do produkcji i wykorzystania energii z fuzji jądrowej;
5) działa na rzecz udziału polskiego przemysłu w realizacji zadań w zakresie energetyki fuzji jądrowej.

Art. 108g. Minister właściwy do spraw energii opracowuje projekt Programu polskiej energetyki fuzji jądrowej zwany dalej "Programem fuzji" we współpracy z ministrem właściwym do spraw nauki.

Art. 108h.
1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii, przyjmuje Program fuzji w drodze uchwały.
2. Program fuzji jest programem wieloletnim w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
3. Uchwałę Rady Ministrów, o której mowa w ust. 1, wraz z Programem fuzji minister właściwy do spraw energii ogłasza w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Art. 108e.
1. Minister właściwy do spraw energii opracowuje, co dwa lata, w terminie do dnia 30 czerwca danego roku, sprawozdanie z realizacji Programu fuzji i przedkłada je Radzie Ministrów.
2. Minister właściwy do spraw energii ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, przyjęte przez Radę Ministrów sprawozdanie z realizacji Programu fuzji.".

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa
z dnia 1 kwietnia 2039 roku
o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 41:
a) § 1a zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Sąd orzeka zakaz zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub z opieką nad nimi dożywotnio w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego.”,
b) skreśla się § 1b;
2) w art. 101 § 4 otrzymuje brzmienie:
„W przypadku występków przeciwko życiu i zdrowiu, popełnionych na szkodę małoletniego, zagrożonych karą, której górna granica przekracza 5 lat pozbawienia wolności, przedawnienie karalności przestępstwa nie może nastąpić przed ukończeniem przez niego 30. roku życia.”;
3) w art. 105 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„Przepisów art. 101-103 nie stosuje się również do przestępstw określonych w rozdziale XXV, popełnionych na szkodę małoletniego albo gdy treści pornograficzne obejmują udział małoletniego.”

Art. 2. W ustawie z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka po art. 10c dodaje się art. 10d i art. 10e w brzmieniu:
„Art. 10d. 1. Prokurator Generalny, na wniosek Rzecznika, powołuje zespół do spraw ścigania przestępstw określonych w rozdziale XXV Kodeksu karnego, popełnionych na szkodę małoletniego albo gdy treści pornograficzne obejmują udział małoletniego.
2. W skład zespołu wchodzą członkowie powołani spośród prokuratorów w czynnej służbie lub prokuratorów w stanie spoczynku.
3. Prokuratorów zespołu powołuje i odwołuje Prokurator Generalny w porozumieniu z Rzecznikiem.
4. Zespół podlega organizacyjnie i służbowo Prokuratorowi Generalnemu. Stanowisko Prokuratorów w Zespole, odpowiada stanowisku prokuratora prokuratury okręgowej.
5. Zespołem kieruje Kierownik, który jest prokuratorem bezpośrednio przełożonym członków zespołu. Kierownik Zespołu powoływany i odwoływany jest przez Prokuratora Generalnego, w porozumieniu z Rzecznikiem, spośród członków Zespołu.
6. Kadencja Przewodniczącego Zespołu trwa 5 lat, licząc od dnia powoływania.
7. Ta sama osoba może być Przewodniczącym Zespołu nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. Kadencja Przewodniczącego ustaje z chwilą śmierci lub odwołania.”
Art. 10e. 1. Prokuratorom Zespołu, o którym mowa w art. 10d ust. 1 w sprawach określonych w art. 10d ust. 1 przysługują wszystkie uprawnienia prokuratora.
2. Postępowania w sprawach, o których mowa w art. 10d ust. 1, wszczyna i prowadzi prokurator Zespołu, o którym mowa w art. 10d ust. 1.
3. W postępowaniu sądowym funkcję oskarżyciela publicznego pełnią prokuratorzy Zespołu, o którym mowa w art. 10d ust. 1.
4. Celem postępowania w sprawach, o których mowa w art. 10d ust. 1 jest również wyjaśnienie okoliczności sprawy, w szczególności ustalenie osób pokrzywdzonych i zabezpieczeniu realizacji ich praw.
5. Okoliczność, o której mowa w art. 17 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania karnego, nie może stanowić przeszkody do realizacji celu, o którym mowa w ust. 3. Po zrealizowaniu tego celu postępowanie umarza się.
6. Do prowadzenia postępowań przez Zespół, o którym mowa w art. 10d ust. 1 w sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego.”

Art. 3. Do przestępstw określonych w rozdziale XXV, popełnionych na szkodę małoletniego albo gdy treści pornograficzne obejmują udział małoletniego, popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy o przedawnieniu określone w niniejszej ustawie.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 15 marca 2039 roku

o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Kodeks karny

Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 58 § 1a otrzymuje brzmienie:
„§ 1a. W przypadku braku porozumienia, o którym mowa w § 1, na wniosek jednego z rodziców sąd powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej i sprawowanie pieczy nad dzieckiem obojgu rodzicom oraz określa sposób sprawowania pieczy nad dzieckiem w ten sposób, że dziecko będzie mieszkało przemiennie z każdym z rodziców w porównywalnych okresach lub w krótszych okresach u wnioskującego o to rodzica gdy wystąpi on z takim wnioskiem, o ile nie jest to sprzeczne z najlepszym zabezpieczeniem interesu i dobrem dziecka oraz nie narusza stabilnego miejsca edukacji dziecka, a także z wyjątkiem przypadku, gdy jedno z rodziców zamieszkuje za granicą. Jednocześnie sąd zarządza zachowanie stabilnego miejsca edukacji dziecka, podczas sprawowania pieczy naprzemiennej nad nim, o ile za jego zmianą nie przemawiają obiektywne czynniki. W przeciwnym przypadku, sąd powierzy wykonywanie władzy rodzicielskiej i sprawowanie pieczy nad dzieckiem jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, o ile dobro dziecka za tym przemawia, jednocześnie ustalając sposób kontaktów dziecka z drugim rodzicem i tego rodzica z dzieckiem.”;
2) w art. 58 dodaje się § 1c w brzmieniu:
"§ 1c W związku z powierzeniem sprawowania pieczy nad dzieckiem lub przed zarządzeniem takiego powierzenia, jeżeli zabezpieczenie najlepszego interesu lub dobro dziecka tego wymaga, sąd zobowiąże rodzica lub rodziców do określonego postępowania, a w szczególności skieruje rodziców lub jednego z nich do placówek lub specjalistów zajmujących się mediacją lub terapią rodzinną albo indywidualną lub poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc, z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń.";
3) w art. 95 dodaje się § 5 w brzmieniu:
„ § 5 Jako dobro dziecka rozumie się jego wychowywanie i znajdowanie się dziecka pod opieką, w sposób zapewniający jak najlepsze dla jego życia, zdrowia i rozwoju sprawowanie tych czynności wraz z zapewnianiem przestrzegania jego godności, rozsądnych interesów i praw oraz uwzględnianiem rozsądnego decydowania przez niego o swojej sytuacji i przyszłości, o ile nie przemawiają przeciwko temu obiektywne przesłanki z podstawowym udziałem jego biologicznych ojca i matki.”
4) w art. 97 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Rodzice, o których mowa w ust. 1, obowiązani są do wzajemnego informowania się o bieżących sprawach dziecka oraz przekazywania dokumentów dziecka, w szczególności dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość, a także dokumentacji medycznej.”;
5) w art. 107 § 2 otrzymuje brzmienie:
"„§ 2 W przypadku braku porozumienia, o którym mowa w § 1, na wniosek jednego z rodziców sąd powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej i sprawowanie pieczy nad dzieckiem obojgu rodzicom oraz określa sposób sprawowania pieczy nad dzieckiem w ten sposób, że dziecko będzie
mieszkało przemiennie z każdym z rodziców w porównywalnych okresach lub w krótszych okresach u wnioskującego o to rodzica gdy wystąpi on z takim wnioskiem, o ile nie jest to sprzeczne z najlepszym zabezpieczeniem interesu i dobrem dziecka oraz nie narusza stabilnego miejsca edukacji dziecka, a także z wyjątkiem przypadku, gdy jedno z rodziców zamieszkuje za granicą. Jednocześnie sąd zarządza zachowanie stabilnego miejsca edukacji dziecka, podczas sprawowania pieczy naprzemiennej nad nim, o ile za jego zmianą nie przemawiają obiektywne czynniki. W przeciwnym przypadku, sąd powierzy wykonywanie władzy rodzicielskiej i sprawowanie pieczy nad dzieckiem jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, o ile dobro dziecka za tym przemawia, jednocześnie ustalając sposób kontaktów dziecka z drugim rodzicem i tego rodzica z dzieckiem.”


Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 582^1 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Przepis § 3 stosuje się odpowiednio do orzeczenia, w którym sąd określił, że dziecko będzie mieszkać przemiennie z każdym z rodziców w porównywalnych okresach.”;
2) art. 598^22 otrzymuje brzmienie:
„Art. 598^22. Przepisy niniejszego oddziału stosuje się odpowiednio do orzeczenia, w którym sąd określił, że dziecko będzie mieszkać przemiennie z każdym z rodziców w porównywalnych okresach.”;
3) w art. 756^2:
a) w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) sposobu roztoczenia pieczy nad małoletnim dzieckiem w ten sposób, że dziecko będzie mieszkać przemiennie z każdym z rodziców
w porównywalnych okresach”,
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Przepisy art. 1050^1 i art. 1051^1, a jeżeli zabezpieczenie polega na uregulowaniu sposobu kontaktów z dzieckiem albo ustaleniu, że dziecko będzie mieszkać przemiennie z każdym z rodziców w porównywalnych okresach – przepis art. 582^1 § 3, stosuje się odpowiednio.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny po art. 207 dodaje się w art. 207a w brzmieniu:
„Art. 207a. § 1. Kto utrudnia lub uniemożliwia wykonanie kontaktów lub sprawowanie opieki nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, wynikających z orzeczenia albo ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem, podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Jeżeli w następstwie czynu określonego w § 1 pokrzywdzony dozna uszczerbku na zdrowiu psychicznym, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 3.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 2 do 12 lat.”.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Postanowienie Królowej Polski z dnia 3 marca 2039 roku
w sprawie zarządzenia wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego

Na podstawie art. 331 § 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy stanowi się, co następuje:

§ 1. Zarządzam wybory posłów do Parlamentu Europejskiego.
§ 2. W Rzeczypospolitej Polskiej wybiera się 47 posłów do Parlamentu Europejskiego.
§ 3. Dzień wyborów wyznaczam na niedzielę dnia 5 czerwca 2039 r.
§ 4. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych, określa kalendarz wyborczy stanowiący załącznik do postanowienia.
§ 5. Postanowienie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa
z dnia 20 stycznia 2039 roku
o zmianie ustawy o języku migowym i innych środkach komunikowania się

"Art. 1. W ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o systemie języku migowym i innych środkach w art. 3 pkt 6 uzyskuje brzmienie"
"6) organach administracji publicznej – należy przez to rozumieć organy określone w art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego oraz wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego, o których mowa w art. 116 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.".

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 25 stycznia 2039 roku

o zmianie ustawy o wynagrodzeniach osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe i niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 5 skreśla się;
2) w art. 2 pkt 1 uzyskuje brzmienie:
"1) Króla Polski, Królowej Polski, następcy tronu;";"
3) w art. 3a skreśla się ust. 2;
4) w art. 5b ust. 2 po słowach "Marszałek Senatu" przecinek i wyrazy "Prezes Rady Ministrów i członkowie Rodziny Królewskiej" zastępuje się wyrazami "i Prezes Rady Ministrów".

Art. 2. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8. ust. 3 po słowach "Król Polski" stawia się przecinek i dodaje słowa "Królowa Polski, następca tronu" oraz skreśla się wyrazy "członkowie Rodziny Królewskiej";
2) w art. 10 ust. 5 po słowach "Król Polski" stawia się przecinek i dodaje słowa "Królowa Polski, następca tronu" oraz skreśla się wyrazy "członkowie Rodziny Królewskiej".


Art. 3. W ustawie z dnia 15 września 2032 r. o rodzinie królewskiej wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 5 ust. 1 pkt 7 uzyskuje brzmienie:
"7) inne osoby, na mocy postanowienia Panującego, za zgodą Sejmu wyrażoną większością 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.";
2) art. 6 ust. 2 uzyskuje brzmienie:
"2. Panujący, za zgodą Sejmu wyrażoną większością 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, może odebrać status członkowi rodziny królewskiej w przypadku rażących naruszeń obowiązków wynikających z niniejszej ustawy.";
3) Art. 17 otrzymuje brzmienie:
Art. 17.
1. Jeżeli zakres obowiązków powierzonych członkowi rodziny królewskiej na podstawie art. 9 to uzasadnia, Kancelaria Królewska nawiązuje z nim stosunek pracy.
2. Kanclerz Wielki Koronny stwierdza wygaśnięcie stosunku pracy w przypadku, gdy zmiana zakresu obowiązków powierzonych na podstawie art. 9 nie uzasadnia już istnienia stosunku pracy.
3. Do stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 stosuje się przepisy o stosunku pracy z powołania, za wyjątkiem przepisów dotyczących odwołania ze stanowiska. Uprawnienia pracodawcy w zakresie stosunku pracy wykonuje Kanclerz Wielki Koronny.
4. Członkom rodziny królewskiej przysługuje zwrot kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem obowiązków powierzonych na podstawie art. 9. Wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących z tego tytułu określa rozporządzenie Króla Polski.
4) po art. 17 dodaje się art. 17a:
"Art. 17a. Członkowie Rodziny Królewskiej mogą obejmować lokale służące do zaspokojenia potrzeb reprezentacyjnych i mieszkaniowych niezależnie od posiadania innych lokali."
5) skreśla się art. 18-19 i art. 21.

Art. 4. Członkom rodziny królewskiej, którzy pobierali wynagrodzenie zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o rodzinie królewskiej przekazuje się składki na ubezpieczenie społeczne na zasadach określonych w art. 19 ust. 2-4 ustawy o rodzinie królewskiej jak dla sytuacji utraty statusu członka rodziny królewskiej.

Art. 5. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz jego małżonka, wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, byłego Króla Polski oraz ich małżonków”;
2) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ustawa określa uprawnienia byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej "byłym Prezydentem", wybranego poczynając od 1989 r. w wyborach powszechnych, byłego Króla Polski, zwanego dalej "byłym Królem", oraz ich małżonków.”;
3) w art. 1 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują w przypadku zrzeczenia się tronu przez Króla."
4) użyte w ustawie w kolejnych artykułach po art. 1 słowami "byłego Prezydenta" zastępuje się użytymi w tej samej formie słowami "byłego Prezydenta lub byłego Króla", a słowa "Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej" zastępuje się słowami "Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub Króla Polski".

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po 60 dniach od ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 5 stycznia 2039 roku

o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym

Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 2023 roku o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym wprowadza się następujące zmiany:
1) Art. 3 uzyskuje brzmienie:
"Art. 3.
1. Finansowanie świadczeń udzielanych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego może być realizowane przez jedną z wybranych przez świadczeniobiorcę instytucji:
1) Fundusze Zdrowia, zwane dalej także „Funduszami”,
2) zakłady ubezpieczeniowe w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
3) podmioty lecznicze w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
2. Podmioty wymienione w ust. 1 mogą oferować finansowanie świadczeń w ramach różnych instrumentów medycznych zapewniających realizację minimum poziomu świadczeń określonych w Koszyku świadczeń refundowanych, o których mowa w art. 25 za wyjątkiem medycznych kont oszczędnościowych, z których finansowane są świadczenia zgodnie z art. 28a.
3. Instrumentem medycznym mogą w szczególności być:
1) ubezpieczenie medyczne,
2) abonament medyczny,
3) medyczne konto oszczędnościowe,
4) dowolna kombinacja wymienionych w pkt 1-3 instrumentów.";

2) w art. 5 pkt 13 uzyskuje brzmienie:
"13) produkt ubezpieczenia zdrowotnego – świadczenie zdrowotne lub odpowiednio zdefiniowany zespół świadczeń, z określeniem sposobu ich finansowania przez instytucję finansującą świadczenia,";

3) w art. 5 po pkt 23 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 24-25 w brzmieniu:
"24) medyczne konto oszczędnościowe - oprocentowane konto na które wypłacane są środki z bonu zdrowotnego pozostające do dyspozycji beneficjenta z przeznaczeniem na nabycie produktów ubezpieczenia zdrowotnego,
25) abonament medyczny - opłacone prawo do korzystania z produktów ubezpieczenia zdrowotnego we wskazanych podmiotach leczniczych.";

4) art. 8 uzyskuje brzmienie:
"Art. 8.
1. Ubezpieczony realizuje swoje prawo do powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego poprzez instrumenty medyczne oferowane przez instytucje finansujące świadczenia.
2. Ubezpieczony ma prawo wyboru instrumentu medycznego i instytucji finansującej świadczenie, które realizuje przez złożenie, odpowiedniego oświadczenia woli. Oświadczenie musi zostać złożone co najmniej w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Zastosowanie znajdują przepisy kodeksu cywilnego.
3. Instytucja finansująca świadczenia w terminie 7 dni od daty otrzymania oświadczenia przekazuje jego kopię do:
1) Instytucji finansującej świadczenia, do której należał ubezpieczony przed przystąpieniem do nowej instytucji,
2) Krajowego Związku Instytucji Finansujących Świadczenia.
5. Instytucja finansująca świadczenia dysponuje składką na powszechne ubezpieczenie zdrowotne ubezpieczonego, który złożył oświadczenie woli, o którym mowa w ust.2.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia tryb przekazywania składek do poszczególnych instytucji finansujących świadczenia.";

5) w art. 17 ust. 2-3 uzyskują brzmienie:
"2. W razie braku możliwości udzielenia świadczeń zdrowotnych, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy lub w związku z wystąpieniem siły wyższej, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, świadczeniodawca zapewnia udzielanie świadczeń zdrowotnych przez innego świadczeniodawcę.
3. W przypadkach, gdy świadczenia zdrowotne w stanie nagłym udzielane są przez innego świadczeniodawcę, o którym mowa w ust. 2, świadczeniodawca, który odesłał ubezpieczonego do innego świadczeniodawcy pokrywa różnicę w koszcie świadczenia jaką poniósłby ubezpieczony w tym podmiocie, a kosztem świadczenia u innego świadczeniodawcy.";

6) w art. 17 ust. 4-6 skreśla się;

7) art. 21 uzyskuje brzmienie:
"Art. 21.
Ubezpieczony ma prawo do wyboru dowolnego świadczeniodawcy spośród podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność
leczniczą, o którym mowa w art. 100 ustawy o działalności leczniczej, który w zakresie udzielanych świadczeń wskazał świadczenie, z którego chce skorzystać ubezpieczony.";

8) dodaje się art. 28a w brzmieniu:
"Art. 28a.
1. Ubezpieczony korzystający z medycznego konta oszczędnościowego może finansować do wysokości środków zgromadzonych na koncie koszty, o których mowa :
1) w art. 26 ust. 1 i art. 27;
2) art. 16 ust. 2.
2. Ze środków ubezpieczonego zgromadzonych na medycznym koncie oszczędnościowym mogą być także finansowane lub współfinansowane koszty świadczeń medycznych, o których mowa w ust. 1 jego małżonka, partnera, dzieci i rodziców.
3. Środki pozostające na medycznym koncie oszczędnościowym podlegają dziedziczeniu zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego."

9) art. 47 ust. 1 zdanie pierwsze uzyskuje brzmienie:
"Produktem ubezpieczenia zdrowotnego jest świadczenie zdrowotne lub odpowiednio zdefiniowany zespół świadczeń finansowany w ramach instrumentu medycznego przez instytucję finansującą świadczenia.";

10) art. 57-58 uzyskują brzmienie:
"Art. 57
1.Opłaty wymienione w art. 16 ust.3, a także wszelkie inne koszty ponoszone przez ubezpieczonego w związku z korzystaniem ze świadczeń finansowanych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego mogą być przedmiotem dodatkowego, dobrowolnego instrumentu medycznego.
2. Dodatkowe, dobrowolne instrumenty medyczne funkcjonują na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Art. 58
1. Podstawą udzielania świadczeń zdrowotnych finansowanych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego jest karta ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Podmiot wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100 ustawy o działalności leczniczej, który w zakresie udzielanych świadczeń wskazał świadczenie, z którego chce skorzystać ubezpieczony, nie ma prawa odmówić ubezpieczonemu wykonania świadczenia finansowanego z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
3. Świadczenia zdrowotne nie finansowane w ramach instrumentu medycznego ubezpieczonego udzielane są na rzecz osób ubezpieczonych wyłącznie w stanach nagłych, na zasadach określonych w ustawie.";

11) art. 59-64 skreśla się;

12) art. 65 uzyskuje brzmienie:
"Art. 65
1.Świadczeniodawca udziela ubezpieczonym świadczeń zdrowotnych na zasadach przewidzianych w tej umowie.
2.Świadczeniodawca udziela ubezpieczonym świadczeń z Koszyka Świadczeń Refundowanych:
1) bezpłatnie;
2) za dopłatą ryczałtową, o której mowa w art. 16. ust.3 pkt 2
3) za dopłatą stanowiącą różnicę między kwotą refundacji ze środków powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego a ceną za świadczenie, ustaloną przez świadczeniodawcę, dopłata ta stanowi przychód świadczeniodawcy.
3. Dopłaty o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3 mogą występować łącznie.";

13) art. 67-68 uzyskują brzmienie:
"Art. 67. Za zgodą ubezpieczonego, instytucja finansująca świadczenia może ograniczyć prawo, o którym mowa w art. 21, w szczególności poprzez finansowanie świadczeń w postaci koordynowanej opieki zdrowotnej lub poprzez zawarcie umowy z zespołami współpracujących świadczeniodawców.

Art. 68
1. Świadczeniodawcy udzielający świadczeń finansowanych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego oraz apteki wydające leki objęte refundacją ze środków powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego podlegają kontroli przez instytucje finansujące świadczenia.
2. Szczegółowe zasady i zakres przeprowadzania kontroli określi Prezes Krajowego Związku Instytucji Finansujących Świadczenia.";

14) art. 75 ust. 2 uzyskuje brzmienie:
"2. W razie stwierdzenia naruszenia zasad wystawiania recept lub wniosków, właściwa instytucja finansująca świadczenie może żądać zwrotu kwoty refundacji.";

15) w art. 75 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. W razie stwierdzenia naruszenia przez aptekę zasad zaopatrzenia w leki, zawartych w ustawie, instytucja finansująca świadczenia zawiadamia wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego lub wnioskuje do wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego o cofnięcie zezwolenia na prowadzenie apteki.";

16) art. 76 skreśla się;

17) art. 77 ust. 1 uzyskuje brzmienie:
"1. Działalność w zakresie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego mogą wykonywać publiczne lub niepubliczne Fundusze Zdrowia.";

18) użyte w pozostałych artykułach za wyjątkiem art. 77-86 i art. 99-100 wyrazy "Fundusz" lub "Fundusz Zdrowia" zastępuje się użytymi w odpowiedniej formie wyrazami "Instytucja finansująca świadczenia", a wyrazy "Krajowy Związek Funduszy Zdrowia" użytymi w odpowiedniej formie wyrazami "Krajowy Związek Instytucji Finansujących Świadczenia".

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie w 90 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 3 stycznia 2039 roku

o zmianie ustawy o działach administracji rządowej

Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej wprowadza się następujące zmiany:

1) w art.5 zmienia się numerację pkt 2a na a pkt 2b;

2) w art. 5 dodaje się punkt 2a) w brzmieniu:
"2a) działalność kosmiczna;";

3) w art. 5 skreśla się pkt 11;

4) zmienia się numerację art. 7a na art. 7b;

5) dodaje się art. 7a w brzmieniu:
"Art. 7a. 1. Dział działalność kosmiczna obejmuje sprawy kształtowania i prowadzenia polityki kosmicznej.
2. Do zadań ministra właściwego do spraw działalności kosmicznej należą w szczególności sprawy:
1) eksploracji przestrzeni kosmicznej;
2) przemysłu kosmicznego;
3) użytkowania przestrzeni kosmicznej;
4) obserwacji satelitarnej;
5) obserwacji przestrzeni kosmicznej.
3. Ministrowi właściwemu do spraw działalności kosmicznej podlega Polska Agencja Kosmiczna.".

6) w art. 9 ust. 2. dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
"6) poczty;";

7) art. 16 skreśla się.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 7 grudnia 2038 roku

o ratyfikacji Konwencji o ochronie praw człowieka i godności jednostki ludzkiej w dziedzinie zastosowania biologii i medycyny, sporządzonej w Oviedo dnia 4 kwietnia 1997 roku

Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Królową Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o ochronie praw człowieka i godności jednostki ludzkiej w dziedzinie zastosowania biologii i medycyny, sporządzonej w Oviedo dnia 4 kwietnia 1997 roku.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 5 stycznia 2039 roku

o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników

Art. 1. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników w art. 28 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 1-4 uzyskują brzmienie:
„1. Wypłata renty rolniczej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na
zasadach określonych w ust. 2–8, jeżeli rencista prowadzi działalność rolniczą.”,
2. Zawieszenie wypłaty dotyczy:
1) części uzupełniającej renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy,
2) renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i
członków ich rodzin w części równej 95% emerytury podstawowej i obejmuje całość lub określony ułamek tej części świadczenia; ilekroć w ust. 3 i 5–7 jest mowa o zawieszeniu wypłaty w całości, w połowie albo w jednej czwartej rozumie się odpowiednio zawieszenie wypłaty tej części świadczenia, jej połowy albo jednej czwartej.
3. Wypłata ulega zawieszeniu w całości, jeżeli rencista nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, z zastrzeżeniem ust. 5– 7 i 9–11.
4. Uznaje się, że rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego, nie uwzględniając:
1) gruntów wydzierżawionych, na podstawie umowy pisemnej zawartej co najmniej na okres wskazany w decyzji Prezesa Kasy o przyznaniu renty okresowej, której zawarcie potwierdził wójt, właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotu dzierżawy, osobie niebędącej:
a) małżonkiem rencisty,
b) osobą pozostającą z rencistą we wspólnym gospodarstwie domowym,
c) małżonkiem osoby, o której mowa w lit. b;
2) gruntów trwale wyłączonych z produkcji rolniczej na podstawie odrębnych przepisów, w tym zalesionych gruntów rolnych;
3) gruntów i działów specjalnych należących do małżonka, z którym rencista zawarł związek małżeński po ustaleniu prawa do renty rolniczej z ubezpieczenia;
4) własności (udziału we współwłasności) nieustalonej odpowiednimi dokumentami urzędowymi, jeżeli grunty będące przedmiotem tej własności (współwłasności) nie znajdują się w posiadaniu rolnika lub jego małżonka.”;

2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Jeżeli rencista jest trwale całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, wypłata świadczenia nie ulega zawieszeniu.”;

3) ust. 5-6 uzyskują brzmienie:
"5. Jeżeli rencista jest długotrwale niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy rolniczej albo rolniczej choroby zawodowej, wypłata świadczenia przez okres dwóch lat od tego wypadku albo od zachorowania na tę chorobę ulega zawieszeniu tylko w połowie.
6. Wypłata ulega zawieszeniu w połowie, jeżeli rencista pobiera okresową rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez dwa lata.;

4) ust. 7 pkt 1 uzyskuje brzmienie:
"1) rencista nie zawarł umowy z następcą stosownie do przepisów rozdziału 7 i nie ma możliwości sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego co najmniej po cenie odpowiadającej ich oszacowaniu według przepisów o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa albo”;

5) ust. 9 pkt 2 uzyskuje brzmienie:
„2) uprzednio wydzierżawionych na podstawie umowy pisemnej zawartej co najmniej na okres wskazany w decyzji Prezesa Kasy o przyznaniu renty okresowej, jeżeli dzierżawa ustała wcześniej z przyczyn niezależnych od wydzierżawiającego, lub”;

6) ust. 11 uzyskuje brzmienie
"11. W przypadku, gdy rencista prowadzi działalność rolniczą z małżonkiem podlegającym ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z mocy ustawy, wypłata nie ulega zawieszeniu.”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Ustawa z dnia 10 grudnia 2038 roku

o zmianie ustawy budżetowej na rok 2039

Art. 1. W ustawie budżetowej na rok 2039 z 25 października 2038 roku w załączniku nr 2 "Wydatki" wprowadza się następujące zmiany:
1) pozycja 0130 uzyskuje brzmienie:
"0130 Utrzymanie rodziny królewskiej, dworu i monarchii 1 038 885";
2) pozycja 0310 uzyskuje brzmienie:
"0310 Zapewnienie dostępności i jakości wychowania przedszkolnego 4 574 453";
3) pozycja 1110 uzyskuje brzmienie:
"1110 Badania naukowe służące praktycznym zastosowaniom 24 859 280".

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Postanowienie Królowej Polski z dnia 5 stycznia 2039 r. w sprawie zarządzenia wyborów uzupełniających do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Na podstawie art. 251 § 7-8 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, w związku z postanowieniem Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 grudnia 2038 r. w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu posła Łukasza Chrząszcza w JOW nr 32 stanowi się, co następuje:

§ 1. Zarządzam wybory uzupełniające do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w województwie górnośląskim – jednomandatowy okręg wyborczy nr 32, do mandatu, którego wygaśnięcie stwierdziła Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 2. Datę wyborów wyznaczam na niedzielę 6 marca 2039 r.
§ 3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych, określa kalendarz wyborczy, stanowiący załącznik do niniejszego postanowienia.
§ 4. Postanowienie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika

Jednomandatowy Okręg Wyborczy nr 32– część województwa górnośląskiego, obejmuje obszary powiatów:
wodzisławski
Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: Wodzisław Śląski

Ustawa z dnia 15 listopada 2038 roku

o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) zasady sporządzania testamentu życia";

2) w art. 3 w ust. 1 dodaje się pkt 11 – 13w brzmieniu:
"11) uporczywa terapia – stosowanie procedur medycznych w celu podtrzymywania funkcji życiowych nieuleczalnie chorego, które przedłuża jego umieranie, wiążące się z nadmiernym cierpieniem lub naruszeniem godności pacjenta. Uporczywa terapia nie obejmuje podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, łagodzenia bólu i innych objawów oraz karmienia i nawadniania, o ile służą dobru pacjenta;
12) kurator medyczny – kurator ustanowiony na podstawie art. 17 ust. 4;
13) stan terminalny – nieodwracalny stan spowodowany urazem lub chorobą, która spowodowała poważne, postępujące i trwałe pogorszenie zdrowia, przy istnieniu uzasadnionego medycznego przekonania, że leczenie tego stanu byłoby nieskuteczne.”;

3) art. 4 ust. 2 uzyskuje brzmienie:
"2. W razie zawinionego naruszenia prawa pacjenta do umierania w spokoju i godności, w tym przez stosowanie uporczywej terapii oraz nierespektowanie testamentu życia sąd może, na żądanie małżonka, krewnych lub powinowatych do drugiego stopnia w linii prostej, przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika medycznego, zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez nich cel społeczny na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.";

4) art. 17 uzyskuje brzmienie:
"Art. 17.
1.Pacjent w tym małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo do wyrażenia świadomej zgody albo sprzeciwu na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych.
2.Pełnomocnik medyczny wyraża zgodę albo sprzeciw za pacjenta, który jest niezdolny do podjęcia świadomej decyzji lub wyrażenia woli albo skorzystał z prawa, o którym mowa w art. 9 ust. 4.
3. Przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę albo sprzeciw, o których mowa w ust. 1, za pacjenta małoletniego, który nie ukończył 16 lat, oraz za pacjenta niezdolnego do podjęcia świadomej decyzji lub wyrażenia woli jeśli nie ustanowił pełnomocnika medycznego, o którym mowa w ust. 2.
4.W przypadku, gdy pacjent jest niezdolny do podjęcia świadomej decyzji lub wyrażenia woli i nie ma on przedstawiciela ustawowego ani nie ustanowił pełnomocnika medycznego, ani nie złożył oświadczenia, o którym mowa w art. 22f, którego treść obejmuje dane badanie lub świadczenie zdrowotne, przeprowadzenie badań lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych wymaga zezwolenia sądu opiekuńczego. Sąd, wydając postanowienie o zezwoleniu albo o braku zezwolenia na wnioskowane badanie lub świadczenie zdrowotne, ustanawia dla takiej osoby kuratora medycznego, jeśli z okoliczności sprawy wynika, że leczenie będzie kontynuowane. W przypadku, gdy pacjent pozostaje w stanie wyłączającym możliwość podejmowania świadomych decyzji, zgodę albo sprzeciw, o których mowa w ust. 1, wyraża kurator medyczny.
5.Postanowieniu, o którym mowa w ust. 4 sąd nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
6.Sąd może odwołać kuratora medycznego w każdym czasie, jeśli uzyska wiarygodne informacje wskazujące, że kurator medyczny nie działa na rzecz dobra pacjenta.
7.Sąd niezwłocznie odwołuje kuratora medycznego jeśli pacjent odzyskał trwale zdolność samodzielnego wyrażania świadomej zgody lub sprzeciwu na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych.
8.Do kuratora medycznego stosuje się odpowiednio art. 22d.
9.W przypadku, gdy choć jeden przedstawiciel ustawowy pacjenta małoletniego, który nie ukończył 16 lat, wyraża sprzeciw na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych, albo gdy nie można się skontaktować z przedstawicielem ustawowym pacjenta małoletniego, który nie ukończył 16 lat, zezwolenie może, na wniosek lekarza, wydać sąd opiekuńczy.
10.W przypadku, gdy małoletni, który ukończył 16 lat, sprzeciwia się przeprowadzeniu badania lub udzieleniu innego świadczenia zdrowotnego, należy powiadomić o tym jego przedstawiciela ustawowego. Jeżeli przynajmniej jeden przedstawiciel ustawowy wyrazi zgodę na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych, zezwolenie na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych wydaje sąd opiekuńczy.
11.Zgoda oraz sprzeciw, o których mowa w ust. 1-6, mogą być wyrażone ustnie albo poprzez takie zachowanie osób wymienionych w tych przepisach, które w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje na wolę poddania się proponowanym przez lekarza czynnościom albo brak takiej woli."

5) po art. 17 dodaje się art. 17a -17c w brzmieniu:
"Art. 17a.
1. W przypadku badań lub innych świadczeń zdrowotnych o podwyższonym ryzyku dla pacjenta, w tym zabiegu operacyjnego, zgoda, o której mowa w art. 17, wyrażana jest na piśmie.
2. W szczególnych okolicznościach zgoda taka może być wyrażona ustnie, w języku migowym lub w inny niebudzący wątpliwości sposób w przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech pełnoletnich, nieubezwłasnowolnionych, widzących i słyszących świadków potrafiących pisać.
3.vTreść zgody, o której mowa w ust. 2, należy niezwłocznie spisać, z podaniem miejsca i daty jej udzielenia, a pismo podpisują wszyscy świadkowie. Pismo załącza się do dokumentacji medycznej.
4. Niezachowanie formy wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1 albo 2, uważa się za brak zgody.

Art. 17b.
1. W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust 4-6, sąd opiekuńczy niezwłocznie wszczyna postępowanie dotyczące zezwolenia na przeprowadzenie badań lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych na podstawie wniosku, o którym mowa w art. 17 ust. 5, albo z urzędu na podstawie zawiadomienia.
2. Sąd, wysłuchuje pacjenta, także małoletniego, o ile osoba ta jest przytomna, jej przedstawicieli ustawowych oraz lekarza.
3. W przypadku, gdy pacjent nie jest przytomny, sąd zapoznaje się ze stanem pacjenta w miejscu, w którym on przebywa.
4. Sąd może powołać biegłych w celu zasięgnięcia opinii o stanie zdrowia pacjenta.
5. Sąd, w terminie 24 godzin od wpłynięcia wniosku albo zawiadomienia, wydaje postanowienie, w którym zezwala albo odmawia zezwolenia na przeprowadzenie badań lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych.
6. Sądem właściwym jest sąd właściwy dla podmiotu udzielającego świadczenia.

Art. 17c.
1. Na postanowienie sądu służy zażalenie.
2.Zażalenie wnosi się w terminie 24 godzin do sądu okręgowego.
3.Sąd okręgowy rozpatruje zażalenie niezwłocznie, nie później niż w terminie 72 godzin.
4.Od orzeczenia sądu okręgowego kasacja nie przysługuje.” ;

6 )art. 18 otrzymuje brzmienie:
"Art. 18. Pacjent, który ukończył 16 lat i jest zdolny do podjęcia świadomej decyzji, ma prawo do odstąpienia od leczenia w każdym czasie.

7) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"Prawo do poszanowania godności obejmuje także prawo do umierania w spokoju i godności. Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych zapewniających łagodzenie bólu i innych cierpień.";

8) w art. 20 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
"3. Pacjent ma prawo do niestosowania wobec niego uporczywej terapii.
4. Pacjent, wobec którego zaprzestano uporczywej terapii, ma prawo do skutecznej opieki paliatywnej.";

9) po rozdziale 6 dodaje się rozdziały 6a i 6b w brzmieniu:
„Rozdział 6a
Zasady udzielania pełnomocnictw medycznych, stałych zgód lub sprzeciwów oraz sporządzania testamentu życia

Art. 22a.
1. Osoba fizyczna, która ukończyła 18 lat i nie jest ubezwłasnowolniona, może wyznaczyć inną osobę pełnoletnią i nieubezwłasnowolnioną swoim pełnomocnikiem medycznym.
2. Ustanowienie pełnomocnika medycznego wymaga pisemnej zgody osoby, która ma być pełnomocnikiem.
3. Osoba fizyczna może wskazać tylko jednego pełnomocnika medycznego.
4. Osoba fizyczna może dodatkowo wskazać inną niż pełnomocnik medyczny osobę fizyczną, która staje się pełnomocnikiem medycznym w przypadku, gdy pierwotnie ustanowiony pełnomocnik medyczny nie może działać z jakiejkolwiek przyczyny. W przypadku podjęcia czynności przez tak wskazaną osobę pierwotne pełnomocnictwo medyczne wygasa.
5. W przypadku, gdy pełnomocnik medyczny lub osoba, o której mowa w ust. 4 nie może podjąć czynności uznaje się, że osoba nie ma pełnomocnika medycznego.

Art. 22b. Pełnomocnictwo medyczne obejmuje wyrażanie w imieniu pacjenta zgody albo sprzeciwu na udzielenie świadczeń zdrowotnych w przypadku, gdy pacjent jest niezdolny do podjęcia świadomej decyzji albo w przypadku korzystania przez niego z prawa, o którym mowa w art. 9 ust. 4.

Art. 22c. Pełnomocnik medyczny jest zobowiązany do działania w najlepiej pojętym interesie pacjenta oraz do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji dotyczących stanu zdrowia pacjenta o jakich dowiedział się w związku z udzielonym pełnomocnictwem.

Art. 22d.
1.Jeżeli pacjent sporządził testament życia lub oświadczenie, o którym mowa w art. 22f, wówczas pełnomocnik medyczny nie jest uprawniony do działania w zakresie objętym tymi oświadczeniami.
2.Pełnomocnik medyczny nie może sporządzić ani odwołać w imieniu mocodawcy testamentu życia ani oświadczenia.

Art. 22f.
1. Osoba fizyczna, która ukończyła 16 lat i nie jest ubezwłasnowolniona, może wyrazić, w każdym czasie, na urzędowym formularzu, z podpisem poświadczonym notarialnie:
a) testament życia, określając w nim wolę zaprzestania wobec niej, z chwilą wystąpienia stanu terminalnego i utraty zdolności wyrażenia woli, procedur medycznych (w tym resuscytacji oraz wspomaganego oddychania), innych niż podstawowe zabiegi pielęgnacyjne, łagodzenie bólu i innych objawów oraz karmienie i nawadnianie, o ile służą dobru pacjenta,
b) oświadczenie określające wolę stosowania albo niestosowania wobec niej określonych procedur medycznych.
2. Testament życia i oświadczenia, o których mowa w ust. 1, wiążą lekarzy, pielęgniarki oraz pozostały personel medyczny, jeżeli zostały zarejestrowane w rejestrze, o którym mowa w art. 22h, lub pacjent złożył takie oświadczenie z chwilą przyjęcia do placówki medycznej lub w trakcie pobytu w placówce albo lekarz lub pielęgniarka zapoznali się z treścią takiego oświadczenia.
3. Jeżeli osoba fizyczna złożyła oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 oraz testament życia i występują różnice w złożonych dokumentach wówczas stosuje się testament życia.
4. W celu rejestrowania, przechowywania i udostępniania testamentów życia i oświadczeń oraz zgłoszeń o odwołaniu tych testamentów i oświadczeń, tworzy się Centralny Rejestr Medyczny.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia wzór formularzy, o których mowa w ust. 1, procedury składania, odwoływania i udostępniania testamentów życia i oświadczeń w Centralnym Rejestrze Medycznym.

Rozdział 6b
Postępowanie w sprawie uporczywej terapii

Art. 22g.
1. W przypadku wystąpienia u pacjenta stanu terminalnego lekarz, po zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza lub zespołu leczącego pacjenta, orzeka o rozpoznaniu stanu terminalnego i informuje o tym pacjenta, jeżeli jest przytomny, albo jego przedstawiciela ustawowego, pełnomocnika medycznego, albo kuratora medycznego. Lekarz jest zobowiązany wyjaśnić przyczyny orzeczenia oraz poinformować o przysługujących prawach.
2. W orzeczeniu o rozpoznaniu stanu terminalnego lekarz, w miarę możliwości po zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza lub zespołu leczącego, może orzec o niepodejmowaniu resuscytacji wobec pacjenta w przypadku zatrzymania akcji oddechowej lub krążenia. Prawomocne orzeczenie wiąże lekarzy i pozostały personel medyczny.
3. Lekarz dokonuje adnotacji o orzeczeniu o rozpoznaniu stanu terminalnego w dokumentacji medycznej.
4. W przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 4, lekarz informuje przedstawiciela ustawowego pacjenta albo pełnomocnika medycznego.
5. W przypadku, gdy pacjent jest niezdolny do podjęcia świadomej decyzji lub wyrażenia woli i nie ma przedstawiciela ustawowego ani pełnomocnika medycznego, ani kuratora medycznego, ani nie sporządził testamentu życia, lekarz informuje właściwego miejscowo prokuratora. W takim przypadku prokurator jest zobowiązany, przed podjęciem postanowienia o wniesieniu odwołania od orzeczenia o rozpoznaniu stanu terminalnego albo o braku podstaw do jego wniesienia, do zapoznania się ze stanem pacjenta w miejscu, w którym on przebywa.

Art. 22h.
1. Pacjent, który ukończył 16 lat, oraz przedstawiciel ustawowy pacjenta, a także pełnomocnik medyczny, kurator medyczny oraz, w przypadku, o którym mowa w art. 22j ust. 5, prokurator mogą złożyć, w terminie 24 godzin od powiadomienia o orzeczeniu o rozpoznaniu stanu terminalnego, odwołanie od tego orzeczenia do konsultanta wojewódzkiego ze specjalności medycznej, właściwej dla leczenia choroby, która była przyczyną wydania orzeczenia, o którym mowa w art. 22g ust.1.
2. Na podstawie wniesionego odwołania konsultant wojewódzki niezwłocznie powołuje konsylium odwoławcze, właściwe do rozpoznania odwołania.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia skład, sposób powoływania i procedury działania konsylium odwoławczego.";

Art. 2. Jeżeli w przepisach ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty mowa o przedstawicielu ustawowym pacjenta należy przez to rozumieć także pełnomocnika medycznego lub kuratora pacjenta.

Art. 3. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
1) w art. 30 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Wykonywanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie może naruszać praw i godności pacjenta.”;

2) w art. 39 dotychczasowa treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do odstąpienia od uporczywej terapii, zaprzestania procedur medycznych oraz niestosowania określonych procedur medycznych zgodnie z testamentem życia lub oświadczeniem, o których mowa w art. 22g ustawy o prawach pacjenta.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 – Kodeks karny w art. 192 § 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kto przeprowadza badanie lub udziela innych świadczeń zdrowotnych bez wymaganej zgody albo zezwolenia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie 3 miesiące od dnia ogłoszenia.

Królowa Polski: Monika